Liszaj płaski jest swoistą reakcją organizmu o niewykrytej etiologii, która objawia się jako monomorficzna grudkowa wysypka na skórze i błonach śluzowych. Ta choroba skóry jest powszechnie uważana za wieloczynnikową. Czynniki zewnętrzne i wewnętrzne, wraz z anomaliami genetycznymi, mogą odgrywać istotną rolę w powstawaniu i charakterze procesu patologicznego w przypadku czerwonych płaskich porostów..
Dzisiaj liszaj płaski uważany jest za przewlekłą dermatozę, charakteryzującą się pojawieniem się na skórze, błoną śluzową jamy ustnej lub na zewnętrznych genitaliach monomorficznych grudek o woskowym połysku. Dowiedz się więcej o czerwonych płaskich porostach .
Przyczyny i postacie liszaju planus
Przyczyny liszaja płaskiego nie mogą być uznane za trwałe. W rozwoju dermatozy dużą rolę przypisują czynniki infekcyjne (wirusy), toksyczne i alergiczne, a także zaburzenia neurogenne i immunologiczne..
Badacze, którzy opowiadają się za zakaźną naturą dermatozy, odnoszą się do skuteczności antybiotykoterapii, przypadków choroby rodzinnej i identyfikacji wtrętów wewnątrzkomórkowych u tych pacjentów..
Liszaj płaski błony śluzowej wyróżnia się dużą różnorodnością nietypowych form, co znacznie komplikuje diagnozę, zauważa. Zwyczajowo rozróżnia się sześć form liszaja płaskiego na błonie śluzowej jamy ustnej i czerwoną obwódkę warg..
Główne formy liszaja płaskiego:
- typowy;
- wysiękowe przekrwienie;
- erozyjne i wrzodziejące;
- pęcherzowy
- hiperkeratotyczny;
- zanikowy.
Objawy kliniczne liszaja płaskiego
Najbardziej rozpowszechnioną formą liszaja płaskiego jest monomorficzna wysypka, utworzona przez soczewkowate, zapalne, błyszczące wielokątne grudki, na powierzchni których widać sieć patogenomiczną w chorobie Wickham patogenomiczną w postaci opalizujących białych lub szaro-wych plamek i pasów. Aby sieć rzeczywiście stała się zauważalna, konieczne jest zwilżenie powierzchni grudek wazeliną lub olejem roślinnym lub wodą..
W większości przypadków liszaju płaskiego, wraz ze skórą, występują również błon śluzowych jamy ustnej i zewnętrznych narządów płciowych, zmiany mogą być izolowane lub łączone ze zmianami skórnymi..
Na początku pojawiają się małe, szaro-białe grudki, wyraźnie rozróżnione na różowym tle błony śluzowej, następnie tworzą się płytki. Najczęściej są zlokalizowane na wewnętrznej powierzchni policzków wzdłuż linii kontaktu zębów (trzonowców), gdzie tworzą białawy wzór, podobny do liścia paproci.
Aspekty leczenia liszaja płaskiego
Taktyka medyczna zarządzania pacjentami z liszaj płaski zawsze jest trudna. Obecnie, ze względu na brak jednolitej koncepcji dotyczącej etiologii i patogenezy liszaja płaskiego, istnieje wiele metod leczenia tej choroby..
Zwracając całą uwagę na złożoność patogenezy liszaja płaskiego, sukces w leczeniu pacjentów można osiągnąć tylko wtedy, gdy leczenie rozpoczyna się kompleksowo i indywidualnie przy użyciu nowoczesnych technik..
Tradycyjne leczenie polega na stosowaniu antybiotyków, środków uspokajających i przeciwhistaminowych, miejscowych kortykosteroidów, witamin (A, D, E), retinoidów (pochodnych witaminy A), enterosorbentów, immunomodulatorów, interferonogenów egzogennych.
Działanie retinoidów ma na celu usunięcie reakcji zapalnej i poprawę proliferacji skóry..
Kompleksowe leczenie liszaja płaskiego odbywa się również za pomocą miejscowych glikokortykosteroidów o silnym i bardzo silnym działaniu..