Instrukcje dotyczące stosowania ceftriaksonu i analogów

Ceftriakson jest skutecznym nowoczesnym antybiotykiem o szerokim spektrum działania. Lek należy do kategorii cefalosporyn trzeciej generacji.

Forma uwalniania i aktywny składnik ceftriakson

Biologicznie aktywnym składnikiem tego środka przeciwbakteryjnego jest sól sodowa ceftriaksonu. Lek jest sprzedawany w zamkniętych fiolkach zawierających proszek. Służy do samodzielnego przygotowania roztworu bezpośrednio przed wstrzyknięciem. Pojemniki zawierają 0,5, 1 lub 2 g ceftriaksonu.

Efekt farmakologiczny

Silne działanie bakteriobójcze dzięki hamowaniu biosyntezy białek w błonach komórkowych chorobotwórczej mikroflory.

Zwróć uwagę

Ceftriakson charakteryzuje się odpornością na bakterie produkujące enzym beta-laktamazę..

Ceftriakson wykazuje działanie bakteriobójcze wobec tlenków Gram-dodatnich i Gram-ujemnych (w tym szczepów wydzielających penicylinazę) i wielu beztlenowców. W odniesieniu do gronkowców opornych na metycylinę środki przeciwdrobnoustrojowe cefalosporyny są nieskuteczne..

Poziom biodostępności antybiotyku sięga 100%. Maksymalne możliwe stężenie Tsetriaxone w osoczu obserwuje się po 2-3 godzinach po wstrzyknięciu domięśniowym, a także przy wprowadzeniu / na końcu ("na końcu igły"). Należy zauważyć, że po 2-24 godzinach po wstrzyknięciu stężenie cefalosporyny w płynie mózgowo-rdzeniowym jest wielokrotnie wyższe niż dawka konieczna do zwalczania czynników wywołujących zapalenie opon mózgowych. Albumina osocza jest sprzężona średnio z 83 do 98% leku. Lek jest wydalany w postaci niezmienionej z moczem (do 67%) i żółcią. W jelicie inaktywacja antybiotyku.

Wskazania do rozpoczęcia stosowania ceftriaksonu

Ten antybiotyk jest przepisywany na patologie zakaźnej genetyki wrażliwej na tę cefalosporynę..

Choroby, w których wskazany jest ceftriakson:

  • zapalenie otrzewnej;
  • bakteryjne zapalenie opon mózgowych;
  • zakaźne i zapalne choroby przewodu pokarmowego;
  • patologia układu oddechowego (w tym zapalenie płuc);
  • infekcje kości (zapalenie kości i szpiku);
  • salmonelloza (w tym bezobjawowy przewóz);
  • choroby zakaźne stawów;
  • Borelioza;
  • krostkowe stany zapalne skóry (trądzik, czyraki);
  • odmiedniczkowe zapalenie nerek;
  • bakteryjne zapalenie wsierdzia;
  • Choroby przenoszone drogą płciową (rzeżączka, kiła);
  • stan septyczny;
  • dur brzuszny.
Jest ważny

Ceftriakson podaje się pacjentom z obniżoną odpornością. W zapobieganiu pooperacyjnym powikłaniom infekcyjnym wprowadza się je przed operacją.

Przeciwwskazania

Antybiotyk jest ściśle przeciwwskazany u pacjentów z indywidualną nietolerancją antybiotyków cefalosporynowych i penicylinowych, a także antybiotyków beta-laktamowych z grupy karbapenemów.

Leku nie można podawać, jeśli pacjent jednocześnie rozpoznał zaburzenia czynności nerek i wątroby..

Zwróć uwagę

Należy zachować szczególną ostrożność przepisując leki pacjentom cierpiącym na niespecyficzne zapalenie jelita grubego, jak również na zapalenie jelit w kontekście trwającej antybiotykoterapii..

Dawkowanie i sposób podawania

Dawki zależą od postaci nozologicznej i indywidualnych cech pacjenta..

Dorośli pacjenci i dzieci w wieku 12 lat i starsze są przepisywane przez 1-2 g / dobę lub 0,5-1 g w odstępach 12-godzinnych..

Dawkowanie dla noworodków (pierwsze dwa tygodnie życia) oznacza się w dawce 20-50 mg na 1 kg masy ciała na dzień. Niemowlętom i dzieciom w wieku do 12 lat podaje się 20-80 mg na 1 kg masy ciała. W przypadku bakteryjnego zapalenia opon mózgowych w tej grupie wiekowej dawka może wynosić 100 mg / kg (ale nie więcej niż 4 g) 1 raz dziennie. Dawkę ponad 50 mg / kg podaje się dożylnie przez pół godziny..

Zwróć uwagę

Leczenie rzeżączki wymaga pojedynczego wstrzyknięcia w dawce 250 mg IM.

Aby zapobiec powikłaniom po zabiegach chirurgicznych, 1-2 g wstrzykuje się na 0,5-1,5 godziny przed zabiegiem chirurgicznym. Jeśli planuje się operację jelitową, dodatkowo zaleca się wstrzykiwanie leków z kategorii 5-nitroimidazoli..

Zdecydowanie zaleca się wprowadzanie tylko świeżo przygotowanych roztworów..

Jest ważny

W celu wstrzyknięcia do pośladki 0,25-0,5 g antybiotyku rozcieńcza się w 2 ml novokainy lub lidokainy (w dawce 1 g potrzebne jest 3,5 ml lidokainy do przygotowania roztworu do wstrzykiwań).

Wskazane jest wprowadzenie w / m nie więcej niż 1 g na każdy pośladek..

Do podawania dożylnego 0,25 lub 0,5 g ceftriaksonu rozpuszcza się w 5 ml wody do wstrzykiwań. 1 g rozcieńczono w 10 ml. Pokazano powolne podawanie (od 2 do 4 minut)..

Przygotowanie roztworu do infuzji wymaga użycia soli fizjologicznej (0,9%), dekstrozy (5-10%) lub lewulozy (5%) jako rozpuszczalnika..

Dawki od 50 mg na 1 kg masy ciała pacjenta należy podawać dożylnie w kroplówce przez co najmniej pół godziny..

Zwróć uwagę

Przed wprowadzeniem leku należy przetestować pod kątem wrażliwości! Po rozcieńczeniu lidokainą lub Novocainem i do tych leków.  

Efekty uboczne ceftriaksonu

Po podaniu i / v i i / m tej cefalosporyny w rzadkich przypadkach, następujące działania niepożądane rozwijają się:

  • reakcje alergiczne (z nadwrażliwością na leki);
  • średniogniskowy ból głowy;
  • zapalenie błony śluzowej jamy ustnej i / lub języka;
  • parestezje;
  • zawroty głowy;
  • zmiana w smaku;
  • niestrawność;
  • ból w okolicy nadbrzusza;
  • skąpomocz;
  • zapalenie pochwy;
  • kandydoza (nadnerwie rozwijają się z powodu dysbakteriozy).

Pełna liczba krwinek w trakcie terapii wykazuje anemię, neutropenię, limfocytozę i trombocytozę. Nosebleeds nie są wykluczone..

Zwróć uwagę

Jeśli pacjent ma poważne zaburzenia czynności nerek, a dawka antybiotyku jest niewłaściwie wybrana, drżenie, encefalopatia i drgawki nie są wykluczone. Wstrzyknięcia dożylne mogą wywoływać zapalenie żył, a w przypadku naruszenia zasad wstrzyknięcia domięśniowego ropień nie jest wykluczony..

Osłabieni pacjenci mogą dodatkowo potrzebować wyznaczenia witaminy K, ponieważ leki zapobiegają jej biosyntezie poprzez hamowanie prawidłowej mikroflory jelitowej.

Przedawkowanie

Jeśli dawka zostanie przypadkowo przekroczona, prowadzi się leczenie objawowe. Nadmiar antybiotyku nie jest wydalany przez hemodializę.

Interakcje ceftriaksonu z innymi lekami farmakologicznymi

Przy równoległym przyjmowaniu NLPZ i innych środków, które zmniejszają agregację płytek, zwiększa się ryzyko krwawienia..

Dzielenie się z t. diuretyki pętlowe mogą powodować działania nefrotoksyczne.

Jest ważny

Ceftriakson jest ściśle zabroniony do mieszania w tym samym systemie lub strzykawce z innymi środkami przeciwbakteryjnymi..

Aktywność przeciwbakteryjna aminoglikozydów zwiększa się podczas leczenia ceftriaksonem.

Ceftriakson podczas ciąży i karmienia piersią

Badania wykazały, że ta cefalosporyna nie ma właściwości embriotoksycznych, mutagennych i teratogennych, ale jest bardzo niepożądane przepisywanie jej w pierwszym trymestrze ciąży, jak również podczas laktacji, ponieważ substancja czynna łatwo przechodzi przez barierę łożyskową i znajduje się w mleku matki.

Zgodność ceftriaksonu z alkoholem

Ceftriaksonu i alkoholu nie można łączyć, są niezgodne. W trakcie przyjmowania ceftriaksonu surowo zabrania się picia alkoholu, a nawet przyjmowania nalewek farmaceutycznych. Po zakończeniu leczenia zaleca się powstrzymanie się od alkoholu przez kilka dni w celu uniknięcia efektu podobnego do disulfiramu (spadek ciśnienia krwi, skurcze brzucha, zaczerwienienie twarzy, tachykardia itp.).

Zasady przechowywania i opuszczania łańcucha aptecznego

Ceftriakson jest stosowany wyłącznie w szpitalach..

Butelki należy przechowywać w miejscach osłoniętych od światła słonecznego w temperaturze od + 5 ° do + 25 ° C.

Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci!

Okres trwałości leku wynosi 36 miesięcy. od daty określonej na oryginalnym opakowaniu.

Analogi

Analogi tego antybiotyku dla składnika aktywnego i efektu terapeutycznego to:

  • Loraxon;
  • Denicef;
  • Avekson;
  • Belcef;
  • Blitsef;
  • Auroxon;
  • Abitrax;
  • Cefolife;
  • Raziocef-Avers;
  • Alzizon;
  • Cefogram;
  • Bresek;
  • Cefgrin; Aurobindo;
  • Cefakon;
  • Alvobak;
  • Proces;
  • Rotasef
  • Tercef;
  • Cefodar;
  • Efmerin.
Zalecamy przeczytanie: Loraxon lub Ceftriakson: co jest lepsze?

Vladimir Plisov, lekarz, recenzent medyczny