Cryptospermia powoduje patologię, metody diagnostyczne i leczenie

Ostatnio coraz więcej małżonków staje przed problemem niepłodności. W prawie połowie przypadków spermatogenezy u mężczyzn, główną przyczyną bezpłodności. Jedną z form naruszenia normalnego nasienia jest tzw. Kryptospermia - zmniejszenie liczby nasienia w spermie.

Cryptospermia: co to jest?

Zdolność człowieka do zapłodnienia zależy od jakościowej i ilościowej charakterystyki nasienia w płynie nasiennym. Aktywność i ruchliwość plemników zapewnia biochemiczną i chemiczną kompozycję ejakulatu.

Najbardziej żywy i aktywny przeniknie jajo. Ale jeśli komórki rozrodcze nie wystarczą, proces nawożenia może nie być możliwy.. Objętość wytrysku wydzielanego zależy od wieku mężczyzny, jego indywidualnych cech i częstotliwości czynności seksualnych. Zwykle powinno być 2 ml, a 1 ml powinien zawierać co najmniej 20 milionów plemników.

Przyczyny kryptospermii

Przyczyny kryptospermii są konwencjonalnie podzielone na trzy grupy: przeszkodową, nie utrudniającą i łączoną.

Jest ważny

Aby wybrać właściwą taktykę leczenia, konieczne jest poddanie się badaniu w celu zidentyfikowania możliwej przyczyny patologicznych zaburzeń ejakulacji.

Najczęstsze przyczyny patologii:

• nieprawidłowości genetyczne, które mogą powodować niską jakość i niedostateczną objętość ejakulatu;
• wrodzone patologie układu rozrodczego. Takich jak: nieobecność przewodu wytryskującego lub jądra, wnętrostwo, w którym jądro utrzymuje się w kanale pachwinowym lub jego nienormalne umiejscowienie;
• urazy zewnętrznych narządów płciowych i pachwiny;
• żylaki powrózka nasiennego i jąder, skręt jąder;
• powikłania po operacji;
• ostre i przewlekłe zapalenie jądra i najądrza: zapalenie jąder, w tym świnka, zakaźne lub pourazowe zapalenie jądra śluzówki jamy ustnej, kiłowe i gruźlica jąder, przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego;
• brak leczenia chorób urologicznych spowodowanych przez infekcje przenoszone drogą płciową, szczególnie gonokoki, chlamydie, trichomonas pochwowy, ureaplasma, a także bakcyl jelita i gruźlicy, paciorkowce z grupy B. Zakażenia te mogą prowadzić do częściowej lub całkowitej niedrożności kanałów plemiennych lub uszkodzenia samych plemników;
• przewlekłe choroby autoimmunologiczne;
• zaburzenia układu hormonalnego związane z nadnerczami, tarczycą i przysadką;
• przewlekłe choroby przewodu żołądkowo-jelitowego, dróg żółciowych, trzustki i wątroby, niedobór witamin, post, słabe krążenie, przegrzanie, hipotermia. Czynniki te prowadzą do naruszenia bariery między kanalikami nasiennymi a naczyniami krwionośnymi jąder;
• uszkodzenie nerwu biodrowo-pachwinowego, w tym w wyniku różnych zabiegów chirurgicznych, urazów rdzenia kręgowego i mózgu;
• długotrwałe przemęczenia neuropsychiatryczne i fizyczne oraz częste stresy;
• zatrucie związane z działalnością zawodową, a także z napojami alkoholowymi, narkotykami i paleniem;
• czas trwania leczenia blokerami kanału wapniowego. Przeważnie są przepisywane w leczeniu nadciśnienia i choroby niedokrwiennej serca..

Metody diagnostyczne

Spermogram jest głównym kryterium rozpoznawania niepłodności u mężczyzn.

Jest ważny

W celu potwierdzenia wyników, po dwóch lub trzech miesiącach przeprowadzana jest ponowna analiza, po której ustala ostateczną diagnozę..

Metody badań mające na celu poznanie przyczyn stanu patologicznego i określenie metod terapii:

• podejmowanie historii umożliwia specjalistom ocenę czynników ryzyka - czas trwania niepłodności, diety i stylu życia, nadużywanie alkoholu, palenie tytoniu, a także długotrwały wysiłek psychologiczny i fizyczny, warunki zawodowe, operacje, urazy, choroby zakaźne, przewlekłą patologię somatyczną, bierzemy leki i itp .;
• ogólne badanie pacjenta (stopień rozwoju gruczołów mlecznych, budowa ciała, obecność i charakter otyłości, rodzaj rozkładu włosów, itp.) pozwala wykryć wrodzone patologie, dysfunkcję układu podwzgórzowo-przysadkowego, cukrzycę, nadczynność lub niedoczynność tarczycy, itp .;
• badanie i badanie palców narządów płciowych, podczas której szczególną uwagę zwraca się na obecność jąder w mosznie i ich rozmiar, nasieniowód, położenie zewnętrznego otworu cewki moczowej i stan przydatków;
• badanie doodbytnicze prostaty.

Dodatkowe badania do rozpoznania kryptospermii:

• badanie krwi pod kątem hormonów, zwłaszcza luteinizowania, stymulowania pęcherzyków i testosteronu;
• badania laboratoryjne płynu nasiennego pod kątem obecności i liczby leukocytów w nim;
• zastosowanie ultrasonograficznych badań przezodbytniczych określa stan nasieniowodu, pęcherzyki nasienne i obecność środkowych torbieli w gruczole krokowym;
• oznaczanie wytryszczkowych przeciwciał antyspermowych. W przypadku świadomie zaplanowanych badań IVF nie przeprowadza się;
• Ultradźwięki moszny. Przeprowadzić, jeśli badania palpatorny nie są możliwe, lub domniemanej patologii podczas kontroli moszny nie ujawniono.

Jak leczyć cryptospermię

Metody terapii dobierane są w zależności od przyczyny rozwoju patologii.. Często, aby uzyskać pozytywny wynik, wystarczy wyeliminować szkodliwy wpływ natury domowej i zawodowej, stres psychiczny i fizyczny, normalizować dietę, tryb pracy i odpoczynek. Zaleca wykonywanie porannych ćwiczeń, w tym ćwiczeń mięśni dna miednicy, mięśni brzucha i oddychania.

Przypisać spożycie kompleksów mineralno-witaminowych, antydepresantów, lekkich środków uspokajających, prowadzić terapię wykrytych procesów zapalnych okolicy moczowo-płciowej, stosując leki przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Leczenie współistniejących patologii somatycznych.

Jeśli to konieczne, preparaty testosteronu, analogi ludzkiej gonadotropiny kosmówkowej i ich kombinacji, hormon luteinizujący, antyestrogeny, progestyny ​​itp. Są przepisywane w małych dawkach..

Leczenie chirurgiczne przepisane dla wodniaków lub żylaków.. Jeśli przyczyną kryptospermii jest patologia zaporowa, zalecane może być leczenie metodami mikrochirurgicznymi, na przykład przezcewkowa elektroresekcja torbieli gruczołu krokowego, epididymovastomy.

Jeśli leczenie nie przyniosło pożądanych rezultatów, nawożenie przeprowadza się za pomocą ICSI lub IVF.

Radevich Igor Tadeushevich, seksuolog-androlog, 1 kategoria