Stany pilne dość często występują w praktyce urologicznej. Takie choroby układu moczowego obejmują wszystkie patologie, które w przypadku braku odpowiedniej opieki medycznej mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym śmierci. Jedną z tych chorób jest zawał nerki, który występuje na tle niedrożności tętnicy nerkowej i objawia się rozwojem procesów martwiczych w tkankach nerkowych. Ten stan jest bardzo niebezpieczny i wymaga szybkiej diagnostyki. Wybór leczenia zawału nerki zależy przede wszystkim od nasilenia patologii..
Skuteczne leczenie zawału nerek
Ponieważ zawał nerki jest rzadko występującą patologią urologiczną, która ma niespecyficzne objawy i niebezpieczne konsekwencje, szybkie wykrycie i rozpoczęcie leczenia zawału nerki bezpośrednio determinuje rokowanie pacjenta. Często w przebiegu zawału nerki rozwija się stwardnienie nerkowe i upośledzenie funkcji nerek. Ponieważ skargi pacjenta mogą nie być obecne w początkowych stadiach choroby, szczegółowe ustalenie historii i określenie wcześniejszych czynników, które mogłyby wywołać taką patologię, są niezwykle ważne dla diagnozy i leczenia choroby..
Leczenie zawału nerki:
- laboratoryjne i instrumentalne metody diagnozy zawału nerkowego;
- leczenie zachowawcze zawału nerek;
- chirurgiczne leczenie zawału nerek.
Laboratoryjne i instrumentalne metody diagnostyki zawału nerek
Rozpoznanie zawału nerek opiera się na danych pochodzących z laboratoryjnych i instrumentalnych metod badawczych, które obejmują:
- analiza moczu - obserwowane białkomocz i krwiomocz o różnym nasileniu;
- pełna morfologia krwi - umiarkowana leukocytoza;
- biochemiczna analiza krwi - zwiększenie poziomu białka C-reaktywnego i LDH w surowicy i moczu;
- USG nerek za pomocą Dopplera - pozwala ocenić stan nerek i tętnic nerkowych;
- CT i MRI z wprowadzeniem środków kontrastowych - pozwala zidentyfikować obszar w kształcie klina miąższu nerek, który nie gromadzi środka kontrastowego;
- Anografia - potrafi wykryć niedrożność nerek.
Zachowawcze leczenie zawału nerek
Leczenie farmakologiczne zawału nerek jest dopuszczalne przy niewielkich zmianach w tkance nerki. Aby ulżyć w bólu, przepisano leki przeciwbólowe. Jednak w przypadku intensywnego bólu niedokrwiennego zaleca się narkotyczne leki przeciwbólowe. Aby wyeliminować hematurię, wykonuje się terapię hemostatyczną. Jeśli od czasu okluzji upłynęło trochę czasu i nie ma krwiomoczu, zaleca się leczenie trombolityczne w celu przywrócenia czynności nerek. Bezpośrednie antykoagulanty są przepisywane w celu korekcji zaburzeń krzepnięcia krwi..
Leczenie chirurgiczne zawału nerek
W przypadku braku efektu leczenia zachowawczego, jak również ciężkiego przebiegu choroby i dużej liczby zmian martwiczych, jedyną metodą leczenia zawału nerkowego jest operacja. Jeśli minie krótki czas od zamknięcia tętnicy nerkowej, przepływ krwi może zostać przywrócony przez natychmiastowe usunięcie zakrzepu krwi lub zatoru. Jeśli to konieczne, angioplastyka jest wykonywana w przyszłości. Jeśli u pacjenta występuje obfite krwawienie, utrzymujące się po zastosowaniu leków, jak również całkowity zawał nerki i źle skorygowane nadciśnienie tętnicze, nefrektomia jest odpowiednią metodą leczenia. Następnie tacy pacjenci powinni przyjmować leki przeciwpłytkowe przez długi czas..