Lentz wide (difillobotrioz)

Diphyllobothriasis jest przewlekłą infekcją pasożytniczą wywołaną przez szeroki tasiemca. Ta robak odnosi się do pasożytów taśmy. Główną ścieżką ludzkiej inwazji jest zjadanie zainfekowanej ryby. Wysoka częstość występowania tego typu helminthiasis w populacji ryb żyjących w regionach o umiarkowanym klimacie powoduje, że obawiasz się stosowania tego produktu w żywności. Choroba ta jest diagnozowana w Kanadzie i Ameryce Północnej, w Niemczech, Francji, Włoszech, Holandii, Finlandii i innych krajach europejskich. W Rosji dipylobotrioza występuje w basenach rzek syberyjskich - Jenisej, Amur, Lena, Ob, a także w jeziorach i rzekach Tatarstan, Samara, Niżny Nowogród, Wołgograd.

Treść artykułu:

  • Kto jest szeroki?
  • Objawy difilylobotriozy
  • Wpływ diflylobothriosis na zdrowie człowieka
  • Sposoby zakażenia szeroką wstążką
  • Leczenie dipylobotriozy
  • Prognoza rozwoju diflylobotriosis
  • Zapobieganie inwazji szerokiego tasiemca

Kto jest szeroki?

Diphyllobothrium latum to tasiemca o długości od 2 do 10 metrów. Niektóre próbki przekraczają tę długość. Szeroki tasiemiec należy do klasy cestod (Cestoda), rodziny Diphyllobothriidae. Składa się z szyi, na której znajduje się scolex (głowa) z dwoma szczelinowymi urządzeniami służącymi do przymocowania helminth do błony śluzowej jelita cienkiego, a ciało.

Ciało tasiemca składa się z ogromnej liczby segmentów, których liczba sięga 4 tysięcy. W dojrzałych segmentach tworzą się duże owalne jaja. Są one chronione dwuwarstwową powłoką, mają pokrywę na jednym z biegunów. Będąc w jelicie pośredniego lub ostatecznego nosiciela, tasiemiec wypuszcza niedojrzałe jaja, które osiągają pełną dojrzałość tylko w słodkowodnych częściach wód..


Objawy difilylobotriozy

Od momentu powszechnego wprowadzenia tasiemca do organizmu człowieka może minąć od 20 do 60 dni, aż pojawią się pierwsze znaczące objawy. Objawy choroby rozwijają się stopniowo, mogą być łagodne przez długi czas..

Objawy infekcji:

  • Nudności, wymioty;

  • Ból w skurczu żołądka;

  • Zwiększone wydzielanie śliny (nadmierne ślinienie);

  • Zmęczenie;

  • Lekki wzrost temperatury do wartości podgorączkowych;

  • Zmniejszenie lub zwiększenie apetytu, utrata masy ciała;

  • Naprzemienne zaparcia i biegunka;

  • Pojawienie się w kale fragmentów ciała tasiemca w postaci strzępów wstążek o białawym kolorze;

  • Niedrożność jelit z gromadzeniem się robaków w świetle jelita cienkiego;

  • Objawy niedokrwistości z niedoborem witaminy B12 (osłabienie, tachykardia, zawroty głowy, bladość skóry, obrzęk twarzy, dłoni i stóp, pęknięcia języka, zaniki kubków smakowych, uszkodzenie błony śluzowej jamy ustnej);

  • Klęska systemu nerwowego (drętwienie kończyn, upośledzenie wrażliwości, niepewny chód);

  • Zaburzenia krwi (zmniejszenie liczby leukocytów, erytrocytów, płytek krwi, hemoglobiny, zwiększenie wskaźnika barwy, pojawienie się megaloblastów, megalocytów).

Nasilenie objawów zależy od stopnia uszkodzenia ciała, współistniejących chorób, diety. W ciężkich przypadkach dochodzi do hepatomegalii, powiększonej śledziony, wyjątkowo niskiego wydzielania soku żołądkowego. Nagromadzenie wielu osobników robaków w świetle jelita prowadzi do obturacyjnej niedrożności jelit. Istnieją przypadki utajonej (ukrytej) infekcji..


Wpływ diflylobothriosis na zdrowie człowieka

Konsekwencje obecności robaków w przewodzie pokarmowym człowieka:

  • W miejscu przywiązania tasiemca do wstrzyknięcia tuszki z botrium do błony śluzowej jelit rozwija się nekroza tkanek i procesów zanikowych;

  • Istnieją naruszenia aktywności przewodu żołądkowo-jelitowego z powodu uszkodzenia zakończeń nerwowych błony śluzowej i zaburzeń troficznych jelit;

  • Odpady szerokiego tasiemca uczulają organizm, powodując reakcje alergiczne;

  • Niedokrwistość megaloblastyczna pojawia się z powodu faktu, że witaminy B1, B6, B12, zaadsorbowane przez pasożyta.

Ciężka niedokrwistość prowadzi do zaburzeń neurologicznych: depresji, zwiększonej drażliwości, hiperrefleksji, parestezji.


Sposoby zakażenia szeroką wstążką

Infekcje z szerokimi otworami występują drogą pokarmową. Inwazja pasożyta występuje podczas spożycia zakażonej ryby lub jaj, które mogą być lekko osolone lub niewystarczająco obrobione termicznie. W mięśniach lub narządach wewnętrznych takich ryb (keta, różowy łosoś, sandacz, miętus, jazgarz, szczupak) jest plerocercoid - pośrednia forma rozwoju szerokiego tasiemca.

 Najprawdopodobniej taki kawior lub ryba były solone w domu z naruszeniem proporcji lub technologii solenia. Czasami infekcja odbywa się poprzez skażone naczynia, noże, deski do krojenia. Ci, którzy wolą jeść ryby lub kawior w surowej postaci, są bardzo ryzykowni, gotując szaszłyki rybne.

Cykl rozwojowy pasożyta:

  • Z jelita cienkiego zainfekowanej osoby lub zwierzęcia, szerokie jajo tasiemca wchodzi do środowiska..

  • Zarodek tasiemca rozwija się w częściach jaj, które wpadły do ​​wody. Jeśli temperatura wody nie spadnie poniżej + 15 ° C, zarodek (coracidia) opuści otwartą wodę po 1-2 tygodniach..

  • W temperaturach nie wyższych niż + 20 ° C zachowuje żywotność w słodkiej wodzie przez okres do sześciu miesięcy.

  • W organizmie słodkowodnego skorupiaka, który połknął zarodek, zamienia się on w larwę (procercoid).

  • Ryby drapieżne lub ryby z rodziny keta przełykają skorupiaki wraz z procerowcami.

  • W ciele ryby larwy przenikają mięśnie przez ścianę jelita i kontynuują ich rozwój, przekształcając się w ciągu miesiąca w plerocercoid o wielkości od 1 do 5 cm, razem z białkami. Ta forma rozwoju tasiemca można zobaczyć gołym okiem..

  • Krociec dolny wraz z rybą wnika do organizmu ostatecznego właściciela (człowieka) i kontynuuje jego rozwój w jelicie cienkim.

  • Po 2-4 tygodniach larwa przechodzi w dojrzałą osobowość i rozpoczyna nowy cykl rozwojowy..

Od stadium jaja do pojawienia się dojrzałego osobnika z korzystnym zestawem okoliczności, mijają 6-7 miesięcy. W ludzkim ciele szeroka wstążka może pasożytować nawet 20 lat. Dojrzała płciowo kobieta z szerokim tasiemcem jest w stanie wyprodukować do 2 milionów jaj dziennie..

Oprócz ludzi, koty, psy, świnie, lisy i niedźwiedzie mogą być ostatecznymi właścicielami tego pasożyta. Chociaż intensywnie wydzielają jaja pasożytnicze wraz z kałem, nie są one bezpośrednio niebezpieczne dla innych, ponieważ zarodki nie przeszły drogą rozwoju do stanu inwazyjnego..


Leczenie dipylobotriozy

Przed leczeniem diflylobotriasis lekarz rozpoznaje robaczycę. Wstępna historia manifestacji epidemiologicznych. Obejmuje to przedmioty, takie jak mieszkanie w pobliżu zbiornika słodkowodnego, rybołówstwo, przy użyciu samodzielnie złowionych i solonych ryb..

Testy laboratoryjne:

  • Analiza odchodów do wykrywania jaj tasiemca i części jego ciała;

  • Badanie krwi w celu wykrycia objawów niedokrwistości hiperchromicznej;

  • Pełna morfologia krwi w celu wykrycia neuropenii i trombocytopenii;

  • Biochemiczne badanie krwi haptoglobiny i hydrogenazy mleczanowej.

Po przeanalizowaniu wszystkich wskaźników, helminthologist zaleca skuteczne leki do leczenia diflylobotriosis. Na etapie przygotowawczym prowadzona jest terapia awitaminozy i niedokrwistości z niedoboru żelaza. W ciągu miesiąca pacjent przyjmuje suplementy żelaza, wstrzykuje witaminę B12.

Leki przeciw robakom:

  • Praziquantel - prowadzi do paraliżu mięśni pasożyta, jest stosowany w leczeniu dzieci w wieku 4 lat, działania niepożądane - zmniejszenie koncentracji.

  • Biltricid jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży, dawka leku wynosi 60-75 mg / kg masy ciała, dawka dzienna jest podzielona na 3 dawki.

  • Niklosamid - stosowany w leczeniu dzieci w wieku od 2 lat (0,5 g / dobę), dawki terapeutycznej u dorosłych i młodzieży w wieku 14 lat - 2-3 g / dobę, w połączeniu z zastosowaniem środków przeczyszczających.

Aby zmniejszyć intensywność toksycznych zatruć i alergii, przyjmowaniu tych leków towarzyszą leki przeciwhistaminowe - Tavegil, Suprastin, Cetrin, Diazolin.


Prognoza rozwoju diflylobotriosis

Dzięki starannej realizacji zaleceń lekarza, prognozy na rokowanie są optymistyczne. Po leczeniu przeciwpasożytniczym, występuje niestabilna odporność, możliwe jest powtórne zakażenie diflylobotrioza..


Zapobieganie inwazji szerokiego tasiemca

Aby uchronić się przed infekcją o szerokim utajeniu, musisz dokładnie monitorować pełne gotowanie ryb: smaż przez co najmniej 30-40 minut, solenie powinno trwać 10 dni, zamrażać produkty rybne, aby zniszczyć larwy pasożyta.

Rybacy i pracownicy w przemyśle przetwórczym powinni zostać poddani szybkiemu badaniu lekarskiemu, szczególnie podczas największej aktywności larw pasożyta. Kiedy pojawią się pierwsze objawy choroby, należy natychmiast poddać się dogłębnej analizie przez pasożytologa..