Pediatria

Objawy, zakres, leczenie oligofrenii

Oligofrenia to grupa chorób różniących się pochodzeniem i ciężkością. Przejawem choroby jest nabyte w dzieciństwie lub wrodzonej demencji, a także trudności w dostosowaniu się do społeczeństwa.

Osoby cierpiące na tę chorobę mogą czytać i pisać, wykonywać proste obliczenia matematyczne, wykonywać proste zadania, a nawet tworzyć rodziny. Poziom adaptacji do społeczeństwa zależy w dużej mierze od natury choroby i ludzkich zachowań. W dobrodusznych i spokojnych ludziach życie jest całkiem udane. Agresywni i łatwo pobudliwi pacjenci często wykazują trudności w kontaktach z ludźmi i wykonywaniu zwykłych zadań. Mają także skłonność do używania substancji toksycznych i włóczęgostwa, które są pod wpływem innych..

Klasyfikacja oligofrenii

Istnieją trzy stopnie oligofrenii:

  1. Idioci - najcięższa postać choroby. Osoba nie mówi, nie jest w stanie nauczyć się nawet najprostszych umiejętności związanych z samoobsługą. U takich pacjentów występuje ograniczenie emocjonalne, brak aktywności produkcyjnej. Potrzebują specjalnych warunków przetrzymywania, stałej opieki.
  2. Imbecile. Osoby z umiarkowanym stopniem choroby wyróżniają się brakiem inicjatywy, prymitywnym myśleniem i łatwą sugestywnością. Rozumieją prostą mowę, krótkie zdania, można ich nauczyć liczyć, czasami czytać, a nawet pisać. Pacjenci wymagają stałej opieki i obserwacji. Od reakcji emocjonalnych przejawiają wstyd, urazę, uczucie. Ludzie z imbecylami reagują na to, jak są chwaleni lub skarżą się. Dla tych pacjentów istnieją specjalne szkoły i placówki medyczne..
  3. Zachorowalność - łagodna oligofrenia. Trudno jest ją zdiagnozować u dzieci, więc robią to tylko wtedy, gdy osiągną wiek dziesięciu lat. Choroba objawia się w postaci braku zdolności do postrzegania i wyrażania złożonych koncepcji, do abstrakcyjnego myślenia. U dzieci występuje izolacja, lęk w nowym otoczeniu, zmiana w zachowaniu, rozproszona uwaga, niewłaściwe zachowanie.

Pacjenci z łagodną postacią oligofrenii często w maksymalnym stopniu wykorzystują mowę i bez problemów mogą zadbać o siebie. Powolny rozwój dzieci w tym przypadku nie wzbudza zaniepokojenia innych. Choroba objawia się na początku aktywności szkoleniowej i wyraża się w niemożności zapamiętywania prezentowanego materiału. Pacjenci tacy są dobrze zorientowani w życiu codziennym i mogą żyć niezależnie..

Przyczyny i czynniki oligofrenii

Główne przyczyny choroby:

  • zaburzenia metaboliczne na poziomie genetycznym;
  • nieprawidłowość chromosomowa;
  • niepożądane działanie na komórkę jajową i plemniki;
  • szkodliwe działanie na dziecko w łonie matki.

W rzeczywistości ta choroba to otępienie, całkowicie przejęta osobowość, przejawiająca się brakiem inteligencji. Ten stan patologiczny jest zauważalny w dzieciństwie i nie rozwija się dalej. Objawy mogą być wyrażone w zaburzeniach układu ruchowego, mowy i emocjonalnego.

Inne przyczyny oligofrenii:

  • zakażenia wewnątrzmaciczne: toksoplazmoza, różyczka u kobiet w ciąży;
  • zaburzenia hormonalne, konflikt odpornościowy matki i płodu;
  • alkoholizm, narkomania w okresie niesienia dziecka;
  • poród i poród po urazie czaszki;
  • choroby genetyczne;
  • częste stosowanie promieni rentgenowskich;
  • poważne zaburzenia odżywiania i niedożywienie, brak jodu u matki oczekującej;
  • brak edukacji i komunikacji z dzieckiem w rodzinach dysfunkcyjnych.

Oznaki i objawy oligofrenii

Demencję można wykryć zwracając uwagę na następujące objawy:

  • trudności w dostosowaniu się do nowego środowiska;
  • rozproszony uwagę;
  • niepokój;
  • trudności z przestrzeganiem;
  • złe zachowanie;
  • brak zainteresowania nauką;
  • częste migreny;
  • częściowy porażenie kończyn;
  • brak umiejętności generalizowania i zapamiętywania;
  • niedorozwinięta strona emocjonalna.

Osobista formacja w takich ludziach jest nieobecna. Istnieją również odchylenia na poziomie fizycznym. Pacjenci mają nieprawidłową budowę czaszki, brak równowagi w ciele, opóźnienie w rozwoju seksualnym i rozwoju.

Często występują różne usterki, na przykład warga zająca, mała głowa z dużą twarzą i tak dalej. Wrodzonej chorobie towarzyszy czasami ciężka postać, która charakteryzuje się obojętnością, letargiem, okresowymi napadami drażliwości..

Diagnostyka

Rozpoznanie oligofrenii ma na celu określenie ciężkości choroby i przyczyn jej wystąpienia. Powinno to nastąpić we wczesnym wieku. Aby dokonać dokładnej diagnozy, eksperci zapoznają się z pełną historią całej rodziny, danymi o przebiegu ciąży matki dziecka, chorobami w tym okresie, cechami urodzeń i pierwszych lat dziecka.

Badanie kliniczne, badania nieprawidłowości neurologicznych, fizycznych i intelektualnych odgrywają ważną rolę w diagnozie. Ponadto prowadzone są badania laboratoryjne, psychologiczne, patofizjologiczne. Okazuje się, jak często dziecko miało przeziębienie, jak jadł. Oceniany jest poziom adaptacji w społeczeństwie, relacje z rodzicami i innymi ludźmi..

Rezonans magnetyczny i tomografia komputerowa głowy pomagają zidentyfikować istniejące uszkodzenia tkanki mózgowej.

Leczenie oligofrenii

Istnieją trzy rodzaje leczenia tej choroby: objawowe, korygujące i swoiste.

Objawowe leczenie oligofrenii zależy od pochodzenia choroby i może być ograniczone przez przeciwdrgawkową, ogólną terapię wzmacniającą. Ponadto leki stymulują procesy umysłowe..

Leczenie korekcyjne - specjalne metody szkoleniowe, wsparcie psychologiczne, pomoc pacjentom w adaptacji społecznej i tak dalej. Odbywa się w odpowiednich instytucjach. Jest stosowany w łagodnej i umiarkowanej chorobie..

Specyficzne leczenie oligofrenii jest zalecane przez specjalistę, w zależności od ciężkości choroby. Zapewnia stosowanie specjalnych diet, terapii substytucyjnej..

Ciężkim formom choroby towarzyszy konieczność stałej opieki i nadzoru w specjalnych klinikach i domach dla osób niepełnosprawnych..

Leczenie jest zalecane przez specjalistę po dokładnej diagnozie. Zwykle stosowane środki uspokajające, nootropowe, przeciwpsychotyczne, hormonalne lub leki zawierające jod.

Tradycyjna medycyna proponuje zastąpienie leków nootropowych wywarami z żeń-szeniem, trawą cytrynową i sokiem z aloesu. Wszystkie te rośliny lecznicze mają pozytywny wpływ na aktywność mózgu, aktywując go. Jednak nie zaleca się ich przyjmowania bez konsultacji ze specjalistą. Nieznajomość schematu ich prawidłowego stosowania i dawki może prowadzić do pojawienia się u pacjenta psychozy, złości i agresji.

Można rozpocząć leczenie dziecka z objawami oligofrenii we wczesnym wieku - od momentu postawienia diagnozy. Tylko lekarz wybiera schemat leczenia, odbywa się to biorąc pod uwagę cechy konkretnego dziecka. Ponadto specjalista wyznacza specjalną dietę..

Używane leki mają na celu poprawę procesów metabolicznych w tkance mózgowej. Oprócz leków, zalecane są również witaminy i aminokwasy..

W przypadku zaburzeń zachowania przepisywane są leki przeciwpsychotyczne lub uspokajające. Skuteczność leczenia zależy od działań mających na celu rehabilitację pacjenta z oligofrenią. Oznacza to, że konieczne jest zapewnienie profesjonalnej pomocy w korygowaniu jego zachowania. Korekta zachowań i socjalizacja pacjentów zaangażowanych w wyspecjalizowane szkoły, w których dzieci uczą się wiedzy szkolnej i pomagają opanować prosty zawód.

Średnia i ciężka postać choroby u dzieci wymaga stałej opieki i monitorowania stanu zdrowia. Przy pierwszych oznakach oligofrenii u dziecka konieczne jest pilne zwrócenie się o poradę do specjalistów. Pełna diagnoza pomoże określić zakres choroby i zaleci skuteczną terapię..

Aby nie stracić chwili, rodzice muszą stale monitorować zdrowie i zachowanie swoich dzieci. Im wcześniej wykryta zostanie choroba, tym większa szansa na skuteczną socjalizację dziecka..

Zapobieganie oligofrenii

Środki zapobiegawcze obejmują doradztwo dla rodzin, w których choroba jest dziedziczna. Zalecane specjalne metody opieki nad dziećmi, ich adaptacja do społeczeństwa.

Środki zapobiegające oligofrenii u nienarodzonego dziecka w czasie ciąży obejmują:

  • regularne wizyty w przychodni przedporodowej, ginekolog-położnik;
  • terminowa rejestracja;
  • rzucenie palenia i alkoholu;
  • chodzić dwie godziny dziennie;
  • reżim prawidłowego dnia;
  • ośmiogodzinny pełny sen;
  • zrównoważone żywienie;
  • odmowa szkodliwych pokarmów: smażona, konserwowa, ostra, gorąca;
  • właściwa opieka położnicza, zapobieganie użyciu kleszczy.

Komplikacje i konsekwencje

Do powikłań oligofrenii należą naruszenia adaptacji zawodowej i społecznej z wyraźnym brakiem inteligencji. W przypadku ciężkiej i umiarkowanej choroby może rozwinąć się aspołeczne agresywne zachowanie, usiłowanie zabójstwa, tendencje samobójcze itp..

Dieta z oligofrenią

Rozwój demencji można powstrzymać we wczesnym wieku, rozpoczynając leczenie na czas. W procesie terapii eksperci zalecają wyłączenie z diety białka białkowego, a także roślin strączkowych i produktów mącznych, zastępując je lekiem "Berlofan".

Aby pobudzić aktywność mózgu pacjentów z oligofrenią, konieczne jest włączenie do diety pokarmów zawierających witaminy z grupy B, a także potraw z warzyw i owoców.

W profilaktyce choroby u kobiet w ciąży obserwuje się pełne odżywianie, co zmniejsza ryzyko zakażeń, poprawia odporność..

Yaroslav Trofimova, recenzent medyczny