Świąd narządów płciowych często staje się oznaką dużej liczby chorób ginekologicznych i układowych. Objawy powodują przytłaczające pragnienie rozczesania skóry w okolicy narządów płciowych. To z kolei prowadzi do wysokiego ryzyka zakażenia drapaniem..
Najczęstsze przyczyny swędzenia narządów płciowych
Główne stany patologiczne towarzyszące świądowi narządów płciowych obejmują:
- Infekcje narządów płciowych (kandydoza, mykoplazmoza, ureaplazmoza, chlamydia i inne). W kobiecych chorobach przenoszonych drogą płciową powoduje silne swędzenie w okolicy warg sromowych i pochwy w połączeniu z nieprawidłowymi wydzielinami z dróg rodnych, pieczenie w procesie opróżniania pęcherza, dyskomfort podczas kontaktu seksualnego. Ze względu na ciągłe drapanie skóry powstają mikropęknięcia, które stwarzają dogodne warunki do reprodukcji patogennych mikroorganizmów..
- Dysbakterioza pochwy. Naruszenie stosunku mikroflory pożytecznej i patogennej wynika z różnych czynników, w szczególności z niewystarczającej lub niewłaściwej higieny, długotrwałej antybiotykoterapii, chorób przewodu pokarmowego, noszenia syntetycznej ciasnej bielizny.
- Inne choroby ginekologiczne (zapalenie jelita grubego, zanik sromu itp.).
- Choroby narządów wewnętrznych i układów ciała (choroby zapalne pęcherza moczowego i nerek, cukrzyca, zaburzenia czynności układu krwiotwórczego, dysfunkcja tarczycy, itp.).
- Choroby pasożytnicze (najeźdźców robaków).
- Łagodne i złośliwe choroby nowotworowe.
- Zaburzenia hormonalne. Świąd narządów płciowych jest częstym objawem hiperprolaktynemii, niedoboru hormonów płciowych. Również przed miesiączką może wystąpić świąd w okolicy narządów płciowych z powodu naturalnej regulacji hormonalnej organizmu..
- Choroby autoimmunologiczne (różne rodzaje zapalenia skóry, które powodują zapalenie skóry w okolicy narządów płciowych);
- Mentalne przyczyny (przewlekły stres, stany depresyjne, choroby układu nerwowego);
- Reakcja alergiczna do kosmetyków, roztworów do douching, chemii gospodarczej itp..
Zaplanuj swędzenie narządów płciowych
Jeśli wystąpi objaw patologiczny, należy skonsultować się z ginekologiem..
Jest ważny! Podczas przeprowadzania standardowego badania można wykryć charakterystyczne drapanie na skórze, suchość, przekrwienie warg sromowych. Do przeprowadzenia dokładnej diagnozy wyznaczono szereg badań laboratoryjnych i instrumentalnych..
Diagnostyka laboratoryjna obejmuje:
- rozmaz na definicji mikroflory pochwy Gram;
- wysiew bakteriologiczny z wykrywaniem wrażliwości na leki z grupy antybiotyków;
- wykrywanie miana przeciwciał na lambliozę, chlamydie, toksoplazmozę, rzęsistkowicę;
- Analiza PCR ukrytych infekcji narządów płciowych;
- zapalenie wątroby, HIV i testy na kiłę;
- ogólne kliniczne badanie krwi;
- badanie poziomu glukozy we krwi (wykonywane na czczo);
- biochemiczne badanie krwi;
- hormonalne testy krwi;
- badanie kału na robaku jajowym i dysbiozie, coprogram;
- ogólne badanie kliniczne moczu;
- badania nad określaniem markerów nowotworowych;
- testy alergiczne, jeśli to konieczne, po konsultacji z alergologiem.
Pacjenci są również wyznaczeni do konsultacji z dermatologiem i mikologiem. Zgodnie z zeznaniami, konsultuje się immunologa w celu określenia statusu immunologicznego neurologa i psychiatry (jeśli podejrzewasz, że świąd narządów płciowych ma charakter psychogenny).
Dodatkowa diagnostyka może obejmować:
- kolposkopia - w celu identyfikacji objawów atrofii sromu, brodawczaków, leukoplakii i innych stanów patologicznych;
- badanie ultrasonograficzne miednicy;
- inspekcja i badanie palpacyjne węzłów chłonnych.
Większość badań laboratoryjnych zaleca się przyjmować rano na pusty żołądek. Krew do analizy pobierana jest z żyły. Szczegółowe informacje na temat przygotowania do badań zostaną wcześniej przekazane przez lekarza..
Standardy badań
Interpretacja uzyskanych wyników badań laboratoryjnych i instrumentalnych przeprowadzana jest przez lekarza prowadzącego. Normalnie, podczas badania na infekcje i markery zapalenia wątroby, kiły i HIV, wynik powinien być negatywny. Wyniki innych analiz nie powinny również ujawniać odchyleń od ogólnie przyjętej normy. Podczas diagnostyki ultrasonograficznej i kolposkopii nie są wykrywane objawy patologiczne.
Z reguły powyższe badania są wystarczające do postawienia rzetelnej diagnozy i przepisania odpowiedniej terapii..
Chumachenko Olga, recenzent medyczny