Chlamydia u mężczyzn to szereg chorób zakaźnych, które są wywoływane przez chorobotwórcze mikroorganizmy, chlamydie. Przypisywanie ich wirusom lub bakteriom jest niemożliwe, to niezależne środki pasożytnicze, które namnażają się bezpośrednio w komórkach ciała. Powoduje to trudność w diagnozowaniu choroby. Ponadto w 50% przypadków zakażenie u mężczyzn przebiega bez żadnych objawów, które mógłby zauważyć..
Przy normalnym funkcjonowaniu układu odpornościowego dość problematyczne jest wchodzenie chlamydii do męskiego ciała. Jednak częsty stres, złe odżywianie, przepracowanie wpływają na naturalną obronę, a odpowiedź immunologiczna nie jest tak silna, aby zapobiec dostaniu się mikroorganizmów do komórki. Najczęściej chlamydia wpływa na układ moczowo-płciowy mężczyzn, jednak mogą one pasożytować w układzie oddechowym, mogą powodować chlamydiowe zapalenie stawów, zapalenie spojówek itp..
Oznaczanie chlamydii układu moczowo-płciowego może mieć miejsce jedynie w laboratorium po przejściu przez pacjenta niezbędnych testów. Ale nie zawsze infekcja przebiega bezobjawowo, czasami objawia się zapaleniem pęcherza, zapaleniem cewki moczowej, zapaleniem gruczołu krokowego. Dlatego jeśli wystąpią jakiekolwiek objawy patologiczne, należy skonsultować się ze specjalistą. Może to być urolog, wenerolog lub choroba zakaźna..
Jak pokazują statystyki, każdego roku na świecie do 90 milionów ludzi zaraża się chlamydią. W tym przypadku choroba występuje najczęściej wśród młodych ludzi. Dzieje się tak dlatego, że osoba często jest nosicielem infekcji, ale nie wie o tym. W rezultacie infekuje swoich partnerów seksualnych, którzy w młodym wieku często się zmieniają. Istnieją dowody na to, że prawie połowa męskiej populacji, która jest w aktywnym wieku seksualnym od 16 do 40 lat, jest zarażona tym mikroorganizmem..
Treść artykułu:
- Objawy Chlamydia u mężczyzn
- Przyczyny Chlamydii u mężczyzn
- Konsekwencje chlamydii u mężczyzn
- Rozpoznanie chlamydii u mężczyzn
- Metody leczenia
Objawy Chlamydia u mężczyzn
W 46% przypadków choroba się nie objawia, a objawy chlamydii u mężczyzn są całkowicie nieobecne. Ale to nie znaczy, że nie może zarażać innych ludzi, i jest szczególnie niebezpieczny dla swojego partnera seksualnego. Kiedyś w ciele człowieka, chlamydia wymaga pewnego czasu, który nazywa się okresem inkubacji, aby zacząć pasożytować. Średnio ten okres wynosi dwa tygodnie, chociaż w niektórych przypadkach może wzrosnąć do 28-30 dni..
Po tym czasie mogą pojawić się pierwsze oznaki infekcji, w tym:
Wzrost temperatury ciała do oznak podrzędnych. Najczęściej wartości na termometrze nie przekraczają 37,5 stopnia. Dzieje się to na tle ogólnego osłabienia i zmęczenia..
Z męskiej cewki moczowej pojawiają się nietypowe wyloty szkliste. Czasami pojawiają się z ropą i śluzem. Możesz je zauważyć rano, po nocnym odpoczynku. Czasami wyładowanie prowadzi do przylegania gąbek cewki moczowej.
Podczas opróżniania pęcherza odczuwa się pieczenie, swędzenie. Pierwsza część moczu często ma mętny osad..
Wejście do cewki moczowej jest opuchnięte, czerwone.
W miarę postępu choroby objawy mogą całkowicie zniknąć. Najczęściej zdarza się to po 10 dniach. Dlatego jeśli człowiek od samego początku nie przywiązywał wagi do objawów, wkrótce zapomni o nich i nie pójdzie do lekarza. W rezultacie ostry stan choroby stanie się przewlekły, a później spowoduje różne powikłania, w tym: zapalenie gruczołu krokowego, zapalenie cewki moczowej, zapalenie pęcherza moczowego itp..
Objawy chlamydii nie różnią się swoistością i są podobne do objawów innych zakażeń narządów płciowych. Nieswoistym objawem chlamydii jest ból podczas oddawania moczu i podczas stosunku..
Przyczyny Chlamydii u mężczyzn
Przyczyny chlamydii u mężczyzn sprowadzają się do zakażenia chlamydią. Jednocześnie ustalono, że to właśnie ta infekcja zajmuje wiodącą pozycję wśród wszystkich chorób przenoszonych drogą płciową. W ostatnich latach obserwuje się wyraźną tendencję do wzrostu liczby przypadków zakażenia chlamydią wśród młodzieży w wieku od 13 do 17 lat. Chory może nie mieć absolutnie żadnych uczuć, ale będzie zaraźliwy..
Zakażenie następuje poprzez seks. Nieprzecierane przekazywanie czynnika sprawczego o znaczeniu epidemiologicznym nie ma znaczenia, ale wyłączenie tej możliwości jest nieprawidłowe. Możesz zarażać się poprzez inseminowane przedmioty osobiste, poprzez przybory toaletowe, pościel. Ale zdarza się to bardzo rzadko..
Ponadto możliwe jest zakażenie noworodka od chorej matki podczas porodu. Dzieje się to w 50% przypadków. Nie dotyczy to mężczyzn, ale fakt ten należy wziąć pod uwagę, zwłaszcza jeśli rodzina jest na etapie planowania ciąży..
Konsekwencje chlamydii u mężczyzn
Konsekwencje chlamydii u mężczyzn są dość poważne.
Powstają, gdy nie przeprowadzono niezbędnej terapii lub jeśli była ona niewystarczająca i nieskuteczna, są to:
Zapalenie gruczołu krokowego Chlamydia, z penetracją gruczołu krokowego może powodować stan zapalny. W rezultacie pacjent ma ból w okolicy pachwiny, w dolnej części pleców obserwuje się zaburzenia dyzuryczne, cierpi na siłę (czytaj więcej: objawy, objawy i przykład leczenia gruczołu krokowego).
Zapalenie cewki moczowej, a następnie zwężenia cewki moczowej. Mężczyzna będzie doświadczał częstego oddawania moczu, a nietypowe wyładowanie z ropą i śluzem zacznie się wyróżniać z cewki moczowej..
Zapalenie najądrza. Jeżeli przydatki jądra są zaangażowane w patologiczny proces, doprowadzi to do wzrostu temperatury ciała do wysokich wartości, sam wyrostek będzie się powiększał. Ostatecznie ten patologiczny proces może zakończyć się niepłodnością lub wyraźnym naruszeniem spermatogenezy.
Choroba Reitera wyraża się w triadzie objawów, między innymi: zapalenia cewki moczowej, zapalenia stawów i zapalenia spojówek.
Zapalenie storczyków i orchidepididymitis. Chlamydia wpływa na jądro lub jądro wraz z przydatkami.
Funiculite i vesiculitis. Zaangażowanie w proces zapalny przewodu nasiennego i pęcherzyków nasiennych.
Oprócz tych licznych stanów zapalnych układu moczowo-płciowego, chlamydia może wpływać na inne narządy. Podczas wstępowania infekcji w procesie patologicznym mogą być zaangażowane nerki, otrzewna, wątroba. Dlatego tak ważna jest wysokiej jakości diagnoza choroby i jej terminowe leczenie..
Rozpoznanie chlamydii u mężczyzn
Diagnoza chlamydii u mężczyzn powinna być szczególnie dokładna, ponieważ drobnoustrój ma unikalny cykl biologiczny i często łączy się z innymi chorobami wywoływanymi przez patogenną lub warunkowo patogenną florę..
Często zdarza się, że urologowie diagnozują przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego lub przewlekłe zapalenie cewki moczowej, odnosząc się do chorób o niewyjaśnionej etiologii. Wynika to z faktu, że nie zawsze jest możliwe przeprowadzenie kompleksowego badania. W rezultacie przepisano leczenie, które nie zwalnia człowieka z chlamydii, ale tylko go pogarsza. Mikroorganizmy rozwijają odporność na terapię i nadal pasożytują. Istnieją dowody na to, że 40% męskiego zapalenia cewki moczowej ma pochodzenie chlamydiowe, jeśli nie są spowodowane przez gonokoki..
Możesz przeprowadzić następujące badania w celu określenia chlamydii:
Analiza kulturowa wymazu z cewki moczowej (długa i czasochłonna metoda wykrywania drobnoustrojów);
Metoda ELISA, w której patogen wykrywa się we krwi (możliwy wynik fałszywie ujemny);
Metoda PCR (wysoka czułość, a tym samym wysoka niezawodność metody, wynik zostanie uzyskany w najkrótszym możliwym czasie);
Amplifikacja transkrypcyjna - nowa metoda, jest wysoce niezawodna, oparta na wykrywaniu mikroorganizmów RNA w próbkach szyjki macicy.
Metody leczenia
Leczenie chlamydii układu moczowo-płciowego u mężczyzn jest często bardzo trudne. Wynika to przede wszystkim z faktu, że pacjenci szukają pomocy medycznej z opóźnieniem. W rezultacie choroba jest zaniedbywana, a powikłania często się rozwijają..
Wybierając środek przeciwbakteryjny, powinieneś wziąć pod uwagę, że mikroorganizm mnoży się wewnątrz komórki, co oznacza, że potrzebujesz antybiotyku, który mógłby się tam dostać. Makrolidy, fluorochinolony i tetracykliny posiadają tę zdolność. Dlatego wybór lekarza powinien należeć do jednego leku z wymienionych grup. Sulfonamidy, cefalosporyny i penicyliny nie są stosowane w leczeniu zakażenia chlamydiami, ponieważ nie są w stanie zniszczyć mikroorganizmu.
Przed rozpoczęciem terapii lekarz pyta pacjenta, jak długo pojawiały się pierwsze objawy choroby, czy bierze wszystkie leki, czy ma reakcje alergiczne. Ważne jest określenie obecności chorób przewlekłych..
Ponadto należy przeprowadzić dodatkowe metody badawcze, które wyjaśnią następujące aspekty:
Stan układu odpornościowego;
Stan wątroby, pęcherzyka żółciowego i trzustki;
Stan narządów moczowo-płciowych.
Ważne jest również ustalenie obecności innych chorób przenoszonych drogą płciową..
Tak więc do leczenia chlamydii używa się:
Antybiotyki. Może to być azytromycyna (Azicide, Sumamed Zitrolid, Ecomed, Hemomycin), Doxycycpwe (3%), Zycpile (Distikhm) Zycp: Zyczypkpl (Vibramitsin, Yunidoks Solyutab), Erytromycyna, Lomefloxacin (Maksakvin), Ofloksatsin, Spiramycin (Rovamitsin), Tsiprofloksatsin (Zypro) Ponadto, nie wyklucza się przepisywania dwóch leków przeciwbakteryjnych w połączeniu z lekami przeciwgrzybiczymi, Flukonazolem i Pimafucine. Tak więc doksycyklinę, ryfampicynę, azytromycynę można łączyć z ciprofloksacyną.
Immunomodulatory bezbłędnie włączają się do ogólnego schematu leczenia chlamydii. Mogą to być takie leki jak Amiksin, Interferon, Neovir, Polyoxidonium, Derinat, Timalin, Takvitin. Jest możliwe, że lekarz przepisze immunomodulatory roślinne. Na przykład Aralia Tincture, Eleutherococcus, Saparal, Pantocrinum.
Systemowa terapia enzymatyczna. Być może powołanie enzymów takich jak Trypsyna, Wobenzym, Lidaza, Flogenzym.
Hepatoprotectors. Aby utrzymać czynność wątroby, stosuje się hepatoprotektory (Phosphogliv, Karsil, Essenseale Forte, Legalon).
Przeciwutleniacze. Jako przeciwutleniacze należą: witamina E, witamina A, kwas glutaminowy, tiosiarczan sodu.
Eubiotyki. W celu normalizacji mikroflory jelitowej zaleca się przyjmowanie Bifikola, Bifidumbakterina, Lactobacterin, Enterola.
Preparaty enzymatyczne. Preparaty enzymatyczne to Pankreatyna, Festal, Mezim.
Fizjoterapia. Nie ma potrzeby wyłączania z reżimu terapeutycznego technik fizjoterapeutycznych, na przykład terapii ultradźwiękowej, laseroterapii magnetycznej, elektroforezy itp..
Niemożliwe jest zalecenie jednego schematu dla uwolnienia człowieka od chlamydii. Leczenie opiera się na indywidualnym podejściu i jest określane przez objawy kliniczne, obecność współistniejących zakażeń, indywidualną wrażliwość pacjenta i inne aspekty..