Wymioty u dziecka bez gorączki i biegunki występują dość często. Oczywiście ten warunek jest bardzo ważny dla rodziców, ponieważ często nie mogą znaleźć wyjaśnienia tego, co się dzieje. Wymioty bez wyraźnego powodu mogą wystąpić zarówno u niemowląt, jak i u starszych dzieci..
Należy zauważyć, że ten warunek nie zawsze charakteryzuje poważną chorobę lub zaburzenie w ciele dziecka. Jednak tylko lekarz może to ustalić..
Brak temperatury u dziecka przed wymiotami nie powinien obniżać czujności rodziców. W końcu mdłości i wymioty nie są oznakami zdrowia i zwykle nie występują. Warto pamiętać, że wymioty same w sobie nie są chorobą - zawsze jest to objaw. Dlatego też każdy dorosły powinien kierować się tym, co może powodować podobny stan u dziecka..
Treść artykułu:
- Przyczyny wymiotów bez gorączki i biegunki
- Wymioty bez gorączki i biegunki: co zrobić?
- Jak leczyć wymioty u dziecka bez gorączki?
Przyczyny wymiotów bez gorączki i biegunki
Przyczyny wymiotów bez gorączki i biegunki u dziecka mogą być następujące:
Refluks żołądkowo-przełykowy. Ten stan to refluks treści żołądkowej do przełyku. W tym samym czasie masa wymiocin nie będzie obfita, często z nich wydziela się kwaśny zapach. Wymioty będą powtarzane po każdym posiłku. Refluksowi towarzyszą następujące objawy: dziecko jest niespokojne, słabo na wadze, często ma czkawkę i możliwe są ataki astmy. Również dla dzieci z refluksem żołądkowo-przełykowym charakterystyczna jest ślinienie i poranny kaszel. Jeśli patologia nie zostanie wyeliminowana na czas, wtedy zgaga, odbijanie, ataki trudności z oddychaniem, nocne chrapanie, dysfagia dołączy, szkliwo zębów będzie cierpieć.
Rodzice powinni pamiętać, że u dzieci w wieku do trzech miesięcy refluks jest normalnym zjawiskiem fizjologicznym i często towarzyszą mu wymioty i niedomykalność. Wynika to z niedorozwoju dalszego przełyku i małej objętości żołądka. Z biegiem czasu niedomykalność będzie występować coraz rzadziej, a następnie powinny całkowicie ustąpić..
Jednak refluks żołądkowo-przełykowy może powodować poważne patologie, w tym: niewydolność połączenia żołądkowo-przełykowego, chorobę żołądka, niezdolność przełyku do oczyszczenia się..
Pilorospasm lub skurcz odźwiernika. Pilorospasm jest chorobą, która powoduje skurcz żołądka odźwiernika, co powoduje problemy z jego opróżnianiem. W rezultacie dziecko okresowo wymiotuje. Nie jest obfite i obserwuje się je od pierwszych dni życia. Ustalono, że dziewczęta częściej cierpią na tę chorobę. W przypadku dzieci z pokwitaniem wzrostu masy ciała gorzej, bardziej niespokojnie, podczas gdy problemy z krzesłem są rzadko obserwowane.
Zwężenie odźwiernika. Zwężenie odźwiernika jest stanem, który odnosi się do wrodzonych wad rozwojowych warstwy mięśniowej żołądka i objawia się obfitymi wymiotami. Występuje 20 minut po karmieniu dziecka. Masy wymiotne nie zawierają zanieczyszczeń i składają się z niestrawionego mleka matki. Przejawia stan patologiczny już od 2-3 dni życia niemowlęcia. Podobnie jak w przypadku skurczy odźwiernika, u kobiet płci żeńskiej częściej występuje zwężenie odźwiernika. Poza wymiotami obserwuje się jibbering i utratę wagi, co jest bardzo niebezpieczne dla niemowląt..
Zapłodnienie jelit. Inwazja jelita jest odmianą niedrożności jelitowej i polega na wprowadzeniu odcinka jelita do światła sąsiedniego segmentu. W 90% przypadków u niemowląt występuje choroba, wykryta głównie w ciągu 5-7 miesięcy, chociaż może rozwinąć się u starszych dzieci. Maleńkie niemowlęta są bardziej podatne na wnikanie w jelitach..
Przyczynami wgłobienia jelita są przenoszone wirusowe infekcje jelitowe (najczęściej infekcja rotawirusa i adenowirusa), predyspozycje dziedziczne, niewłaściwe wprowadzanie pokarmów uzupełniających, zapalenie okrężnicy, nowotwory, alergie jelitowe i inne.
Oprócz wymiotów, ten stan patologiczny objawia się ciężkim bólem napadowym. Dzieci trzymają nogi w żołądkach, płaczą i krzyczą. Skóra staje się blada, ma zimny pot. Niemowlęta odmawiają sutków i piersi. Ataki zaczynają się i kończą niespodziewanie i trwają około pięciu minut..
Co do wymiocin, zawierają one zanieczyszczenia żółci. Wymioty następują krótko po bolesnym ataku. Nie ma biegunki, ale stolec może zawierać smugi krwi i przypominać galaretę malinową w konsystencji..
Przewlekłe zapalenie żołądka. Zapalenie błony śluzowej żołądka jest stanem zapalnym warstwy powierzchniowej żołądka. Podczas zaostrzenia u dzieci występują silne bóle w nadbrzuszu, nudności i wymioty oraz suchość w ustach. Język otoczony jest białym nalotem, wzrasta wydzielanie śliny, pojawiają się odbijanie i czkawka. Bez wymiotów i gorączki jest to pokarmowe zapalenie żołądka występujące u dzieci. Jego przyczyny leżą w odżywianiu, niewłaściwym wieku dziecka. Najczęściej patologia rozwija się podczas jedzenia pikantnych, smażonych, tłustych, bardzo gorących lub grubych pokarmów. Przejadanie się jest niebezpieczne. W rezultacie żywność, która dostała się do żołądka, nie ulega całkowitemu rozkładowi i drażni błonę śluzową jelita. Proces trawienia spowalnia, pojawia się stan zapalny, który wywołuje wymioty..
Inną niebezpieczną postacią zapalenia błony śluzowej żołądka, wywołującą ciężkie wymioty z krwią, jest zapalenie żołądka na tle oparzeń chemicznych (przy spożyciu kwasów, zasad i innych żrących, toksycznych substancji). Ten stan wymaga natychmiastowej pomocy medycznej, ponieważ stanowi bezpośrednie zagrożenie dla życia dziecka..
Ostre zapalenie żołądka i jelit. Ostre zapalenie żołądka i jelit to zapalenie dystalnego odcinka żołądka i dwunastnicy. Objawy choroby są podobne do objawów żołądkowo-jelitowego zapalenia żołądka. Ale oprócz wymiotów i nudności dodaje się gorzkie wybrzmienia, bóle głowy i zaburzenia snu. Temperatura ciała często pozostaje normalna. Jeśli chodzi o krzesło, to jest niestabilne - długie zaparcia zostaną zastąpione przez biegunkę. U dzieci z żołądkowo-jelitowym apetytem zauważalnie pogarsza się, a zatem schudnąć. Ustalono, że zapaleniu dwunastnicy u dzieci często towarzyszy dystonia wegetatywno-naczyniowa..
Choroby trzustki. Najczęstszą chorobą trzustki u dzieci, która wywołuje silne wymioty bez gorączki i biegunki, jest zapalenie trzustki. Dziecko ma powtarzające się wymioty, wyraźne bóle w okolicy nadbrzusza, utrata apetytu, wzdęcia (biegunka nie zawsze się rozwija). W odniesieniu do temperatury ciała, z reguły pozostaje w normalnym zakresie lub wznosi się do poziomu 37 stopni. Skóra staje się bledsza niż zwykle, na języku pojawia się biała patyna.
Osobno należy powiedzieć o charakterze wymiotów w ostrym zapaleniu trzustki. Jeśli na początku składa się z treści żołądkowej, zawartość wymiociny (żółci) pojawia się w wymiotach. Objętość wymiotów jest często znacząca, co grozi odwodnieniem organizmu..
Przyczyny zapalenia trzustki u dzieci są zróżnicowane. Ostry stan zapalny trzustki może rozwinąć się z naruszeniem diety, przejadania się, z włączeniem napojów gazowanych do menu, fast food, pikantnych potraw, chipsów itp. Często zapalenie trzustki rozwija się na tle toksycznej reakcji alergicznej. Alergenem może być nie tylko żywność, ale także leki. Czasami zapalenie trzustki jest konsekwencją innych chorób przewodu pokarmowego i organizmu jako całości..
Choroby pęcherzyka żółciowego. Dyskinezy dróg żółciowych u dzieci są najczęstszą patologią pęcherzyka żółciowego, prowadzącą do wymiotów. Ponadto mogą wywoływać takie choroby, jak zapalenie pęcherzyka żółciowego. Rodzice powinni wziąć pod uwagę, że patologiom takim jak zapalenie dróg żółciowych i kamica żółciowa zawsze towarzyszą wymioty bez biegunki, ale w ostrym okresie wzrostu temperatury ciała dziecka wzrośnie.
Objawy takie jak: ból w prawym podżebrzu, wymioty, gorzki smak w jamie ustnej, nudności, utrata apetytu, ogólne osłabienie, bóle głowy są charakterystyczne dla dyskinezy żółciowej. Mogą wystąpić luźne stolce, ale zwykle nie występuje ciężka biegunka..
Wymioty są nieodzownym towarzyszem choroby, takiej jak zapalenie pęcherzyka żółciowego (zapalenie pęcherzyka żółciowego). Ponadto dziecko skarży się na zmniejszenie apetytu, bóle brzucha i zaparcia. Jeśli chodzi o temperaturę ciała, przez długi czas pozostaje pod oznakami podgorączkowymi. Patogenne mikroorganizmy (różne bakterie) i pasożyty wywołują zapalenie pęcherzyka żółciowego. Być może rozwój zapalenia na tle istniejących chorób przewodu pokarmowego (zapalenie dwunastnicy, zapalenie żołądka, zapalenie wyrostka robaczkowego), na tle zapalenia wyrostka robaczkowego, szkarlatyna, grypa, itp. Oczywiście, negatywne odżywianie dziecka ma negatywny wpływ.
Choroby ośrodkowego układu nerwowego. Chorobom wpływającym na ośrodkowy układ nerwowy często towarzyszą uporczywe wymioty, które nie są związane z przyjmowaniem pokarmu. Z reguły wymioty mózgowe występują u szczytu bólu głowy i nie przynoszą ulgi dziecku..
Najczęstszymi chorobami ośrodkowego układu nerwowego w okresie niemowlęcym, którym towarzyszą wymioty - jest niedokrwienie mózgu i wodogłowie. U dzieci w wieku powyżej jednego roku są to guzy mózgu i zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe. W przypadku patologii centralnego układu nerwowego wymioty rzadko są jedynym objawem choroby. Najczęściej występują oznaki, takie jak: bóle głowy, zaburzenia koordynacji, zaburzenia widzenia, zawroty głowy. Inne zaburzenia neurologiczne powodujące wymioty obejmują zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu, epilepsję.
Ciało obce w przewodzie pokarmowym. Spożycie obcego ciała wywołuje wymioty kilka minut po tym, co się stało. Charakter wymiotów zależy od tego, co znajduje się w żołądku dziecka. Jeśli doszło do uszkodzenia ścian przełyku lub błony śluzowej samego żołądka, krew będzie obecna w wymiotach. Inne objawy wskazujące na spożycie ciała obcego do narządów trawiennych to: trudności w oddychaniu, nadmierne ślinienie, zwiększony niepokój dziecka, silny kaszel.
Zatrucie pokarmowe, niestrawność. Wymioty w zatruciach pokarmowych - dość częste występowanie. Nie ma wzrostu temperatury ciała, ale biegunka jest możliwa. Chociaż łagodne zatrucie występuje często z jednym wymiotowaniem i bez jakichkolwiek zmian od strony krzesła. Na przykład, jeśli chodzi o niestrawność, przejadanie się lub przyjmowanie nieodpowiednich leków.
Urazowe uszkodzenie mózgu. Najczęściej wymiotom towarzyszy wstrząs mózgu i stłuczenie. Ponadto możliwe są amnezja, bóle głowy, osłabienie, pocenie się, zaburzenia snu..
Kryzys acetonowy. Kryzys acetonowy to cały zespół objawów, spowodowany nagromadzeniem ciał ketonowych we krwi dziecka. Kryzys wymiotuje niepokonany, wielokrotny. Występuje jako reakcja na próbę podlewania lub karmienia dziecka. Wśród wymiotów objawy zatrucia i odwodnienia szybko rosną. Skóra staje się blada, na policzkach dziecka pojawia się rumieniec, nasila się osłabienie mięśni. Przyczyny kryzysu są różne, mogą być ukryte w niezdrowej diecie dziecka (przewaga ketogennych aminokwasów i kwasów tłuszczowych w menu jadłospisu), w enzymatycznej niewydolności wątroby, w szczególności w metabolizmie.
Psychogenne wymioty. Psychogenne wymioty występują u dziecka po ukończeniu trzech lat. Czynnikami prowokującymi są: silny lęk, lęk, nadmierna ekscytacja i inne emocjonalne zamieszanie. Czasami psychogeniczne wymioty są sposobem na zwrócenie uwagi, co jest typowe dla dzieci pozbawionych opieki rodzicielskiej..
Wprowadzenie uzupełniającej żywności. Wymioty związane z wprowadzaniem pokarmów uzupełniających są najczęściej jednorazowe. Może towarzyszyć wzdęcia i dudnienie w jamie brzusznej, wzdęcia. Czasami rozwija się biegunka..
Ostre zapalenie wyrostka robaczkowego. Wymioty często występują z ostrym zapaleniem wyrostka robaczkowego, jako początkowy objaw tej patologii. Równolegle występują bóle brzucha (ich lokalizacja jest inna), puls przyspiesza. Po kilku godzinach temperatura ciała wzrośnie, pojawią się inne zaburzenia dyspeptyczne.
Wymioty bez gorączki i biegunki: co zrobić?
Jeśli u dziecka wystąpią wymioty, którym nie towarzyszy gorączka i biegunka, rodzice powinni zachować czujność i okazać maksymalną uwagę dziecku. W przypadku powtórzenia wymiotów i nie można ustalić ich przyczyny, konieczna jest wykwalifikowana pomoc medyczna..
Rodzice sami mogą podjąć następujące działania:
Zapewnij dziecku odpoczynek i leżenie w łóżku. Ważne jest, aby upewnić się, że jego głowa pozostaje podniesiona i znajduje się na wzgórzu. Zapobiegnie to wymiotom w układzie oddechowym..
Nie próbuj karmić dziecka, jeśli ma wymioty..
Kiedy wymioty pojawiają się podczas posiłku, należy zatrzymać ten proces i przytrzymać dziecko przez chwilę..
Jeśli ataki się zatrzymają, wtedy płynne jedzenie może być oferowane nie wcześniej niż za dwie godziny..
Po zakończeniu wymiotów należy usunąć wszystkie resztki jedzenia z ust. Jeśli dziecko jest dorosłe, może przepłukać usta.
Aby zapobiec odwodnieniu, musisz zaoferować dziecku picie wody małymi łykami. Może być na przemian z preparatami do rehydratacji (Rehydron).
Niezależnie od tego dziecku nie należy podawać leku przeciwwymiotnego. Musisz natychmiast wezwać karetkę, jeśli w wymiocinach pojawiają się smugi krwi lub są brązowe. Również przybycie specjalistów jest wymagane, gdy temperatura ciała dziecka wzrasta, z bólem brzucha lub zaparciem, z utratą przytomności.
Jak leczyć wymioty u dziecka bez gorączki?
Leczenie wymiotów u dziecka bez gorączki powinno być oparte na powodach wywołanych przez ten objaw:
Leczenie refluksu żołądkowo-przełykowego. Jeśli rodzic uważa, że dziecko zwraca się bardziej niż się spodziewano lub trwa ono przez dłuższy czas, należy zdecydowanie zwrócić na to uwagę pediatry i gastroenterologa dziecięcego. Najczęściej można pozbyć się problemu, przechodząc na bardziej gęsty pokarm, dostosowując częstotliwość i objętość karmienia..
Jeśli problem leży głębiej, zalecana jest korekta leczenia refluksu żołądkowo-przełykowego z użyciem leków blokujących wytwarzanie kwasu solnego. Leki zobojętniające kwas, adsorbenty, jako leki hamujące wydzielanie soku żołądkowego są możliwe. W celu stymulacji funkcji motorycznej ewakuacji przewodu pokarmowego zaleca się stosowanie prokinetyki..
Leczenie skurczu odźwiernika. Skurcz odźwiernika reguluje się, przypisując dziecku specjalną dietę (napój alkaliczny, gęsta owsianka) i leki przeciwskurczowe. Ilość jedzenia, które dziecko otrzymuje, powinna być odpowiednia do jego wieku. Zaleca się, aby przed karmieniem podawać dzieciom alkaliczną wodę mineralną. Po karmieniu nie należy pakować dziecka, należy go trzymać w pozycji pionowej przez co najmniej godzinę.
Skuteczne leczenie fizjoterapeutyczne obejmujące elektroforezę z nowokainą w okolicy nadbrzusza, zastosowanie ozokerytu i parafiny. Rokowania dla powrotu do zdrowia są najczęściej korzystne, a wymioty ustają od pierwszych dni po rozpoczęciu leczenia. W ciężkich przypadkach wskazana jest operacja..
Leczenie zapalenia błony śluzowej żołądka u dzieci. Gastroenterolog zajmuje się wykrywaniem i leczeniem zapalenia żołądka. Dzieciom w ostrym okresie udowodniono odpoczynek w łóżku, odmowa jedzenia do 12 godzin. Jeśli istnieje taka potrzeba, przeprowadź płukanie żołądka. Dziecko powinno pić dużo płynów, ale w małych porcjach, aby nie wywoływać wymiotów. Aby temu zapobiec, stosuj leki prokinetyczne - to Motilium i Zerukal. Aby złagodzić ból przepisane przeciwskurczowe - No-shpu, Papaverin i leki zobojętniające - Maalox, Almagel.
Po 12 godzinach dziecku oferowana jest dieta odpowiednia dla wieku, najczęściej - jest to bulion o niskiej zawartości tłuszczu, kisiel i owsianka śluzowa. Menu jest stopniowo rozbudowywane, stół staje się zwyczajny, ale zabronione są smażone, ostre, wędzone potrawy, a także surowe jedzenie. Ważne jest, aby dziecko z przeniesionym zapaleniem błony śluzowej żołądka zostało zarejestrowane u pediatrycznego gastroenterologa przez co najmniej 3 lata. Przy odpowiednim i szybkim leczeniu rokowanie na rokowanie jest korzystne.
Leczenie zapalenia żołądka i dwunastnicy. Podstawowym leczeniem gastroduodenitis w dzieciństwie jest dieta. Posiłki powinny być ułamkowe, liczba posiłków dziennie - co najmniej pięć. Jedzenie jest gotowane lub gotowane na parze. Mięso i mocne buliony warzywne, tłuste potrawy rybne, grzyby, a także wszystkie konserwy i produkty wędzone są surowo zabronione. Podczas zaostrzenia choroby dziecku udaje się spać z całkowitym odpoczynkiem fizycznym i psychicznym..
Jeśli chodzi o terapię lekową, przeprowadza się ją w zależności od przyczyny choroby. Tak więc, ze zwiększoną kwasowością przepisaną Vikalin, Almagel. Leki przeciwwydzielnicze to omeprazol, ranitydyna. Leki takie jak Zerukal i Motilium pomagają pozbyć się refluksu treści żołądkowej do przełyku. Możliwe jest prowadzenie terapii anty-helicobacter, w której przepisywany jest antybiotyk w połączeniu z preparatami bizmutu. Na przykład De-nol i Amoxicillin z metronidazolem. Dzieci z przewlekłym zapaleniem żołądka i jelit wymagają leczenia sanatoryjnego w wyspecjalizowanych ośrodkach..
Leczenie ostrego zapalenia trzustki. W ostrej fazie choroby dziecko musi przebywać w placówce medycznej. Wykazano mu ścisły odpoczynek w łóżku i post przez 12 godzin. W tym momencie roztwór do glukozy wstrzykuje się pozajelitowo i podaje się zasadową wodę mineralną. W zależności od stanu pacjenta możliwe jest wprowadzenie enzymów proteolitycznych, reopolyglucyny, plazmy. Ponadto dziecko jest przepisywane leki przeciwbólowe i przeciwskurczowe, preparaty enzymów trzustkowych (Creon, Pankreatyna), leki przeciwwydzielnicze (Pirenzepin, Famotidine).
Jeśli wymiotów nie można zatrzymać, wówczas Metoclopramide podaje się domięśniowo dziecku w dawce odpowiedniej dla wieku. We wczesnym dzieciństwie lek stosuje się z dużą ostrożnością ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu dyskinetycznego. Pozostałą część leczenia (antybiotyki, leki przeciwhistaminowe) przeprowadza się zgodnie ze wskazaniami. Po wyeliminowaniu ostrej fazy choroby dziecko otrzymuje żywność zgodnie ze specjalnym planem żywieniowym..
Leczenie chorób pęcherzyka żółciowego. Dyskinezy żółciowe traktuje się dietą z ograniczeniem tłustych, smażonych, słodkich, pikantnych potraw. Pokazywane posiłki podzielone, włączenie do diety sfermentowanych napojów mlecznych. W zależności od przyczyny choroby mogą być przepisane cholestasmolityki (Allohol, Cholensim, Flamin), środki uspokajające (Persen, Novopassit, Preparaty ziołowe), leki choleretyczne - Ksylitol, Siarczan magnezu, Sorbitol. Takie metody fizjoterapeutyczne jak prądy Bernarda, galwanizacja, elektroforeza są skuteczne..
Leczenie infekcyjnego zapalenia pęcherzyka żółciowego ogranicza się do przepisania antybiotyków (erytromycyna, penicylina, lewomycetyna). Aby pozbyć się pasożytów przepisać Aminohinol, Furazolidone. Ponadto schemat złożonej terapii obejmuje mianowanie leków żółciowych, dietetycznych, przechodzących procedury fizjoterapeutyczne..
Leczenie chorób ośrodkowego układu nerwowego. Leczenie patologii ośrodkowego układu nerwowego jest bardzo trudnym zadaniem. Z reguły terapia leży w gestii neurologa. To, w zależności od przyczyny, przeprowadza się w szpitalu lub w domu. Korekta medyczna jest zalecana przy użyciu leków poprawiających krążenie mózgowe, nootropy itp. Guzy mózgu i ciężki wodogłowie są leczone za pomocą interwencji chirurgicznej.
Spożycie ciała obcego. Połknięcie obcego ciała przez dziecko wymaga natychmiastowej pomocy ze strony dorosłych. Oczekiwana taktyka może być podjęta tylko wtedy, gdy jest rzetelnie poznane, co dokładnie dziecko połknęło, jeśli przedmiot ten jest mały i nie powoduje szkód. Jednak ważne jest śledzenie uwalniania ciała obcego przez jelita. We wszystkich innych przypadkach musisz wezwać karetkę pogotowia. Możliwe, że operacja jest wymagana. Należy wziąć pod uwagę, że niezależnie od tego, jak bezpieczna wydaje się sytuacja rodziców połykających ciało obce, obowiązkowa jest konsultacja ze specjalistą..
Leczenie urazowego uszkodzenia mózgu. Po tym, jak dziecko doznało urazowego uszkodzenia mózgu, badanie przez specjalistę powinno być szybkie. Ocena stanu dziecka, nawet pod warunkiem, że nie straciła przytomności, powinna być przeprowadzana wyłącznie przez lekarza. W łagodnym, pourazowym uszkodzeniu mózgu, do którego należy jedynie wstrząs mózgu, pacjentowi pokazano odpoczynek w łóżku, odpoczynek psycho-emocjonalny, chłód na głowie, wdychanie tlenu. W celu zapobiegania obrzękowi mózgu zaleca się leki moczopędne (diakarb, furosemid), środki uspokajające (walerian, fenobarbital), nootropy i witaminy.
Niestrawność i zatrucie. W przypadku łagodnej niestrawności lub zatrucia pokarmowego konieczne jest zapewnienie dziecku obfitego picia. Możliwe jest akceptowanie enterosorbentów - Smekta, węgiel aktywny, enterosgel itp. Należy powstrzymać się od jedzenia przez 6-12 godzin. W przypadku zatrzymania wymiotów, przez pierwsze kilka dni zaleca się łagodną dietę (sfermentowane produkty mleczne, śluzowce, krakersy itp.).
Jeśli wymioty stają się uporczywe, a biegunka się łączy, należy zwrócić się o pomoc lekarską, przepisując leki nawadniające (Oralit, Regidron), polienzymy (Panzinorm, Festal, Mezim-Forte). Jeśli chodzi o terapię antybakteryjną, jest ona wykonywana pod ścisłym nadzorem lekarza..
Leczenie zespołu acetonemowego. Leczenie kryzysu acetonemowego odbywa się w szpitalu. Dziecko ma ścisłą dietę z maksymalnym ograniczeniem tłuszczów, z dużą porcją alkoholu. Zalecana lewatywa z roztworem wodorowęglanu sodu, rehydratacja doustna z alkaliczną wodą mineralną i rehydronem. W przypadku utrzymujących się wymiotów stosuje się środki przeciwwymiotne, przeciwskurczowe i uspokajające. U dzieci z zespołem acetonemicznym zapisano endokrynolog dziecięcy.
Jeśli dziecko ma psychogenne wymioty, potrzebuje pomocy psychoterapeuty, który musi poznać przyczyny jego wystąpienia..
Kiedy pojawiają się wymioty w odpowiedzi na wprowadzenie nowego produktu, należy go tymczasowo zaniechać. Być może kilka miesięcy później ten sam produkt nie spowoduje takiej reakcji, ponieważ układ pokarmowy dziecka stanie się doskonalszy..
Leczenie zwężenia odźwiernika, inwazji jelit, ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego i uchyłka wrodzonego przełyku tylko operatywne.
