Niebezpieczna choroba Bartholinitis to specjalny proces poważnego zapalenia dużego gruczołu, który znajduje się u kobiety w przeddzień waginy. Z reguły takie zapalenie gruczołu Bartholina ma charakter jednostronny. W większości przypadków spowodowane przez infekcje takie jak gonococcus, staphylococcus, trichomonas i E. coli, które w czasie ciąży mogą być niezwykle niebezpieczne.
Przenikanie jakiejkolwiek infekcji przez ważny kanał wydalniczy gruczołu zawsze prowadzi do poważnego zablokowania i fałszywego ropnia. Często takie stany zapalne przechodzą do miąższu, gdy cały uwolniony płyn jest ropny. W tym przypadku diagnozuje się tworzenie prawdziwego ropnia. W bardzo rzadkich przypadkach niebezpieczne ropienie może nie być obserwowane, ale jednocześnie żelazo będzie gęste i powiększone. Po pewnym czasie choroba zostanie wznowiona tylko z poważnymi powikłaniami..
Wydajność ropnej zawartości, innymi słowy, samo otwarcie ropnia, znacząco poprawia samopoczucie danego pacjenta. Ale w czasie ciąży może powodować poważne konsekwencje. Bez leczenia nie wyklucza się nawrotu tej choroby, jak również ryzyka przejścia Bartholinitis na niebezpieczną przewlekłą postać. Obecność jakichkolwiek zakażeń przenoszonych drogą płciową podczas ciąży w niemal wszystkich przypadkach ma bardzo niekorzystny wpływ na sam płód..
W niektórych przypadkach mechanizmy ochronne istniejące w przyszłym ciele matki w ogóle nie pomagają. Dziecko może zostać zarażone drogą krwioczułkową bezpośrednio przez krew w łonie matki. Zakażona krew najpierw dostaje się do łożyska, a następnie przez niego i do pępowiny, po czym ciało płodu zostaje zainfekowane. Poważna infekcja płodu gonokokiem lub rzęsistkami jest uważana za niebezpieczną, ponieważ w wyniku ukształtowania się narządów i układów dziecka mogą wystąpić nieuniknione zmiany..
Co do zasady, tylko infekcja w okresie od 5 dni do 13 tygodni od momentu poczęcia prowadzi do śmierci płodu. W tym okresie jakakolwiek patogenna mikroflora jest szkodliwa dla dziecka. Jeśli w Bartholinitis matka oczekująca nie pójdzie do lekarza, nie wyklucza się poważnych powikłań ciąży z różnymi infekcjami pochwy. Indywidualnie z każdym pacjentem lekarz podejmuje kwestię aborcji lub traktowania kobiety..
Przyczyny Bartholinitis
Udowodniono, że czynnikami, które prowokują rozwój Bartholinitis, mogą być różne mikroorganizmy, które przenikają do tkanek gruczołu Bartholina w określonych warunkach. Choroba rozwija się w przypadku penetracji różnych drobnoustrojów w gruczole, zlokalizowanych w okresie przedubojowym przez przewód wydalniczy. Przewód zawsze otwiera się tylko na wewnętrznej powierzchni warg sromowych.
Zwykle wszystkie patogeny są drobnoustrojami, które natychmiast dostają się do gruczołu z cewki moczowej lub pochwy. Bartholinitis może być zwiastunem zapalenia cewki moczowej i zapaleniem jelita grubego. Bardzo rzadko przyczyną Bartholinitis jest infekcja bezpośrednio przez krew. Do najbardziej niebezpiecznych patogenów należą takie drobnoustroje, jak chlamydia, gronkowce, paciorkowce, gonokoki, E. coli i rzęsistkowica. Najcięższy i niebezpieczny przebieg tej choroby często rozwija się ze względu na typowy patogen rzeżączki..
Istnieją również inne czynniki prowokujące. Bartholinitis może wystąpić z powodu hipotermii, lekceważenia podstawowych zasad higieny osobistej, stresu, osłabionej odporności, awitaminozy, kontaktu seksualnego podczas ciężkiego krwawienia miesiączkowego, rozwiązłych stosunków seksualnych z dużą liczbą mężczyzn, chorób wenerycznych, a także z powodu powikłań po aborcjach i różne operacje maciczne.
Objawy Bartholinitis
Zgodnie z klinicznym przebiegiem choroby wyróżnia się głównie następujące rodzaje ostrego i przewlekłego. Zazwyczaj w ostrym zapaleniu boreliozy występuje ogólne złe samopoczucie, wzrost temperatury ciała, osłabienie organizmu i obrzęk w dowolnym obszarze zewnętrznych narządów płciowych..
Dla rozwoju choroby korzystne warunki są naruszeniem odpływu wydzielania gruczołów, co zwykle obserwuje się z powodu zwężenia przewodu wydalniczego. Należy również odnotować dyskomfort i tkliwość w okolicy narządów płciowych oraz poważne ropienie z typowym tworzeniem ropnia gruczołu..
W różnych przypadkach przewlekły przebieg Bartholinitis występuje bez wyraźnych głównych objawów. Jednak podczas zaostrzeń podczas hipotermii kobiecego ciała, podczas menstruacji lub po chorobie, typowe przewlekłe zapalenie jelita grubego staje się bolesne. W takim przypadku pacjenci zaczynają odczuwać zaburzenia związane z małymi bólami warg narządów płciowych, dyskomfort podczas stosunku płciowego, a nawet raczej nieprzyjemne odczucia podczas chodzenia..
W przypadku braku koniecznego leczenia, przewlekłe zapalenie Bartholinitis zamienia się w tworzenie torbieli, a stan zapalny się powtórzył. Niektórzy pacjenci w ciąży próbują samodzielnie wycisnąć taki ropień. Taka procedura w domu może być niezwykle niebezpieczna dla kobiet i płodów. Nawet spontaniczny przełom w ropie nie gwarantuje całkowitego opróżnienia, dlatego konieczna jest nowoczesna interwencja chirurgiczna..
Leczenie Bartholinitis
Prawidłowe rozpoznanie prezentowanej choroby pozwala na przeprowadzenie terapii bez opóźnień. Należy zauważyć, że zdolność gruczołu Bartholina do penetracji nowoczesnych leków przeciwbakteryjnych jest raczej niska, co do zasady całkowite wyleczenie niebezpiecznego zapalenia Bartholina u kobiet w ciąży jest stopniowe, choroba zależy od stadium choroby.
W ostrym zapaleniu boreliozy zaleca się obserwowanie leżenia w łóżku, powstrzymywanie się od seksu przez długi czas, a przy ciężkich bólach można umieścić lód na określonym obszarze zapalnym. Terapia antybakteryjna obejmuje takie grupy leków jak cefalosporyna, penicylina, fluorochinolony i imidazole.
Leczenie przeciwzapalne opiera się na leczeniu obszaru objętego stanem zapalnym specjalną maścią (na przykład Vishnevsky), a także na zastosowaniu małych tamponów z maścią z ichthyolem lub lewomekolomem. Można stosować roztwory chlorheksydyny lub miramistyny. Jednak tylko lekarz, który dokładnie określi stadium choroby, powinien przepisać leczenie. Często ze względu na szybki postęp u kobiet w ciąży stosuje się standardową interwencję chirurgiczną..
Do leczenia gruczołu Bartholina stosuje się marsupializację i wytępienie torbieli. Marsupializacja to chirurgiczne otwarcie kapsuły torbieli, wypełnionej ropą, przy użyciu konwencjonalnego liniowego nacięcia. W takim przypadku krawędzie kapsułki są zawsze obrzeżone do samych brzegów skóry. To pozwala ci utworzyć wymagane zewnętrzne otwarcie. W przyszłości rura drenażowa lub cewnik są szybko wprowadzane przez nią w celu utworzenia sztucznego kanału gruczołu, jak również obowiązkowego wypływu zawartości torbieli..
Po takiej procedurze zwykle występuje znaczące zwężenie typowego zewnętrznego otworu i obowiązkowe formowanie nowego kanału wydalniczego. Inna metoda - ekstrawersja jest zawsze wykonywana w przypadku nawrotu choroby. W tym przypadku, wykonując niezbędne nacięcie podłużne warg sromowych, gruczoł jest łatwo oddzielany skalpelem, a następnie usuwany. Po usunięciu szwy rdzeniowe są nakładane na rany przy użyciu filamentu katgutu..
Po operacji kobieta w ciąży powinna powstrzymać się od stosunku płciowego, aż do pełnego wyleczenia z tej choroby. Jeśli to konieczne, lekarz zaleci fizjoterapię i magnetoterapię, a także nowoczesne promieniowanie ultrafioletowe..
Choroba taka jak Bartholinitis jest zawsze łatwiejsza do zapobieżenia niż do leczenia chirurgicznego. Dlatego każda matka oczekująca powinna leczyć wszystkie możliwe choroby zakaźne, jak również kandydozę, przed zapłodnieniem, aby zapobiec niepotrzebnemu ryzyku i spontanicznej aborcji.