Techniki iniekcji są szeroko stosowane we współczesnej medycynie estetycznej i absolutnie rozsądnie uważane za jedną z najbardziej skutecznych procedur kosmetycznych. Za pomocą wstrzykiwania specjalnych preparatów-wypełniaczy specjalista może wypełnić brakujące objętości na twarzy pacjenta, poprawiając w ten sposób kontury twarzy. Jednak na jakość i ciężkość końcowego wyniku wpływa kilka czynników, między innymi wybór właściwej techniki podawania leku. Dziś przeczytaj o głównych technikach wprowadzania wypełniaczy iniekcyjnych i ich cechach..
Podstawowe techniki wprowadzania preparatów do tworzyw sztucznych
Wybór techniki podawania leku do wstrzykiwań w dużej mierze decyduje o skuteczności procedury z użyciem tworzywa konturowego. Specjaliści, którzy pracują z wypełniaczami do wstrzykiwań, muszą pamiętać, że każdy z obecnych leków wiąże się z pewnymi cechami wprowadzenia.
Wstrzyknięcie prawie wszystkich wypełniaczy za pomocą tej samej metody jest złą decyzją.!
Lekarz musi koniecznie zrozumieć naturę substancji, którą wprowadza do pacjenta i określić niezbędną głębokość jej wprowadzenia. Tylko takie podejście pozwoli uzyskać dobry wynik zabiegu, z którego zarówno lekarz, jak i jego pacjent będą zadowoleni..
Techniki wstępu:
- główne podejścia do wprowadzania wypełniaczy iniekcyjnych;
- techniki wtrysku: krótki przewodnik.
Główne podejścia do wprowadzania wypełniaczy iniekcyjnych
Istnieją dwa główne podejścia przy wprowadzaniu mikroimplantów do tkanek miękkich: podejście powierzchowne (śródskórne) i głębokie (nadostkowe, podskórne). Ostatnia z nich została zaprojektowana specjalnie do przywracania lub tworzenia wypukłości tkanek miękkich: korekta konturów twarzy, nadawanie objętości w brodzie i kościach policzkowych. Właściwy wybór podejścia do korekty twarzy wtryskowej odgrywa bardzo ważną rolę w pomyślnym wdrożeniu procedury, ponieważ charakterystyka rozmieszczenia wypełniacza w tkankach decyduje o powadze efektu korekcji. Przed wykonaniem procedury specjalista musi również zdecydować się na technikę wprowadzania wypełniacza..
Techniki wtrysku napełniacza: Szybki przewodnik
Wybór techniki wypełniacza zależy od rodzaju preparatu, a także od obszaru korekty. Istnieją następujące główne techniki wprowadzania wypełniaczy iniekcyjnych:
- technika liniowego wtrysku:
Jest to podstawowa technika, która służy do korygowania zmarszczek i fałd. Igła pod kątem 30-40 ° do skóry na całej długości jest wprowadzana równolegle do fałdu lub zmarszczki, kierunek cięcia nie ma znaczenia. Jeśli stosuje się wypełniacz o niskiej lepkości w kwasie hialuronowym, lek wstrzykuje się do górnej lub środkowej warstwy skóry właściwej, o wysokiej lepkości - do środkowej lub dolnej warstwy, na granicy z hypodermą. Wprowadzenie implantu musi zostać zakończone przed usunięciem igły ze skóry. Linie łączenia tworzą jedną ciągłą linię, która podnosi fałdę lub zmarszczkę do wymaganego poziomu;
- technika wprowadzania "wentylatora":
Technika ta służy do korekcji podstawy fałdu nosowo-wargowego, kości policzkowych, kącików ust oraz powiększania warg. Iniekcje wykonuje się zgodnie z tymi samymi zasadami co technika liniowa, ale po zakończeniu wstrzyknięcia igła nie jest usuwana, lecz rozwija się pod skórą pod ostrym kątem, a wstrzyknięcie trwa. Ta manipulacja powtarza się kilka razy;
- technika wprowadzania "siatki":
Technika ta jest stosowana do zwiększenia objętości tkanek miękkich w obszarach, w których obserwuje się lipoatrofię lub ciężką depresję, na przykład policzki, obniżone kąciki ust, kości policzkowe i strefę "kurzych łapek". Wstrzyknięcia liniowe wykonuje się w środkowej lub dolnej warstwie skóry właściwej, w odległości 5-10 mm od siebie. Początkowo iniekcje wykonuje się równolegle, a następnie - prostopadle do siebie, podczas gdy lek może wchodzić na różne głębokości, ale w granicach tego, co jest zalecane. Materiał powinien wywoływać efekt wypełniania tkanek miękkich;
- technika mikroiniekcji (wielopunktowy, punktowy):
technika polega na wykonaniu licznych zastrzyków, zlokalizowanych wzdłuż linii zagięcia lub zmarszczek. Lek, podawany w oddzielnych porcjach, łączy się razem w linii ciągłej. Między poszczególnymi częściami materiału wejściowego nie powinny pozostać żadne przerwy;
- krótka technika liniowa:
Ta technika służy do długotrwałego nawilżania skóry lub wzmacniania działania hialuronowych wypełniaczy. Igła jest wprowadzana do skóry pod kątem 30-45 ° przez 1 / 2-1 / 3 długości, wstrzyknięcie leku odbywa się w małych dawkach do środkowej warstwy skóry właściwej. Lek należy podawać w małych kropelkach na suwie powrotnym igły, a odległość między miejscami wstrzyknięcia wynosi około 5-10 mm;
- Technika wprowadzająca do Sandwich:
Ta technika jest przeznaczona do korekcji głębokich zmarszczek i fałd skórnych, i obejmuje najpierw wstrzyknięcie do środkowych warstw skóry z kątem igły wynoszącym 30 °, a następnie do górnych warstw skóry, z igłą pod kątem 15 °;
- technika wtrysku tunelu (głębokie wtryskiwanie):
lek za pomocą tej techniki jest wstrzykiwany z dostępu przezustnego, to znaczy przez jamę ustną. Małe nacięcia skóry (1-2 mm) wykonuje się za pomocą skalpela lub ostrej igły do wstrzykiwania, lek wstrzykuje się w małych, równych porcjach, wypełniając docelowy obszar. Technika polega na manipulowaniu kaniulą w różnych kierunkach, z oddzielnymi częściami leku wprowadzanego retrogradowo do każdego "tunelu".
Prawidłowy wybór techniki podawania leku jest w dużej mierze kluczem do udanej procedury wtrysku z tworzywa sztucznego..
Dlatego każdy specjalista medycyny estetycznej powinien mieć informacje o istniejących technikach i zrozumieć, w jakich przypadkach zaleca się ich stosowanie. W dziale "Kosmetologia" czytaj więcej ciekawych materiałów o tworzywach konturowych.
Możesz być także zainteresowany: "Jak łatwo opanować technikę napowietrzania w mezoterapii".