Przyczyny i objawy polipów w jelitach, leczenie i usuwanie

Polipy w jelitach są łagodnymi nowotworami, często zlokalizowanymi na wewnętrznych ścianach, tak jak w innych narządach wewnętrznych. Takie wyrostki powstają z nabłonka gruczołowego i wystają do światła jelit, czasami zatrzymują się na nodze, a czasami są nieobecne, a następnie mówią o polipach na szeroką skalę.

Polipy jelitowe są klasyfikowane jako choroby przedrakowe, ponieważ często ulegają złośliwemu zwyrodnieniu (szczególnie w dziedzicznej formie polipozy). Dlatego, gdy są wykrywane w jelicie, lekarze jednoznacznie zalecają chirurgiczne usunięcie. Trudność w diagnozowaniu choroby polega na tym, że polipy dają łagodne objawy, chociaż czasami można podejrzewać ich obecność o szereg objawów klinicznych (wzdęcia, zaparcia, świąd i uczucie obcości w odbycie).

Konsystencja formacji jest miękka, jeśli chodzi o formę, może być różna: sferyczna, rozgałęziona, grzybowa. Najczęściej wzrosty powstają w odbytnicy lub w dolnej części okrężnicy. W wyższych polipach jelitowych są niezwykle rzadkie. Na przykład tylko 0,15% przypadków wykryto w dwunastnicy. Ich kolor jest różny, może być ciemnoczerwony, czerwonawy szary z żółtym odcieniem. Czasami śluz znajduje się na powierzchni polipów..

Według statystyk polipowatość jelit jest częstą chorobą. Około 10% osób, które przekroczyły linię w wieku 40 lat mają łagodne nowotwory w jelitach. U mężczyzn są one tworzone 1,5 raza częściej. Im szybciej wykrywa się patologię, tym większe są szanse na zapobieganie jej złośliwości. Często pomaga to w badaniu krwi utajonej w kale. Gdy operacja usunięcia polipów z jelit odbywa się w odpowiednim czasie, wówczas w 90% przypadków staje się gwarancją przetrwania człowieka..

Treść artykułu:

  • Objawy polipów w jelitach
  • Przyczyny polipów w jelitach
  • Ryzyko degeneracji polipa na raka jelit
  • Rozpoznanie polipa w jelitach
  • Popularne pytania i odpowiedzi
  • Leczenie polipów jelitowych
  • Usunięcie polipów jelitowych
  • Dieta po usunięciu polipów jelitowych

Objawy polipów w jelitach

Często nie można podejrzewać obecności polipa na niektóre objawy, co wiąże się z brakiem konkretnych klinicznych objawów patologii. Stopień ich ciężkości zależy od wielkości formacji, gdzie dokładnie znajdują się w jelicie, a także od tego, czy wystąpiło ich złośliwe zapalenie, czy nie..

Wśród możliwych objawów polipów w jelitach:

  • Wydzielanie się śluzu i krwi, które najczęściej obserwuje się w obecności gruczolaków kosmków;

  • Jeśli polipy mają imponujący rozmiar, pacjent skarży się na nawracające bóle, które mają charakter skurczowy. Występują w dolnej części brzucha. Ponadto występuje śluz i krew, a także zaparcia występujące w typie niedrożności jelit. Często, z dużymi polipami, osoba czuje obce ciało w odbycie;

  • Równolegle z polipami pacjent często ma inne patologie przewodu pokarmowego, które powodują jego pełne badanie, podczas którego nowotwór zostaje wykryty przypadkowo;

  • Rozwój raka jelita grubego następuje 5-15 lat po wytworzeniu kosmicznego polipa gruczolakowatego. Złośliwość występuje w 90% przypadków;

  • Widoczne objawy polipów to uporczywa perystaltyka. Może to być biegunka i zaparcie. Im większa formacja, tym częściej dochodzi do zaparć, gdy światło jelita zwęża się. W rezultacie powstaje częściowa niedrożność jelit;

  • Pacjent może odczuwać uczucie pełności w żołądku, cierpienie z powodu odbijania się i mdłości;

  • Jeśli występuje ból w jelicie, można podejrzewać początek procesu zapalnego;

  • Podstawowym powodem poszukiwania lekarza jest początek krwawienia z odbytu. Jest to dość poważny objaw i może wskazywać na złośliwy proces w jelicie;

  • Jeśli polip ma długą nogę, może wybrzuszać się z odbytu, chociaż jest to dość rzadkie;

  • Hipokaliemia jest wynikiem nieprawidłowego funkcjonowania jelita z powodu obecności dużych polipów z procesami w kształcie palca. Wydzielają znaczną ilość soli i wody, stymulując w ten sposób obfitą biegunkę. Prowadzi to do obniżenia poziomu potasu we krwi..


Przyczyny polipów w jelitach

Współczesna medycyna nie ma jednoznacznych danych na temat etiologii polipowatości jelitowej..

Istnieją jednak pewne teorie, które sugerują mechanizm rozwoju choroby:

  • Przewlekłe zapalenie ściany jelita. Ustalono, że polipy nie mogą zacząć tworzyć się w zdrowych tkankach. W związku z tym to założenie dotyczące przyczyny ich wystąpienia wydaje się najbardziej oczywiste. Procesy zapalne występujące w błonie śluzowej powodują szybszą regenerację nabłonka, co może przekształcić się w niekontrolowany wzrost. Ponadto naukowcy wskazują na związek między procesem powstawania polipów jelitowych a takimi chorobami, jak czerwonka, wrzodziejące zapalenie okrężnicy, dur brzuszny, zapalenie jelit, zapalenie proktosigmoidów. Podstawą tej hipotezy jest zniknięcie nawrotów polipozy po usunięciu tych chorób. Ponadto zaparcia i dyskinezy jelitowe mogą powodować wzrost polipów. Stwierdzono, że wzrosty polipów występują częściej w miejscu jelit, gdzie występuje przekrwienie kału i występują mikrourazy;

  • Globalne problemy zdrowotne dla większości populacji spowodowane degradacją środowiska. Nie zauważyć, że osłabienie zdrowia u współczesnych ludzi jest dość trudne. Przede wszystkim dotyczy dzieci. Liczba dzieci z ciężkimi wadami wrodzonymi stale rośnie. Wiele dzieci cierpi na choroby, które wcześniej były nieodłączne od ludzi w skrajnym wieku. Na proces tworzenia się polipów mają również wpływ takie czynniki, jak spożywanie żywności za pomocą środków chemicznych, brak aktywności fizycznej, brak świeżego powietrza w warunkach życia w mieście, nadużywanie alkoholu, palenie tytoniu, nawyki żywieniowe;

  • Patologia układu trawiennego i naczyń krwionośnych. Stan błony śluzowej jelita zależy w dużej mierze od naczyń krwionośnych. Negatywny wpływ choroby żylaków i uchyłków, miażdżycy. Nie mogą wpływać na zdrowie jelitowej patologii układu pokarmowego (wrzód żołądka, zapalenie żołądka, zapalenie trzustki, zapalenie pęcherzyka żółciowego i inne);

  • Genetyka. Uważa się, że obciążona dziedziczność wpływa na rozwój choroby. Potwierdza to fakt, że nawet na tle absolutnego zdrowia, u niektórych dzieci obserwuje się polipowe wzrosty. Naukowcy wyjaśniają ten fakt programem genetycznym, który powoduje, że niektóre części jelita działają inaczej;

  • Teoria embrionalna. Naukowcy przypuszczają, że obszary jelita, w których występuje tworzenie się polipów, zostały nieprawidłowo uformowane podczas rozwoju płodu. Objawy choroby zaczynają pojawiać się nieco później w wyniku wpływu dodatkowych czynników negatywnych;

  • Alergie pokarmowe, nietolerancja glutenu. Gdyby zaledwie kilka dekad temu, taki problem jak nietolerancja glutenu był rzadki, teraz coraz więcej dzieci cierpi na tę formę alergii pokarmowej. Kiedy produkty zawierające to białko są spożywane, układ odpornościowy zaczyna gwałtownie reagować na niego. Postrzega gluten jako obcy czynnik, który powoduje uszkodzenie błony śluzowej wyściełającej jelita. Jeśli zignorujesz niewystarczającą odpowiedź immunologiczną, osoba napotyka poważne problemy zdrowotne, w tym raka jelit i rozwój osteoporozy..

Oprócz faktu, że istnieją wspólne przyczyny rozwoju polipów w jelitach, najbardziej prawdopodobne czynniki ich powstawania w różnych działach są wysuwane, na przykład:

  • Rzadko uformowane polipowe wzrosty w dwunastnicy są najczęściej wynikiem zapalenia żołądka o zwiększonej kwasowości, zapaleniu pęcherzyka żółciowego lub kamicy żółciowej. Wiek chorego waha się od 30 do 60 lat;

  • Jeszcze rzadziej formacje są wykrywane w jamie jelita cienkiego. Jednocześnie są one łączone z polipami w innych częściach jelita i żołądku, częściej diagnozowane u kobiet w wieku od 20 do 60 lat. Pojawienie się wzrostu może być wywołane przez wiele czynników, między innymi przez proces zapalny;

  • Formacje znalezione w jelicie grubym, najczęściej wynikiem ujemnego dziedziczenia.


Jakie jest prawdopodobieństwo degeneracji polipa na raka jelita??

Około 75% wszystkich form polipów znajdujących się w jelicie jest zdolnych do złośliwości. Takie wzrosty są nazywane gruczolakowatymi. W celu określenia podtypu polipa gruczolakowatego konieczne jest badanie go pod mikroskopem. Polipy mogą być rurkowe, gruczołowo-kosmkowe lub po prostu kosmetyczne. Najkorzystniejsze rokowanie w zakresie ozlokachestvleniya daje edukacja rurowa. Wrośliwe polipy są najbardziej niebezpieczne i najczęściej odradzają się w raku.

Rozmiar formacji wpływa również na to, czy polip jest zagrożony złośliwością. Im większe, tym większe ryzyko. Kiedy wzrost objętości przekracza 20 mm, zagrożenie zwiększa się o 20%. Z uwagi na to, że nawet najmniejsze polipy będą stale rosnąć, muszą zostać usunięte natychmiast po wykryciu.

Istnieje kilka rodzajów polipów, które nie są zagrożone złośliwością - są to hiperplastyczne, zapalne i hamartomatyczne formacje.

  • Formacje adenomatyczne - najbardziej niebezpieczne. Mają wysoki potencjał złośliwości..

  • Duże polipy odradzają się złośliwie z większym prawdopodobieństwem..

  • Kolonoskopia, rektoromanoskopia i sigmoidoskopia są procedurami diagnostycznymi, które muszą być wykonywane regularnie dla osób po 50. roku życia, które mają niebezpieczny dziedziczenie. Jeśli nie wykryje się wzrostu, to następnym razem zaleca się przyjście do kliniki po dwóch latach;

  • Po wyeliminowaniu formacji gruczołowej, osoba jest regularnie badana pod kątem nowych polipów w jelicie;

  • Współczesna medycyna ma specjalne testy w celu zdiagnozowania dziedzicznej predyspozycji do rozwoju raka jelita grubego. Ta technika umożliwia szybkie zapobieganie wystąpieniu raka polipa.


Rozpoznanie polipa w jelitach

Wczesna faza choroby nie daje jasnych objawów, dlatego większość krajów rozwiniętych wprowadziła obowiązkową coroczną porcję kału, aby wykryć w nim ukrytą krew. Analiza ta pozwala wykryć nawet niewidoczne cząsteczki krwi, które towarzyszą kale podczas ruchów jelit. Jednak nawet negatywny wynik testu nie może wskazywać, że w jelicie nie ma polipów..

Techniki takie jak MRI i CT mogą wykrywać wzrosty w niektórych częściach jelit. Aby je zdiagnozować w odbytnicy i esicy, celowe jest wykonanie sigmoidoskopii z użyciem rectoskopu. To urządzenie umożliwia dokładniejszą wizualizację ścian jelita. Ponadto proktolodzy zalecają profilaktyczną sigmoidoskopię co 5 lat. Konieczne jest, aby wszystkie osoby powyżej 50 lat.

Badanie palców jest kolejnym sposobem wykrywania polipowatych wzrostów, bruzd, guzów, torbieli i hemoroidów w końcowej części odbytnicy i odbytu..

Irrigoscopy umożliwia wizualizację formacji większych niż 10 mm. Wykonuje się go wprowadzając środek kontrastowy do jelita grubego i obrazowanie radiograficzne.

Jednak najnowocześniejszą i najbardziej pouczającą metodą diagnozowania polipozy jest kolonoskopia. Umożliwia uzyskanie informacji o wszelkich patologiach jelita, a po wykryciu polipa można natychmiast wykonać biopsję. Otrzymana biopsja jest wysyłana do badania histologicznego i cytologicznego.

Ważne jest, aby lekarz nie robił polipów na coś podobnego do niego:

  • Angioma. Jest to guz, który ma wiele naczyń i często objawia się ciężkim krwawieniem;

  • Lipoma to mały guz, często wybierający prawą część okrężnicy;

  • Myoma, powodując niedrożność jelit, jest rzadko diagnozowana;

  • Nienabłonkowy nowotwór, który nie ma łodygi, a jednocześnie osiąga imponujący rozmiar;

  • Choroba Leśniowskiego-Crohna może wyzwalać pseudopolipy, które występują w górnej części jelita grubego;

  • Promienica, wpływająca na kątnicę.

Histologia pomaga odróżnić rodzaj edukacji..


Popularne pytania i odpowiedzi

  • Czy muszę usunąć polipy w jelitach? Odpowiedź na to pytanie jest zdecydowanie pozytywna. Każdy polip musi zostać usunięty, jego inne leczenie jest niemożliwe..

  • Czy żołądek boli z polipami w jelitach? Bóle skurczonego charakteru można zaobserwować w przypadku dużych polipów. W tym samym czasie dolna część brzucha i okolicy biodrowej jest bolesna. Ponadto bóle brzucha mogą pojawić się na tle towarzyszącego zapalenia..

  • Czy polipy jelitowe usuwają się podczas rektoskopii? Podczas tego badania diagnostycznego można usunąć niewielkie formacje, które są dobrze zlokalizowane. We wszystkich innych sytuacjach wymagana jest operacja..


Leczenie polipów jelitowych

Po dokładnym rozróżnieniu polipa lekarz decyduje o sposobie usunięcia. W odniesieniu do leczenia farmakologicznego nie stosuje się go, ponieważ nie jest w stanie uratować pacjenta przed nadmiernym wzrostem. W niektórych przypadkach wskazane są leki, ale środek ten jest tymczasowy i umożliwia przygotowanie pacjenta do zbliżającej się operacji. Jest to szczególnie ważne w przypadku pacjentów z osłabionym układem odpornościowym i w starszym wieku..

Aby zmniejszyć wzdęcia brzucha przepisane leki z grupy antiflatulentov, na przykład, Simethicone. W przypadku silnego bólu, zaleca się stosowanie środków przeciwskurczowych, na przykład No-shpy.


Usunięcie polipów jelitowych

Bez względu na rozmiar formacji, każdy z nich musi zostać usunięty. Po tej procedurze przeprowadzane jest badanie mikroskopowe na obecność komórek atypowych..

Najpopularniejszymi metodami usuwania wzrostu w jelitach są:

Wycięcie polipa przezodbytniczego

Zabieg wykonuje się za pomocą nożyczek lub skalpela. W ten sposób tylko polipy znajdujące się blisko odbytu mogą zostać usunięte z ciała. Powinny być nie większe niż 10 cm od początku odbytu, chociaż odległość 6 cm jest uważana za optymalną dla takiej operacji..

Pacjent otrzymuje znieczulenie miejscowe. Najczęściej stosowany do tego Novocain 0,25%. Znieczulenie ogólne stosuje się niezwykle rzadko. Po rozpoczęciu znieczulenia lekarz ze specjalnym lustrem popycha kanał odbytu i usuwa polip.

Gdy formacja ma nogę, stosuje się zacisk Billrotha, za pomocą którego zacisk jest zaciskany. Powstałe na ubytku błony śluzowej, którą należy zszywać. W tym celu wystarcza maksymalnie 3 węzły wykonane szwem z katgutu. Nie wymaga usuwania, a po miesiącu całkowicie się wchłania. Jeśli polip jest przymocowany do szerokiej podstawy, usuń go przez wycięcie guza ze strefy zdrowej błony śluzowej za pomocą owalnego cięcia..

W przypadku, gdy wzrosty znajdują się dalej niż 6 cm, ale bliżej niż 10 cm od wejścia do odbytu, technologia operacji jest nieco zmodyfikowana. Za pomocą wziernika odbytnicy kanał odbytu otwiera się, a następnie rozciąga palcami, aż do całkowitego rozluźnienia. Następnie dodaje się większą próbkę ginekologiczną, pozwalającą na wycofanie ściany jelita bez polipa. Następnie dodaje się krótkie zwierciadło i pacjent musi zostać uszczypnięty. Pozwala to na wniesienie edukacji i daje lekarzowi możliwość uchwycenia go za pomocą wydłużonego klipu Billrotha lub fenestrowanego klipu. Lekarz usuwa krótkie zwierciadło, dodatkowe znieczulenie wprowadza się do obszaru podstawy polipa, a następnie jest usuwany..

Endoskopowa polipektomia

Tę metodę usuwania polipa zaleca się stosować, jeśli formacje znajdują się w środkowych (proksymalnych) częściach jelita. Taką operację określa się jako małoinwazyjne metody chirurgiczne, które można stosować w stanie snu leku u pacjenta. Podczas zabiegu wprowadza się endoskop do odbytu, z którego znajduje się polip. Po wykryciu guza usuwa się za pomocą instrumentów endoskopowych. Lekarz upewnia się, że nie ma krwawienia i, jeśli to konieczne, ponownie krzepnie. Polip jest usuwany z ciała pacjenta za pomocą endoskopu.

Jeśli przerost ma duży rozmiar, to musi zostać usunięty nie w całości, ale w częściach. Ta procedura nazywa się chipping. Jest to dość skomplikowana technika, w której może wystąpić eksplozja gazów jelitowych, jak również perforacja ściany jelita, jeśli oparzenie jest zbyt poważne. Dlatego tylko taki przeszkolony proktolog lub endoskopista może wykonać taką operację. Po usunięciu dużego polipa większego niż 20 mm pacjent musi przejść drugą endoskopię rok później. Osoba ta nie jest usuwana z rejestru proktologa i co 3 lata musi przejść tę procedurę, aby zidentyfikować możliwy nawrót choroby..

Elektryczne wycięcie

Prostokąt jest włożony do wnęki odbytnicy. Na to do polipa wydawać elektryczne. Skacze na polipie, przepływa przez niego prąd. Temperatura pętli rośnie, tkanka nabłonkowa się nagrzewa. W rezultacie nowotwór ulega oparzeniu termicznemu i staje się martwy. Po dokręceniu pętli formacja zostaje odcięta i wyjęta..

Ta metoda ma kilka zalet, przede wszystkim pozwala zapobiegać rozwojowi krwawienia, ponieważ występuje natychmiastowa koagulacja naczyń krwionośnych..

Kolotomia lub resekcja jelita

Operacja jest wskazana w wykrywaniu polipów w esicy okrężnicy, a także w diagnozowaniu formacji wełnianych o szerokiej podstawie. Procedura wymagać będzie wprowadzenia znieczulenia ogólnego. Następnie lekarz wykonuje nacięcie w lewym biodrowym regionie, a okrężnicę wprowadza się do powstałego prześwitu. Dzika działka wyczuwalna i otwarta. Strefy przed zdrowiem nakładają restrykcyjne miękkie masy. Guz i część błony śluzowej, na której się znajduje, są wycinane, następnie na tym miejscu umieszcza się szwy. Sam jelito zaszywa się w dwóch rzędach, a przednią ścianę brzucha warstwami.

Enterotomia

Interwencja chirurgiczna mająca na celu usunięcie polipów, które są małe i przyczepione do nogi. W zależności od tego, jak dużo jelita uległo nietypowemu wzrostowi, wyizolowano dwunastnicę (dwunastnicę), krętniczkę (jelita krętego), eneyotomię (jelita czcze). Niezbędna część jelita cienkiego jest wycinana skalpelem lub elektrokoagulacją, polip jest usuwany, a powstały otwór jest zszyta. Operacja ta najczęściej nie prowadzi do powikłań, ponieważ światło w standardowej enterotomii nieco się zwęża.

Segmentowa resekcja jelita cienkiego

Operacja jest wskazana, gdy duże polipy znajdują się w jelicie cienkim lub jeśli ich podstawa jest szeroka. Cały obszar, w którym zlokalizowany jest wzrost, podlega wycięciu. Koniec jelita i przetoka między jelitowa. Często taka interwencja staje się przyczyną zaburzeń trawiennych w przyszłości, ponieważ pacjent cierpi na "syndrom krótkiego jelita".

Jeśli chodzi o rokowanie w celu wyzdrowienia, korzystne jest, jeśli tworzenie zostało wykryte we wczesnym stadium i natychmiast usunięte z organizmu. Im dłużej polipy są w jelicie i im większy jest ich rozmiar i ilość, tym większe ryzyko, że odrodzą się w nowotworze złośliwym. Prawdopodobieństwo nawrotu pozostaje dość wysokie nawet po całkowitym usunięciu guza, dochodzi do 30%. Dlatego ważne jest, aby monitorować pacjenta i poddawać go regularnym badaniom..


Dieta po usunięciu polipów jelitowych

Rehabilitacja pacjenta po operacji zależy przede wszystkim od przestrzegania diety. Odzyskiwanie składa się z kilku etapów i musi być przeprowadzane zgodnie z określonymi zasadami..

  1. Po operacji rozpoczyna się pierwszy etap diety. Trwa 3 dni po interwencji. Pacjent nie może pić ani spożywać jedzenia w ciągu pierwszych 24 godzin. Kiedy skończy się ten czas, osoba może ugasić pragnienie. Maksymalna objętość pobieranej jednorazowo cieczy nie powinna przekraczać 50 ml. Ponadto pacjent może pić bulion warzywny lub kompot oparty na niesłodzonych owocach. Po kolejnych 12 godzinach dopuszcza się bulion ryżowy, słony bulion lub galaretkę. Możesz również zmieniać ścisłe menu pacjenta po operacji z wywar z dzikiej róży. Takie ograniczenia wynikają z faktu, że konieczne jest jak największe wyeliminowanie perystaltyki jelit i ograniczenie jej funkcji wydalniczej. Wytworzone żółci i enzymy trawienne mogą niekorzystnie wpływać na stan szwów i uszkodzonych tkanek..

  2. Drugi etap diety rozpoczyna się trzy dni po interwencji. Jeśli pacjent czuje się dobrze, jego dieta może zostać przedłużona poprzez wprowadzenie płynnych zbóż, sufletu mięsnego (z chudego mięsa), śluzówek i jajek na miękko. Jeśli chodzi o zboża, należy preferować proso, płatki owsiane i ryż. Po wprowadzeniu nowego produktu należy bardzo uważnie monitorować stan ducha pacjenta. Jeśli po spożyciu tej lub innej potrawy nastąpił wzrost tworzenia się gazu lub pojawiły się bolesne odczucia, to ważne jest, aby odrzucić takie jedzenie. Drugi etap diety ma na celu konsekwentne zwiększanie obciążenia operowanego jelita. W tym czasie pacjent musi normalizować krzesło. Przestrzeganie takiej diety powinno nastąpić do czasu wypisania ze szpitala.

  3. Trzeci etap przypada dwa tygodnie po operacji. W ciągu następnych czterech miesięcy pacjent będzie musiał trzymać się delikatnej diety..

Lekarz musi zaznajomić pacjenta z podstawowymi zasadami żywienia:

  • Ważne jest, aby przestrzegać reżimu. Jeśli produkty zostaną spożyte w tym samym czasie, umożliwi to enzymom rozpoczęcie pracy z wyprzedzeniem. W takim przypadku proces trawienia nie będzie tak trudny dla regenerującego się jelita;

  • Wymaga ułamkowej mocy. Poprawi to funkcję motoryczną jelita, zmniejszy obciążenie. Liczba posiłków nie powinna być mniejsza niż 6, ale małe porcje powinny być spożywane;

  • Ważne jest, aby nie dopuścić do procesów fermentacyjnych w jelicie, ponieważ mogą one powodować rozwój zapalenia otrzewnej. W tym celu warto odmówić włączenia do diety roślin strączkowych. Pod ograniczeniem upadku orzechy, szparagi i grzyby;

  • Aby zapobiec zaparciom, pacjent powinien otrzymać wystarczającą ilość płynu. Jego objętość zależy od masy ciała pacjenta i wynosi średnio 3 litry. Pamiętaj, aby uwzględnić pierwsze dania w menu;

  • Im grubsze jedzenie, tym więcej żółci jest wydzielanych. Nadmiar jego zawartości negatywnie wpływa na proces regeneracji tkanki jelitowej;

  • Ważne jest, aby odmówić przyjęcia zbyt szorstkiej żywności, która może zranić jelita. Produkty muszą być albo dokładnie ugotowane, albo upieczone;

  • Dodaj do diety produkty mleczne, jajka i chude mięso. Wszystkie zawierają białko, które przyczynia się do szybkiego odzyskiwania tkanek;

  • Pod pełnym zakazem spadają kwaśne, pikantne i smażone potrawy. Wynika to z ich zdolności do chemicznego podrażniania jelit..

Menu powinno być zaprojektowane i złożone w taki sposób, aby w pełni odpowiadało potrzebom osoby dokonującej poprawek. Jest to ważne, pomimo ograniczeń. Prawidłowa perystaltyka jelit jest kluczem do regularnego stolca. Przyczynia się to do zapobiegania dysbiozie i zaparciom, a zatem w pewnym stopniu zmniejsza ryzyko ponownego tworzenia się polipów..