W większości przypadków łysienie plackowate występuje u młodych ludzi w wieku poniżej 25 lat, choroba występuje równie często u mężczyzn i kobiet. Istnieje kilka form patologii: rozproszona, lokalna, subtotalna, ophasis, totalna i uniwersalna.
Przyczyny łysienia plackowatego nadal nie są jasne do końca. Zakłada się, że patologiczny proces jest wyzwalany przez lokalny mechanizm autoimmunologiczny, w wyniku którego mieszek włosowy ulega uszkodzeniu, a wrażliwość immunologiczna komórek zaangażowanych w tworzenie pęcherzyków jest zaburzona, a specyficzny odbiór mieszków włosowych jest nieobecny..
Istnieje silny związek między łysieniem gniazdowym a niektórymi allelami HLA klasy II, które prawdopodobnie staną się markerami i odegrają ważną rolę w rozwoju podatności na rozwój łysienia gniazdowego. Co więcej, częstotliwość pojawiania się dwóch kolejnych alleli - DRB1 * 0401 i DQB1 * 0301 - jest znacznie wyższa wśród pacjentów z całkowitym lub powszechnym łysieniem, co jest uważane za skrajne przejawy procesu patologicznego.
Z biegiem czasu, z przewlekłą chorobą i wzrostem jej nasilenia, widoczny staje się brak równowagi w wielu wskaźnikach odporności komórkowej. Obniża się poziom hormonów opiatowych, w szczególności neurotensyna, endorfina, leu-enkefalina.
Mieszki włosowe stają się mniejsze, a aktywowane limfocyty T klonów CD4 i CD8 biorą udział w procesie patologicznym, a także komórki Langerhansa, które znajdują się w obszarze granicznym między macierzą włosową a brodawką, a także w naciekach okołozębowych.
W początkowym stadium choroby światło naczyń karmiących mieszki włosowe rozszerza się, a zatarcie pojawia się później. Ogniska łysienia powstają z powodu naruszenia cyklu normalnego wzrostu włosów z matrycy bańki. Włosy przed czasem powinny wejść w fazę poprzedzającą opad - faza telogenu. Jeśli podczas fazy anagenu dojdzie do naruszenia cyklu wzrostu włosa, trzon włosa pęka, a w miejscu złamania na jego bliższym końcu powstaje dystroficzny koniec włosów..
Treść artykułu:
- Objawy łysienia plackowatego
- Leczenie łysienia gniazdowego
Objawy łysienia plackowatego
Rozproszonej postaci łysienia plackowatego towarzyszy wyraźny proces wypadania włosów na powierzchnię skóry głowy.
Ponieważ lokalna postać procesu patologicznego charakteryzuje się występowaniem pojedynczych zmian chorobowych, z wyraźnymi granicami i zaokrąglonym kształtem.
Podsumowaniu towarzyszy utrata ponad 40% włosów..
Gdy opioza, zmiany patologiczne wpływają na całą strefę brzeżną, w której występuje wzrost włosów, w niektórych przypadkach tylko na obszarze potylicznym lub tylko na obszarze czoła i skroni.
Całkowita postać łysienia powoduje całkowite wypadanie włosów na skórze głowy.
Uniwersalna forma łysienia prowadzi do utraty włosów na skórze głowy i brwiach, rzęsach i ciele ludzkim, wraz z całkowitą utratą włosów vellus. Przebieg tej choroby jest nieprzewidywalny. Procesowi zarastania starych ognisk łysienia może towarzyszyć pojawienie się nowych, a sama choroba trwa kilka dziesięcioleci. Łysienie plackowate, występujące jako uniwersalne, może objawiać się w postaci pojedynczych epizodów lub powracać po pewnym czasie. Powtarzające się przypadki choroby mogą mieć postać lekką lub występować jako rodzaj subtotalnego, całkowitego lub powszechnego łysienia. Ciężkie łysienie gniazdujące może również wystąpić na samym początku patologii. Ponadto, każda forma choroby może iść do siebie..
Istnieje kilka etapów łysienia plackowatego..
W przypadku stadium aktywnego (progresywnego) skóra w ogniskach łysienia zaczerwieni się, nieznacznie puchnie, pacjent zauważa pieczenie i uczucie mrowienia wzdłuż krawędzi ogniska patologicznego. Podczas badania można zobaczyć złamane włosy, przypominające wykrzyknik i strefę "luźnych włosów", w obszarze, w którym włosy można łatwo wyciągnąć przy niewielkim wysiłku. Granica takiej strefy wynosi zwykle od 0,5 do 1 cm, jeśli spojrzeć na trzon włosa pobranego z patologicznego ogniska pod mikroskopem, można zobaczyć dystroficzne końce, przypominające rozdartą linę, na bliższym końcu.
Stacjonarny etap charakteryzuje się brakiem strefy "luźnych włosów" na granicy patologicznego skupienia i bladej skóry w obszarze ogniska.
W następnym etapie - etapie regresji - w centrum łysienia, można zauważyć wzrost miękkich włosów, pozbawiony pigmentu i częściowy wzrost włosów końcowych, z pigmentacją.
Płytki paznokci z chorobą mogą mieć charakterystyczne zmiany dystroficzne: wgłębienia przypominające gilzę, paznokcie mogą być prążkowane wzdłużnie, ich wolna krawędź może mieć falisty wzór. Łagodnej (lokalnej) postaci łysienia towarzyszą podobne zmiany w 20% przypadków, u pacjentów z całkowitym lub powszechnym łysieniem, podobne objawy występują w 94% przypadków.
Leczenie łysienia gniazdowego
Leczenie łysienia w gnieździe prowadzi się przez wprowadzenie glikokortykosteroidów do ognisk patologicznych, co oznacza, że terapia ta polega na działaniu immunosupresyjnym leków. Jeśli obszar zmiany chorobowej stanowi więcej niż 50% skóry głowy, na której występuje wzrost włosów, leczenie kortykosteroidami nie przynosi pożądanego efektu..
Obecnie, miejscowe leczenie lekami zawierającymi kortykosteroidy okazało się nieskuteczne nawet w połączeniu z nośnikami, które przyczyniają się do głębszej penetracji leków hormonalnych..
Miejscową terapię immunosupresyjną dla łysienia plackowatego można przeprowadzić za pomocą dinitrochlorobenzenu, estru dibutylowego kwasu karboksylowego i difenylocyklopropenonu.
Prawidłowo wybrane systemowe stosowanie steroidów może odwrócić gwałtownie postępujące łysienie.
Tłumić aktywne klony limfocytów mogą leki immunotropowe.
W niektórych przypadkach skuteczna jest fotochemioterapia, a także niektóre metody wspomagania wpływu na zmiany..
Przy wyborze metod leczenia łysienia wylęgowego uwzględnia się cechy budowy pacjentów, choroby tła.
Zastosowanie biogennych stymulantów przyspiesza procesy naprawy tkanek. W celu skorygowania niektórych parametrów krwi można zalecić preparaty zawierające ekstrakt z śliny śliną. W niektórych postaciach łysienia mogą być wskazane preparaty cynkowe..
Zewnętrzne metody jednoczesnej terapii obejmują szeroki zakres środków drażniących (maść terpentynowa, efkamon), stymulatory procesu proliferacji kreatynocytów, leki poprawiające odżywienie tkanek, a także przyczyniające się do poprawy mikrokrążenia tkankowego. Leki zawierające krzem mogą być również stosowane zewnętrznie, co może poprawić strukturę włosów lub leki, których efekt terapeutyczny wynika z narażenia dotkniętej skóry na łożysko..
Oto lista najpopularniejszych metod leczenia:
Leczenie łysienia (łysienia) w domu - 5 najbardziej skutecznych metod
Najlepszy szampon do odbudowy i wzrostu włosów
Leczenie uzależnienia od łysienia (pełna lista leków)
Lek Minoxidil na wypadanie włosów
Finasteryd leku na łysienie
Przeszczep włosów: odpowiedzi na podstawowe pytania
W praktyce leczenie łysienia gniazdowego jest szeroko stosowanym lekiem z alkoholu naftalanowego, nalewki z ostrą papryką, muszki hiszpańskiej, chilibuha. Ich skuteczność w niektórych przypadkach można wytłumaczyć niewielkim efektem stymulującym, ale w większości przypadków występuje efekt placebo..
Pacjentom można zalecić masaż lub kriomassaż skóry głowy, aplikacje z parafiną (ozokeryt), dziesięciodniowy cykl leczenia prądem d'Arsonval, diatermię gruczołów sympatycznych w rejonie kręgów szyjnych, terapię ozonową skóry owłosionej głowy.
Spośród metod efektów fizyko-farmaceutycznych, elektroforezy z roztworem rezerpiny, aminofiliny itp..
W niektórych przypadkach, skuteczne efekty fizyczne i biologiczne oparte na efektach terapii odruchowej. Najpopularniejszym sposobem leczenia łysienia gniazdowego wszystkich dostępnych obecnie technik jest klasyczna akupunktura, elektroakupunktura, a także narażenie na niektóre rodzaje promieniowania elektromagnetycznego, stosowanie lasera, promieniowanie ultrafioletowe, mikrofale.