Borderline personality disorder - choroba psychiczna, która dotyka około 3% populacji naszej planety. Chociaż na pierwszy rzut oka liczba ta nie jest duża, w rzeczywistości są to setki milionów ludzi, którzy samodzielnie nie radzą sobie z problemem. Jakie niebezpieczeństwo czai się w tym okresie? Jak destrukcyjny jest ten stan i jakie są główne przyczyny rozwoju zaburzeń osobowości z pogranicza? Czy można całkowicie pozbyć się choroby, czy jest ona nieodwracalna? Razem z tym postaramy się dokładnie zrozumieć problem i udzielić odpowiedzi na te i wiele innych pytań..
Co to jest zaburzenie osobowości typu borderline
Przede wszystkim określmy terminologię. Zaburzenie osobowości z pogranicza jest jednym z rodzajów zaburzeń psychicznych, które wyróżniają wiele symptomów:
• zachowanie impulsywne;
• niestabilność emocjonalna;
• zwiększony niepokój;
• wysoki poziom desocializacji.
Ludzie podatni na tę chorobę wyróżniają się przede wszystkim brakiem stabilności w relacjach międzyludzkich, co odzwierciedla ich charakterystyczny emocjonalny odbiór otaczającej rzeczywistości. Dla takich ludzi nie ma półtony, jest tylko czerń i biel, niebo i piekło, miłość i nienawiść. Jednocześnie zmiany nastroju mogą pojawić się natychmiast, a wybuchy gniewu i przejawy agresji mogą występować naprzemiennie z depresją i depresją oraz obsesyjnymi pomysłami..
W zaburzeniu granicznym dochodzi do wypaczenia logicznego postrzegania siebie i innych, ich miejsca w społeczeństwie.
Wysoka wrażliwość emocjonalna - charakterystyczny znak PRL
Dla osobowości "granicznych" charakteryzujących się specjalnym, niesamowicie ostrym postrzeganiem wszelkich zjawisk lub zdarzeń. Eksperci wyjaśniają to przez brak mechanizmu zdolnego do kontrolowania poziomu napięcia emocjonalnego. Każde nieostrożne słowo może wywołać u nich gniew, który nie tylko zostaje zastąpiony wyrzutami sumienia, ale może przekształcić się w długi okres depresji. Negatywne nastawienie do czegoś w takich ludziach bardzo często przeradza się w nienawiść do samego siebie, co prowadzi do myśli o samozniszczeniu: około 10% ludzi cierpiących na zaburzenia graniczne poważnie myśli o samobójstwie, ma skłonność do zranienia się i wywoływania fizycznego cierpienia..
Aby uniknąć niepotrzebnego cierpienia, ludzie z zaburzeniami granicznymi próbują "zapomnieć" lub zignorować wszystko, co może je zdenerwować. Często starannie tłumią negatywne emocje, ale później płacą za nie koszmarem, zaburzeniami jedzenia lub atakami paniki..
Mów o samobójstwie - rzeczywistości lub manipulacji
Kiedy próby zignorowania własnych negatywnych reakcji emocjonalnych, myśli i zachowania nie przynoszą pożądanego rezultatu, ludzie z zaburzeniem granicznym angażują się w autodestruktywne mechanizmy obronne, które znajdują wyraz w silnym wstydu, poczuciu nienawiści do siebie, myśli samobójczych.
Osoby z PRL charakteryzują się nie tylko rozmową o samobójstwie, wielu z nich udaje się popełnić samobójstwo, gdy czują, że wszyscy się od nich odwracają, pozostawiając ich samych z szalejącymi emocjami.
Nie należy uważać ich niekończących się rozmów o pozostawieniu życia za manipulację, wielu postrzega to jako jedyny sposób na pozbycie się cierpienia..
Ta trudna sytuacja pogarsza tendencję do uzależnienia od alkoholu lub narkotyków, co obserwuje się u znacznej liczby osób z zaburzeniami granicznymi. Tak wielu próbuje sobie poradzić z nieskończoną serią stresów i wstrząsów..
Wpływ zaburzeń granicznych na relacje z innymi
Osoby cierpiące na zaburzenia osobowości z pogranicza są zmuszone do zmierzenia się z ogromnymi trudnościami w procesie interakcji z innymi ludźmi. Mają tendencję do idealizowania lub dewaluacji innych, jednak ta "czarno-biała" percepcja nie jest stabilna: wystarczy jedna fraza, spojrzenie lub intonacja, aby wczorajszy ideał został obalony z piedestału..
Należy zauważyć, że stosunek do siebie samych wśród osobowości "granicznych" również nie jest tak stały. Oprócz dwóch skrajności: narcyzmu i obwiniania siebie, często odczuwają pewną utratę własnej osobowości, którą starają się wypełnić cudzymi zainteresowaniami, gustami i poglądami na życie, mając nadzieję, że pomoże to utrzymać bardzo potrzebne kontakty z drugą osobą..
Strach przed samotnością, opuszczenie jest całkowicie nie do zniesienia dla osób cierpiących na zaburzenia graniczne, jest to jeden z największych lęków w ich życiu. Bardzo boleśnie doświadczają "zdrady" i rozpadu.
Przyczyny zaburzeń osobowości z pogranicza
Psychoterapeuci są skłonni wierzyć, że korzeni rozwoju PRL należy poszukiwać przede wszystkim w wydarzeniach, które miały miejsce w dzieciństwie i młodości, kiedy rozwijająca się psychika dziecka jest szczególnie podatna na różne traumatyczne czynniki:
• ciągłe kłótnie rodziców;
• nadmierna kuratela (lub, odwrotnie, nadmierny chłód) ojca lub matki;
• każdy rodzaj przemocy - fizycznej, seksualnej lub moralnej;
• utrata bliskich krewnych w młodym wieku.
Ponadto eksperci zwracają uwagę na ważną rolę czynnika dziedzicznego, który znacznie zwiększa ryzyko rozwoju tej choroby..
Obecnie hipoteza o wpływie szeregu czynników społecznych prowokujących rozwój zaburzeń granicznych staje się coraz bardziej popularna wśród psychoterapeutów. Wśród nich są:
• stale przyspieszone tempo współczesnego życia;
• cechy struktury społecznej;
• upadek wartości rodzinnych;
• zmiana ról płci;
• wysoka mobilność geograficzna.
W wyniku badań stwierdzono, że choroba może być spowodowana zaburzeniami neurobiologicznymi, w których występuje zwiększona aktywność układu limbicznego mózgu, który reguluje emocjonalny składnik psyche. W tym samym czasie region mózgu, który wpływa na racjonalność myślenia, działa ze zmniejszoną aktywnością.
Najprawdopodobniej problem powstaje pod wpływem kombinacji czynników genetycznych, społecznych, psychologicznych i neurobiologicznych wynikających z urazu lub choroby..
Leczenie PRL: możesz sobie z tym poradzić
Jeśli zauważyłeś już pewne oznaki opisywanego problemu z krewnymi i przyjaciółmi, możesz odetchnąć z ulgą: problem nie leży pośród nieodwracalnych, może i powinien zostać skutecznie rozwiązany..
Oczywiście podróż będzie trudna, a może bardzo długa, ponieważ sama diagnostyka może zająć bardzo dużo czasu. Eksperci uważają, że wyłaniająca się psychika dzieci i młodzieży jest bardzo niestabilna. Rozpoznanie choroby wymaga dostatecznie długiej obserwacji pacjenta, ponieważ PRL może występować w postaci objawów związanych z innymi zaburzeniami psychicznymi.
W przypadku leczenia, które przeprowadza się indywidualnie lub w grupach, stosuje się różne metody psychoterapeutyczne. Leki są stosowane tylko wtedy, gdy problemy z nimi związane zostaną rozwiązane..
Pogranicze zaburzeń osobowości jest jednym z najbardziej palących i ostrych problemów, których badanie przeprowadzają wiodący psychiatrzy w naszym kraju i za granicą. Znajdziesz więcej ciekawych informacji poświęconych tajnym sekretom naszej psychiki na stronie. .