Dziury Alveolitis po ekstrakcji zęba

Po usunięciu zęba, gojenie się tkanki trwa zwykle 3-4 dni. Ale jeśli ból wzrasta każdego dnia, a ogólny stan się pogarsza, możemy mówić o zapaleniu pęcherzyków płucnych. Alweolitis to proces zapalny, który rozwija się po ekstrakcji zęba z powodu infekcji tkanek. Według statystyk powikłanie występuje w 25-40% przypadków, częściej - po kompleksowym usunięciu, któremu towarzyszy uszkodzenie kości i pobliskich tkanek miękkich..

Treść artykułu:

  • Alveolitis Objawy
  • Przyczyny Alveolitis
  • Rodzaje pęcherzyków płucnych
  • Rozpoznanie zapalenia pęcherzyków płucnych
  • Leczenie Alveolitis po ekstrakcji zęba
  • Zapobieganie odwiertom alveolitis

Alveolitis Objawy

Pierwsze objawy zapalenia pęcherzyków płucnych występują 3-4 dni po zabiegu. Oznaczone przez:

  • obrzęk i zaczerwienienie dziąseł w obszarze uszkodzonej tkanki;

  • brak zakrzepu w otworze;

  • tworzenie szarawej płytki na studzience i brak zakrzepu krwi;

  • oddzielenie ropy od dziury;

  • nieprzyjemny zapach z ust;

  • silnie rosnący ból rozprzestrzeniający się na pobliskie obszary i tkanki;

  • wysoka temperatura (38-39 ° C);

  • złe samopoczucie;

  • obrzęk węzłów chłonnych;

  • obrzęk policzka (nie zawsze).

Niektóre objawy pojawiają się w początkowych stadiach zapalenia pęcherzyków płucnych, inne - silny ból, wysoka temperatura, obrzęk węzłów chłonnych i oddzielenie ropy od dziury wskazują na ciężki stan zapalny. Dlatego wszelkie objawy zapalenia pęcherzyków płucnych powinny być powodem pójścia do lekarza..

Bezczynność i samoleczenie znieczulenia i gardła są obarczone penetracją infekcji w głębokie warstwy kości, martwicą tkanek i rozwojem niebezpiecznych komplikacji:

  • zapalenie szpiku kości szczęki;

  • phlegmon;

  • zapalenie okostnej;

  • ropień, a nawet zatrucie krwi.


Przyczyny Alveolitis

Infekcja i rozwój stanu zapalnego mogą być spowodowane różnymi przyczynami, w tym:

  • próchnica otaczających zębów i przenikanie patogennych bakterii do odwiertu przed zabiegiem usuwania;

  • dostanie się do rannego kawałka kości, kamienia nazębnego lub płytki nazębnej;

  • ekstrakcja zęba za pomocą nieobrobionych narzędzi lub niesprawne oczyszczanie otworu;

  • naruszenie higieny jamy ustnej przez pacjenta i zalecenia dotyczące opieki nad ranami po operacji;

  • niska odporność i wyczerpanie organizmu (po ciężkiej chorobie);

  • zniszczenie / wymycie zakrzepu, który tworzy się w dołku po zabiegu (zwykle skrzep znika tydzień po usunięciu).

Zakrzep zawiera przykrywkę, chroniąc ranę przed uszkodzeniem mechanicznym i infekcją. Wymywanie / niszczenie skrzepu z otworu może prowadzić do przenikania patogennej flory do kości, dziąseł i więzadeł zęba i powodować patologiczny proces.  

Alveolitis często występuje po złożonych operacjach, którym towarzyszy uszkodzenie dziury i otaczających dziąseł. Usunięcie jest uważane za trudne, jeśli:

  • uszkodzony lub niecałkowicie ząb jest usunięty;

  • Korzenie zęba są zakrzywione;

  • korona zęba jest całkowicie zniszczona;

  • delikatny ząb kruszy się podczas usuwania.


Rodzaje pęcherzyków płucnych

Poważne zapalenie pęcherzyków płucnych

Charakteryzuje się ciągłym bólem, którego nasilenie wzrasta podczas posiłków. Po zbadaniu odwiertu odnotowano brak lub częściowe zniszczenie zakrzepu. Poważne zapalenie pęcherzyków płucnych rozwija się przez 3-4 dni po operacji, a po tygodniu przechodzi w postać ropną.

Gdy surowa forma ogólnego stanu zdrowia nie ulega pogorszeniu, węzły chłonne nie zwiększają się, a temperatura nie wzrasta.

Ropne alveolitis

W towarzystwie ciągłego silnego bólu, dając w uszach świątynię. Podczas badania rany odnotowano zabrudzony szary nalot na studni, zaczerwienienie i obrzęk okolicznych tkanek, zgrubienie wyrostka zębodołowego, zatkany oddech z ust. Dotknięcie rany powoduje ostry ból..

Ogólny stan pacjenta pogarsza się: temperatura wzrasta, węzły chłonne rosną, skóra staje się blada. Podczas dotykania występuje tkliwość węzłów chłonnych. Jedzenie jest trudne ze względu na gwałtownie narastający ból i niemożność normalnego otwierania ust. 

Przerostowe zapalenie pęcherzyków płucnych

Przerostowe zapalenie pęcherzyków rozwija się podczas przejścia od postaci ropnej do przewlekłej. Jednocześnie następuje zmniejszenie bólu, normalizacja temperatury ciała, zmniejszenie regionalnych węzłów chłonnych oraz poprawa samopoczucia pacjenta..

Badanie wizualne wykazało silną proliferację patologicznej tkanki miękkiej (granulacji) z otworu. Między kością a tkanką miękką pozostają puste przestrzenie i małe obszary martwych tkanek. Występuje wydzielanie ropy z dziury, zaczerwienienie i obrzęk, sinica zapalenia tkanek..  

Bardzo ciężkie (z wyraźniejszymi objawami) i długotrwałe zapalenie pęcherzyków płucnych występuje u pacjentów z cukrzycą, ponieważ choroby pogarszają się nawzajem.


Rozpoznanie zapalenia pęcherzyków płucnych

Rozpoznanie zapalenia pęcherzyków płucnych przeprowadza lekarz dentysta poprzez gruntowną kontrolę wzrokową jamy ustnej i strefy zapalnej, badanie dolegliwości i prześwietleń pacjenta (w celu wykrycia fragmentów kości i innych ciał obcych w studni).

Leczenie Alveolitis jest konieczne!

Bezczynność jest obarczona przenikaniem infekcji w głębsze warstwy kości, martwicą tkanek i rozwojem niebezpiecznych komplikacji:

  • zapalenie szpiku kości szczęki;

  • phlegmon;

  • zapalenie okostnej;

  • ropień, a nawet zatrucie krwi.


Leczenie Alveolitis po ekstrakcji zęba

Leczenie zapalenia pęcherzyków płucnych wykonywane jest przez dentystę, zawiera kilka kroków:

  • analgezja (lokalna lub macierzysta);

  • wypłukanie z otworu resztek skrzepu, pokarmu, śliny za pomocą strzykawki z tępymi igłowymi roztworami antyseptycznymi - nadtlenek wodoru, roztwór nadmanganianu potasu, furatsilina, chlorheksydyna;

  • usunięcie ostrej łyżki chirurgicznej z pozostałością po umyciu cząstek martwej tkanki i pożywienia, fragmentów kości (wykonanych bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić ścian otworu);

  • ponowne mycie studzienki środkiem antyseptycznym;

  • suszenie studzienki sterylnym wacikiem;

  • odkurzanie rany proszkiem do znieczulenia;

  • nałożenie tamponu gazowego nasączonego środkiem znieczulającym, antyseptycznym i przeciwbakteryjnym.

Bandaż chroni ranę przed uszkodzeniami mechanicznymi i chemicznymi środkami drażniącymi, chroni tkankę przed infekcją.

W ciężkich postaciach choroby przepisuje się ogólnoustrojowe leki przeciwbakteryjne (tabletki, kapsułki), codzienne kąpiele z roztworami antyseptycznymi, napoje gazowane i wywary z ziół. Oprócz leczenia medycznego wymagane są procedury fizjoterapeutyczne: promieniowanie podczerwone i ultrafioletowe, fluktuacja, terapia mikrofalowa..

Stopniowe zanikanie bólu, obrzęk i zaczerwienienie tkanek miękkich, przywrócenie normalnego wyglądu dziąseł sugeruje powrót do zdrowia. Jeśli obraz kliniczny się nie zmienia, być może wystąpiło bardziej poważne powikłanie i leczenie należy kontynuować..


Zapobieganie odwiertom alveolitis

Głównym celem środków zapobiegawczych jest zachowanie zakrzepu krwi i zapobieganie infekcjom..

Dentyści zalecają:

  • nie płucz intensywnie jamy ustnej (podczas płukania skrzep może zapaść się i bakterie swobodnie wpadną do otwartej rany);

  • nie jeść gorących pokarmów i napojów (wysoka temperatura przyczynia się do proliferacji bakterii i nasila stan zapalny);

  • nie dotykaj otworu rękami ani innymi przedmiotami, aby nie nosić infekcji.