Przyczyny Otogematoma, objawy, leczenie / Otolaryngologia

Otohematoma to ograniczony zbiór krwi, który znajduje się w małżowinie usznej..

Często przyczyną tego stanu jest uszkodzenie ciała, ale może ono również powstawać samorzutnie - w wyniku naruszenia integralności ścian naczyń krwionośnych z powodu jakiejkolwiek choroby..

Pacjenci nie kategoryzują patologii jako krytycznej, nie wiedząc, że może ona prowadzić do rozwoju wielu powikłań..

Dane ogólne

Nowotwór otatomy (lub krwiak auricle) należy do kategorii urazów urazowych. Jest to dość częsta patologia. Około 75-80% wszystkich pacjentów, którzy przychodzą do kliniki o tym, krwawią do miękkiej tkanki małżowiny usznej z powodu urazu. Lwia część wszystkich przypadków traumatycznego otohematomy przypada na urazy sportowe..

Nie należy lekceważyć opieki medycznej w przypadku pojawienia się herehematomy jakiegokolwiek pochodzenia, mając nadzieję na spontaniczne samoleczenie - w 25% wszystkich chorych z objawem afektywnym towarzyszy rozwój powikłań septycznych. Jednocześnie około 85% z nich rozwija się najczęściej w trzecim dniu i później od momentu urazu, ponieważ pacjent, będąc pewnym, że nie było problemu, nie skonsultował się z lekarzem i nawet nie próbował samopomocy..

Patologia występuje niemal we wszystkich kategoriach wiekowych. Nieco częściej zdiagnozowana jest u młodych aktywnych osób w wieku 30-40 lat. Drugi szczyt obserwuje się u osób starszych po 55. roku życia, co wiąże się z powstawaniem i wzrostem związanych ze starzeniem się zwyrodnieniowych (niszczących) zmian w chrząstce małżowinowej.

Zwróć uwagę

Mężczyźni cierpią częściej niż kobiety. Wynika to z ich aktywności sportowej, a także z faktu, że często rozwiązują kontrowersyjne problemy życiowe siłą, wdając się w bójkę i doznając w niej urazów - w tym ucha.

Powody

W zależności od przyczyn, choroby nowotworowe są dwojakiego rodzaju:

traumatyczne - z powodu uszkodzenia tkanki usznej;
spontaniczne - ze względu na wszelkie patologie obarczone krwawieniem.

Urazowe uszkodzenie małżowiny usznej, któremu towarzyszy powstawanie krwiaka w jej tkankach, może być:

niezamierzony;
warunkowo niezamierzony;
zamierzony.

W pierwszym przypadku uraz pojawia się z powodu nieostrożnego zachowania w życiu codziennym lub w pracy - to jest:

upadek człowieka przy uchu;
spadające nieporęczne przedmioty na osobę;
siniaki od strony bydła. Tak więc, krowa lub koza mogą uderzyć róg lub stopę, kopnąć konia kopytem;
siniaki od dzikich lub udomowionych zwierząt żyjących w niewoli (na safari, w zoo, w cyrku);
uprawianie seksu z wyrafinowanymi i / lub mocnymi typami satysfakcji i / lub samozadowolenia;
uraz przez psotne dziecko - w tych przypadkach matki "dostają się" dość często, urazy uszu z krwiakiem nie są wyjątkiem;
długotrwałe wyciskanie u osób starszych we śnie.

Warunkowo niezamierzone uszkodzenie małżowiny usznej, któremu może towarzyszyć powstawanie krwiaka, obejmują te, które wystąpiły:

podczas wykonywania manipulacji medycznych;
podczas zajęć sportowych, które są obarczone traumą.

Traumatyzacja małżowiny usznej podczas wykonywania manipulacji medycznych (diagnostycznych lub terapeutycznych) jest obserwowana dość rzadko, ponieważ ucho zewnętrzne jest, w przeciwieństwie do środkowego lub wewnętrznego, pod kontrolą wzroku, a niektóre całkowicie nie do pomyślenia okoliczności są konieczne, aby go uszkodzić z powodu braku kontroli. Najczęściej takie otohematomy występują po operacji plastycznej. Powstają one z tego powodu, że zatrzymywanie krwawienia podczas operacji zostało przeprowadzone słabo (na przykład przez diatermocoagulację - "kauteryzację" prądu elektrycznego). Z tego powodu, po interwencji chirurgicznej u pacjenta w określonych warunkach (najczęściej ze wzrostem ciśnienia krwi), krwawienie wznawia się, krew gromadzi się w małżowinie usznej, a następnie powstaje otohipoma.

Częściej, warunkowo niezamierzone uszkodzenie małżowiny usznej, które prowadzi do rozwoju krwawienia i powstawania wishipomy, występuje podczas uprawiania sportów siłowych:

boks;
różne rodzaje zapasów (freestyle, taekwondo i wiele innych).

Nieco rzadziej, otohematomy zdarzają się u sportowców, którzy uprawiają sporty warunkowe i nie siłowe, które są obarczone traumą - piłka nożna, siatkówka, koszykówka, łyżwiarstwo figurowe, jazda na rowerze, gimnastyka i wiele innych..

Rozmyślny uraz ucha zewnętrznego z występowaniem krwiaka w przedsionku obserwuje się w większości przypadków z powodu konfliktów społecznych - głównie podczas:

walki;
tortury.

Dlatego otoemaoma często diagnozuje się w:

więźniowie;
młodzież i młodzież społecznie upośledzona (w szczególności osoby w koloniach poprawczych);
członkowie rodziny, którzy często doświadczają przemocy w rodzinie.

Szczególny rodzaj urazu ucha zewnętrznego, który prowokuje powstawanie otojudomy, jest spowodowany przez osoby chore psychicznie. Nie można go przypisać żadnemu z powyższych rodzajów traumatycznych przyczyn..

Spontanicznie pojawiające się płaskonia są obserwowane w tle:

choroby naczyniowe;
choroby krwi.

Krwawienie, po którym następuje powstawanie pokwitania, jest predysponowane do tych pacjentów, u których zdiagnozowano choroby obarczone:

naruszenie integralności ściany naczyniowej;
zwiększenie jej przepuszczalności bez narażania integralności.

Mogą to nie być same patologie samych naczyń krwionośnych. Tak więc, w celu zwiększenia przepuszczalności naczyń krwionośnych może prowadzić do takich chorób i stanów patologicznych, takich jak:

krwotoczne zapalenie naczyń jest zapalną aseptyczną (niezakaźną) zmianą naczyniową naczyń krwionośnych;
sepsa - uogólniona infekcja rozprzestrzenia się w całym ciele;
szkarlatyna - ostra choroba zakaźna z charakterystyczną wysypką na skórze;
szkorbut - patologia, która powstaje z powodu braku witaminy C (kwasu askorbinowego) i objawia się zmniejszeniem siły tkanki łącznej;
zatrucie fosforem.

Choroby krwi, na których tle może wystąpić krwawienie z powstawaniem wishipomy, są:

patologia krzepnięcia krwi;
rak krwi.

Niepowodzenie ze strony krzepnięcia krwi można zaobserwować w przypadku patologii takich jak:

hemofilia jest chorobą dziedziczną, która objawia się jako naruszenie krzepnięcia;
Zespół antyfosfolipidowy jest patologią, w której organizm rozpoznaje własne fosfolipidy jako obce przedmioty (z nich zbudowane są fragmenty komórek);
skaza krwotoczna - szereg chorób polegających na zwiększonej tendencji do krwawienia;
stany małopłytkowe - patologie, w których zmniejsza się liczba płytek krwi (są bezpośrednio zaangażowani w zatrzymanie krwawienia, tworząc skrzep krwi).

Spośród wszystkich chorób onkohematologicznych, najczęściej krwawienie z tworzeniem się krwiaków (w tym przypadku, otohematomas) prowadzi do białaczek - patologii układu krwiotwórczego, w którym nie ma wystarczającej produkcji prawidłowych komórek krwi.

Ryzyko spontanicznego krwiaka wzrasta na tle takich patogenicznych czynników jak:

hypowitaminoza - brak witamin (zwłaszcza C);
dystrofia pokarmowa - utrata wagi z powodu złego odżywiania;
wiele chorób zakaźnych. W szczególności są to gorączki krwotoczne (patologie z towarzyszącą gorączką i dreszczami) - Ebola, Lassa, Marburg i inne;
zmiany zwyrodnieniowe w chrząstce ucha - jej zniszczenie, które występuje przy różnych czynnikach patologicznych, ale bez udziału elementu traumatycznego;
długotrwała ekspozycja na wysokie lub niskie temperatury.

Rozwój patologii

Otohematoma to część krwi, która gromadzi się między skórą małżowiny usznej i okostnej, ale może także gromadzić się między chrząstką a periakrium (cienka tkanka łączna pokrywająca chrząstkę). Jednocześnie nie tworzy się tak zwana kapsułka graniczna - krew "popycha" tkanki, a tym samym zwalnia przestrzeń dla siebie.

Zwróć uwagę

Krwiak małżowiny usznej w większości przypadków występuje na bocznej (zewnętrznej) stronie. Wewnętrzna strona jest mniej podatna na gromadzenie się krwi, ponieważ w tym miejscu skóra i nadchód są bardziej elastyczne..

Dla charakterystycznego nawrotu otohematoma - można go wielokrotnie formować w tym samym miejscu. Ta cecha wynika z faktu, że mięśnie gładkie ścian naczyń krwionośnych przechodzących w tym miejscu są raczej słabe. Taka wada fizjologiczna może nie ujawnić się do momentu uszkodzenia lub wystąpienia jakichkolwiek patologicznych zmian w ścianie naczynia..

Na podstawie anatomicznej struktury małżowiny usznej, otohematomy znajdują się powierzchownie. Z tego powodu wzrasta ryzyko przenikania chorobotwórczych patogenów do nagromadzonej krwi, aw rezultacie ropienie krwiaka..

Powszechną cechą samoistnego jąszczaka jest to, że występują one na tle zmian molekularnych i fizyko-chemicznych w ścianie naczynia, które powodują wzrost jego przepuszczalności i uwalnianie elementów krwi do otaczających tkanek (zjawisko to nazywane jest krwawieniem diapedemicznym).

Objawy krwiaka auricle

Objawami otohematoma są:

obrzęk;
bolesność;
uczucie subiektywnego dyskomfortu w postaci rozdęcia, a nawet uczucie ciężkości w miejscu gromadzenia się krwi.

Pojawienie się obrzęku górnej zewnętrznej części przedniej małżowiny usznej jest pierwszą oznaką tworzenia się gojudoma. Najczęściej powstaje pomiędzy kędziorem a tragusem. Lokalizacja korelacji i jej wielkość korelują:

małe krwiaki małżowiny usznej tworzą się w okolicy dołu trójkątnego lub łuskowatego;
wielkie otoathomy mogą wypełnić całą przestrzeń małżowiny usznej - od zwinięcia do korzenia.

Charakterystyka pęcznienia:

w kształcie - owalne lub okrągłe;
konsystencja - fluktuacja (po naciśnięciu na otohematoma odczuwana jest charakterystyczna "falująca" fluktuacja jego zawartości);
skóra, która pokrywa się z przedstawieniem, najczęściej przekrwienie (zaczerwienienie), może mieć niebieskawy odcień.

W obecności otohematoma małżowina uszna (z wyjątkiem płata) staje się pogrubiona, a jej kontury wygładzone..

Jeśli dana osoba jest właścicielem dużego mięsistego ucha, to przy znacznym krwotoku ucho staje się bezkształtne (lub podobne do ciasta lub kluski).

Spontaniczne otohematomy po dotknięciu są bezbolesne. Zespół bólowy może rozwinąć się wraz z dodatkiem czynnika zakaźnego, a następnie rozwinąć proces zakaźny-zapalny..

Diagnostyka

Łatwo jest postawić diagnozę otohipoma (w szczególności traumatyczną). Należy podjąć więcej wysiłków diagnostycznych, aby zidentyfikować prawdziwą przyczynę spontanicznego otohematoma (wątpliwości mogą pojawić się podczas diagnostyki różnicowej). Diagnozę przeprowadza się z wykorzystaniem danych z wywiadu (wywiad choroby) - szczególną uwagę należy zwrócić na informacje wskazujące na naruszenie układu krzepnięcia krwi (w szczególności u pacjentów, którzy wcześniej nie konsultowali się z lekarzem w zakresie chorób hematologicznych). Należy również wziąć pod uwagę wyniki dodatkowych metod badania - fizyczne, instrumentalne, laboratoryjne.

Dane z badania fizykalnego są następujące:

po badaniu określa się niewielki obrzęk. Jeśli jest to pourazowy obraz narządowy, można zidentyfikować oznaki uszkodzenia strefy skroniowej i jarzmowej od strony zmiany, a także policzka. Gdy dołączony jest czynnik zakaźny, widoczne będą oznaki zmian zapalnych - zaczerwienienie (często cały małżowina uszna) i silny obrzęk, gdy powstanie wrzód, tkanka "puchnie", a ropa może pojawić się poprzez pocienienie skóry;
z obmacywaniem (palpacją) - wraz z rozwojem traumatycznego krwiaka obserwuje się ból palpacyjny (pojawia się nie z powodu krwiaka, ale w wyniku urazu tego obszaru). Wraz z powstaniem samorzutnego spoczynkowego braku bólu. W obu przypadkach określa się fluktuację, z dodatkiem powikłań zapalnych - silnym bólem, podwyższoną temperaturą ciała w tym obszarze, infiltracją (ubijaniem) tkanek.

Przełom diagnostyczny otojawoma jest związany z instrumentalnymi metodami diagnostycznymi - nakłuwaniem ze zbieraniem treści i jego późniejszym badaniem pod mikroskopem.

Laboratoryjne metody badawcze zaangażowane w diagnozę tej patologii są następujące:

pełna morfologia krwi - pomaga odróżnić traumatyczny otomatomatom od spontanicznego. W tym ostatnim przypadku można wykryć małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi), pancytopenię (zmniejszenie liczby wszystkich komórek krwi), a komórki blastyczne (młode) mogą również być obecne we krwi. Jeśli doszło do powikłań zapalnych, określa się leukocytozę (wzrost liczby leukocytów) z przesunięciem w lewo (specyficzna kompozycja leukocytów) i wzrostem ESR;
koagulogram - badanie koagulacji, antykoagulacji i fibrynolitycznych właściwości krwi;
oznaczanie wskaźnika protrombiny - pomaga ocenić właściwości układu krzepnięcia krwi;
Lee-White określa czas krzepnięcia krwi - z hemofilią zmniejsza się;
badanie bakterio-skopowe - punktowe na obecność patogennych mikroorganizmów bada się pod mikroskopem;
badanie bakteriologiczne - należy zasiać aspirowaną zawartość krwiaka, rodzaj patogenu określa się według hodowanych kolonii.

Diagnostyka różnicowa

Rozpoznanie różnicowe (charakterystyczne) krwiaka w przedsionku odbywa się głównie z patologiami takimi jak:

pierwotne zapalenie przedsionka - stan zapalny okolicy przedsionka. Dzięki niemu zmiana jest bardziej rozległa niż w przypadku krwiaka objętego procesem zapalnym, nie występuje fluktuacja, często wykryto historię zewnętrznego zapalenia ucha (zapalenie ucha zewnętrznego);
ropne zapalenie małżowiny usznej - uszkodzenie bakteryjne powierzchniowych warstw skóry. W tej chorobie płatek ucha wciąga się w patologiczny proces, są tam pęcherzyki (małe pęcherzyki z surowiczą zawartością) i wał demarkacyjny (rolka ograniczająca);
nowotwory - łagodne i złośliwe. Kiedy guzy są nieobecne fluktuacje, zaczerwienienie skóry, podczas przebicia, płynne treści nie otrzymują. Charakterystyczne jest również to, że duży nagle pojawia się otohipoma, a nowotwory rosną powoli.

Komplikacje

Najczęstsze powikłania krwiaków auricle to:

zapalenie ucha zewnętrznego jest zmianą zapalną ucha zewnętrznego;
ropień - ograniczony ropień;
phlegmon tkanek miękkich z przodu głowy od strony uszkodzenia - rozproszone ropne zmiany. Jest to niebezpieczne, ponieważ może rozprzestrzenić się na duże objętości tkanek, podczas gdy patogeny są w stanie przeniknąć do jamy czaszki z rozwojem raczej ciężkich wtórnych powikłań ropnych;
zapalenie tęczówki. Często staje się ropiejący, a następnie ropne połączenie małżowiny usznej;
deformacja małżowiny usznej - występuje w wyniku zaniedbanego ropnego zapalenia błony śluzowej.

Metody leczenia uchemhematoma ucha

Zakres środków terapeutycznych dla krwiaka w przedsionku zależy od:

jego rozmiar;
patologii, która sprowokowała tworzenie się goathoma.

Zadania leczenia:

opróżnianie krwiaka;
zapobieganie rozwojowi powikłań zakaźnych, a jeśli rozwinęły się - ich ulga;
jeśli jest to spontaniczny krwiak, to równolegle zatrzymaj chorobę, która doprowadziła do krwotoku i powstania opisanej patologii.

W pierwszych godzinach od pojawienia się gojudoma stosuj miejscowo na zimno..

Do opróżniania stosuje się krwiak małżowiny usznej:

nałożenie bandaża ciśnieniowego - ta metoda jest praktykowana z niewielkim rozmiarem otogematoma. Ściskanie gohematoma sprzyja spontanicznej resorpcji wylanej krwi i wchłanianiu produktów jej rozkładu do krążenia ogólnoustrojowego;
wykonanie biopsji przebijającej - przeprowadza się, jeśli otohematoma została uformowana ponad trzy dni temu. Herezjaoma jest leczona preparatem antyseptycznym, skóra nad nim i leżące pod nią tkanki są przekłute igłą na strzykawce, a zawartość zostaje zassana. Zaleca się wprowadzić 1-2 krople alkoholowego roztworu jodu do jamy, co przyczynia się do najszybszego wypełnienia ubytku tkanką łączną;
Sekcja zwłok - jest przeprowadzana z dużym rozmiarem i zagrożeniem powikłaniami infekcyjno-zapalnych. Po oczyszczeniu powierzchni, otoemaomy są antyseptyczne wzdłuż powierzchni i wzdłuż niej wykonuje się nacięcie, a następnie cała zawartość zostaje usunięta. Jeśli wada jest duża, jest zszyta. Drenaż wykonuje się również - koniec gumowej lub gazowej taśmy wkłada się do jamy krwiaka, drugi koniec jest wyprowadzany. Drenaż opróżni resztkową zawartość otojawomy. Po kilku dniach potrzeba drenażu znika, a sterylny bandaż jest nakładany na okolice ucha..

Oprócz leczenia inwazyjnego zaleca się leczenie zachowawcze w postaci leków przeciwbakteryjnych. Często są to antybiotyki o szerokim spektrum działania..

Zapobieganie

Środki zapobiegawcze obejmują:

unikanie urazu małżowiny usznej w życiu codziennym iw pracy;
wybór niezawodnych środków samoobrony, jeżeli dana osoba uprawia sporty siłowe (w szczególności jest to wybór kasku);
kompetentna pierwsza pomoc w przypadku urazowych uszu - zapobieganie krwawieniom z późniejszym tworzeniem się materii omawej;
zapobieganie patologiom, które mogą prowadzić do rozwoju spontanicznego otohipoma, a jeśli istnieją, szybkie wykrywanie i leczenie, regularne monitorowanie przebiegu;
eliminacja czynników, które nie są bezpośrednią przyczyną macierzyoma, ale przyczyniają się do jej rozwoju (np. pozostaje w strefie wysokich lub niskich temperatur);
regularne badania kontrolne w celu wykrycia zaburzeń krwi (przede wszystkim układu krzepnięcia).

Prognoza

Rokowanie dla krwiaka małżowiny usznej jest ogólnie korzystne. Powrót do zdrowia następuje szybko - od 3 dni do 2 tygodni. W tym przypadku krwiak całkowicie znika..

Zwróć uwagę

Rokowania pogarszają się, gdy zdiagnozowane są ogólnoustrojowe patologie, które przyczyniają się do powstawania herehematomy.

Również rokowanie może budzić wątpliwości dotyczące konsekwencji kosmetycznych - z zaniedbaną patologią i rozwojem powikłań ropno-zapalnych może wystąpić nieodwracalne zniekształcenie małżowiny usznej, w związku z czym konieczna będzie korekta plastyczna.

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant