Według dermatologów wiele chorób skóry jest wywoływanych przez stres, depresję i inne problemy psychologiczne. Im bardziej się denerwujemy, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia bardzo poważnych chorób skóry.
Wyniki licznych badań wskazują, że około 80% pacjentów z chorobami dermatologicznymi ma zaburzenia psychiczne. Na przykład u pacjentów z łuszczycą wykryto oznaki niestabilności emocjonalnej i depresji, a osoby takie były szybciej zmęczone i bardziej drażliwe..
Biorąc pod uwagę fakt, że 30% osób poddawanych leczeniu w chorobach skóry i chorób wenerycznych cierpi na depresję, depresję wyróżnia się jako jeden z najważniejszych czynników w rozwoju chronicznych chorób skóry. Co istotne, na stopień nasilenia depresji ma wpływ rodzaj dermatozy, na którą cierpi pacjent..
50% osób z diagnozami trądziku różowatego i neurotycznych przebarwień ma wyraźny stan depresyjny, wśród pacjentów z świądem i opryszczką narządów płciowych, taką jedną trzecią. Pacjenci, u których stwierdzono czerwony liszaj i pityriasis versicolor, praktycznie nie odczuwają depresji..
W ostatnich latach atopowe zapalenie skóry było przedmiotem zainteresowania lekarzy specjalizujących się w psychodermatologii. Takie zainteresowanie lekarzy wynika przede wszystkim z faktu, że 66% z 200 osób cierpiących na tę chorobę wykazywało depresję. Oznacza to, że atopowe zapalenie skóry jest patologicznym objawem stresu wewnętrznego pacjenta. Specjaliści zidentyfikowali objawy towarzyszące chorobie. Wśród nich są depresja, lęki, brak niezależności emocjonalnej, zmniejszona wytrzymałość na stres. Jednocześnie dzieci z atopowym zapaleniem skóry mają dobre zdolności intelektualne. Rozwijają się szybko, ale są podatni na agresję. W przyszłości dzieci te mają szansę stać się tyranami w rodzinie. Osoby cierpiące na atopowe zapalenie skóry mają psychopatologię osiem razy częściej niż osoby, które nie doświadczyły takiej choroby..
Źródło