Jedną z opcji niewłaściwego ukąszenia jest dalsza okluzja. Ten rodzaj zgryzu rozwija się, gdy dolne uzębienie zostaje przesunięte z powrotem w kierunku górnego. W tym samym czasie zaburzona jest boczna zależność zębów w kierunku strzałkowym i ostrej dezintegracji. Spośród wszystkich anomalii stomatologicznych dystalna okluzja wynosi 30%. W stomatologii dystalny zgryz nazywany jest także "ugryzieniem prognostycznym", "zgryzem" lub "prognatem". Przeczytaj więcej na temat przyczyn rozwoju i objawów klinicznych dystalnej okluzji, przeczytanych w dalszej części artykułu..
Przyczyny i czynniki przyczyniające się do powstawania okluzji dystalnej
Po urodzeniu dolna szczęka znajduje się w dalszej pozycji względem szczęki górnej. W rezultacie między szczękami powstaje strzałkowa szczelina. Z biegiem czasu, w procesie ząbkowania, karmienie piersią i rozwój funkcji żucia szczęki stopniowo się wyrównywały. Tak więc od dalszego ugryzienia tworzy się ortognathic.
Głównym powodem powstawania dystalnego ugryzienia jest sztuczne karmienie, ponieważ nie wymaga ono żadnego wysiłku ze strony dziecka..
Nieprawidłowe okluzje wykryto u połowy dzieci z krzywicą iu jednej trzeciej dzieci z naruszeniem oddychania przez nos. Objawy dystalnego ugryzienia są dalej czytane. Złe nawyki, takie jak ssanie palców, smoczki i gryzienie warg, zwiększają ryzyko powstania dalszego zgryzu. Brak fluoru i wapnia w organizmie, brak stałego pożywienia w diecie na pewnym etapie wzrostu przyczyniają się do rozwoju nieprawidłowego zgryzu.
Objawy kliniczne dystalnego zgryzu zębów
Przejawy dystalnego zgryzu można podzielić na ustne i twarzowe. Dystalny zgryz zmienia proporcje i profil twarzy ze względu na postęp szczęki górnej, niepełny rozwój brody. W tym samym czasie twarz pacjenta nabiera wyglądu "ptaka", jak w przypadku głębokiego zgryzu. U pacjenta z dystalnym ugryzieniem usta są lekko otwarte, fałda podbródka jest bardzo wyraźna, usta nie zamykają się.
Dystalny zgryz pogarsza jakość życia pacjenta z upośledzeniem czynnościowym. Mówimy o trudnościach z gryzieniem i żuciem jedzenia, obecnością stałego bólu w stawie skroniowo-żuchwowym, naruszeniem oddychania przez nos. Takie ugryzienie ma również niekorzystny wpływ na wygląd pacjenta..
W przypadku dystalnej zgryzu pacjent ma zwiększone ryzyko próchnicy, dysfunkcji TMJ i patologii przyzębia..
Trzy ustne objawy dystalnego zgryzu:
- górne i dolne siekacze nie są zamknięte, a między nimi tworzy się strzałkowa szczelina;
- górne zęby przednie przesunięte do przodu;
- względne położenie zębów bocznych jest zerwane.
Rozpoznanie i leczenie dystalnej okluzji u pacjenta
Ortodonta może ustalić obecność dystalnego ugryzienia nawet na spotkaniu z pacjentem. Badanie kliniczne przeprowadza się w celu określenia wielkości szczęk, obecności szczeliny strzałkowej, względnej pozycji uzębienia, kształtu wyrostka zębodołowego i szczęki.
W celu przeprowadzenia diagnostyki różnicowej wykonuje się teleentografię, a następnie oblicza i analizuje wskaźniki, a następnie ustala się konstruktywny zgryz. Na tle tych pomiarów wykonano i zbadano modele diagnostyczne szczęk..
Popraw dystalną zwarcie należy rozpocząć przed okresem wymiany zębów mlecznych na zęby stałe. Leczenie dystalnego zgryzu ma na celu powstrzymanie wzrostu górnej szczęki i stymulację rozwoju żuchwy. Odbywa się to za pomocą usuwanego sprzętu ortodontycznego. Podczas zmiany zgryzu głównym celem leczenia dystalnego zgryzu jest korygowanie łuków zębowych i form. W tym celu stosuje się wymienne urządzenia płytkowe. Po zakończeniu wzrostu szczęki leczenie dystalnej okluzji odbywa się za pomocą aparatów ortodontycznych..