Ze względu na patologiczne zmiany w ludzkim ciele, mięsień szkieletowy zaczyna się rozrzedzać, deformować, a następnie zastępowany jest tkanką łączną, niezdolną do skurczu, to znaczy atrofią mięśniową. W wyniku tego mięsień ruchowy dotkniętego mięśnia maleje, a wraz z jego znacznym odrodzeniem następuje całkowity paraliż, pacjent traci możliwość samodzielnego poruszania się..
Przyczyny atrofii mięśni nóg, ud i nóg
Przyczyny rozwoju atrofii mięśni kończyn dolnych mogą być kilka:
- zmniejszenie metabolizmu i starzenia się organizmu wraz z wiekiem;
- w wyniku chorób układu hormonalnego i zaburzeń hormonalnych w ciele;
- przewlekłe choroby przewodu pokarmowego, tkanki łącznej;
- rozregulowanie napięcia mięśniowego z uszkodzeniem nerwów obwodowych, zapalenie wielonerwowe, jako przejaw powikłań niektórych chorób zakaźnych i pasożytniczych, przewlekłe zatrucie;
- uboga dziedziczność - wrodzona fermentopatia lub zaburzenia genetyczne;
- słabe niedobory żywieniowe;
- jako powikłania pourazowe lub z ciągłym wysiłkiem.
Choroby związane z atrofią mięśni, z reguły są rzadkimi wrodzonymi chorobami genetycznymi, które zaczynają objawiać się już na początku.
Objawy zaniku mięśni nóg, ud i nóg
Na samym początku choroby charakterystycznym objawem jest zmęczenie nóg, osłabienie mięśni podczas długotrwałego wysiłku fizycznego. Mięśnie łydek zauważalnie rosną. Atrofia zwykle rozpoczyna się od proksymalnych (najbliżej ciała) grup mięśni kończyn dolnych. Przejawia się to w ograniczeniu funkcji ruchowej nóg - pacjentowi trudno jest wspiąć się po schodach i wstać z pozycji poziomej. Chód zmienia się w czasie..
Zanik mięśni rozwija się powoli i utrzymuje się przez lata. Choroba może rozprzestrzenić się na jedną lub obie strony; Proces może być zarówno symetryczny, jak i asymetryczny. Wszystkie objawy zależą od przyczyn i postaci choroby, wieku i stanu pacjenta. Objawy kliniczne polegają na nasilaniu się osłabienia kończyn dolnych, pojawia się drżenie. Pacjenci odczuwają dyskomfort, czołgając się pod skórą.
Najbardziej charakterystycznym objawem rozwoju atrofii mięśniowej jest zmniejszenie objętości dotkniętego mięśnia, co jest zauważane nawet przez samego pacjenta we wczesnym stadium choroby. Poruszanie się bez pomocy staje się coraz trudniejsze, szczególnie trudno jest się wspiąć i zejść po schodach. Choroba występuje przewlekle, występują okresy nawrotów (z silnym bólem dotkniętego mięśnia) i remisje z lekkim wygaśnięciem objawów..
Pierwotna postać atrofii mięśniowej charakteryzuje się uszkodzeniem samego mięśnia, jego neuronów ruchowych, z powodu niekorzystnej dziedziczności lub wielu innych przyczyn - urazów, stłuczeń, fizycznego przeciążenia. Pacjent bardzo szybko odczuwa zmęczenie, mięśnie tracą napięcie, charakterystyczne jest mimowolne drganie kończyn.
Wtórne uszkodzenie tkanki mięśniowej kończyn dolnych nazywane jest zanikiem nerwowym, najczęściej w wyniku urazów lub wcześniejszych chorób zakaźnych, w wyniku patologii genetycznej. W tym przypadku dotknięte są mięśnie nóg i stóp, i następuje ich deformacja. Noga zdaje się wisieć, a żeby nie przylgnąć do podłogi, zaczyna podnosić kolana podczas chodzenia. W miarę postępu i rozprzestrzeniania się, zanik mięśni kończyn kończy się w rękach i przedramionach.
Myotonia, w połączeniu z podłogą, płynie z atrofią mięśni nóg
Pseudohipertroficzna forma Duchenne'a jest jedną z najczęstszych form miopatii związanych z podłogą. Choroba występuje tylko u chłopców. Wczesne objawy patologii pojawiają się w pierwszych pięciu latach życia dziecka. Charakterystyczne objawy to zanik mięśni nóg i mięśni obręczy miednicy. Pseudohipertrofia rozwija się wcześnie, szczególnie w obszarze mięśni brzuchatych łydek, a mięśnie naramienne rzadziej ulegają uszkodzeniu. Pojawiają się również końcowe atrofie mięśni i ścięgien, głównie Achillesa, odruchy znikają, co jest najbardziej zauważalne podczas sprawdzania odruchów kolanowych. Dziecko prawie nie wchodzi po schodach, opierając się o biodra podczas chodzenia z rękami, nie może skakać, trudno mu się podnieść z podłogi. Słabość rozwija się stopniowo, mięśnie zaniku obręczy barkowej, a po chwili dziecko nie może wstać z łóżka. Wśród późniejszych objawów choroby można zauważyć pojawienie się przykurczu, którego przyczyną jest cofnięcie ścięgien, uformowanie "konia".
Z reguły dzieci z tą wrodzoną chorobą genetyczną nie mają 14 lat..
Patologii towarzyszą również zmiany w mięśniu sercowym, mózg jest dotknięty, dziecko jest opóźnione w rozwoju. Słabość mięśni oddechowych powoduje słabą wentylację płuc, co przyczynia się do rozwoju zapalenia płuc. Przebieg zapalenia płuc jest skomplikowany ze względu na osłabienie mięśnia sercowego, które jest najczęstszą przyczyną śmierci pacjentów. Forma duchenne charakteryzuje się plejotropowym wpływem patologicznego genu..
W połowie XX wieku Becker opisał łagodną wersję miopatii związanej z płcią, ta forma choroby nosi jego imię. Pierwsze objawy patologii pojawiają się po 20 latach. W początkowej fazie zauważalna jest pseudo-przerost mięśni brzucha. Zanik mięśni nóg rozwija się powoli, stopniowo pokrywając mięśnie obręczy miednicy i ud. Intelekt z tym formularzem jest zachowany. Te typy chorób charakteryzują się uszkodzeniem różnych genów zlokalizowanych w dwóch loci chromosomu X płci, będących genokopią. W jednej rodzinie nie znaleziono dwóch postaci choroby.
Rozpoznanie zaniku mięśni nóg, ud i nóg
Aby zdiagnozować zaniki mięśni, należy zebrać dokładną historię, w tym dowiedzieć się o chorobach dziedzicznych i przewlekłych. Przydzielono szczegółowe badanie krwi z obowiązkowym oznaczeniem ESR, glukozy, testów czynności wątroby. Wymagana jest elektromografia i czasami biopsja komórek nerwowych, a także badanie przewodnictwa nerwowego. Jeśli w przeszłości występowały choroby przewlekłe lub choroby zakaźne, wskazane jest dodatkowe badanie..
Leczenie atrofii mięśni nóg, ud i nóg
Wybierając leczenie, należy zwrócić uwagę na przyczyny, dla których rozwinęła się choroba. Uwzględnia się wiek, chorobowość i nasilenie procesu patologicznego pacjenta. Leczenie farmakologiczne, prowadzone przez kursy, może zawiesić proces, a nawet doprowadzić do pewnych ulepszeń. Ważną rolę odgrywa powołanie leczenia fizjoterapeutycznego, masażu leczniczego, elektroterapii, gimnastyki leczniczej. Ponadto podczas leczenia atrofii mięśni często wykonuje się transfuzję krwi. Zgodność ze wszystkimi zaleceniami pozwala pacjentom prowadzić prawie normalne życie przez długi czas..