Otoantritis powoduje, objawy, leczenie / Otolaryngologia

Otoanthitis to połączone, zapalne (często ropne i zapalne) uszkodzenie struktur ucha środkowego i jaskini mastitis (antrum).

Patologię rozpoznaje się u małych dzieci. W większości przypadków występuje jako powikłanie ostrego zapalenia ucha środkowego - choroby zapalnej ucha środkowego..

Dzieci otolaryngolodzy biorą udział w leczeniu młodych pacjentów z taką diagnozą..

Dane ogólne

Otantritis rozpoznaje się w okresie niemowlęcym i wczesnym dzieciństwie - do 2 lat. Wraz z rozwojem zapalenia ucha środkowego proces zapalny rozprzestrzenia się dość łatwo z jamy bębenkowej, która jest częścią ucha środkowego, do jaskini mastektomijnej - wejście do niej znajduje się w tylnej ścianie jamy bębenkowej. Rozwój patologii jest związany ze specjalną strukturą kości skroniowej u dzieci - mianowicie z niedojrzałością układu pneumatycznego w procesie wyrostka sutkowatego. Jest słabo wentylowana, co stwarza wszystkie warunki do przystąpienia i rozwoju procesu zakaźnego..

Zwróć uwagę

Jeśli obserwuje się zapalenie błony śluzowej pokrywającej ścianę jaskini mastektomicznej w starszym wieku, określa się ją jako mastoiditis - izolowane zmiany zapalne wyrostka sutkowatego.

Powody

Sercem zapalenia ucha wewnętrznego jest rozwój klasycznego procesu zapalnego. Teoretycznie może być aseptyczny - to znaczy postępować bez dodatku czynnika zakaźnego. W praktyce maksymalna liczba otanthytów ma składnik infekcyjny (septyczny) - co więcej, w przypadku dość dużej liczby dzieci proces przebiega z dodatkiem składnika ropnego. Często przyczynowość patologii jest następująca: infekcja najpierw łączy się, a następnie rozpoczyna się proces zapalny. Ale dzieje się to w odwrotnej kolejności - tkanki błony śluzowej, struktury okrywające ucha środkowego i jaskini wyrostka sutkowatego ulegają zapaleniu, a ponieważ są one zagrożone, czynnik zakaźny łączy się.

Provocateurs infekcji w zapaleniu zatoki są patogenami, które prowokowały rozwój ostrego zapalenia ucha środkowego.. W większości przypadków jest to niespecyficzna mikroflora patogenna - mianowicie:

paciorkowce;
gronkowiec;
E. coli;
protei.

Najczęściej ujawnia się streptokoki zapalenia otrzewnej - a mianowicie:

pneumokok (nazywany jest także diplococcus Weiselbauma i Diplococcus Fraenkela);
hemolityczny paciorkowiec;
Różdżka z hemofilią (jej inne imiona to Wróżka świńska, Pfeiffer Wand).

Dość rzadko rozwój zapalenia zatok może być wywołany przez patogeny określonej infekcji - można to zaobserwować, gdy dziecko jest zarażone chorą matką. Te patogeny to:

Treponema pallidum - czynnik wywołujący kiłę (choroba weneryczna);
Mycobacterium tuberculosis (różdżka Kocha)

i kilka innych.

Podkreślono szereg cech wiekowych dzieci, które przyczyniają się do rozwoju zapalenia zatok:

szerszy niż w innych kategoriach wiekowych, wejście do jaskini mastoida;
zwiększony dopływ krwi do wyrostka sutkowatego z powodu dobrze rozwiniętego układu krwionośnego kości skroniowej, której jest częścią;
raczej szybki rozwój procesu zapalnego w delikatnej i delikatnej błonie śluzowej jaskini mastitis;
niedojrzałość wieku rzęskowego nabłonka przewodu słuchowego - specyficzne komórki z rzęskami, dzięki którym przeprowadza się drenaż (eliminacja patologicznych wydzielin). Z tego powodu wysięk zapalny prawie nie jest usuwany z jamy bębenkowej, w najgorszym przypadku nie jest z niego całkowicie usuwany..

Ponadto podkreśla się wiele chorób i stanów patologicznych, na tle których wzrasta częstość występowania zapalenia stawów. Można je wszystkie podzielić na grupy:

dziedziczne patologie;
zakaźne choroby dróg oddechowych;
patologia wymiany;
zaburzenia immunologiczne;
choroby przewodu żołądkowo-jelitowego;
choroby poniesione przez matkę w czasie ciąży;
stany patologiczne związane z niepowodzeniem rozwoju płodu lub upośledzeniem spowodowanym upośledzoną pracą matek;
przyczyny jatrogenne.

Z kategorii dziedzicznych patologii, skazy często przyczyniają się do rozwoju zapalenia zatoki - podatności organizmu na występowanie określonych chorób lub patologicznych reakcji.

Od chorób zakaźnych dróg oddechowych najczęściej występowanie opisanej patologii prowokuje:

ostre wirusowe infekcje dróg oddechowych (ARVI);
zapalenie oskrzeli - zmiany zapalne błony śluzowej wyściełające oskrzela od wewnątrz;
zapalenie płuc - zapalenie tkanki miąższowej płuc.

Należy pamiętać, że nawet w normalnym stanie rezerwy ochronnej organizmu dziecka, zakaźny składnik zapalenia zatoki jest wyraźny - jest to spowodowane wyraźnymi zjadliwymi właściwościami patogenu (zdolność do wywoływania rozwoju choroby).

Patologie metabolizmu przyczyniające się do rozwoju zapalenia zatok są następujące:

hipotrofia - słaby rozwój wszystkich narządów i tkanek, któremu z kolei towarzyszy naruszenie ich funkcji, zmniejszenie całkowitej masy ciała dziecka;
krzywica jest zaburzeniem rozwoju kości, które obserwuje się, gdy w organizmie brakuje soli wapniowych lub narusza spożycie witaminy D w organizmie.

Zaburzenia immunologiczne, które przyczyniają się, po pierwsze, do rozwoju zakaźnego składnika zapalenia ucha, są patologiami układu odpornościowego:

wrodzony;
nabyte.

Ze wszystkich chorób przewodu żołądkowo-jelitowego ostre zapalenie żołądka i jelit, połączone zmiany zapalne błony śluzowej żołądka i dwunastnicy mogą być najbardziej prowokującym czynnikiem w rozwoju zapalenia zatok. Na jego tle naruszona jest troficzność (odżywianie) tkanek ciała - w szczególności, antrum procesu wyrostka sutkowatego..

Z chorób przenoszonych przez matkę w czasie ciąży rozwój zapalenia ucha u dziecka najczęściej może:

zatrucie u kobiet w ciąży - pogorszenie stanu kobiety w ciąży, polegające na nudnościach i wymiotach. Powstały z powodu gromadzenia się toksycznych substancji, które mogą powstawać podczas ciąży w ciele kobiety;
grypa - ostra choroba wirusowa wywołana przez różne szczepy wirusa grypy;
odra jest ostrą chorobą wirusową z charakterystyczną małą wysypką na skórze;
różyczka to cętkowa epidemia choroby wirusowej. Może powodować rozwój poważnych wad wrodzonych u nienarodzonego dziecka.

Ponadto rozwój zapalenia zatok obserwowany jest częściej u dzieci po takich stanach patologicznych jak:

uraz porodowy - uszkodzenie narządów lub tkanek płodu podczas porodu, co następuje z powodu działania sił mechanicznych na nowo narodzone dziecko;
wcześniactwo - stan, w którym rodzą się dzieci przed porodem, o masie ciała poniżej 2500 gi długości ciała mniejszej niż 45 cm;
sztuczne karmienie - całkowita wymiana mleka matki na sztuczne mleko modyfikowane.

Czynniki jatrogenne przyczyniające się do rozwoju zapalenia zatok obejmują działania:

diagnostyczne;
uzdrowienie.

Najczęstszą przyczyną jatrogenną jest niewystarczające, nieuzgodnione leczenie zapalenia ucha środkowego. Jest to głównie:

irracjonalna antybiotykoterapia, która jest przeprowadzana bez uwzględniania wrażliwości patogenu na przepisany lek przeciwbakteryjny;
późna paracenteza błony bębenkowej - jej nakłucie (w szczególności w celu ewakuacji patologicznej treści jamy bębenkowej)

i kilka innych.

Rozwój patologii

Na poziomie tkankowym patologia rozwija się jako klasyczna zmiana zapalna z wszystkimi związanymi z nią objawami - jest to:

pełność tkanek (objawia się zaczerwienieniem);
obrzęk;
wzrost lokalnej temperatury;
naruszenie odpływu wydzielin.

Jest ważny

W przypadku zaniedbania (aw niektórych przypadkach - gwałtownego postępu patologii) rozwija się ropny proces, często związany z obecnością mikroorganizmów pyogennych.

Objawy zapalenia ucha środkowego u dzieci

W zależności od tego, jak wyraził się obraz kliniczny, istnieją 2 formy (odmiany) zapalenia zatoki:

wyraźny;
utajony (lub ukryty).

Przy widocznym zapaleniu zatok, obraz kliniczny jest kompletny, z utajonym - klinika jest rozmyta, chociaż na poziomie tkanek zmiany są dość wyraźne.

Występowanie otwartego zapalenia zatory często spada w 10-14 dniu po wystąpieniu ostrych zmian zapalnych w uchu środkowym. Z jednej strony należy rozpocząć okres powrotu do zdrowia, ale zamiast tego następuje nagłe pogorszenie stanu małego pacjenta.. Na początkowym etapie znajdują się znaki takie jak:

hipertermia - gorączka. To zależy od nasilenia syndromu odurzenia i może osiągnąć 38,0-38,5 stopni Celsjusza. Wraz z postępem syndromu odurzenia pojawia się gorączka - obserwowana jednocześnie hipertermia i dreszcze;
zaburzenia snu;
utrata apetytu dziecka do całkowitej odmowy jedzenia;
niepokój dziecka - przyciąga uchwyt do chorego miejsca i płacze bardzo.

Jeśli postępuje wyraźne zapalenie otchłani, następujące symptomy są dodawane do wszystkich powyższych naruszeń:

zrzucanie ropnej zawartości z ucha;
wyraźne zaczerwienienie skóry w okolicy ucha;
obrzęk tkanek;
wyższa lokalna temperatura w obszarze ucha w porównaniu z lokalną temperaturą otaczających obszarów skóry;
nasilenie objawów wskazujących na naruszenie ogólnego stanu organizmu.

Szczególnie istotne są ropne wydzieliny z ucha. Jednocześnie pojawia się symptom zbiornika - po usunięciu ropie z zewnętrznego kanału słuchowego pojawia się w nim niemal natychmiast.

Obrzęk tkanek prowadzi do wygładzenia grzebienia uszu.

Zwróć uwagę

Jeśli rozwija się ropny proces, wtedy, gdy patologiczne skupienie znajduje się bliżej skóry, rodzice, z ostrożnym sondowaniem, mogą ujawnić fluktuacje - charakterystyczne drgania tkanki po naciśnięciu palcem.

W ukrytym otanthrite opisane objawy są łagodne lub nieobecne. Zniszczony obraz kliniczny tej choroby może się rozwinąć:

u dzieci z ciężkimi chorobami współistniejącymi, które mogą "maskować" objawy zapalenia zatok;
ze względu na antybiotykoterapię, która jest prowadzona w ostrym zapaleniu ucha środkowego - w tym przypadku zapalenie otrzewnej nie jest leczone, ale jego objawy stają się niewyrażone.

W przypadku utajonego ogniska otantrytu można zaobserwować z dwóch stron, ale w tym samym czasie:

obszar ucha nie jest spuchnięty;
jej skóra nie jest przekrwiona;
bolesność w tym obszarze nie jest obserwowana;
nie ma ropienia z ucha.

Z drugiej strony można zaobserwować utajny:

częste luźne stolce;
słabe uwalnianie gazów (mogą się poruszać w czasie defekacji);
niedomykalność;
blueness skóry i widoczne błony śluzowe dziecka (rzadziej - ich blady odcień).

Diagnostyka

Jeśli rozwinie się wyraźne zapalenie stawów, diagnoza nie jest trudna do postawienia. W procesie diagnostycznym kierują się danymi z wywiadu (historii medycznej), które określają od rodziców wyniki dodatkowych metod badawczych - fizycznych, instrumentalnych, laboratoryjnych. Trudniej jest postawić diagnozę utajonego zapalenia zatok - często zdiagnozowano to późno.

Szczególnie dotkliwe są przypadki ostrego zapalenia ucha środkowego u dzieci..

Fizyczne dane egzaminu są następujące:

patrząc z okolicy ucha - obserwuje się charakterystyczne zaczerwienienie i obrzęk tkanek miękkich. Zachowanie dziecka jest gorączkowe, płacze;
palpacja (palpacja) w obszarze ucha - dziecko jest bardzo wrażliwe na próby lekarza, by nawet powierzchownie objąkły obszar wyrostka sutkowatego, zbacza. Palpacja potwierdza obecność obrzęku i tkliwości tkanek;
podczas perkusji (stukania) obszaru serca - obserwuje się powiększanie granic serca. Ta patologiczna zmiana jest spowodowana obecnością zespołu zatrucia;
podczas osłuchiwania serca (słuchanie za pomocą fonendoskopu) - zanotowano stłumione dźwięki serca, które rozwijają się również z powodu syndromu odurzenia.

Również ze strony układu sercowo-naczyniowego objawia się takie naruszenie, jak wzrost pulsu.

W przypadku ukrytego otantiry obserwuje się paradoksalne zjawisko: nie ma lokalnych zmian, ale charakterystyczne są zmiany na pozornie niespokrewnionych narządach i układach..

Często obserwuje się zmiany dotyczące strony ośrodkowego układu nerwowego:

hiperestezja - zwiększona wrażliwość skóry;
adynamia - redukcja aktywności motorycznej dziecka;
wymioty, które nie są związane z jedzeniem i nie przynoszą ulgi;
anisocoria - różne rozmiary źrenic;
drżenie kończyn.

Przy postępie patologii są możliwe:

drgawki;
zamieszanie dziecka.

Metody badania instrumentalnego stosowane w diagnostyce zapalenia zatok są następujące:

otoskopia - badanie zewnętrznego kanału słuchowego i błony bębenkowej za pomocą lustra do uszu i reflektora. Przy widocznym zapaleniu otyłości obserwuje się perforację błony bębenkowej (przez nią specyficzne zmiany błony śluzowej ucha środkowego są postrzegane jako granulacje), gładkość kąta między ścianą kanału ucha a bębenkiem. W utajonym zapaleniu ucha środkowego występuje wyraźne zmętnienie błony bębenkowej, jej lekkie zaczerwienienie;
mikroskopia - badanie tych samych struktur przy użyciu mikroskopu klinicznego. Podczas tej metody badania można wykryć grzbiet zapalny w górnym kanale słuchowym w odcinku górnym;
Badanie rentgenowskie kości skroniowej - przeprowadza się w celu zbadania stanu procesów wyrostka sutkowatego. Na zdjęciach rentgenowskich jaskinia procesu jest mniej przewiewna (chociaż może być normalne w przypadku zapalenia uchoo), zmienia się także jej kontur;
Paracenteza (przebicie) błony bębenkowej - wykonywana w przypadku podejrzenia utajonego zapalenia zatok. Charakterystycznym znakiem jest brak chrupania podczas nakłucia, ponieważ błona bębenkowa jest infiltrowana. Przy tej formie patologii obserwuje się także ropienie z perforowanego otworu, ale kilka godzin po paracentezy (czasami nawet kilka dni);
antropunktura - wprowadzenie igły przez kość do wnęki jaskini mastitis. Jeśli ropa jest wydzielana przez igłę, jest to potwierdzenie rozpoznania. Ale z drugiej strony brak ropy nie jest jego obaleniem - ropa może być zbyt gruba, dlatego nie jest w stanie przejść przez wąski kanał igły nakłuwającej..

Jest ważny

Antropunktura powinna być wykonywana bardzo ostrożnie, ponieważ istnieje ryzyko, że igła wpadnie do esicy (naturalny rozstęp opony twardej) lub środkowy dół czaszki.

elektrokardiografia (EKG) - w obecności utajonego zapalenia otomany możliwe są zmiany w elektrokardiogramie. Nie są spowodowane przez samą chorobę, ale zapalenie tęczówki często "ginie" na tle wyraźnej patologii układu sercowo-naczyniowego, której obecność potwierdza EKG.

Laboratoryjne metody badania biorące udział w rozpoznaniu zapalenia otrą- dania są następujące:

pełna morfologia - oznaczone leukocyty (wzrost liczby leukocytów) i ESR;
badanie bakterio-skopowe - ropnie wymazu z zewnętrznego przewodu słuchowego lub ekskrementy uzyskane przez nakłucie błony bębenkowej bada się pod mikroskopem;
badania bakteriologiczne - zasiewają ropne treści ucha, oczekują wzrostu kolonii, określają rodzaj patogenu, który sprowokował rozwój procesu ropno-zapalnego w antrumie.

Diagnostyka różnicowa

Diagnozę różnicową zapalenia zatoki zwykle prowadzi się w przypadku patologii takich jak:

ropień okolicy ucha - ograniczony ropień miękkich tkanek;
phlegmon w piwnicy - rozlane ropne zmiany.

Komplikacje

Gdy zapalenie ucha środkowego najczęściej można zaobserwować następujące komplikacje:

ropień podokostnowy - ropne uszkodzenie warstwy korowej (powierzchniowej) kości skroniowej, w której zniszczona jest tkanka kostna;
przetoka zaushny - powstanie patologicznego przebiegu, które powstało w wyniku ropnej erozji tkanek miękkich tej lokalizacji
sepsa - rozprzestrzenianie się czynnika zakaźnego z antrum do krwi z jej rozprzestrzenianiem się po całym ciele.

Leczenie zapalenia ucha u dzieci

W leczeniu stosowanych metod leczenia zapalenia zatok:

konserwatywny;
chirurgiczne.

Podstawą leczenia jest terapia antybakteryjna i stworzenie odpowiedniego odpływu ropnej obsesji z ucha..

Przed identyfikacją patogenu przepisywane są antybiotyki o szerokim spektrum działania, a następnie w terapii przeciwbakteryjnej są odpychane przez leki przeciwbakteryjne, na które podatny jest wrażliwy patogen..

Odpływ ropy z oczywistym zapaleniem zatoki poprawia się dzięki takim manipulacjom jak:

rozszerzenie istniejącego perforowanego otworu błony bębenkowej;
usunięcie fragmentu błony śluzowej, który znajduje się w świetle perforowanego otworu błony bębenkowej.

Jeśli rozpoznano utajone zapalenie błony śluzowej nosa, paracenteza błony bębenkowej jest wykonywana z otworem perforacyjnym.

Można również wykonać antropunkturę - przebicie ściany jaskini mastektomicznej. W tym samym czasie wykonaj następujące czynności:

ropne treści są zasysane (odsysane);
jama jaskini jest myta;
jest wstrzykiwany lekiem przeciwbakteryjnym.

Można przeprowadzić bardziej radykalne leczenie chirurgiczne.. Odbywa się w przypadku:

leczenie zachowawcze nie przyniosło oczekiwanych rezultatów - przynajmniej 7-10 dni od rozpoczęcia jego stosowania;
stan pacjenta znacznie się pogorszył;
różne komplikacje zostały opracowane.

Bardziej radykalną metodą chirurgicznego leczenia zapalenia ucha jest antrotomia - otwarcie jaskini mastektomijnej, jej reorganizacja (mycie), drenaż (założenie rurki PCV, której jeden koniec znajduje się w jamie jaskini, drugi dla wypływu resztkowej zawartości).

Zapobieganie

Podstawą zapobiegania zapaleniu stawów są takie środki, jak:

zapobieganie ostremu ropne zapaleniu ucha, a jeśli rozwinęło się - jego szybkie wykrycie i odpowiednie pełne leczenie;
zapobieganie, diagnozowanie i leczenie chorób i stanów patologicznych, które są czynnikami przyczyniającymi się do rozwoju zapalenia zatoki;
wzmocnienie odporności dziecka - w szczególności poprzez stwardnienie.

Prognoza

Prognoza na otanritre niejednoznaczna.

W przypadku oczywistego zapalenia ucha środkowego z szybką diagnozą i odpowiednim leczeniem dziecka można całkowicie wyleczyć tę patologię, ale nie ubezpieczyć się przed nawrotem, ponieważ dzieci często mają zapalenie ucha środkowego, które jest bezpośrednią przyczyną zapalenia ucha.

Ponieważ utajona postać opisywanej patologii jest trudna do zdiagnozowania, leczenie jest przepisywane z opóźnieniem, rokowanie pogarsza się.

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant