W większości przypadków patologia urologiczna wiąże się z przenikaniem patogennej mikroflory do organizmu i rozwojem procesu zakaźnego zapalenia. Dzięki terminowemu i odpowiednio dobranemu leczeniu, mianowicie mianowaniu antybiotykoterapii, większość zapalnych procesów urologicznych można szybko wyleczyć. Ale zdarzają się sytuacje, kiedy organizm atakuje tak wiele bakterii, że nawet silne antybiotyki nie mogą sobie z nimi poradzić. Jednocześnie w ciele pacjenta rozwija się ciężki i bardzo niebezpieczny stan - wstrząs septyczny..
Obraz kliniczny wstrząsu septycznego: niepokojące objawy
W literaturze można znaleźć takie nazwy jak wstrząs septyczny, taki jak wstrząs bakteriemiczny, endotoksyczny, bakteriotoksyczny lub wstrząs toksyczno-zakaźny. Wszystkie te synonimy oznaczają jedno: w organizmie pacjenta rozwija się niebezpieczny stan, który w prawie 90% przypadków kończy się śmiercią. Szok septyczny rozwija się w wyniku przeniknięcia do ciała pacjenta dużej liczby przeważnie gram-ujemnych mikroorganizmów, które wytwarzają endotoksynę. W urologii szok septyczny może wystąpić po chirurgii endoskopowej lub badaniach, instrumentalnej manipulacji narządami układu moczowego lub w wyniku procesów ropnych w narządach moczowych..
Szambo
- główne formy wstrząsu septycznego w urologii;
- obraz kliniczny wstrząsu septycznego: charakterystyczne objawy;
- etapy wstrząsu septycznego u pacjentów urologicznych.
Główne formy wstrząsu septycznego w urologii
U pacjentów z patologią układu moczowego rozróżnia się cztery główne formy wstrząsu septycznego:
- forma wymazana: charakteryzuje się wystąpieniem choroby w pierwszym dniu, objawia się umiarkowanymi dreszczami, obniżeniem ciśnienia krwi i wzrostem temperatury ciała;
- wczesna forma: pojawia się w ciągu pierwszych kilku godzin, podczas gdy jej wczesnymi objawami są gorączka lub zapaść;
- forma odległa: powstaje nieco później niż dwie pierwsze formy, po etapie pośrednim. W tej postaci miejsce zakażenia jest często zlokalizowane w nerkach, najądrzu lub płucach pacjenta;
- późna postać występuje w końcowej fazie sepsy.
Zobacz także: Dysuria - alarmujący sygnał układu moczowego organizmu
Obraz kliniczny wstrząsu septycznego: charakterystyczne objawy
W większości przypadków obraz kliniczny wstrząsu septycznego jest wyraźny. Temperatura ciała pacjenta wzrasta do 39-41 ° C, obserwuje się chłód, bladą skórę, akrocyjanozę i zimny pot. Impuls jest częsty, do 160 / minutę, ale bardzo słaby, spadek ciśnienia krwi, arytmia, płytki oddech jest charakterystyczny. Diureza jest znacznie zmniejszona, aż do całkowitego zaprzestania wydalania z moczem, może wystąpić mimowolne oddawanie moczu lub defekacja. Niespokojna jest świadomość pacjenta: podniecenie lub, przeciwnie, depresja, ogólne osłabienie, utrata przytomności, drgawki kloniczne i toniczne są obserwowane.
Etapy wstrząsu septycznego u pacjentów urologicznych
W przebiegu klinicznym wstrząsu septycznego pacjenci urologiczni mają trzy etapy:
- wczesny etap - obserwowany pierwszego dnia po interwencji w narządach układu moczowego, co prawdopodobnie może doprowadzić do rozwoju wstrząsu septycznego. Charakteryzuje się nieznacznym pogorszeniem ogólnego stanu pacjenta, co objawia się wzrostem temperatury ciała i umiarkowanym spadkiem ciśnienia krwi;
- rozwinięty etap - występuje w pierwszych godzinach lub dniach po interwencji, charakteryzujący się rozwojem zapaści, gorączki i ostrym pogorszeniem stanu pacjenta;
- niezbywalnym etapem jest ciężka niewydolność narządów krążenia i nerek, która nie jest podatna na korekty za pomocą leków.