Basalioma - rodzaj raka skóry

Basalioma jest nowotworem złośliwym, który rozwija się z naskórka, powierzchniowej warstwy skóry. W skórze znajduje się warstwa podstawowa - guz ma swoją nazwę ze względu na podobieństwo do komórek.

Jest to jeden z klasycznych nowotworów nowotworu o wszystkich jego cechach charakterystycznych - na przykład basalioma wyrasta głęboko w tkankę obok i niszczy je, i powtarza się nawet po dobrze dobranym leczeniu. W tym samym czasie, w przeciwieństwie do większości nowotworów złośliwych, błonnik prawie nie tworzy przerzutów.

Zakres metod leczenia raka podstawnokomórkowego jest dostatecznie szeroki - chodzi o operację, kriodestrukcję (narażenie na zimno), usuwanie laserem i radioterapię. Ponieważ jednak cechy raka podstawnokomórkowego mogą być bardzo różne, terapia jest również inna - dlatego często lekarz musi zmobilizować całą wiedzę, aby stworzyć prawidłowy schemat leczenia dla pacjenta..

Basalioma nazywana jest również rakiem podstawnokomórkowym.

Dane ogólne

Basalioma jest zwykle diagnozowana u osób w wieku powyżej 40 lat. Okazało się, że jest to bardziej powszechne dla mieszkańców południowych krajów (lub tych, którzy mieszkają w południowych regionach krajów położonych w środkowych szerokościach geograficznych), a także dla ludzi, którzy pracują przez wiele godzin na słońcu..

Kobiety chorują częściej niż mężczyźni. Postawiono hipotezę, że wynika to z większego obciążenia opalania.

Zwróć uwagę

Rozwój raka podstawnokomórkowego u dziecka lub nastolatka jest mało prawdopodobny - takie przypadki są rzadkie i uważane za wyjątek..

Powody

Nadal nie ma jasnego zrozumienia, dlaczego występuje basalioma, jakie są bezpośrednie przyczyny jej powstawania..

Jednocześnie podkreślono szereg czynników, które przyczyniają się do rozwoju tego nowotworu. Większość z nich to czynniki, które przyczyniają się do powstawania i rozwoju wielu złośliwych nowotworów.. Z praktycznego punktu widzenia wszystkie są podzielone na grupy:

• dziedziczna;
• dokrewny;
• odporny;
• fizyczne;
• chemiczne;
• zapalny;
• niezapalny;
• zakaźny;
• złe nawyki;
• somatic;
• odporny.

Ryzyko rozwoju raka podstawnokomórkowego wzrasta, jeśli choroba ta została już zdiagnozowana w rodzinie. Zaobserwowano, że kilka pokoleń może przejść od wystąpienia raka podstawnokomórkowego, zanim wystąpi u nowego członka rodziny. Chociaż opisywano przypadki, w których kilku członków tego samego pokolenia cierpiało jednocześnie. Wyjaśnia to fakt, że oprócz genetycznych predyspozycji, ci ludzie, żyjący w tych samych warunkach, byli narażeni na te same czynniki, które prowokują rozwój raka podstawnokomórkowego..

Powstawanie raka podstawnokomórkowego przyczynia się do wielu patologii układu endokrynologicznego, które często obserwowane są w zaangażowaniu w rozwój wielu złośliwych patologii. To jest:

• cukrzyca - naruszenie metabolizmu węglowodanów, które występuje w przypadku niedoboru insuliny;
• zwiększona i zmniejszona produkcja hormonów tarczycy - odpowiednio nadczynność tarczycy i niedoczynność tarczycy.

Ujawniono rolę żeńskich hormonów płciowych (mianowicie estrogenu) w rozwoju tej choroby. Tak więc, jeśli w wieku 40 lat kobiety i mężczyźni zachorują w przybliżeniu z taką samą częstotliwością, w wieku 50 lat, bliższym objawom menopauzy, kobiety są częstsze. Ale pytanie jest badane: taka aktywność nowotworu jest związana z wiekiem lub wciąż ze zmianami w poziomach hormonalnych.

Zauważono, że rak podstawnokomórkowy rozwija się nieco częściej u pacjentów z upośledzoną odpornością. Wyjaśnia to fakt, że osłabione mechanizmy obronne organizmu nie zapewniają ochrony przed mikroorganizmami, które z kolei działają jako czynnik onkogenny (zostanie to omówione poniżej). Rozwój raka podstawnokomórkowego często zależy od poziomu lokalnej odporności. Ogólnoustrojowe niedobory odpornościowe w rozwoju tej patologii są mniej powszechne..

Grupa czynników fizycznych, na tle których zwiększa się szansa zachorowania na tę patologię, jest również podzielona na grupy czynników:

• mechaniczne;
• termiczne;
• promieniowanie.

Do czynników mechanicznych bazali należą:

• działania o charakterze medycznym (nazywane są również czynnikiem jatrogennym);
• uraz spowodowany czynnikami zewnętrznymi.

Możliwe jest uszkodzenie skóry, wywołując jej złośliwe zwyrodnienie, zarówno podczas zabiegów diagnostycznych, jak i terapeutycznych..

Pierwsze to:

• różne testy dermatologiczne i alergiczne (na przykład śródskórne podawanie alergenu podczas testów);
• biopsja punkcji - zbiór płynnych treści;
• biopsja - pobranie fragmentu skóry, a następnie badanie pod mikroskopem. Może się to zdarzyć w przypadku łagodnych nowotworów, gdy poprzez pobranie fragmentu skóry jest on uszkodzony i w ten sposób prowokuje rozwój złośliwego procesu.

Manipulacje medyczne, w trakcie których skóra zostaje uszkodzona, a następnie następuje degeneracja złośliwa, są często:

• otwarcie ropnych ognisk, zlokalizowanych zarówno powierzchownie, jak i głęboko w tkankach;
• operacja usunięcia łagodnych guzów;
• interwencje chirurgiczne związane z korekcją plastyczną - cięcie blizn i tak dalej;
• operacje na mięśniach i strukturach kostnych, którym w jakiś sposób towarzyszy mechaniczne uszkodzenie skóry, a następnie pojawienie się raka podstawnokomórkowego.

Traumatyzacja skóry, która nie jest związana z manipulacjami medycznymi, polega na stosowaniu ran - ciętych, przebitych, rozdartych, posiekanych, ugryzionych, wystrzałów itp..

Narażenie na wysokie temperatury na skórze może również przyczynić się do jej złośliwego zwyrodnienia i powstania raka podstawnokomórkowego. To jest kontakt skóry z gorącym:

• stałe obiekty;
• płyny;
• prom.

Kontakt taki może wystąpić w następujących przypadkach:

• narażenie na gorącą parę z wypadku;
• stosowanie nieochłodzonych instrumentów obrabianych metodami termicznymi podczas operacji

i tak dalej.

Skutki onkogenne niskich temperatur (w szczególności minus temperatury) nie zostały udowodnione, ale nie jest wykluczone.

Promieniowanie radioaktywne jest dość powszechnym czynnikiem, który może wywołać rozwój raka podstawnokomórkowego. Jego działanie jest przestrzegane:

• w praktyce medycznej;
• w okolicznościach niezwiązanych z praktyką medyczną.

W pierwszym przypadku najczęściej wiąże się to z:

• prowadzenie metod diagnostycznych opartych na wykorzystaniu źródeł promieniowania radioaktywnego (w szczególności dyfrakcji rentgenowskiej różnych struktur ciała);
• przebieg radioterapii zalecany dla innych zdiagnozowanych nowotworów złośliwych.

Kontakt z substancjami promieniotwórczymi, które nie są związane z zabiegami medycznymi, obserwuje się w przypadku:

• specyfikę pracy, gdy interakcja ze źródłami promieniowania radioaktywnego jest nieunikniona;
• nieautoryzowany dostęp do substancji radioaktywnych.

Jest ważny

Spośród wszystkich rodzajów napromieniowania, ekspozycja na słońce jest najważniejsza dla rozwoju raka podstawnokomórkowego, a mianowicie częstego i długotrwałego narażenia na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Również w tym kontekście zauważono, że osoby o jasnej karnacji częściej chorują niż ciemnoskórzy i ciemnoskórzy ludzie..

Czynniki chemiczne - jeden z najbardziej "popularnych" prowokatorów wzrostu komórek podstawnych. Jest to seria agresywnych związków chemicznych, które raz na skórze wywołują w niej proces transformacji nowotworowej.. Badano onkogenne właściwości substancji takich jak:

• chlorek winylu;
• tetrachloroetan;
• benzen;
• toluen;
• formaldehyd;
• akryl;
• nitryl;
• styren

i inni.

Do czynników chemicznych przyczyniających się do rozwoju raka podstawnokomórkowego należą:

• chemia gospodarcza;
• tak zwane "kosmetyki", wytwarzane w warunkach podziemnych z tanich, niespełniających norm środków.

Stwierdzono, że ryzyko rozwoju raka podstawnokomórkowego wzrasta wraz z częstymi chorobami skóry o podłożu zapalnym i niezapalnym. Należą do nich:

• zapalenie skóry różnego pochodzenia;
• dermatoza.

Często proces rozpoczyna się w następujący sposób: agresywna substancja dostaje się na skórę, powoduje rozwój toksycznego zapalenia skóry, przeciwko któremu powstaje złośliwy nowotwór basalioma.

Rola patogennej mikroflory w występowaniu raka podstawnokomórkowego najprawdopodobniej jest mediowana - zakaźny patogen powoduje proces zapalny lub ropny-zapalny w skórze, który może być impulsem do rozpoczęcia procesu onkologicznego. Spośród wszystkich zakaźnych zmian, najczęściej wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) powoduje raka podstawnokomórkowego..

Szkodliwe nawyki przyczyniają się również do rozwoju nowotworów złośliwych - w tym raka podstawnokomórkowego. Są to palenie tytoniu, używanie alkoholu i narkotyków..

Nikotyna uważana jest za jednego z najgroźniejszych prowokatorów degeneracji tkanek złośliwych. Ponadto zwęża on naczynia, które powodują pogorszenie dopływu krwi do tkanek, co prowadzi do pogorszenia zaopatrzenia w nie substancji odżywczych i tlenu, aw konsekwencji do pogorszenia procesów odzyskiwania. Ryzyko zachorowania na nowotwory złośliwe wzrasta u osób palących i spożywających alkohol..

Patologie somatyczne przyczyniają się do rozwoju raka podstawnokomórkowego, ponieważ prowadzą do wyczerpania ogólnych zasobów organizmu. Na tym tle złośliwy proces rozpoczyna się częściej, rozwija się szybciej..

Czynniki ryzyka obejmują pogorszenie odporności. Można to zaobserwować w takich przypadkach, jak:

• terapia immunosupresyjna;
• długotrwała choroba zakaźna;
• wrodzone lub nabyte niedobory odporności.

Rozpoznano także wrodzoną postać raka podstawnokomórkowego - jest to zespół Gorlina-Goltza.

Rozwój patologii

Basalioma może przejawiać się w postaci kilku odmian, od których zależy leczenie. Zdarza się:

• guzkowo-wrzodziejące - w postaci węzłów z ogniskiem owrzodzenia;
• piercing;
• brodawkowaty - w postaci brodawczaka (jest również nazywany egzofitycznym);
• guzkowaty - w postaci dużych węzłów na skórze;
• pigment - w postaci plam pigmentowych;
• twardzina - w postaci ognisk stwardnienia;
• bliznowato-zanikowy - w tym przypadku zanika naskórek skóry, powstaje na niej centrum zwyrodnienia bliznowacenia, które jest basaliom;
• płaskonabłonkowy rak podstawnokomórkowy - nazywany jest również nabłonkiem szyjki macicy;
• Guz Shpiglera - jest również nazywany turbanem.

Z morfologicznego punktu widzenia jest to klasyczny nowotwór, który powstaje w wyniku przekształcenia normalnych komórek naskórka w złośliwe. Basalioma może również wystąpić z powodu przerzutów komórek innych guzów naskórka o różnej lokalizacji..

Objawy raka podstawnokomórkowego

W większości przypadków na twarzy lub szyi wykrywa się błonnik..

Najpierw na skórze pojawia się guzek o następujących cechach:

• w kształcie - zaokrąglone;
• w rozmiarze - od 0,3 cm średnicy i więcej;
• na kolorowanie - kolor blado różowy, czerwonawy lub kaprala.

Taki guzek rośnie dość wolno i nie powoduje żadnych nieprzyjemnych odczuć subiektywnych. Z biegiem czasu w jego centrum tworzy się szara skorupa, po usunięciu której na skórze pozostało małe wgłębienie. Wkrótce zostanie pokryty skorupami, a wokół dołka wytworzy się osobliwy wał o gęstej konsystencji. Widać rozciąganie skóry..

Następnie następuje: pojawiają się nowe guzki, które z czasem zaczynają się ze sobą łączyć i tworzą jeden duży węzeł z naczyniowymi "gwiazdkami" na powierzchni i owrzodzeniem w centrum.

Wraz z postępem miejsca pogłębienia powstaje wrzód, który częściowo się kicha. Może rozprzestrzeniać się na sąsiednie tkanki. Sam guzek, rozszerzając się, powiększa sąsiadujące tkanki - i nie tylko skórę, podskórną tkankę tłuszczową i mięśnie, ale także chrząstkę i kość. Gdy takie procesy zachodzą w obszarze raka podstawnokomórkowego, pojawia się ból, który z czasem wzrasta.

Wrzódkowatość i wrzód jest zaokrągloną plombą, podobną do guzka. Z czasem zwiększa się i owrzodzi, a wokół niego tworzy się osobliwy "perełkowy" pas.. Wątrobiastkowo-wrzodziejące bodziec bazowy rośnie głównie:

• na powiece;
• w okolicy fałdu nosowo-wargowego;
• w wewnętrznym kąciku oka;
• na nosie.

Postać prostaty raka podstawnokomórkowego występuje najlepiej w tych miejscach, które są stale ranne. Rośnie szybko i niszczy sąsiednie tkanki..

Warty basalioma bardzo podobny do kalafiora. Jest to wąski, półkulisty węzeł, który rośnie na skórze. Taki basaliom nie zapada się i otaczające tkanki nie kiełkują..

Podstawowy guzek rozwija się jako pojedynczy węzeł, który wystaje ponad powierzchnię skóry.

Postać pigmentu Rak podstawnokomórkowy to wiązka otoczona wałkiem "perłowym". Jest ciemny i mętny z czerniakiem..

Skąpodawczak basalioma najpierw rośnie jak blady guzek, który rośnie i ostatecznie zamienia się w płaską i gęstą płytkę z wyraźnymi konturami i szorstką powierzchnią.

Podstawkowo-zanikowy basalioma również najpierw rośnie w formie guzka, ale potem jego centrum ulega zniszczeniu, powstaje wrzód, który wkrótce ściera się.  

Bazalioma powierzchni płaskiej są to liczne nowotwory o średnicy do 4 cm, które mogą mieć od bladego różowawego do czerwonego i specyficznie uformowane krawędzie "perłowe". Ta forma raka podstawnokomórkowego może rosnąć powoli przez kilka dekad. Ze wszystkich opisanych postaci patologii, bycie nowotworem złośliwym, wyróżnia się mniej lub bardziej łagodnym przebiegiem, co oznacza, że ​​nie prowadzi do poważnych konsekwencji, że praktycznie wszystkie nowotwory złośliwe są obarczone..

Guz Shpiglera (lub guz turbany) jest guzem mnogim, który składa się z kilku różowo-fioletowych węzłów o średnicy od 1 do 10 cm, rozwija się na skórze głowy, ma również długi łagodny przebieg..

Diagnostyka

Wstępne rozpoznanie raka podstawnokomórkowego dokonuje się na wstępnym badaniu, określony typ nowotworu można ustalić dopiero po przeprowadzeniu dodatkowych metod diagnostycznych..

Badanie fizyczne oceniane:

• podczas oglądania - liczba narośli, ich kształt, rozmiar, kolor, stan powierzchni;
• z palpacją (palpacją) - konsystencja guza i jego ruchliwość w stosunku do skóry, na której rosła.

Informacyjną instrumentalną metodą diagnostyki, która jest stosowana w obszarze podstawowym, jest biopsja - pobieranie próbek z uszkodzonej skóry z późniejszym badaniem mikroskopowym.

Informacyjne są metody laboratoryjne, a mianowicie:

• pełna morfologia krwi - jest określona przez wyraźny wzrost ESR;
• badanie histologiczne - pod mikroskopem badanie struktury tkanki biopsji;
• badanie cytologiczne - pod mikroskopem badanie struktury komórkowej biopsji;
• badania odbitek rozmazanych - są badane pod kątem obecności komórek atypowych.

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa raka podstawnokomórkowego jest najczęściej wykonywana za pomocą:

• łagodne guzy;
• inne złośliwe nowotwory skóry.

Podstawowa celuloza powierzchni płaskiej różni się od chorób takich jak:

• układowy toczeń rumieniowaty - układowe uszkodzenie tkanki łącznej, mające charakter autoimmunologiczny;
• liszaj płaski - dermatoza, którego jednym z elementów jest papuła;
• łojotokowe rogowacenie - zmiany skórne ze zwiększonym rogowaceniem;
• Choroba Bowena - powstawanie guza, kiełkowanie skóry i błon śluzowych.

Pigmentowany basalioma różni się od czerniaka.

Komplikacje

Mimo że bazalit jest jedną z nowotworowych zmian skórnych, charakteryzuje się stosunkowo łagodnym przebiegiem i niewielką liczbą powikłań..

Głównym powikłaniem raka podstawnokomórkowego jest jego kiełkowanie w sąsiednich narządach i tkankach wraz z ich późniejszym zniszczeniem.. Działania niepożądane mogą wystąpić, jeśli kiełkowanie bazali w:

• naczynia krwionośne;
• pnie nerwowe;
• opon mózgowych.

Leczenie raka podstawnokomórkowego

Basalioma jest leczona na różne sposoby, ich wybór zależy od jej rodzaju i stopnia rozwoju choroby..

Najczęstsze leczenie działa.. Jest stosowany w przypadku guzów, które:

• ograniczone;
• znajduje się w dość bezpiecznym miejscu na operację.

Główne wskazania do leczenia chirurgicznego to:

• niewrażliwość (oporność) nowotworu na radioterapię;
• jej nawrót.

Leczenie chirurgiczne polega na wycięciu chirurgicznym obszaru skóry z tym nowotworem..

Zwróć uwagę

Kriodestrukcję raka podstawnokomórkowego wykonuje się przy użyciu ciekłego azotu. Procedura jest uważana za szybką i bezpieczną, ale wskazane jest, aby przyciągać ją tylko wtedy, gdy guz znajduje się na powierzchni. Po kriodestrukcji możliwy jest nawrót raka podstawnokomórkowego..

Radioterapia raka podstawnokomórkowego jest przeprowadzana w początkowych stadiach rozwoju nowotworu o niewielkich rozmiarach. Jednocześnie stosuje się radioterapię z bliskaogniskowaniem. Jeśli rak podstawnokomórkowy jest duży, ta metoda leczenia jest połączona ze zdalną gamma terapią. Terapia skojarzona jest praktykowana - radioterapia i chirurgia.. Wskazaniami do wyboru takiej połączonej metody są:

• częste nawroty;
• duży rozmiar guza;
• jego głębokie kiełkowanie.

Technika usuwania komórek podstawnych z użyciem lasera jest stosowana w leczeniu osób starszych, którym leczenie chirurgiczne może być przeciwwskazane z powodu możliwych powikłań. Dobre wyniki z laserowym leczeniem raka podstawnokomórkowego.

Miejscową chemioterapię nowotworu wykonuje się przez aplikowanie cytostatyków na obszary skóry dotknięte błoną podstawną..

Zapobieganie

Szczególne zapobieganie raka podstawnokomórkowego nie istnieje. Ryzyko jego wystąpienia można zmniejszyć, stosując się do następujących zaleceń, takich jak:

• wystawienie na słońce;
• zapobieganie, wykrywanie i leczenie chorób endokrynnych, immunologicznych i somatycznych, patologii zapalnych, niezapalnych i zakaźnych, które mogą przyczyniać się do rozwoju raka podstawnokomórkowego;
• unikać obrażeń skóry i narażenia na agresywne chemikalia;
• odrzucenie złych nawyków;
• przestrzeganie zasad zdrowego stylu życia.

Prognoza

Rokowanie dla basalioma jest ogólnie korzystne - nie daje przerzutów i dobrze reaguje na leczenie. Prognozy pogarszają się w takich okolicznościach, jak:

• zaniedbanie choroby i późne skierowanie do kliniki;
• niewłaściwe traktowanie;
• samoleczenie.

Jest ważny

Basalioma o średnicy większej niż 20 mm jest uważana za zaniedbaną. Jeśli nie osiągnął jeszcze tego rozmiaru i nie kiełkuje podskórnej tkanki tłuszczowej, trwałe wyleczenie patologii obserwuje się w 95-98% wszystkich przypadków klinicznych..

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant