Występ kręgosłupa w odcinku lędźwiowym kręgosłupa

Występ kręgosłupa - co to jest??

Wystający krążek kręgowy jest patologicznym występem krążka międzykręgowego do kanału kręgowego, któremu nie towarzyszy naruszenie integralności włóknistego pierścienia. Nie uważaj wysunięcia dysków za niezależną chorobę. Protruzja jest jednym z etapów osteochondrozy, która dalej prowadzi do powstania przepukliny.

To w okolicy lędźwiowej najczęściej powstaje występ dysku, który obserwuje się rzadziej w odcinku szyjnym kręgosłupa. Występ w okolicy lędźwiowej w większości przypadków zlokalizowany jest pomiędzy kręgami L4 i L5 lub między pierwszym kręgiem krzyżowym S1 a ostatnim kręgiem lędźwiowym L5. Dyski zlokalizowane między trzecim a czwartym kręgiem lędźwiowym rzadziej ulegają wypukłości, a górne dyski okolicy lędźwiowej są bardzo rzadkie..

Wiek, w którym najczęściej wykrywa się występ, waha się od 30 do 50 lat. Najczęściej dotyka mężczyzn. Ponieważ występ dysku prowadzi do powstania przepukliny i możliwej niepełnosprawności pacjentów w wieku produkcyjnym, konieczne jest szybkie wykrycie tego stanu i leczenie. Ponadto występ może powodować silny ból pleców, który pogarsza jakość życia danej osoby i wpływa na jej samopoczucie. Występowanie krążka kręgosłupa jest przyczyną około 30% przypadków bólu kręgosłupa u pacjentów ortopedycznych..

Treść artykułu:

  • Objawy wysunięcia dysku kręgosłupa
  • Przyczyny występu krążka kręgosłupa
  • Etapy powstawania występu krążka międzykręgowego
  • Leczenie występu krążka kręgosłupa

Objawy wysunięcia dysku kręgosłupa

Objawy wysunięcia krążków kręgosłupa zależą przede wszystkim od stopnia wysunięcia kręgosłupa poza kręgosłup, a także od lokalizacji patologicznego ogniska.

Następujący obraz kliniczny jest charakterystyczny dla wysunięcia dysku lędźwiowego:

  • Ból w plecach, który jest zlokalizowany w okolicy lędźwiowo-krzyżowej. Bóle mają charakter chroniczny i są obecne prawie stale, z różnym nasileniem. Zwiększają się wraz ze wzrostem obciążenia fizycznego na odcinku lędźwiowym. Na przykład przy podnoszeniu ciężarów, przy zginaniu, przy długim przebywaniu w tej samej pozycji (siedzącej lub stojącej), podczas wykonywania ostrych ruchów.

  • Gdy dana osoba zajmuje wygodną pozycję, nacisk dysku na korzenie nerwowe słabnie, ból znika lub zmniejsza się

  • Drętwienie w pachwinie i kończynach dolnych.

  • Osłabienie mięśni kończyn dolnych.

  • Dreszcze i mrowienie w nogach.

  • Rozwój liszajowo-korzeniowego zapalenia korzeni.

  • Uczucie sztywności w okolicy lędźwiowej.

  • Zredukowany zakres ruchu w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Pacjent często nie jest w stanie spać na brzuchu, całkowicie rozwinąć dolną część pleców, unieść nogę wysoko.

Wszystkie powyższe objawy mogą mieć różny stopień nasilenia. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku bolesnych objawów. Często nie ma bólu, dopóki wysunięcie krążka kręgowego nie przejdzie przez przepuklinę międzykręgową.


Przyczyny występu krążka kręgosłupa

Przyczyny występu krążka kręgosłupa są najczęściej ukryte w chorobie, takiej jak osteochondroza. Dysk międzykręgowy cierpi na zmiany zwyrodnieniowo-dystroficzne wynikające z zaburzeń dysmetabolicznych. Im gorsze procesy podawania dysku, tym szybciej traci on wilgoć i staje się nieelastyczny. W takich warunkach nawet niewielki uraz lub obciążenie kręgosłupa może prowadzić do powstania wysunięcia. Dysk rozciąga się poza kręg i pozostaje w tym stanie do pewnego czasu. Po rozerwaniu włóknistego pierścienia warto mówić o przepuklinie kręgosłupa.

Przyczyny, które mogą wpływać na kształt występu krążka międzykręgowego, są następujące:

  1. Hipodynamia. Niewystarczająca aktywność fizyczna zawsze negatywnie wpływa na elementy strukturalne kręgosłupa.

  2. Nieregularne obciążenia kręgosłupa, które są wynikiem takich czynników, jak:

    • Anomalie kręgosłupa (rozszczep kręgosłupa, zespół dodatkowych żeber szyjnych, sakralizacja itp.);

    • Krzywizna kręgosłupa (lordoza lędźwiowa, skolioza);

    • Długie obciążenia statyczne i dynamiczne;

    • Podnoszenie ciężarów;

    • Zaburzenia kości miednicy (dysplazja stawów biodrowych).

    • Nadwaga.

  3. Urazy krążka mogą spowodować wysunięcie krążka. Obejmuje to siniaki, podwichnięcia i złamania kręgów..

  4. Tworzenie się wypukłości krążka jest możliwe na tle już istniejących chorób kręgosłupa, na przykład w zesztywniającym zapaleniu stawów kręgosłupa, chorobie Calvet, w gruźlicy kręgosłupa, itp..

  5. Pogorszenie odżywiania dysku spowodowane jest różnymi procesami dysmetabolicznymi zachodzącymi w organizmie. Należą do nich niedoczynność tarczycy i cukrzyca..

  6. Tworzenie się wypukłości krążka jest możliwe na tle kolagenoz i chorób ogólnoustrojowych tkanki łącznej..

Pośrednimi czynnikami, które mogą wpływać na powstawanie wypukłości krążka są związane z wiekiem zmiany w organizmie i dziedziczne predyspozycje do chorób kręgosłupa.


Etapy powstawania występu krążka międzykręgowego

Etapy powstawania występu krążka międzykręgowego można rozróżnić w następujący sposób:

  • Zniszczenie 70% samego dysku, utrata elastyczności, tworzenie pęknięć w włóknistej membranie.

  • Wybrzuszanie dysku z przesunięciem jądra miazgi i z rozciąganiem włóknistego pierścienia.

  • Zwiększone wybrzuszanie tarczy o więcej niż 4 mm, a następnie pęknięcie pierścienia.

  • Powstanie przepukliny kręgosłupa.


Leczenie występu krążka kręgosłupa

Leczenie wyrostka rdzenia kręgowego powinno być na czas i złożone, co pozwoli kontrolować proces patologiczny i zapobiegać powstawaniu przepuklin.

Wszyscy pacjenci powinni postępować zgodnie z następującymi zaleceniami:

  • Przez około 4 dni należy podążać za leżanką. Dłuższy odpoczynek może negatywnie wpłynąć na skuteczność terapii. Dlatego też, jeśli ból u danej osoby nie jest bardzo wyraźny, aktywność fizyczna powinna być utrzymywana tak dalece jak to możliwe..

  • Od pewnego czasu pacjent musi całkowicie zrezygnować z podnoszenia ciężarów, z pracy w warunkach zwiększonej wibracji. Równie niebezpieczne są nadmierne obciążenia statyczne, będące w pozycjach asymetrycznych, w tym długotrwałe siedzenie. Do minimum konieczne jest zmniejszenie pracy przy stole, przy komputerze itp..

  • Wdrażanie kompleksów terapii fizycznej. Przez pierwsze 14 dni pacjent musi codziennie chodzić na spacery, jeździć na rowerze lub uprawiać rower stacjonarny. W przyszłości możesz iść do aerobiku. Zestaw ćwiczeń powinien mieć na celu wzmocnienie mięśni kręgosłupa i mięśni przedniej ściany otrzewnej.

  • Cóż, jeśli ćwiczenia fizjoterapeutyczne uzupełnią aqua aerobik i masaż. Zapobiegnie to ponownemu występowi i wykluczeniu jego powstawania w innych częściach kręgosłupa..

  • Pamiętaj, aby poprawnie zorganizować miejsce na nocny odpoczynek. Materac powinien wybrać półsztywne, najlepiej ze wszystkich, jeśli jest to materac ortopedyczny. Możliwe całkowite uszkodzenie poduszki.

Jeśli chodzi o urządzenia mocujące, takie jak gorsety lędźwiowe, można je stosować nie dłużej niż cztery godziny dziennie. Lekarze zalecają stosowanie takich urządzeń przed zbliżającym się obciążeniem dynamicznym lub statycznym..

Leczenie leku z wypukłości

Jeśli chodzi o korektę położenia wypukłości dysku, pacjentowi przepisuje się następujące leki:

Środki przeciwbólowe. Aby zmniejszyć ból podczas wysuwania krążka międzykręgowego, przepisuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne. Z reguły lekarze zalecają przyjmowanie diklofenaku sodu, nimesulidu lub ketoprofenu. NLPZ są podawane doodbytniczo, jeśli pacjent ma choroby przewodu pokarmowego. Jednak podawanie doustne jest priorytetem. Nie jest wykluczone miejscowe stosowanie na skórę maści zawierających niesteroidowy składnik przeciwzapalny. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę maksymalną dzienną dawkę takich leków i wziąć pod uwagę dawkę substancji czynnej w kremach i maściach..

Leki zwiotczające mięśnie. Tisanidine, Baclofen, Mydocalm, itp. Może być podjęta.Leczenie leczenia nie powinna przekraczać 3 tygodnie. Można zauważyć poprawę stanu pierwotnego ze środków zwiotczających mięśnie tylko w początkowych etapach tworzenia wypukłości..

Chondroprotectors. Leki te nie wpływają na objawy choroby, ale jej przebieg. Chondroprocesory recepcyjne pomagają zatrzymać proces niszczenia dysku. Jednak zajmie im to dużo czasu. Maksymalny efekt terapeutyczny można osiągnąć przy użyciu leków trzeciej generacji, w których glukozamina jest połączona z siarczanem chondroityny. Oznacza to takie jak: Artra, Terafleks, Artrodan.

Rozgrzewka dotkniętego obszaru daje dobry efekt: suche ciepło, elektroforeza z lekami, kąpiele parafinowe, ekspozycja na ultrawysoką i ultrafoncencję. Procedury oparte na hipertermii mogą zmniejszyć ból i zmniejszyć skurcz mięśni. Wszelkie metody fizjoterapeutyczne (magnetoterapia, akupunktura, UHF itp.) Mogą być przepisywane tylko przez lekarza, ponieważ wszystkie mają pewne przeciwwskazania..

Kiedy dysk jest chwiejny, można odwiedzić kręgarz. Ważne jest, aby był to wysoko wykwalifikowany lekarz, w przeciwnym razie istnieje ryzyko powikłań i pogorszenia samopoczucia..

Ulgę w bólu ostrym pomaga blokada nadtwardówkowa z wprowadzeniem leków steroidowych. Możliwe jest połączenie steroidowych leków przeciwzapalnych i cyjanobolaminy. Jednak stosowanie blokad jest ograniczone, ponieważ mają one tylko tymczasowy efekt i będą musiały być wprowadzane w sposób ciągły..

Dobrym efektem jest rozciąganie kręgosłupa, dzięki czemu następuje wzrost odległości między kręgami. W rezultacie ładunek z dysku zostaje usunięty, co pozwala zatrzymać postęp choroby, a przepuklina nie tworzy.

Jeśli leczenie zachowawcze nie daje pożądanego efektu przez 8-16 tygodni, pojawia się pytanie o potrzebę interwencji chirurgicznej..

Podczas wysuwania dysku bez zrywania pierścienia włóknistego, stosuje się przezskórną discektomię lub nukleoplastykę. Jest to minimalnie inwazyjna technika, którą wykonuje się w warunkach ambulatoryjnych. Podczas operacji do dysku międzykręgowego wprowadza się kaniulę, przez którą wkłada się laser lub elektrodę dostarczającą zimną plazmę. Z ich pomocą jądro miazgi ulega zniszczeniu, w wyniku czego spada ciśnienie wewnątrz dysku. Pierścień włóknisty i więzadło podłużne tylne przyciągają występ do wewnątrz, a występ jest cofany. Cała procedura jest wykonywana pod kontrolą rentgenowską..

W 85-90% przypadków możliwe jest odrzucenie nukleoplastyki, ponieważ leczenie zachowawcze w połączeniu z metodami fizjoterapii daje wystarczający efekt. Jednak pacjent musi zrozumieć, że utrzymanie aktywności fizycznej w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania kręgosłupa będzie wymagane przez całe życie. W przeciwnym razie patologiczny proces będzie postępował, a pacjent będzie tworzył przepuklinę międzykręgową. Dlatego tak ważne jest uprawianie kultury fizycznej, gimnastyki i pływania. Unikaj również kręgosłupa w niewłaściwej pozycji, odmawiaj podnoszenia ciężarów, monitoruj masę ciała..