Lordoza lędźwiowa - Jest to fizjologiczne lub patologiczne zgięcie w odcinku lędźwiowym kręgosłupa charakteryzujące się wybrzuszeniem. Fizjologiczna lordoza lędźwiowa występuje u każdej osoby (występuje również w odcinku szyjnym), a patologiczna lordoza różni się od niej stopniem wypukłości zgięcia. Najczęściej zdiagnozowano u ludzi patologiczną lordozę okolicy lędźwiowej..
Naturalna lordoza powstaje u dziecka w ciągu pierwszego roku, a patologia może wystąpić w każdym wieku. Takie nieprawidłowości w budowie kręgosłupa mogą być spowodowane wieloma przyczynami, w tym wrodzonymi i nabytymi patologiami, a także chorobami układu mięśniowo-szkieletowego, stawów, mięśni itp. narządy wewnętrzne.
Choroba objawia się bólem pleców i problemy z postawą, mogą być leczone zarówno operacyjnie, jak i z zachowawczą terapią..
Treść artykułu:
- Przyczyny lordozy lędźwiowej
- Objawy lordozy lędźwiowej
- Komplikacje lordozy lędźwiowej
- Rozpoznanie lordozy lędźwiowej
- Leczenie lordozy lędźwiowej
Przyczyny lordozy lędźwiowej
Biorąc pod uwagę przyczyny lordozy lędźwiowej w kontekście patologii jest niemożliwe bez zrozumienia, co stanowi normalną lordozę lędźwiową. Obecność czterech zakrętów jest uważana za normę anatomiczną dla każdej osoby: dwa przednie (lordoza lędźwi i lordozy szyi) i dwa tylne (kifoza w okolicy kości krzyżowej i klatki piersiowej).
Można zauważyć pierwsze oznaki lordozy lędźwiowej, podobnie jak wszystkie inne zgięcia kręgosłupa, zaraz po urodzeniu dziecka. Ale w dzieciństwie krzywe te są wyrażane bardzo słabo. Gdy dziecko dojrzewa, zaczyna wstawać i robić pierwsze kroki, lordozy stają się bardziej widoczne. Kręgosłup w pełni ukończy swoją formację, gdy dana osoba osiągnie wiek 16-18 lat. Jednak patologia zgięcia lędźwiowego może zacząć powstawać znacznie wcześniej..
Istnieją trzy lordozy lędźwiowe, w zależności od kształtu:
Hiperlordoza - nadmierna patologiczna lordoza.
Lordoza naturalna lub fizjologiczna.
Hypolordosis - prostowanie naturalnej krzywizny.
W zależności od stopnia utrwalenia lordozy, można zidentyfikować:
Naprawiono zgięcie. W tym przypadku, nawet poprzez wysiłek woli, osoba nie może przywrócić ciała do normalnej pozycji. Najczęściej tego rodzaju lordosis powstaje z powodu obecności masywnej masy w kręgosłupie, na przykład z przepukliną dysku. Choroba objawia się zwykle w średnim wieku. Początek choroby może być zarówno ostry, jak i niedostrzegalny dla ludzi. Patologia ma niekorzystne rokowanie, co prowadzi do silnego bólu i zmian neurodystroficznych w tkankach miękkich..
Częściowo naprawione zgięcie. W tym przypadku zmiany kąta lordozy są ograniczone. Rozwój tej formy lordozy najczęściej prowadzi do rwy kulszowej lub zapalenia pajęczynówki rdzenia kręgowego. Choroba rozwija się w młodym wieku. Przebieg choroby jest korzystny.
Nieutrwalony zakręt. W takim przypadku pacjent może, przy pomocy woli, przywrócić kręgosłup do normalnej pozycji. Ta postać choroby najczęściej staje się wynikiem gruźlicy kości, przykurczu biodra, zwichnięcia stawu biodrowego lub spondylolistezy..
Biorąc pod uwagę anatomię lordozy lędźwiowej osoby, można przejść do przyczyn patologicznej lordozy kręgosłupa lędźwiowego.
Wszystkie czynniki etiologiczne są podzielone na dwie duże grupy:
Różnorodne patologiczne procesy w kręgosłupie, które prowadzą do powstania pierwotnej lordozy. Pierwotna lordoza może wystąpić u ludzi z powodu wad wrodzonych kręgosłupa. Ponadto przyczyną mogą być nowotwory w okolicy kręgu, ich stan zapalny.
Kolejnym czynnikiem etiologicznym w rozwoju choroby jest kręgozmyk. Reprezentuje przesunięcie górnego kręgu w stosunku do dolnego z powodu urazu, guza, wrodzonej patologii itp..
Pod względem rozwoju pierwotnej patologicznej lordozy, skurcze mięśni skrętnych lub dystonie skrętne, które są przejawami zaburzeń układu nerwowego i postępują, są niebezpieczne. Ponadto, obojętna gruźlica może prowadzić do patologii skrzywienia kręgosłupa..
Naturalnie, patologiczne zginanie może wystąpić w wyniku urazów kręgosłupa, zarówno otwartych, jak i zamkniętych.
Reakcje adaptacyjne lub kompensacyjne kręgosłupa lędźwiowego, które powstają w odpowiedzi na niefizjologiczne warunki dla niego i prowadzą do powstania wtórnej lordozy, wśród których są:
Znieczulica zewnątrzkomórkowa i stawowa stawu biodrowego.
Wrodzone lub nabyte zwichnięcie stawu biodrowego.
Utrzymujące się ograniczenia ruchomości stawu biodrowego (przykurcz).
Choroby mięśni i kości.
Porażenie nóg spastycznych mózgu.
Poliomyelitis obejmujący mięśnie nóg i miednicy w procesie patologicznym.
Nosić dziecko. Najczęściej lordoza, która występuje w czasie ciąży, przechodzi sama po urodzeniu dziecka i nie wymaga leczenia..
Ponadto można osobno zidentyfikować czynniki predysponujące do powstawania patologicznego zginania kręgosłupa lędźwiowego, między innymi:
Nadwaga;
Szybki wzrost w wieku dojrzewania lub dzieciństwie;
Zła postawa.
Lordoza, która powstaje w dzieciństwie, może zostać naprawiona, jeśli przyczyna, która ją spowodowała, zostanie z czasem wyeliminowana. Jeśli chodzi o dorosłych, im dłużej mają lordozę, tym trudniej się go pozbyć, aw niektórych przypadkach tylko chirurgia może pomóc..
Objawy lordozy lędźwiowej
Objawy lordozy lędźwiowej będą rozpatrywane pod kątem obecności patologicznego zginania..
Do głównych objawów choroby należą:
Naruszenia postawy u pacjenta. Związane są one z tym, że kręgosłup stanowi jedną całość i jeśli w jednej z jego sekcji wystąpią jakiekolwiek nieregularności, z pewnością wpłynie to na stan kolumny podpierającej jako całości..
Zmęczenie u ludzi wzrasta, pojawia się wcześniej niż u zdrowych ludzi.
Ból w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Stają się silniejsze po wysiłku fizycznym lub po tym, jak osoba znajduje się w niewygodnej pozycji przez długi czas..
Ograniczenia ruchliwości kręgosłupa podczas wysiłku lub podczas ruchu.
Jeśli patologia istnieje przez długi czas i ma wysoki stopień nasilenia, to negatywnie wpłynie to na pracę narządów wewnętrznych. Przede wszystkim problemy zaczną się w pracy serca, jelit, nerek, płuc i żołądka. Naruszenia są związane z tym, że ich normalne położenie zmienia się względem siebie, ponieważ kręgosłup nie radzi sobie z jego główną funkcją.
Wygląd osoby z patologiczną lordozą lędźwiową jest różny.
Istnieje kilka opcji, w jaki sposób łamana jest postawa pacjenta:
Plecy stają się okrągłe. Jednocześnie poprawia się kifoza piersiowa, a krzywa lędźwiowa zostaje zredukowana. Podczas chodzenia tacy ludzie nieustannie zginają nogi, przechylają głowy do przodu, aby utrzymać równowagę, gdy środek masy ciała przesuwa się do tyłu. Charakterystyczny obraz pacjenta: ramiona opuszczone wzdłuż ciała, brzuch wypukły do przodu, zapadnięta klatka piersiowa. Lekarze nazywają tę postawę kifotyczną.
Tył jest płaski wklęsły. Kark szyjki macicy jest stopniowo wygładzany, kifoza piersiowa staje się mniejsza, a lordoza lędźwiowa wzrasta, miednica zostaje przesunięta z tyłu. Charakterystyczny obraz pacjenta: zapadnięta klatka piersiowa, wystające łopatki, zgięte kolana, głowa w dół i podbródek.
Plecy są okrągłe wklęsłe. Wszystkie fizjologiczne krzywe kręgosłupa zostają wzmocnione. Charakterystyczny wygląd pacjenta: nogi lekko ugięte w kolanach, wystające łopatki, zredukowane ramiona, podniesiony obwód ramienny, brzuch przylegający do przodu, głowa wysunięta do przodu. Ta postawa w ortopedii nazywa się kifolordoticheskuyu. Według statystyk ten typ postawy najczęściej rozwija się u osób z nieprawidłową lordozą dolnej części pleców..
Tył jest płaski. Wszystkie krzywe fizjologiczne kręgosłupa są zmniejszone, a lordoza lędźwiowa jest najsilniejsza. Charakterystyczny wygląd pacjenta: wystające łopatki, wysunięta przednia klatka piersiowa, wyjście z przedniego podbrzusza.
Komplikacje lordozy lędźwiowej
Komplikacje lordozy lędźwiowej prowadzą do problemów w funkcjonowaniu wielu ważnych narządów. Faktem jest, że obciążenie mięśni, więzadeł i kości podczas choroby kręgosłupa jest nieprawidłowo redystrybuowane. W tym przypadku więzadła rozciągają się zbyt mocno, a mięśnie są stale napięte. Z tego powodu osoba doświadcza silnego zmęczenia, ulega zmęczeniu nawet po niewielkim wysiłku fizycznym, a stały ból prowadzi do zaburzeń nerwowych i zaburzeń snu..
Jeśli nie pozbędziesz się patologicznej lordozy lędźwiowej w odpowiednim czasie, prawdopodobnie pojawią się następujące komplikacje:
Powstanie przepukliny kręgosłupa, z których najczęściej występuje wiele przepuklin.
Prolapses dysków kręgowych (ich utrata).
Zapalenie mięśnia biodrowo-lędźwiowego. Ten patologiczny proces nazywany jest psoit..
Niestabilność kręgów z ich nadmierną mobilnością.
Zmiany dystroficzne w stawach kręgosłupa z późniejszym rozwojem deformującej artrozy.
Rozpoznanie lordozy lędźwiowej
Rozpoznanie lordozy lędźwiowej leży w gestii ortopedy. Po wysłuchaniu skarg pacjenta i zbadaniu go, lekarz poprosi pacjenta o poddanie się radiografii. Również w arsenale specjalisty istnieją techniki, które już podczas wstępnego badania będą określać stopień ruchomości lordozy, a także obecność zaburzeń neurologicznych. Obowiązkowy program egzaminacyjny obejmuje badanie dotykowe mięśni pleców i samego kręgosłupa. Lekarz ocenia stan narządów klatki piersiowej za pomocą specjalnych testów..
Radiografia wykonywana jest w dwóch projekcjach (bezpośrednich i bocznych). Aby ustalić stopień patologii podczas robienia zdjęć, pacjent może być zmuszony do wyprostowania jak najwięcej i zgięcia jak najwięcej. Zgodnie z uzyskanymi obrazami będzie można również ocenić obecność naruszeń ze strony kształtu i struktury kręgów, a także na temat poprawności ich względnego położenia..
Leczenie lordozy lędźwiowej
Leczenie lordozy lędźwiowej leży w gestii ortopedy lub kręgowca. Przede wszystkim należy wyeliminować przyczynę, która doprowadziła do powstania patologicznego zginania..
Pacjent poddawany jest zabiegom ortopedycznym, koniecznie wykazuje rehabilitację kinezyterapeutyczną. Przydatny masaż terapeutyczny, dobry efekt daje terapię manualną. Kompleks fizykoterapii wykonywany jest indywidualnie. Pływanie i aqua aerobik są bardzo przydatne, ale jednocześnie nie należy zbytnio obciążać pleców.
Czasami lekarze zalecają przyjmowanie wielu witamin, które pomaga w utrzymaniu zdrowych kości. W ich skład powinny być fosfor, magnez, wapń, witaminy z grupy B, witamina D i witamina A.
Jeśli chodzi o terapię lekową, jest to zwykle objawowe. Możesz brać środki przeciwbólowe, które, jeśli to konieczne, zmniejszają stan zapalny - to jest Ibuprofen, Diklofenak, Movalis.
Ponadto, w celu zmniejszenia bólu, pokazano gorset lub bandaż. Interwencja chirurgiczna jest przeprowadzana w przypadku wykrycia pierwotnej lordozy..