Spondyloza klatki piersiowej - problem wieku

Spondyloza klatki piersiowej jest zmianą zwyrodnieniowo-dystroficzną, która wpływa na kręgosłup piersiowy. Z reguły problem rozwija się z powodu zmian związanych z wiekiem - pogorszenia odżywiania się tkanki i ich stopniowego niszczenia, po którym następuje przerwanie kręgosłupa.

W spondylozie klatki piersiowej dochodzi do dystrofii (niedożywienia) włóknistych pierścieni krążków międzykręgowych, powstawania osteofitów w bocznym i przednim odcinku kręgosłupa, postępującego kostnienia więzadła podłużnego przedniego.

Choroba ta jest często diagnozowana, głównie ludzie w średnim i starszym wieku. Ale wcześniejszy początek może również wystąpić z powodu działania czynników chorobotwórczych w odcinku piersiowym kręgosłupa..

Leczenie choroby jest zachowawcze, korekcja chirurgiczna odbywa się dość rzadko. Jeśli osteofity można usunąć chirurgicznie, wówczas nie można wznowić elastyczności przedniego więzadła podłużnego za pomocą tej metody, a protetyka "przeciekających" krążków międzykręgowych nadal należy do kategorii niepraktycznych procedur chirurgicznych..

Dane ogólne

W ciągu życia człowieka jego tkanki ulegają zużyciu i ulegają zmianom związanym z wiekiem. Struktury kręgosłupa nie stanowią wyjątku: nie tylko ulegają zużyciu, ale także ulegają inwolucji zależnej od wieku (rozwój odwrotny). Konsekwencją takich procesów w kręgosłupie jest spondyloza klatki piersiowej..

W 80% wszystkich zdiagnozowanych przypadków ta patologia rozwija się u osób powyżej 40 roku życia.. Możliwe jest również wczesne wystąpienie - obserwuje się je wtedy, gdy występuje wyraźny wpływ czynników patologicznych na kolczystokomórkowy kręgosłup. W ostatnich latach choroba "staje się coraz młodsza" - jej rozwój w wieku 30-40 lat nie jest już wyjątkiem..

Dzieci rzadko chorują. Spondyloza klatki piersiowej może się w nich pojawić z powodu wrodzonych wad kręgosłupa piersiowego, dlatego nie wytrzymuje, jak się wydawało, zwykłych obciążeń wiekowych.

Jest ważny

Problem spondylozy piersiowej polega na tym, że z powodu anatomicznych cech kręgosłupa piersiowego objawy są przez pewien czas nieobecne. Występują one, gdy już we wspomnianych strukturach kręgosłupa wystąpiły znaczące zaburzenia..

Pacjenci ze spondylozą klatki piersiowej są nadzorowani przez ortopedów, kręgowców i neuropatologów..

Powody

Zmiany związane z wiekiem w odcinku piersiowym są nieuniknione. Mogliby jednak zostać odroczeni, gdyby osoba bardziej uważała na kręgosłup. Innymi słowy, spondyloza klatki piersiowej w starszym wieku jest odpowiedzią wpływu czynników patologicznych na kręgosłup piersiowy podczas aktywnego życia.

Najczęstszymi czynnikami przyspieszającymi zmęczenie kręgosłupa piersiowego są:

• nadmierne obciążenia;
• uraz pourazowy;
• słaba postawa.

Stałe nadmierne obciążenia kręgosłupa piersiowego najczęściej pojawiają się z takich powodów, jak:

• ciężka praca fizyczna;
• uprawianie sportu wymagającego nadmiernego wysiłku fizycznego;
• otyłość.

Nadmierny wysiłek fizyczny spowodowany zawodowymi osobliwościami leży w kręgosłupie (w tym w jego rejonie klatki piersiowej) w:

• przeprowadzki;
• porterzy;
• górnicy zatrudnieni bezpośrednio w pracy w kopalni;
• producenci stali;
• drwal;
• pracownicy tnący drewno;
• murarze;
• robotnicy betonowi;
• Koparki;
• pracownicy, którzy zajmują się produkcją materiałów budowlanych i których praca nie jest zmechanizowana.

Ponadto kręgosłup odczuwa duże obciążenia podczas uprawiania sportów takich jak:

• podnoszenie sztangi;
• rzucanie młotem;
• wysokie skoki;
• różne rodzaje zmagań;
• sporty narciarskie.

Jest ważny

Kręgosłup jest złożoną i delikatną strukturą, dlatego jego traumatyczne uszkodzenie może przyczynić się do wystąpienia zaburzeń zwyrodnieniowych i dystroficznych w każdym z oddziałów - w szczególności w klatce piersiowej. Najczęściej są to złamania i siniaki, otrzymywane w pracy lub w życiu codziennym..

Spondyloza piersi może powodować słabą postawę. Z reguły obserwuje się to podczas wykonywania pracy wymagającej pozycji siedzącej. Z tego powodu najczęściej dotyczy to słabej postawy:

• programiści;
• pisarze;
• księgowi;
• kasjery;
• kierowcy długodystansowi

i tak dalej.

Czynniki, które nie są bezpośrednimi przyczynami rozwoju spondylozy piersiowej, nie są identyfikowane, ale przyczyniają się do jej wystąpienia i postępu. Najczęściej jest to:

• zła dieta z niewystarczającym spożyciem witamin i minerałów;
• patologie metaboliczne - przede wszystkim naruszenie metabolizmu wapnia;
• zaburzenia endokrynologiczne - w szczególności te, które wpływają na metabolizm w kościach i strukturach tkanki łącznej (w tym przypadku tych, z których zbudowana jest kolumna kręgosłupa);
• wrodzone nieprawidłowości kręgosłupa, dzięki czemu ładunek jest redystrybuowany nie na korzyść regionu piersiowego.

Czynniki te prowadzą do rozwoju spondylozy klatki piersiowej iw młodym wieku - ze względu na ich nadmierny wpływ, wymuszone (wcześniej niż w starszym wieku) zmiany degeneracyjno-dystroficzne występują ze strony wszystkich struktur tworzących kręgosłup piersiowy.

Rozwój patologii

Aby zrozumieć, w jaki sposób rozwija się spondyloza klatki piersiowej, konieczne jest poznanie niektórych aspektów anatomicznych i fizjologicznych..

Kręgosłup piersiowy składa się z 12 kręgów. Każdy kręg jest "zbudowany" z:

• ciało, które ma kształt cylindryczny;
• łuki;
• procesy - kolczaste i poprzeczne.

Tylna powierzchnia ciała i wewnętrzna powierzchnia łuku biorą udział w tworzeniu kanału kręgowego, a tym samym chronią rdzeń kręgowy, który przechodzi przez niego. Więzadła są związane z procesami kolczastymi i poprzecznymi, dlatego sposób działania aparatu więzadłowego zależy od wytrzymałości procesów. Procesy stawowe są ze sobą połączone, tworząc tak zwane fugi stykowe - dlatego praca tych stawów będzie zależeć od ich stanu.

Między trzonami kręgów znajdują się krążki międzykręgowe o zaokrąglonym kształcie, które są rodzajem elastycznych podkładek - wchłaniają (zmiękczają) obciążenia, które spadają na kręgosłup (w tym przypadku w jego rejonie klatki piersiowej). Dyski odgrywają również pewną rolę stawów - ze względu na swoją elastyczność, kręgi mogą się poruszać / poruszać względem siebie, chociaż wielkość takich ruchów jest niewielka.. Dyski międzykręgowe składają się z następujących elementów:

• Jądrowe jądro, sprężyste pod względem właściwości fizycznych - dzięki temu zmiękczone są pionowe obciążenia, które spadają na kręgosłup piersiowy;
• włóknisty pierścień, sztywny pod względem właściwości fizycznych, dzięki czemu rdzeń miazgi jest utrzymywany w określonej pozycji, nie porusza się - w rezultacie kręgi piersiowe również nie przesuwają się na boki.

Gdy obciążenie kręgosłupa piersiowego spada głównie na trzon kręgu. Ale na początku zmian związanych z wiekiem zwyrodnienie dotyczy wszystkich struktur kręgosłupa, które składają się z tkanki łącznej:

• Z powodu degeneracji włókien tkanki łącznej, wytrzymałość i wytrzymałość pierścienia włóknistego stopniowo się pogarszają - traci on zdolność do utrzymywania jądra miazgi;
• Jądrowe jądro nie zatrzymane przez włóknisty pierścień jest przesunięte na bok;
• z powodu przesunięcia jądra miazgi, normalny układ kręgów jest zaburzony;
• więzadło podłużne przednie jest skostniałe - oznacza to, że osadzają się w nim kryształy soli (zazwyczaj wapń);
• w okolicy stawów fiszbinowych powstają wzrosty kości, w wyniku których rozwija się choroba zwyrodnieniowa stawów - proces zapalny na powierzchni stawowej;
• Osteofity powstają w bocznych i przednich odcinkach kręgosłupa - wyrostki kostne, które zakłócają jego normalne funkcjonowanie..

Takie zaburzenia morfologiczne i czynnościowe stają się podstawą spondylozy klatki piersiowej..

Objawy spondylozy piersiowej

Ze względu na anatomiczne cechy kręgosłupa piersiowego wspomniane powyżej procesy patologiczne mogą przez długi czas przebiegać bez żadnych objawów lub przy minimalnych objawach. Ale wyraźny obraz kliniczny w spondylozie piersi rozwija się prędzej czy później.. Główne objawy opisanej patologii to:

• ból;
• zaburzenia neurologiczne związane z zaangażowaniem w patologiczny proces nerwów rdzeniowych.

Ból w odcinku piersiowym grzbietu jest główną manifestacją opisanej patologii. Wynikają one z faktu, że nerwy rdzeniowe są ściskane przez przesunięte jądro miazgi krążka międzykręgowego lub osteofity, które powstają w okolicy stawów kulszowych. Charakterystyka bólu:

• lokalizacja - w miejscu urazu;
• pod względem ich dystrybucji napromieniowują (poddają się) sąsiednim segmentom kręgosłupa, a także przedniej i bocznej powierzchni klatki piersiowej;
• przez charakter - głównie bolesny;
• intensywność - pierwsza niewyrażona, dodatkowo zaostrzona aż do nie do zniesienia;
• o wystąpieniu - początkowe stadia spondylozy piersiowej mogą być bezbolesne, ból pojawia się, gdy nerwy rdzeniowe są wciągane w proces patologiczny.

Konieczne jest wzięcie pod uwagę niektórych cech zespołu bólowego wynikających z opisywanego patologia:

• w przypadku choroby zwyrodnieniowej stawów, ból ustępuje, jeśli pacjent prostuje plecy, zwiększa się podczas chodzenia i w pozycji stojącej;
• z przepukliną rdzeniową ból nasila się, pochylając ciało do przodu, przedłużając siedzenie i stojąc.

Podczas wyciskania występują zaburzenia neurologiczne:

• rdzeń kręgowy;
• nerwy rdzeniowe.

W tym samym czasie zaobserwowano:

• drętwienie tkanki miękkiej poniżej zmiany;
• uczucie mrowienia;
• uczucie dreszczy.

Ogólnie rzecz biorąc, spondyloza klatki piersiowej jest bardziej korzystna w porównaniu z podobnym procesem patologicznym w odcinku szyjnym i lędźwiowym kręgosłupa - a mianowicie:

• ból mniej wyraźny;
• zaburzenia neurologiczne są mniej powszechne i mniej wyraźne..

Na podstawie przedłużonego bólu niektórzy pacjenci mogą rozwinąć:

• neurastenia - zwiększona drażliwość, zmęczenie, utrata zdolności do przedłużonego stresu psychicznego i fizycznego;
• stan depresji.

Diagnostyka

Rozpoznanie spondylozy piersiowej zwykle nie jest szczególnie trudne. Oprócz charakterystycznych dolegliwości pacjenta, jego wiek jest ważny, a także dane anamnestyczne - konieczne jest ustalenie, jakie obciążenie kręgosłupa piersiowego było w życiu pacjenta. W diagnostyce ważne są dane z dodatkowych metod badawczych - fizycznych, instrumentalnych, rzadziej - laboratoryjnych (te ostatnie wykorzystywane są głównie do diagnostyki różnicowej z procesami zapalnymi)..

Badanie fizyczne określa:

• po zbadaniu ruchy pacjenta są ograniczone, oszczędza kręgosłup piersiowy;
• badanie dotykowe (palpacja) - w obszarze naruszeń odcinka piersiowego występuje ból o różnym nasileniu.

Do wyjaśnienia diagnozy wykorzystywane są metody badań instrumentalnych, a także do wykrywania zmian neurologicznych, które rozwinęły się na tle tej patologii.. Są to metody takie jak:

• radiografia - najbardziej dostępną, choć nie najdokładniejszą, metodę diagnozowania opisanej patologii. Może być stosowany do wykrywania obecności osteofitów, do określania zmiany wysokości kręgosłupa (przy spondylozie klatki piersiowej, zmniejsza się) i pogrubieniu stawów;
• tomografia komputerowa (CT) - sekcje komputerowe zapewniają więcej informacji, niż radiografia może zapewnić, ponadto, dokładniejsze. Ponadto, metoda ta pozwala zidentyfikować zwężenie (zwężenie) kanału kręgowego;
• rezonans magnetyczny (MRI) jest bardziej informacyjny niż CT, badając stan tkanek miękkich - gałęzie nerwu i więzadła, a także dyski międzykręgowe. Metoda ta pozwala wykryć kompresję (kompresję) pni nerwowych;
• skanowanie radioizotopowe - Farmaceutyki z radioizotopami (przez usta lub dożylnie) wstrzykuje się do organizmu pacjenta, następnie przeprowadza się badania radiometryczne lub radiograficzne. Radioizotopy tworzą pewien obraz w badaniu kręgosłupa piersiowego za pomocą urządzenia radiometrycznego i analizują stan struktur kręgosłupa;
• elektroneurografia (ENG) - rejestracja impulsu elektrycznego (sygnału) w momencie jego propagacji wzdłuż nerwu. Metoda pozwala ocenić stan roboczy gałęzi nerwowych, ich zdolność do zapewnienia funkcji tych narządów, które unerwiają;
• elektromiografia (EMG) to metoda diagnostyczna, która pozwala analizować aktywność bioelektryczną mięśni, na podstawie której można wywnioskować na temat ich aktywności mechanicznej (zdolności do skurczu i uruchomienia pewnych części ciała ludzkiego). Metoda ta jest również nazywana myography lub electroneuromyography (ENMG)..

Z laboratoryjnych metod diagnostycznych najczęściej wiąże się powszechne badanie krwi, które pomoże w rozpoznaniu różnicowym spondylozy piersiowej z patologiami kręgosłupa piersiowego, które mają charakter zapalny. W chorobach zapalnych występuje wzrost liczby leukocytów i ESR..

Diagnostyka różnicowa

Rozpoznanie różnicowe (charakterystyczne) spondylozy piersiowej wykonuje się przy takich chorobach i stanach patologicznych odcinka piersiowego kręgosłupa, takich jak:

• osteochondroza - zmiany zwyrodnieniowe kręgów i dysków międzykręgowych, które są między nimi;
• zapalenie korzonków nerwowych - zapalenie korzeni nerwowych rdzenia kręgowego;
• zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa) jest przewlekłym uszkodzeniem stawów międzykręgowych, w którym, podczas stanu zapalnego, mogą one w pełni rosnąć razem, co powoduje naruszenie ruchomości kręgosłupa piersiowego aż do całkowitej utraty;
• Przepuklina międzykręgowa, która powstała w izolacji - przerwanie włóknistego pierścienia dysku międzykręgowego z przesunięciem jądra miazgi;
• Przepuklina Schmorla - przeniknięcie krążka międzykręgowego do zmienionego trzonu kręgu;
• osteoporoza jest zmniejszeniem gęstości tkanki kostnej kręgów, co prowadzi do zwiększenia ich kruchości;
• guzy kręgosłupa - łagodne i złośliwe;
• artretyzm stawów kręgowych - uszkodzenie zapalne ich powierzchni stawowych;
• artroza stawów kręgowych - niezapalne zmiany zwyrodnieniowe stawów międzykręgowych; 
• późne skutki urazów kręgosłupa - złamania i stłuczenia;
• zapalenie mięśni - uszkodzenie włókien w składzie mięśni klatki piersiowej;
• stenoza rdzeniowa w odcinku piersiowym.

Komplikacje

Główne powikłania spondylozy piersiowej to:

• naruszenie aktywności ruchowej w odcinku piersiowym kręgosłupa;
• zaburzenia neurologiczne w postaci parestezji, rzadziej - zaburzenia narządów wewnętrznych.

Leczenie spondylozy piersi

Obecnie nie ma metod leczenia, za pomocą których można by wyeliminować zmiany zwyrodnieniowo-dystroficzne ze względu na struktury kręgosłupa (w tym przypadku jego część klatki piersiowej): normalna struktura tkanek rdzenia kręgowego, które uległy zmianom związanym z wiekiem, wcześniej zużyta przez całe życie, nie może jeszcze zostać przywrócona. Zabieg ma na celu spowolnienie procesu degeneracyjno-dystroficznego i utrzymanie tkanek przynajmniej w stanie, w jakim są w momencie rozpoznania spondylozy klatki piersiowej. Terapia opiera się na następujących celach:

• korekcja obciążeń kręgosłupa piersiowego;
• Terapia ćwiczeń;
• terapia lekowa;
• fizjoterapeutyczne metody leczenia;
• masaż;
• terapia manualna - tylko zgodnie ze wskazaniami u każdego konkretnego pacjenta oraz w wykonaniu specjalisty z wykształceniem medycznym;
• blokada.

Pacjenci ze spondylozą klatki piersiowej powinni ograniczać obciążenie fizyczne kręgosłupa piersiowego, ale jednocześnie nie porzucać ogólnej aktywności fizycznej. Ten ostatni osiąga się dzięki terapii ćwiczeń fizycznych, zaprojektowanej specjalnie dla pacjentów z taką diagnozą. Ćwiczenia powinny być wykonywane pod nadzorem lekarza..

Podstawą leczenia uzależnień są następujące cele:

• niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) - stosowane są w celu łagodzenia bólu. Jest to naproksen, ibuprofen i inne;
• silne leki przeciwbólowe - przepisywane przez krótki czas z silnym bólem w okresach zaostrzeń spondylozy piersiowej;
• małe dawki leków przeciwdepresyjnych - są one przedstawione w postaci długotrwałego zespołu bólowego, który, uszczuplając pacjentów fizycznie i emocjonalnie, prowadzi do naruszenia ich równowagi psychicznej.

Dobre wyniki obserwuje się przy stosowaniu metod leczenia fizjoterapeutycznego:

• kąpiele parafinowe;
• zastosowania ozocerytu;
• elektroforeza z nowokainą;
• UFO;
• ekspozycja na prądy diadynamiczne;
• narażenie na działanie ultradźwięków.

Jeśli ból pleców jest wyraźny i oporny na leczenie, stosuje się blokady - podawanie leków steroidowych w obszarze stawów.

W okresach remisji (brak objawów klinicznych) leczenie sanatoryjne jest zalecane w specjalistycznych sanatoriach..

Wskazania do chirurgicznych metod leczenia są dość ograniczone - wykonuje się je za pomocą:

• wyraźna kompresja nerwu rdzeniowego przez osteofit lub przepuklinę międzykręgową;
• ciężkie zwężenie kręgosłupa.

Zapobieganie

Nie można całkowicie uniknąć związanych ze starzeniem się zmian zwyrodnieniowych i dystroficznych w odcinku piersiowym kręgosłupa, ale zastosowanie się do szeregu zaleceń pomoże zapobiec ich szybkiemu rozwojowi.. Zalecane jest:

• unikanie nadmiernego obciążenia (domowe, przemysłowe, sportowe) na odcinku piersiowym kręgosłupa;
• unikanie sytuacji, które mogłyby doprowadzić do jego obrażeń;
• korekta wagi;
• utrzymywanie prawidłowej postawy;
• wychowanie fizyczne, które wzmocni mięśniowy gorset klatki piersiowej iw rezultacie uniemożliwi "osunięcie się" kręgów piersiowych, a tym samym naruszenie prawidłowej struktury odcinka piersiowego kręgosłupa;
• aktywność fizyczna, która pomoże odciążyć kręgosłup piersiowy - pływanie, jazda na rowerze i tak dalej;
• zbilansowana dieta - stosowanie odpowiedniej ilości żywności bogatej w witaminy i minerały;

Zwróć uwagę

Aby zapobiec spondylozie klatki piersiowej, regularne badania profilaktyczne z ortopedami są ważne, nawet w przypadku braku skarg na naruszenie kręgosłupa piersiowego..

Prognoza

Prognozy dotyczące spondylozy piersi są niejednoznaczne. Z reguły za pomocą kompetentnych recept lekarskich można spowolnić proces degeneracyjno-dystroficzny, ale całkowite wyleczenie jest niemożliwe..

Ucisk nerwów rdzeniowych i towarzyszący mu silny zespół bókowy obserwuje się rzadko, pacjenci zdołają nawet utrzymać zdolność do pracy i prowadzić normalne życie.

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant