Objawy i leczenie etozoidów

Etmoidoza to zapalenie błon śluzowych komórek błędnika sitowego - jeden z zatok przynosowych kości sitowej.

Etmoidozie najczęściej towarzyszą inne rodzaje zapalenia zatok, ale może ono postępować jako niezależna patologia. Większość pacjentów to dzieci w wieku średnim i młodym. W niektórych przypadkach choroba jest wykryta u dorosłych, a nawet u noworodków.

Etiologia zapalenia zatok i czynników prowokujących

Zapalenie etosoidów jest chorobą zakaźną, która rozwija się w wyniku zakażenia powszechnymi wirusami, mikroflorą bakteryjną i grzybową. Dość często, podczas analizy powstałego wyładowania w laboratorium, wykrywa się kilka różnych typów patogenów..

W praktyce klinicznej niezwykle rzadko obserwuje się pierwotny rozwój choroby; w przeważającej większości przypadków staje się komplikacją innych chorób narządów laryngologicznych. U noworodków zapalenie jest wynikiem wewnątrzmacicznego uszkodzenia szyjki macicy..

Jest ważny

Czynniki zakaźne wprowadza się hematogennie lub (znacznie rzadziej) przez bezpośredni kontakt z patogenem..

Czynniki prowokacyjne:

  • zmniejszona odporność;
  • skrzywienie przegrody nosowej;
  • wrodzona specyfika budowy nosogardzieli;
  • powiększone migdałki nosogardła;
  • urazy twarzy;
  • alergiczne choroby nosogardzieli.

Z tkanek znajdujących się w bezpośrednim sąsiedztwie zapalenie przechodzi do komórek. Na błonach śluzowych wirusy, grzyby i bakterie rozmnażają się szybko, tworzą kolonie i przenikają do głębszych struktur. Błona śluzowa staje się obrzękła i przekrwiona, a komórki zwężają się, powodując dramatyczny spadek wypływu płynu z labiryntu..

U pacjentów w dzieciństwie często dochodzi do uszkodzenia struktur kostnych, co prowadzi do ich zniszczenia, w wyniku czego rozwijają się poważne powikłania - nagromadzenie ropy i przetoki.. Jeśli odpowiednie leczenie nie rozpocznie się niezwłocznie, ropa może przeniknąć przez orbitę lub jamę czaszki, prowadząc do stanów zagrażających życiu..

Klasyfikacja

Zgodnie z przyjętą klasyfikacją rozróżnia się następujące rodzaje chorób:

  • ropny;
  • nieżyjący;
  • katar-ropny;
  • polipowaty.

Lokalizacja przydziela lewostronne, prawostronne i obustronne zapalenie etosynów. Przebieg może być ostry i przewlekły, aw drugim przypadku rokowanie w celu całkowitego klinicznego wyleczenia jest mniej korzystne.

Objawy etmoidozy

Ostra postać zapalenia eteroidów ma ostry początek z ciężkimi objawami klinicznymi..

Kliniczne oznaki ostrej postaci:

  • silne bóle głowy;
  • trudności w oddychaniu przez nos;
  • wydzielina z nosa (w tym ropna);
  • brak zapachu;
  • słabość i inne oznaki zatrucia;
  • wzrost temperatury (do 38-39 ° С i więcej);
  • utrata apetytu, aż do całkowitego braku (anoreksja);
  • bezsenność w nocy i senność w ciągu dnia.

U osób z niską odpornością fragment kostny w niektórych przypadkach ulega ropnej fuzji, a powstałe ropne masy przenikają do oczodołu.. Charakterystyczne objawy kliniczne tego procesu to obrzęk wewnętrznego kącika oka, zaczerwienienie powiek oraz występ gałki ocznej i jej odchylenie w bok. Pacjent doświadcza intensywnego bólu, gdy oko próbuje przesunąć dotkniętą stronę, a ostrość wzroku gwałtownie spada..

Choroba jest najcięższa u noworodków.. Mają gwałtowny wzrost temperatury ciała. Dziecko jest niespokojne i nie chce jeść. Nawet jeśli zjadł, zaczynają się niedomykanie i wymioty. Jeśli nie zapewniono opieki w nagłych wypadkach, pojawiają się objawy neurotoksyczności i hipowolemii. Powieki dziecka puchną i stają się czerwone lub niebieskawe, a gałka oczna jest wybrzuszona i nieruchoma.

Przewlekłe zapalenie siatkówki może być zarówno prawdopodobnym wynikiem ostrego procesu, jak i rozwijać się wraz ze spadkiem odporności i częstymi chorobami górnych dróg oddechowych. Postępuje z naprzemiennymi fazami remisji (złagodzenie objawów) i nawrotami (zaostrzeniami).

Kliniczne oznaki nawrotu:

  • ból uciskowy o umiarkowanym nasileniu (zespół bólowy zlokalizowany jest głównie w strefie nosa);
  • obfite wydzielanie z przewodów nosowych (śluzowych lub zmieszanych z ropą);
  • brak zapachu;
  • przesunięcie gałki ocznej do przodu;
  • wyraźny obrzęk górnej powieki;
  • wzrost temperatury ciała (w obrębie 38 ° C);
  • ogólne osłabienie.
Jest ważny

Objawy zatrucia (ospałość, ogólne osłabienie), a także zespół bólowy o nieokreślonej lokalizacji pozostają w remisji, co negatywnie wpływa na ogólną jakość życia.

Prawdopodobne powikłania

Rozprzestrzenianie się ropy do pobliskich struktur może prowadzić do następujących komplikacji:

  • zapalenie błony twardej lub pajęczynówki mózgu;
  • tworzenie ropnia w tkance mózgowej;
  • phlegmon z oczodołu;
  • ropień zlokalizowany za gałką oczną.
Zwróć uwagę

Ropne komplikacje w przypadku braku wykwalifikowanej pomocy i wraz z postępem procesu mogą spowodować śmierć pacjenta.

Diagnostyka

Specjalista diagnozuje na podstawie wywiadu, skarg pacjentów i wyników badań (w tym sprzętu).

W badaniu jamy nosowej stwierdzono zapalny obrzęk i zaczerwienienie małżowiny środkowej. W fazie ostrej wykrywa się ropny wysięk. Kąt oczu i powiek opuchnięty i zinfiltrowany.

Podczas badania palpacyjnego strefy korzeniowej pacjent skarży się na pojawienie się lub nasilenie bólu..

Najbardziej informatywną metodą badań jest endoskopia jamy nosowej, która pozwala na wizualizację polipowatych wzrostów i źródła ropnego wydzielania..

Przy 100% prawdopodobieństwie zdiagnozowania zapalenia etmoidów, badanie rentgenowskie pozwala, ponieważ obraz zawsze pokazuje dobrze zaznaczone ciemnienie w obszarze komórki..

Leczenie zapalenia etoidozy

W celu uzyskania całkowitej poprawy klinicznej i zapobiegania poważnym powikłaniom, kompleksowe leczenie rozpoczyna się natychmiast po zweryfikowaniu diagnozy. Taktyka leczenia postaci ostrych i przewlekłych na ogólnych zasadach..

Jest ważny

Wszystkie recepty "tradycyjnej medycyny", które gwarantują leczenie bez pigułek, nieprzyjemnych prań i interwencji chirurgicznych, są nieskuteczne. Samoleczenie stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia pacjenta.!

Przedstawiono pacjentowi środki farmakologiczne o działaniu przeciwhistaminowym (w tym Erius, Aleron, Cetrin, itp.)..

Pacjentowi wstrzykuje się donosowo leki zwężające naczynia - oksymetazolinę, ksylometazolinę lub ich analogi, aby zmniejszyć obrzęk błony śluzowej. Równolegle stosowany rinofluimucil, polimyksyna w połączeniu z fenylefryną. Turunda z roztworem adrenaliny wstrzykuje się do kanału nosowego..

Jeśli nie ma wątpliwości, że etmoidoza jest spowodowana przez mikroflorę bakteryjną, konieczne jest leczenie antybiotykami. Środki przeciwbakteryjne mogą być przepisywane doustnie lub przez wstrzyknięcie (jeśli pacjent jest hospitalizowany w specjalistycznym oddziale szpitala). Antybiotyk wybiera się uwzględniając wrażliwość bakterii chorobotwórczych na niego. Jeżeli typ chorobotwórczej mikroflory nie został jeszcze określony, wprowadza się leki przeciwbakteryjne o szerokim spektrum działania - na przykład cefalosporyny.

Wykazano, że NLPZ (Panadol, Ibuprom, Ibuprofen i inne) łagodzą ból, obniżają temperaturę i zmniejszają reakcję zapalną..

Pacjentom cierpiącym na zapalenie tkanki twardej zaleca się płukanie zatok przynosowych roztworami antybiotyków. Do tej procedury najlepiej jest użyć specjalnego urządzenia - cewnika zatokowego. Podczas manipulacji zawartość śluzu lub ropna jest usuwana z komórek, a struktury błędnika są przemywane antybiotykiem. Procedura jest uważana za zakończoną, gdy z zatok jest uzyskana absolutnie przejrzysta ciecz..

Wiele osób cierpiących na etosoidy ma bardzo niski poziom odporności, w wyniku czego w rzeczywistości rozwija się i rozwija niebezpieczna patologia. Aby wzmocnić status immunologiczny, zaleca się stosowanie immunomodulatorów, a także złożonych farmakologicznych środków witaminowo-mineralnych..

W przypadku złagodzenia stanu zapalnego terapia medyczna jest uzupełniona fizjoterapią, która wielokrotnie przyspiesza proces gojenia..

Procedury fizyczne zalecane w przypadku zapalenia jelit:

  • elektroforeza ze środkami przeciwbakteryjnymi;
  • fonoforeza z hormonem glukokortykoidowym;
  • UHF w projekcji zatoki;
  • terapia laserowa.

Jeśli leczenie farmakologiczne nie przynosi oczekiwanego efektu lub pojawiają się niebezpieczne komplikacje, pacjent niestety wymaga interwencji chirurgicznej.. Operacje są wykonywane głównie metodą endoskopową. Nowoczesne, elastyczne endoskopy pozwalają na swobodny dostęp do obszaru problemowego. Prowadzenie operacji o niewielkim uderzeniu przyspiesza rehabilitację, a prawdopodobieństwo pooperacyjnych powikłań ropnych jest faktycznie zmniejszone do zera. Tylko w bardzo ciężkich przypadkach, gdy istnieje wyraźne zagrożenie dla życia pacjenta, uciekaj się do otwartego dostępu. Po takich operacjach rehabilitacja trwa znacznie dłużej.

Najczęstszym wskazaniem do zabiegu jest przewlekły przebieg choroby, spowodowany koniecznością wyeliminowania czynników etiologicznych, które spowodowały chorobę. Według zeznań chirurgów przeprowadza się usuwanie polipów, eliminację skrzywienia przegrody nosowej lub fragmentaryczną resekcję przerośniętych fragmentów nosowych Concha. Wymienione operacje nie wymagają otwartego dostępu; są wykonywane przy użyciu dostępu donosowego endoskopu.

Zapobieganie

Ponieważ zapalenie siatkówki jest chorobą polietylogiczną, to znaczy może być wywołane przez wiele czynników, nie ma specjalnych środków, aby temu zapobiec. Wskazane jest, aby w odpowiednim czasie leczyć patologię, która może je wywoływać, a także dezynfekować ogniska chronicznej infekcji (w tym próchnica zębów). Jeśli pojawią się objawy, które pozwalają podejrzewać zapalenie błon śluzowych komórek błędnika sitowego, należy natychmiast rozpocząć kompleksowe leczenie, bez opóźniania wizyty u otorynolaryngologa.

W zimnych porach należy ubierać się cieplej i wskazane jest wzmocnienie odporności poprzez regularne przyjmowanie kompleksów witaminowo-mineralnych..

Prognoza

W przypadku ostrego zapalenia tkanki łącznej, wczesne wykrycie choroby i wykwalifikowana pomoc medyczna umożliwiają pełne odzyskanie objawów klinicznych. Nawrót zwykle nie jest obserwowany..

W przewlekłym przebiegu rokowanie jest nieco mniej optymistyczne. Osiągnięcie poprawy jest praktycznie niemożliwe, pomimo wszystkich osiągnięć współczesnej medycyny. Lekarze osiągają jedynie stabilną remisję, nie wykluczając okresowych zaostrzeń..