Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek jest chorobą o charakterze infekcyjno-zapalnym, w której w procesie patologicznym uczestniczą kielichy, miednica i kanalik nerkowy, po których następują uszkodzenia ich kłębuszków nerkowych i naczyń krwionośnych..
Według dostępnych statystyk, przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek wśród wszystkich chorób narządów moczowych z niespecyficznym stanem zapalnym jest diagnozowane w 60-65% przypadków. A w 20-30% przypadków jest to konsekwencja ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek..
Najczęściej kobiety i dziewczęta są podatne na rozwój przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, ze względu na specyfikę ich struktury cewki moczowej. W rezultacie patogeny są znacznie łatwiejsze do przeniknięcia do pęcherza moczowego i nerek. Głównie w patologicznym procesie przewlekłego charakteru zaangażowane są dwie nerki, co stanowi różnicę między chronicznym odmiedniczkowym zapaleniem nerek a stanem ostrym. Narządy nie mogą być dotknięte w ten sam sposób. Ostry przebieg choroby charakteryzuje się gwałtownym nasileniem objawów, szybkim rozwojem choroby. Podczas gdy przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek często może występować w sposób utajony, odczuwa się jedynie w okresach zaostrzeń, po którym następuje remisja..
Jeśli całkowite wyleczenie z ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek nie nastąpi w ciągu trzech miesięcy, wówczas sensowne jest mówienie o chronicznym odmiedniczkowym zapaleniu nerek. Dlatego, według niektórych, chroniczna postać choroby jest nieco bardziej powszechna niż ostra.
Treść artykułu:
- Objawy chronicznego odmiedniczkowego zapalenia nerek
- Przyczyny przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek
- Stopnie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek
- Powikłania i skutki chronicznego odmiedniczkowego zapalenia nerek
- Rozpoznanie chronicznego odmiedniczkowego zapalenia nerek
- Leczenie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek
- Żywność na przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek
- Profilaktyka przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek
Objawy chronicznego odmiedniczkowego zapalenia nerek
Przebieg choroby i objawy przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek w dużej mierze zależą od lokalizacji zapalenia, od stopnia zaangażowania jednej lub dwóch nerek w procesie patologicznym, od obecności niedrożności dróg moczowych, od obecności współistniejących zakażeń..
Z biegiem lat choroba może być powolna, obejmując śródmiąższową tkankę nerkową w stanie zapalnym. Objawy są najbardziej widoczne podczas zaostrzenia choroby i mogą być prawie niewidoczne dla osoby podczas remisji odmiedniczkowego zapalenia nerek..
Pierwotne odmiedniczkowe zapalenie nerek daje wyraźniejszy obraz kliniczny niż wtórne. Następujące objawy mogą wskazywać na zaostrzenie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek:
Wzrost temperatury ciała do wysokich wartości, czasami do 39 stopni.
Pojawienie się bólu w okolicy lędźwiowej z jedną lub obiema stronami.
Występowanie zjawisk dysurycznych.
Pogorszenie ogólnego stanu zdrowia pacjenta.
Brak apetytu.
Występowanie bólów głowy.
Ból brzucha, wymioty i nudności występują częściej u dzieci niż u dorosłych..
-
Wygląd pacjenta zmienia się nieco. Może zauważyć te zmiany samodzielnie lub lekarz zauważy je podczas badania. Twarz staje się nieco spuchnięta, można obserwować obrzęk powiek (czytaj także: Dlaczego powieki puchną?). Blada skóra, często worki pod oczami, są szczególnie widoczne po śnie..
Podczas remisji o wiele trudniej jest zdiagnozować chorobę. Dotyczy to zwłaszcza pierwotnego przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, które charakteryzuje się utajonym przebiegiem..
Możliwe objawy takiego przebiegu choroby są następujące:
Ból w okolicy lędźwiowej jest rzadki. Są nieistotne, nie różnią się stałością. Natura ciągnięcia lub marudzenia bólu.
Dysuryczne zjawiska są najczęściej nieobecne, a jeśli tak, są bardzo słabe i postępują niemal niezauważalnie dla pacjenta..
Temperatura ciała z reguły pozostaje normalna, choć wieczorem może być niewielki wzrost do 37,1 stopnia.
-
Jeśli choroba nie jest diagnozowana przez długi czas i nie jest leczona, ludzie zaczynają odczuwać zwiększone zmęczenie, utratę apetytu i związaną z tym utratę wagi, senność, letarg i czasami niewyjaśnione bóle głowy. (Zobacz także: Przyczyny, oznaki i objawy bólu głowy, konsekwencje)
Wraz z postępem choroby, pojawiają się zjawiska dysuryczne, skóra zaczyna się łuszczyć, staje się sucha, a jej kolor zmienia się na szaro-żółtą..
Język pacjentów z przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniem nerek pokryty jest ciemną patyną, usta i błona śluzowa jamy ustnej są suche.
U takich pacjentów nadciśnienie tętnicze często łączy się z wyraźnym wzrostem ciśnienia rozkurczowego. Mogą wystąpić krwawienia z nosa..
Rozpoczęte etapy przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek charakteryzują się bólem kości, wielomoczem, z uwalnianiem do 3 litrów moczu na dobę, wyrażonym pragnieniem.
Przyczyny przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek
Przyczyną przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek może być tylko jedno etiologicznie - uszkodzenie nerek flory bakteryjnej. Jednakże, aby dostać się do organizmu i zacząć aktywnie rozmnażać, potrzebujemy czynników prowokujących. Najczęściej zapalenie jest spowodowane przez zakażenie jelitowo-jelitowe lub Escherichia coli, enterokoki, Proteus, Pseudomonas aeruginosa, paciorkowce i stowarzyszenia drobnoustrojów. Szczególne znaczenie w rozwoju przewlekłej postaci choroby stanowią formy L bakterii, które rozmnażają się i wykazują aktywność patogenną z powodu niewystarczającej terapii przeciwdrobnoustrojowej lub podczas zmiany kwasowości moczu. Takie mikroorganizmy wykazują szczególną oporność na leki, są trudne do zidentyfikowania, mogą przez długi czas występować w tkance śródmiąższowej nerek i być aktywne pod wpływem czynników sprzyjających..
Najczęstszy rozwój przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek poprzedza ostre zapalenie nerek..
Dodatkowymi stymulującymi przyczynami do chronalizacji procesu są:
Z czasem nie zidentyfikowane i nieleczone przyczyny prowadzące do zakłócenia odpływu moczu. Może to być kamica, zwężenia dróg moczowych, gruczolak prostaty, nefroptoza, odpływ pęcherzowo-moczowodowy.
Naruszenie warunków leczenia ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek lub niewłaściwie dobrana terapia. Brak systematycznej kontroli kontrolnej u pacjentów po ostrym zapaleniu.
Tworzenie się L-bakterii i protoplastów, które mogą istnieć w tkance nerkowej przez długi czas.
Zmniejszenie sił odpornościowych organizmu. Stany niedoboru odporności.
W dzieciństwie choroba często rozwija się po ostrych infekcjach wirusowych układu oddechowego, szkarlatynie, zapaleniu migdałków, zapaleniu płuc, odrze, itp..
Obecność przewlekłej choroby. Cukrzyca, otyłość, zapalenie migdałków, choroby żołądkowo-jelitowe.
U kobiet w młodym wieku regularne życie seksualne, jego początek, okres ciąży i poród mogą stać się zachętą do rozwoju przewlekłej postaci choroby..
Możliwa przyczyna rozwoju choroby - niezidentyfikowane wrodzone anomalie rozwoju: uchyłki pęcherza moczowego, moczowód, które naruszają normalną urodynamikę.
Ostatnie badania wskazują na istotną rolę w rozwoju choroby, wtórnego uczulenia organizmu, a także rozwoju reakcji autoimmunologicznych..
Czasami impulsem do rozwoju przewlekłej postaci choroby staje się hipotermia..
Stopnie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek
Wyróżnia się cztery stadia przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek:
W pierwszym stadium rozwoju choroby kłębuszki nerkowe są nienaruszone, to znaczy nie są zaangażowane w proces patologiczny, zanik przewodów zbiorczych jest jednolity.
Na drugim etapie rozwoju choroby niektóre kłębuszki hialinizują się i stają się puste, naczynia ulegają zatarciu, znacznie się zwężają. Zwiększają się zmiany bliznowaciejące i stwardniałe kanalików i tkanki śródmiąższowej.
Na trzecim etapie rozwoju choroby, większość kłębuszków umiera, kanaliki silnie zanikają, śródmiąższowa i łączna tkanka nadal rośnie..
Na czwartym etapie rozwoju przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek, większość kłębuszków obumiera, nerka staje się mniejsza, jej tkanki zostają zastąpione blizną. Ciało wygląda jak małe pomarszczone podłoże o nierównej powierzchni..
Powikłania i skutki chronicznego odmiedniczkowego zapalenia nerek
Możliwymi konsekwencjami przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek mogą być wtórne zmarszczki nerek lub ropień nerki. Pęcherzyca jest chorobą, która rozwija się w końcowym etapie ropnego odmiedniczkowego zapalenia nerek. W dzieciństwie taki wynik choroby występuje niezwykle rzadko, jest bardziej charakterystyczny dla osób w wieku od 30 do 50 lat..
Powikłania przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek mogą być następujące:
Ostra niewydolność nerek. Ten stan, który jest zdolnością do odwrócenia, występuje nagle, charakteryzuje się wyraźnym zaburzeniem lub całkowitym wygaśnięciem nerki.
Przewlekła niewydolność nerek. Ten stan jest stopniowym wyginięciem ciała na tle odmiedniczkowego zapalenia nerek spowodowanego śmiercią nefronów..
Paranephitis. To powikłanie jest procesem ropnego zapalenia okołoziarnistej celulozy..
-
Martwicze zapalenie brodawki. Jest to poważne powikłanie, które występuje najczęściej u pacjentów urologicznych w szpitalach, głównie u kobiet. W połączeniu z kolką nerkową, krwiomoczem, ropomią i innymi poważnymi zaburzeniami organizmu (gorączka, nadciśnienie tętnicze). Może zakończyć się niewydolnością nerek. (Zobacz także: Przyczyny i objawy niewydolności nerek)
Urosepsis. Jedno z najcięższych powikłań choroby, w której infekcja z nerek rozprzestrzenia się w organizmie. Ten stan stanowi bezpośrednie zagrożenie dla życia pacjenta i często kończy się śmiercią..
Rozpoznanie chronicznego odmiedniczkowego zapalenia nerek
Rozpoznanie chronicznego odmiedniczkowego zapalenia nerek powinno być kompleksowe. Do diagnozy będą wymagane wyniki badań laboratoryjnych i instrumentalnych..
Lekarze kierują pacjentów do następujących badań laboratoryjnych:
Dąb. Przewlekły przebieg choroby będzie wskazywany przez anemię, wzrost liczby białych krwinek, zmianę liczby krwinek w lewo, a także zwiększoną szybkość sedymentacji erytrocytów..
Oam Na podstawie wyników analizy zostanie wykryte środowisko alkaliczne. Mocz jest mętny, jego gęstość jest mniejsza. Obecność cylindrów jest możliwa, czasami określa się bakteriurię, zwiększa się liczba leukocytów.
Test Nechiporenko ujawni przewagę leukocytów nad erytrocytami, ponadto aktywne leukocyty zostaną wykryte w moczu.
Wykonuj prednizolon i ciasto pirogeniczne, gdy osobnik jest podawany prednizon i po pewnym czasie zbieraj kilka partii moczu..
Próbka według Zimnitsky'ego ujawni spadek gęstości w różnych porcjach moczu zbieranych w ciągu dnia..
BAK ujawni zwiększoną ilość kwasów sialowych, seromukoidu, fibryny, mocznika.
Ponadto, aby potwierdzić diagnozę i zbadać stan organizmu, konieczne jest wykonanie pewnych badań instrumentalnych, których wybór pozostaje dla lekarza:
Wykonaj radiograficzną ocenę obszaru nerek. W przewlekłym przebiegu choroby nerki zostaną zmniejszone (oba, jedno lub drugie).
Wykonywanie chromocytozy. Jeśli istnieje przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek, lekarz zauważy naruszenie funkcji wydalniczej nerek - jedno lub dwustronne..
Wykonanie pirolografii wydalniczej lub retrogradacyjnej pozwoli na wykrycie istniejących deformacji i patologicznych zmian w miseczkach i narządach miednicy.
Ultradźwięki nerek mogą wykryć asymetrię narządów, ich deformację, niejednorodność.
Skanowanie izotopowe ujawnia również asymetrię nerek i zmiany dyfuzyjne..
Szczegółowe zmiany strukturalne w narządzie są w stanie wykryć tak wysoce informacyjne badania, jak CT i MRI.
Biopsja nerki i badania biopsyjne są wykonywane w klinicznie niejasnych przypadkach choroby..
Ważne jest, aby wykluczyć choroby, takie jak amyloidoza nerkowa, przewlekłe zapalenie kłębuszków nerkowych, nadciśnienie tętnicze, cukrzycowe stwardnienie kłębków nerkowych, które mogą dać podobny obraz kliniczny..
Leczenie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek
Leczenie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek nie może być zakończone bez indywidualnego podejścia do pacjenta i bez przeprowadzenia kompleksowych działań mających na celu jego powrót do zdrowia. Obejmuje przestrzeganie diety i picia, przyjmowanie leków, a także eliminowanie przyczyn, które mogą zakłócać normalny przepływ moczu..
W ostrym stadium zaostrzenia przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek pacjent powinien zostać umieszczony w szpitalu w celu leczenia i obserwacji. Pacjenci z pierwotnym odmiedniczkowym zapaleniem nerek są zdeterminowani do wydziału terapeutycznego lub specjalistycznego oddziału nefrologii, a od drugiego do urologicznego.
Czas trwania odpoczynku w łóżku zależy bezpośrednio od ciężkości choroby i od skuteczności leczenia. Dieta jest nieodzownym aspektem złożonego leczenia przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek.
Obrzęk, z reguły, ci pacjenci nie występują, więc ich reżim picia nie powinien być ograniczony. Priorytetowymi napojami są zwykła woda, wzbogacone napoje, sok żurawinowy, soki, kompoty, galaretka. Objętość płynu przyjmowanego przez organizm w ciągu dnia może wynosić 2000 ml. Zmniejszenie jej ilości możliwe jest na podstawie zeznań lekarza, w obecności nadciśnienia tętniczego, w przypadku naruszeń przejścia moczu. W takim przypadku ogranicz spożycie soli, aż do całkowitego jej wyeliminowania.
Kluczowym punktem w leczeniu przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek jest mianowanie antybiotyków. Są przepisane tak wcześnie, jak to możliwe i przez długi czas po ustaleniu wrażliwości czynników bakteryjnych na specyficzne preparaty wysiane z moczu. Efekt nie zostanie osiągnięty, jeśli antybiotyki są przepisywane zbyt późno, przez krótki czas lub jeśli istnieją jakiekolwiek przeszkody w normalnym przejściu moczu..
Jeśli choroba zostanie zdiagnozowana na późniejszym etapie, nawet wysokie dawki leków przeciwdrobnoustrojowych często nie są wystarczająco skuteczne. Ponadto, na tle istniejących zaburzeń w funkcjonowaniu nerek, istnieje ryzyko poważnych skutków ubocznych nawet najbardziej skutecznych leków. Prawdopodobieństwo rozwoju odporności wzrasta również wielokrotnie.
Do leczenia przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek stosuje się następujące leki:
Semisyntetyczne penicyliny - oksacylina, ampicylina, amoksyklaw, sultamycylina.
Cefalosporyny - Kefzol, Tseporin, Ceftriakson, Cefepim, Cefiksym, Cefotaksym itd..
Kwas nalidyksowy - Negram, Nevigremon.
Aminoglikozydy są stosowane w ciężkich przypadkach choroby - kanamycyna, gentamycyna, kolimycyna, tobramycyna, amikacyna.
Fluorochinolony: lewofloksacyna, ofloksacyna, tipiprynol, moksyfloksacyna itp..
Nitrofurany - Furazolidon, Furadonin.
Sulfonamidy - Urosulfan, Etazol itp..
Terapia antyoksydacyjna ogranicza się do przyjmowania tokoferolu, kwasu askorbinowego, retinolu, selenu itp..
Przed wyborem dowolnego leku przeciwbakteryjnego lekarz powinien zapoznać się z wskaźnikami kwasowości moczu u pacjentów, ponieważ wpływa to na skuteczność leków..
Antybiotyki podczas zaostrzenia choroby są przepisywane przez okres do 8 tygodni. Konkretny czas trwania terapii zostanie określony na podstawie wyników przeprowadzonych testów laboratoryjnych. Jeśli stan pacjenta jest ciężki, wówczas przepisuje się kombinacje środków przeciwbakteryjnych, podaje się je pozajelitowo lub dożylnie iw dużych dawkach. Jednym z najbardziej skutecznych nowoczesnych uroseptikov jest uważany za lek 5-NOK..
Samo leczenie jest surowo zabronione, chociaż istnieje wiele leków stosowanych w leczeniu odmiedniczkowego zapalenia nerek. Ta choroba należy wyłącznie do specjalistów..
Sukces leczenia można ocenić na podstawie następujących kryteriów:
Brak zjawisk dysurycznych;
Normalizacja parametrów krwi i moczu;
Normalizacja temperatury ciała;
Zanik leukocyturii, bakteriurii, białkomoczu.
Jednak pomimo pomyślnego leczenia przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek możliwy jest nawrót choroby, który wystąpi z prawdopodobieństwem od 60% do 80%. Dlatego lekarze spędzają miesiące na terapii przeciwwstrząsowej, co jest w pełni uzasadnione w przewlekłym procesie zapalenia nerek..
Jeśli podczas leczenia wystąpią reakcje alergiczne, konieczne jest przeprowadzenie leczenia przeciwhistaminowego, które ogranicza się do przyjmowania takich leków, jak: Tavegil, Pipolfen, Suprastin, Diazolin itp..
Po wykryciu niedokrwistości w badaniach krwi pacjenci przepisują suplementy żelaza, przyjmując witaminę B12, kwas foliowy.
Pacjentom z nadciśnieniem tętniczym zaleca się przyjmowanie leku Reserpine, Clofelin, Hemiton i innych leków przeciwnadciśnieniowych w skojarzeniu z Hypotiazydem, Triampurem i innymi lekami z grupy salamityków..
W końcowych stadiach choroby zaleca się operację oszczędzającą lub nefroektomię. Często możliwe jest określenie objętości interwencji chirurgicznej wykonywanej podczas operacji..
Ponadto przedstawiono pacjentom zabiegi sanatoryjno-uzdrowiskowe w sanatoriach balneologicznych..
Wg tematu: Skuteczne leczenie ludowego odmiedniczkowego zapalenia nerek
Żywność na przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek
Prawidłowe odżywianie w przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniu nerek jest warunkiem pełnego leczenia. Zapewnia wykluczenie z diety pikantnych potraw, wszystkich bogatych bulionów, różnych przypraw w celu wzmocnienia smaku, a także mocnej kawy i alkoholu..
Zawartość kalorii w pożywieniu nie powinna być zaniżona, a dzień dorosły powinien spożywać do 2500 kcal. Dieta powinna być zbilansowana w ilości białek, tłuszczów i węglowodanów oraz mieć maksymalny zestaw witamin..
Dieta roślinno-mleczna z dodatkiem potraw mięsnych i rybnych jest uważana za optymalną dla przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek..
Konieczne jest uwzględnienie w codziennej diecie różnorodnych warzyw: ziemniaków, cukinii, buraków, kapusty, a także różnych owoców. Pamiętaj, aby na stole były jajka, produkty mleczne i mleko.
Kiedy niedobór żelaza jest niezbędny do zjedzenia większej ilości jabłek, truskawek, granatów. Na każdym etapie przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek dieta powinna być wzbogacona o arbuzy, melony, ogórki i dynię. Produkty te mają działanie moczopędne i pomagają szybciej poradzić sobie z chorobą..
Przeczytaj więcej: jakie produkty są dozwolone i zabronione w przewlekłym odmiedniczkowym zapaleniu nerek
Profilaktyka przewlekłego odmiedniczkowego zapalenia nerek
Zapobieganie pacjentom z odmiedniczkowym zapaleniem nerek jest ograniczone do terminowego i dokładnego leczenia pacjentów na etapie ostrego odmiedniczkowego zapalenia nerek. Tacy pacjenci powinni być w przychodni..
Istnieją zalecenia dotyczące zatrudniania pacjentów z chronicznym odmiedniczkowym zapaleniem nerek: nie zaleca się pacjentom organizowania przedsięwzięć wymagających ciężkiej pracy fizycznej, przyczyniających się do ciągłego napięcia nerwowego. Ważne jest, aby unikać hipotermii w miejscu pracy i poza nią, należy unikać pracy na nogach iw nocy, nie można pracować w gorących sklepach.
Konieczne jest przestrzeganie diety z ograniczeniem spożycia soli zgodnie z zaleceniami lekarzy.
Sukces środków zapobiegawczych we wtórnym odmiedniczkowym zapaleniu nerek zależy od całkowitego wyeliminowania przyczyny, która doprowadziła do rozwoju choroby. Ważne jest, aby wyeliminować wszelkie przeszkody w normalnym przepływie moczu..
Ważne jest rozpoznanie i leczenie ukrytych ognisk infekcji i chorób współistniejących..
Po wypisaniu ze szpitala pacjenci powinni być umieszczani na rachunku ambulatoryjnym przez okres co najmniej jednego roku. Jeśli po tym czasie bakteriuria, leukocyturia i białkomocz nie zostaną wykryte, pacjent zostanie usunięty z rejestru. Jeśli objawy choroby utrzymują się, okres obserwacji u takich pacjentów powinien zostać przedłużony do trzech lat..
Jeśli pacjent ma pierwotne odmiedniczkowe zapalenie nerek, leczenie jest całoroczne, z okazjonalnym umieszczeniem w szpitalu.
Równie ważna jest poprawa odporności i utrzymanie jej w normie. Wymaga to przestrzegania zdrowego stylu życia, długiego przebywania na świeżym powietrzu, mierzenia aktywności fizycznej zgodnie z zeznaniami lekarza.
Pobyt w zakładzie sanatoryjnym o profilu specjalistycznym pozwala zmniejszyć liczbę zaostrzeń choroby.
Szczególną uwagę należy zwrócić na zapobieganie chorobie u kobiet w ciąży i dzieci, a także u pacjentów z osłabionym układem odpornościowym..
Dzięki utajonemu przebiegowi choroby pacjenci przez długi czas nie tracą zdolności do pracy. Inne formy odmiedniczkowego zapalenia nerek mogą mieć znaczący wpływ na wydajność człowieka, ponieważ istnieje ryzyko szybkiego dodania powikłań..