W kulturze ludzkiej najstarszą sztuką jest komunikacja. Osoba, która mistrzowsko je posiada, zawsze będzie mogła odnieść sukces. Szczególnie ważny jest proces komunikacji w tych obszarach zawodowych, które wymagają bliskiego kontaktu z osobami. A jednym z tych obszarów jest medycyna. Historycznie lekarz zawsze zajmował dominującą pozycję w relacjach z pacjentami i samodzielnie dobierał metody diagnozy i leczenia. Status ten określał jego wysoką osobistą odpowiedzialność za wyniki i konsekwencje diagnozy i leczenia. Ale dziś kompetentnie skonstruowane relacje między lekarzem a pacjentem otwierają nowe możliwości zwiększenia skuteczności leczenia..
REWOLUCJA W ŚWIADOMOŚCI
W ostatnich latach nastąpiły naprawdę rewolucyjne zmiany w relacji lekarz-pacjent. W oparciu o Konwencję Praw Człowieka i Biomedycyny (Strasburg, 2005) pacjenci otrzymali prawo do udziału w procesie diagnozy i leczenia, w związku z tym coraz częściej szukają otwartego dialogu z lekarzami.
Wyraźnie wyraża się to w prywatnych klinikach chirurgii estetycznej i chirurgii plastycznej, gdzie decydujące są w rzeczywistości wymagania i pragnienia pacjenta. Ponadto pacjent nie jest już zadowolony z roli pasywnej. Chce być traktowany jako osoba, która samodzielnie może dokonać rozsądnego wyboru. Ten nowy rodzaj relacji zobowiązuje lekarza do zagwarantowania praw pacjenta, które są również określone w artykułach "Podstawy ustawodawstwa Ukrainy w sprawie ochrony zdrowia obywateli".
Stosunki międzyludzkie zaczęły się zmieniać w 1948 r., Kiedy ONZ przyjęła "Powszechną Deklarację Praw Człowieka". Następnie w większości krajów partnerstwa wyszły na wierzch. Po 20 latach te idee stały się podstawą związków w medycynie: w 1969 r. W Stanach Zjednoczonych przyjęto prawa pacjenta do autonomii.
Ostrość problemu relacji między lekarzem a pacjentem wzrasta, a fakt, że modernizacja medycyny staje się ścianą oddzielającą lekarza od pacjenta, zmienia lekarza w biotechnologa. B. Trawnik, we wstępie do książki słynnego pisarza N. Cousinsa, "Serce lekarza" pisze, że "... postęp naukowy i techniczny tworzy" cybernetyczny paradoks "- im mniej lekarz może zrobić sam, tym bardziej polega na sprzęcie".
Początkowa rozbieżność między nauką a etyką wzrasta: nauka posuwa się naprzód, podczas gdy natura ludzka i psychiczna rzeczywistość pozostają stabilne. Jeśli twórczość artystyczna przyswaja przeszłość i ją kontynuuje, wówczas nauka zaprzecza przeszłości, z której wyszła. Lekarz, będąc przedstawicielem nauki, nie jest zadowolony z ogólnych przepisów, ale w rzeczywistości szuka jednoznacznych odpowiedzi. Dlatego B. Lown podsumowuje: "Nauka może wyjaśnić, w jaki sposób wirus się rozmnaża, ale nie może odpowiedzieć, dlaczego rozlała się łza"..
KOMUNIKACJA - PODSTAWA PODSTAW
Niezależnie od tego, w jaki sposób trendy rozwoju medycyny klinicznej i chirurgii w ogóle wyglądają, estetycznie i chirurgii plastycznej w szczególności, zawsze są dwa w centrum - lekarz i pacjent. Oczywiście pacjent stanie się bardziej piśmienny, dyskryminujący i wymagający. A lekarz stale zbliża się do wizerunku specjalisty obecnego w umysłach każdego pacjenta. W związku z tym, w Deklaracji Edynburskiej Światowej Federacji Edukacji Medycznej (1988), należy zauważyć, że każdy pacjent powinien mieć możliwość spotkania się z lekarzem uważnym słuchaczem, uważnym obserwatorem i skutecznym klinicystą. Dlatego efektywna interakcja i komunikacja w systemie lekarza / pacjenta jest centralnym elementem w osiąganiu zadowolenia lekarza i pacjenta z procesu gojenia..
Dobry lekarz / pacjent komunikacji nie może być traktowany jedynie jako intuicyjny prezent, ponieważ jest to umiejętność profesjonalna, umiejętność, której można się nauczyć. Niedawno, kiedy proklamowano priorytet rynku, idee i slogany kultury, kryteria osobistego wyboru uległy zmianie, nastąpił pewien spadek inteligencji i duchowości. Często stawia to człowieka na granicy tak zwanego "autodestrukcyjnego zachowania" - pijaństwa, narkomanii, samobójstwa. Lekarz coraz częściej ma do czynienia z ludźmi, których tożsamość rzuca cień samozniszczenia.
Usuń bariery
Ustanowienie dobrych relacji między lekarzem a pacjentem, ułatwienie samopotwierdzenia pacjenta poprzez wyeliminowanie interakcji między formalnościami a ustanowieniem "komunikacji interpersonalnej", zmniejsza bariery istniejące początkowo między lekarzem a pacjentem. Filtr "zaufanie - nieufność" prowadzi do tego, że absolutnie szczere informacje mogą nie być postrzegane, a fałszywe - pozyskane. Istnienie "filtra" ze strony lekarza podczas komunikowania się z pacjentem jest zwykle związane z tendencyjnym podejściem do tego pacjenta, tendencją do ufania jednej skardze i nieuwzględniania innych. Wszystkie te czynniki powodują selektywność w postrzeganiu informacji i "deformację" w ocenie otrzymanych informacji..
Istnienie "filtra" ze strony pacjenta wynika z szeregu konkretnych pomysłów dotyczących metod leczenia chirurgicznego, w których pryzmat pacjenta ocenia wszystkie oferowane spotkania i zalecenia. Aby pokonać tę barierę, należy przede wszystkim zwrócić szczególną uwagę na pierwsze spotkanie z pacjentem i mieć wyobrażenie o jego potrzebach w pierwszej rozmowie. Po drugie, aby zapewnić pacjentowi możliwość wyrażania skarg i życzeń. Po trzecie, aby znaleźć sposoby, aby wzbudzić zaufanie pacjenta do siebie i wybranej metody leczenia. W procesie komunikowania lekarza z pacjentem miarą skuteczności jest to, ile lekarz zdołał zdobyć zaufanie swojego pacjenta, jak bardzo lekarz zdołał zmienić patologiczne postawy pacjenta. Wszystko to jest możliwe tylko pod warunkiem skutecznego przezwyciężenia barier w procesie komunikacji..
Pieniądze i komunikacja
Nawiązanie dobrych relacji lekarz-pacjent może również zaszkodzić problemom finansowym. W rzeczywistości kwestie finansowe nie powinny komplikować współpracy lekarza z pacjentem. Mimo to ich związek staje się coraz bardziej podobny do relacji między ludźmi biznesu. Chociaż każdy wie, że dobry wynik przynosi tylko dobre leczenie od dobrego specjalisty, a to kosztuje. Z finansową stroną problemu wiąże się zarówno wola lekarza, jak i wola pacjenta. Lekarz może zapewnić pacjentowi wszystkie najlepsze rodzaje diagnostyki, ale prawo pacjenta polega na zaakceptowaniu jego usług lub, po ich odrzuceniu, skierowaniu się do innego specjalisty.
Kontakt interpersonalny
W sercu relacji między lekarzem a pacjentem leży inny poziom świadomości. W tym aspekcie należy zacytować słowa A. A. Zakharyina: "Lekarz musi być niezależny, a nie tylko jako poeta, jako artysta, ale ponad nim, jako aktor, który ufa najcenniejszej rzeczy - zdrowiu i życiu". Zaufanie do lekarza jest obowiązkowym elementem procesu diagnostycznego i leczenia. Wsparcie, zrozumienie i empatia lekarza są kluczem do nawiązania współpracy między lekarzem a pacjentem. Lekarz musi być w stanie umieścić się w miejscu pacjenta, patrzeć na świat oczami.
Postęp technologiczny niszczy to bezpośrednie połączenie. Kiedy lekarz pozwala maszynie ingerować w relację między nim a pacjentem, ryzykuje utratę potężnych efektów leczenia. Nawet najnowocześniejsza technologia nie zastąpi owocnej interakcji między lekarzem a pacjentem..
loadposition medicalclubDzisiaj, kiedy medycyna instrumentalna i nowe metody badań (endoskopowe, ultrasonograficzne, tomografia komputerowa, obrazowanie rezonansu magnetycznego itp.) Weszły w nasze życie, wymagania dotyczące werbalnej "aseptyki" dopiero rosną. Yatrosanogeny (innymi słowy, poprawa psychiczna pacjenta za pomocą słów i zachowań) jest przeciwieństwem patogenezy. Słowo w zachowaniu lekarza, w sensie zawodowym, jest sztuką o pozytywnej orientacji emocjonalnej i moralnej. Naprawdę dobry wynik w medycynie daje połączenie szczerych ludzkich relacji z cudami postępu naukowego i technologicznego. I do tego, technicznie wyposażony lekarz musi nie tylko być w stanie, ale także uwielbiać komunikować się z pacjentami, słuchać ich.
Bez sztuki ludzkiej komunikacji niemożliwe jest osiągnięcie systematycznego podejścia do ochrony zdrowia. Laureat nagrody Nobla w dziedzinie chemii, N. Cousins, prawidłowo napisał w 1991 roku w swojej książce "Anatomia choroby": "Medycyna, która przyjęła systematyczne podejście do zdrowia, polega na cieple kontaktów międzyludzkich, a nie na chłodzie sprzętu". Andrei Kharkov, szef kliniki Medical Club, uważa, że w naszych trudnych czasach ważne jest, aby lekarze mieli zarówno profesjonalne, jak i moralne wytyczne. I z tych pozycji rozważać ich działania w życiu iw medycynie. Zawód lekarza to nie tylko wykonywanie manipulacji. Musi stać się kimkolwiek powinien być - "solą ziemi", nosicielem inteligencji, liderem, który kształtuje społeczeństwo.
***
Jak mówi starożytne chińskie przysłowie: "wątpić w niewygodę, by być pewnym, że jest śmieszne". Dlatego, gdy lekarze podejmują decyzje wspólnie z pacjentami, powinni mieć możliwość podzielenia się swoimi wątpliwościami. Oszukane oczekiwania nie przyczyniają się do owocnej współpracy. Dlatego w relacji między lekarzem a pacjentem głównymi czynnikami były i pozostają kwestie zaufania, współpracy i otwartości..