Climax u kobiet występuje w wieku od 45 do 55 lat. Climax, który powstał przed 40 rokiem życia, nazywa się przedwcześnie, po 55 latach - spóźniony. Późniejsze zachowanie menstruacji może być spowodowane mięśniakami macicy lub złośliwymi guzami. Początek menopauzy u kobiet przejawia się w cyklach anowulacyjnych. Konwencjonalnie wyróżnia się następujące okresy: premenopauza (pierwsza faza) - okres wystąpienia zmian w cyklu menstruacyjnym. Cykle dwufazowe stają się jednofazowe, nieowulacyjne. Trwa 1-6 lat. Kończy się menopauzą. W przypadku większości kobiet proces ten odbywa się jako naturalna zmiana związana z wiekiem i nie powoduje obaw. U 40% kobiet menopauza nabiera cech patologicznych..
Mechanizm rozwoju i objawy menopauzy u kobiet
Zmiany patologiczne w menopauzie u kobiet wynikają z postępującego spadku produkcji hormonów płciowych w organizmie. U kobiet występuje hipogonadyzm hipergonadotropowy. Zmniejsza się dopaminergiczny wzrost i stymulację noradrenergiczną podwzgórza, powodując pojawienie się zaburzeń psycho-emocjonalnych i naczyniowo-obrotowych, pojawianie się kryzysów autonomicznych.
Climax u kobiet objawia się zmniejszeniem nasycenia estrogenów w ciele, co prowadzi do dystrofii mięśni dna miednicy, pęcherza, więzadeł, atrofii nabłonka cewki moczowej. Występuje nietrzymanie moczu, upośledzenie oddawania moczu, zapalenie cewki moczowej są możliwe, ściany pochwy spadają. Z powodu spadku estrogenu, zmniejsza się synteza globuliny wiążącej steroid przez wątrobę. Istnieje względna przewaga androgenów. Kobieta nabywa męskich cech wyglądu, otyłość z dominującym odkładaniem się tłuszczu na brzuchu.
Kłopoty, które kobieta odczuwa po menopauzie
Najczęstszymi objawami zespołu menopauzalnego są uderzenia gorąca. Można je obserwować od kilku do 60 dziennie..
Nagle pojawia się uczucie ciepła w całym ciele, głównie twarzy i górnej części ciała, zaczerwienienie skóry, pocenie się, kołatanie serca, zawroty głowy, a czasem drżenie ręki. Pływy pojawiają się nagle, czasami poprzedzone są fizycznym, często emocjonalnym stresem. Pocenie się gorzej w nocy.
Zaburzenia moczowodu są bardzo nieprzyjemne dla kobiety. Występuje nocne częstomocz z częstym oddawaniem moczu i niewielką ilością moczu, doniesienia. Wysiłkowe nietrzymanie moczu jest szczególnie nieprzyjemne u kobiet w okresie menopauzy; mimowolne oddawanie moczu występuje podczas kaszlu, śmiechu, nagłych ruchów, podnoszenia ciężaru.
Kardiopatia Climacteric, dyshormonal myocardiopathy okresu klimakterycznego objawia się w tym przypadku bólem serca, arytmii z objawami neurologicznymi. Ataki bólowe zbiegają się z falami.
Istotnym towarzyszem menopauzy u kobiet jest osteoporoza. Osteoarthropathy rozwija się z bólem stawów i trudności w chodzeniu..
Objawy występujące podczas patologicznej menopauzy u kobiet są podzielone na trzy grupy:
- Wczesne są zaburzenia neuropsychiatryczne, objawy naczynioruchowe..
- Średnioterminowe - zaburzenia moczowo-płciowe: suchość i swędzenie pochwy, ból podczas stosunku płciowego, zapalenie cewki moczowej, nietrzymanie moczu, bóle cystalgii;
- Późne osteoporoza i zaburzenia sercowo-naczyniowe.
Główne kierunki leczenia menopauzy u kobiet
Konieczna jest organizacja właściwego odżywiania i reżimu aktywności fizycznej. Pokarm powinien być bogaty w wapń. Pacjentów należy ostrzec przed nadużywaniem kawy, alkoholu i paleniem tytoniu, które znacząco pogarszają metabolizm minerałów..
Ponieważ główną przyczyną zaburzeń menopauzalnych jest rosnący niedobór estrogenów i progestagenów, w leczeniu stosuje się hormonalną terapię zastępczą. Wskazane jest, aby wyznaczyć w drugiej fazie menopauzy, przez 5 - 7 lat.
Podczas leczenia menopauzy u kobiet konieczna jest umiarkowana aktywność fizyczna. Pomaga wzmocnić kości i zapobiega złamaniom. Syndromy neurotyczności i dramatyzacji własnego stanu można zredukować, prowadząc racjonalną psychoterapię, stosując oparte na ziołach środki uspokajające. Stosuje się również leki przeciwdepresyjne, uspokajające i preparaty homotoksykologiczne. Fale, objawy niestabilności wegetatywnej w okresie menopauzy u kobiet są zmniejszone przez stosowanie leków zawierających b-alaninę, glicynę.