Stwardnienie rozsiane jest patologią neurologiczną charakteryzującą się postępującym przebiegiem z wieloma zmianami w OUN i mniejszą liczbą zmian w obwodowym układzie nerwowym. W neurologii można znaleźć terminy "stwardnienie rozsiane", "stwardnienie rozsiane", "stwardnienie płytek", "wieloosteroszowe zapalenie mózgu i rdzenia", z których wszystkie są określeniem tej samej choroby. Przebieg patologii jest falisty, postać jest przewlekła.
Jeśli wcześniej większość ludzi ze stwardnieniem rozsianym żyła w krajach odległych od równika, to w tym momencie nie ma wyraźnego rozmieszczenia geograficznego. W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci nastąpił wzrost patologii w większości regionów świata, choć przywództwo pozostaje w krajach o klimacie umiarkowanym. Tam stawki wynoszą od 50 do 100 osób na 100 000 mieszkańców.
Najczęściej kobiety chorują, chociaż około jedna trzecia przypadków stwardnienia rozsianego występuje w męskiej populacji planety. Przejawia się częściej patologią w młodym wieku, dotykając aktywnych ludzi w wieku od 20 do 45 lat - to prawie 60% wszystkich pacjentów. Najczęściej stwardnienie rozsiane jest diagnozowane u osób wykonujących pracę umysłową..
Ponadto, naukowcy w tym momencie zmieniają granice wiekowe debiutu choroby w kierunku ich ekspansji. Tak więc w medycynie opisano przypadki stwardnienia rozsianego w wieku dwóch lat, a także w wieku 10-15 lat. Liczba pacjentów dzieci wynosi od 2 do 8% ogólnej liczby przypadków. Grupa ryzyka obejmuje teraz osoby w wieku powyżej 50 lat.
Treść artykułu:
- Przyczyny stwardnienia rozsianego
- Pierwsze oznaki stwardnienia rozsianego
- Główne objawy stwardnienia rozsianego
- Konsekwencje stwardnienia rozsianego
- Diagnoza stwardnienia rozsianego
- Odpowiedzi na popularne pytania
- Leki i leki na stwardnienie rozsiane
Przyczyny stwardnienia rozsianego
W wyniku wpływu wielu czynników wzrasta zdolność przenoszenia bariery krew-mózg (jej główną funkcją jest ochrona antygenów mózgu przed destrukcyjnym działaniem własnych komórek układu odpornościowego). W rezultacie więcej limfocytów T dostaje się do tkanki mózgowej i rozpoczyna się proces zapalny. Rezultatem tego stanu zapalnego jest zniszczenie osłonki mielinowej nerwu, ponieważ układ odpornościowy postrzega antygeny mielinowe jako obce. Przeniesienie impulsów nerwowych w tej samej objętości staje się niemożliwe i dana osoba zaczyna cierpieć z powodu objawów choroby..
Przyczynami stwardnienia rozsianego są liczne czynniki zewnętrzne i wewnętrzne, dlatego uważa się je za patologię wieloczynnikową..
Naukowcy są szczególnie zainteresowani następującymi okolicznościami etiologicznymi:
Wpływ wirusów na występowanie choroby. Są to retrowirusy, wirusy opryszczki, wirus odry i różyczki, zakaźna mononukleoza, zwłaszcza w połączeniu z endogennymi retrowirusami. Przeniesione infekcje bakteryjne - paciorkowiec, gronkowiec itp. - mają negatywny wpływ, jednak naukowcy doszli do wniosku, że nie ma pojedynczego wirusa, który bezpośrednio doprowadziłby do rozwoju choroby. Są jednak czynnikami wyzwalającymi, które wspierają i indukują rozwój procesu zapalnego i autoimmunologicznego, stymulując w ten sposób zmiany neurodegeneracyjne.
Wpływ przewlekłego zatrucia na organizm ludzki. Szczególnie niebezpieczne są zatrucia substancjami chemicznymi, rozpuszczalnikami organicznymi, metalami, benzyną itp. Życie w strefie nieprzyjaznej dla środowiska, zwłaszcza w dzieciństwie, jest uważane za czynnik negatywny..
Funkcje diety. W związku z tym niebezpieczeństwo tłuszczów i białek zwierzęcych, ich nadmierne stosowanie w wieku 15 lat. Jeśli dana osoba cierpi na otyłość od 20 roku życia, ryzyko rozwoju choroby wzrasta 2-krotnie. Udowodniono również, że nadmierne spożycie soli prowadzi do patologicznej aktywności układu odpornościowego..
Częste przeciążenia psycho-emocjonalne, chroniczny stres.
Stres fizyczny.
Urazy głowy i kręgosłupa, operacja.
Genetyczne predyspozycje do rozwoju choroby. Jest to szczególnie widoczne w historii rodzinnej stwardnienia rozsianego. Ryzyko choroby u krewnych wynosi od 3 do 10%.
Przyjmowanie doustnych środków antykoncepcyjnych zwiększa ryzyko rozwoju choroby o 35%.
Podwyższony poziom cukru we krwi prowadzi do szybkiego postępu choroby..
Naukowcy zidentyfikowali również epidemiologiczne czynniki ryzyka rozwoju choroby:
Należący do rasy europejskiej. Na przykład wśród Eskimosów, Indian, Majori i niektórych innych ras choroba jest niezwykle rzadka..
Obecność rodzinnego stwardnienia rozsianego
Przynależność do kobiety, we wszystkich populacjach pacjentów, to kobiety przeważają, jednak niekorzystny przebieg choroby jest typowy dla mężczyzn.
Zmiana obszaru zamieszkania wpływa na zmianę częstości występowania choroby wśród migrującej populacji.
Zdarzają się przypadki gwałtownego wzrostu częstości występowania w ograniczonym obszarze w pewnym okresie czasu..
Pierwsze oznaki stwardnienia rozsianego
Objawy stwardnienia rozsianego w 40% przypadków choroby stają się zaburzeniami funkcji motorycznych, takimi jak osłabienie mięśni, zaburzenia ruchowe. Również w 40% przypadków występują zaburzenia wrażliwości kończyn - na przykład drętwienie, mrowienie w dłoniach i stopach..
W 20% przypadków stwardnienia rozsianego obserwuje się zaburzenia widzenia, upośledzenie ruchu podczas chodzenia, dobrowolne oddawanie moczu, szybkie zmęczenie, zaburzenia czynności seksualnych. Przy długim przebiegu choroby obserwuje się spadek inteligencji.
Oznaki rozwoju stwardnienia rozsianego zależą od lokalizacji umiejscowienia demielinizacji. Dlatego objawy u różnych pacjentów są zróżnicowane i często nieprzewidywalne. Nigdy nie jest możliwe jednoczesne wykrycie całego zespołu objawów u jednego pacjenta jednocześnie..
Pierwsze oznaki choroby są wynikiem demielinizacji, która powoduje osłabienie impulsów elektrycznych wzdłuż włókien nerwowych. Najczęściej manifestują się gwałtownie, niedostrzegalnie, w ukrytym przebiegu choroby, lekarze rzadko obserwują.
Tak więc najczęściej występującymi pierwszymi objawami stwardnienia rozsianego są:
Mrowienie i drętwienie kończyn.
Okresowo pojawiające się uczucie osłabienia kończyn, które najczęściej obserwuje się z jednej strony.
Niewyraźne widzenie, niewyraźne widzenie, podwójne widzenie. Ponadto możliwe jest pojawienie się zasłony przed oczami, która powoduje ślepotę jednego lub obu oczu. Zaburzenia okulotoryczne, takie jak strabizm, podwójne widzenie, oczopląs wertykalny i międzywęzłowa porażenie oczne - częste pierwsze oznaki wystąpienia.
Zaburzenia miednicy. Jest to naruszenie procesu oddawania moczu obserwowane u prawie połowy wszystkich pacjentów. Ten objaw jest jedynym objawem u 15% osób ze stwardnieniem rozsianym. Niekompletne opróżnianie pęcherza jest możliwe, nocturia (gdy więcej moczu wypuszcza się w nocy niż w ciągu dnia), trudności w oddawaniu moczu, nietrzymanie moczu, nagłe pragnienie opróżnienia, przerywane oddawanie moczu.
Już w początkowych stadiach choroby następuje wzrost zmęczenia lub tzw. "Syndrom chronicznego zmęczenia".
Pierwszymi oznakami zbliżającej się choroby mogą być: zapalenie nerwu twarzowego, zawroty głowy, chwiejność podczas chodzenia, ataksja (statyczna i dynamiczna), oczopląs poziomy, niedociśnienie, itp..
Główne objawy stwardnienia rozsianego
W miarę postępu choroby pojawiają się następujące objawy stwardnienia rozsianego:
Upośledzona wrażliwość. Uczucia, które nie są typowe dla zdrowego człowieka: drętwienie, swędzenie, pieczenie skóry, mrowienie, bóle przełykowe - wszystkie te objawy częściej przeszkadzają pacjentowi. Zakłócenia zaczynają się w dystalnych obszarach, a mianowicie od palców kończyny, stopniowo ją chwytając. Naruszenia często są jednostronne, ale czasami dochodzi do przejścia do drugiej kończyny. Osłabienie we wstępnych stadiach choroby może być mylone ze zmęczeniem, ale w miarę rozwoju miażdżycy trudniejsze będzie wykonywanie nawet prostych ruchów. Kończyny stają się obce, nie ma możliwości utrzymania siły mięśni..
Naruszenia z widzenia. Na części narządu wzroku występuje naruszenie percepcji kolorów, ewentualnie rozwój zapalenia nerwu wzrokowego, ostry spadek widzenia. Najczęściej zmiana jest również jednostronna. Nieświadomość i podwójne widzenie, brak przyjaznego ruchu oczu przy próbie ich odsunięcia - wszystko to są objawy choroby.
Drżenie kończyn. Ten objaw znacząco pogarsza jakość życia pacjenta. Możliwe, że nie tylko kończyny będą narażone na drżenie, ale także na ludzkie ciało. Dzieje się tak w wyniku niekontrolowanych skurczy mięśni, co uniemożliwia wykonywanie pracy i działań społecznych..
-
Bóle głowy. Ból głowy jest bardzo częstym objawem choroby. Naukowcy sugerują, że jego występowanie wiąże się z zaburzeniami mięśni i depresją. To właśnie w przypadku stwardnienia rozsianego ból głowy występuje trzy razy częściej niż w przypadku innych chorób neurologicznych. Czasami może to być zwiastunem zbliżającego się pogorszenia choroby lub oznaką debiutanckiej patologii. (Zobacz także: przyczyny, oznaki i objawy bólu głowy, konsekwencje)
Zaburzenia połykania i zaburzenia mowy. Objawy te występują zwykle równolegle. Jeśli w 50% przypadków pacjenci nie zwracają uwagi na przypadki naruszeń połykania, nie można nie zauważyć zakłóceń mowy. Przejawia się to w jego sztywności, rozmyciu, slurringu.
Naruszenie chodu. Trudności podczas chodzenia są spowodowane drętwieniem stóp, brakiem równowagi, skurczami mięśni, osłabieniem mięśni, drżeniem.
Skurcz mięśni. To właśnie ten objaw często staje się przyczyną niepełnosprawności pacjenta. W wyniku powstałych skurczów osoba nie jest w stanie odpowiednio kontrolować ruchów rąk i nóg..
Zwiększona wrażliwość na ciepło. Możliwe zaostrzenie objawów choroby podczas przegrzania organizmu. Takie sytuacje często występują na plaży, w saunie, w wannie.
Upośledzenie funkcji poznawczych, spadek zdolności poznawczych. Objaw ten jest charakterystyczny dla 50% wszystkich pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. Mają spowolnione myślenie, upośledzenie pamięci, spadek koncentracji uwagi, trudności w postrzeganiu informacji, trudno jest przejść z jednego rodzaju działania na inny. W rezultacie pacjent staje się niezdolny do wykonywania nawet podstawowych codziennych zadań..
-
Zawroty głowy. Objaw ten występuje we wczesnych stadiach choroby i pogarsza się wraz z postępem choroby. Osoba może poczuć swoją niestabilność, a także cierpieć z powodu "ruchu" swojego otoczenia. (czytaj także: zawroty głowy - rodzaje i przyczyny)
Chroniczny syndrom zmęczenia. Nadmierne zmęczenie jest najbardziej widoczne po południu. Pacjent doświadcza nie tylko osłabienia mięśni, ale także emocjonalnego, wyczerpania psychicznego, senności i ospałości.
Naruszenie pożądania seksualnego. Aż 90% mężczyzn i do 70% kobiet cierpi na dysfunkcję seksualną. To naruszenie może być wynikiem zarówno problemów psychicznych, jak i wyniku ośrodkowego układu nerwowego. Libido upada, zakłóca proces erekcji i ejakulacji. Jednak do 50% mężczyzn nie traci porannej erekcji. Kobiety nie są w stanie osiągnąć orgazmu, stosunek płciowy może powodować ból, często zmniejsza się wrażliwość w okolicy narządów płciowych.
Problemy z nocnym wypoczynkiem. Pacjentom trudniej jest zasnąć, co najczęściej jest spowodowane skurczami kończyn i innymi wrażeniami dotykowymi. Sen staje się niespokojny, w wyniku czego w ciągu dnia osoba doświadcza tępoty świadomości, braku jasności myśli.
Naruszenie przez regulację wegetatywną. Im dłużej choroba istnieje, tym większe ryzyko wystąpienia zaburzeń autonomicznych. Osoba cierpi na hipotermię poranną, nadmierne pocenie się stóp w połączeniu ze słabością mięśni, niedociśnieniem tętniczym, zawrotami głowy i zaburzeniami rytmu serca..
Depresyjny nastrój, zwiększony niepokój. Depresja może być konsekwencją choroby podstawowej lub reakcji pacjenta na zdiagnozowany problem. W związku z tym występują częste przypadki prób samobójczych, alkoholizm. W rezultacie człowiek staje się całkowicie nieprzystosowany społecznie, jego osobowość ulega zniszczeniu..
Naruszenia procesu oddawania moczu. Wszystkie objawy związane z procesem oddawania moczu w początkowych stadiach choroby w miarę jej rozwoju są pogarszane.
Dysfunkcja jelit. Problem ten może objawiać się nietrzymaniem kału lub sporadycznymi zaparciami.
Rzadkie objawy choroby. Około 6% wszystkich pacjentów ze stwardnieniem rozsianym cierpi na upośledzenie słuchu, najczęściej nie jest to głuchota, ale utrata słuchu spowodowana uszkodzeniem nerwu słuchowego..
Zakłócenie zapachu jest kolejnym rzadkim, ale częstym objawem choroby. Przyczynami anozymii mogą być uszkodzenia błony śluzowej nosa, deformacje kości.
Napady padaczkowe występują u 2-3% pacjentów. Co może być związane z nawracającym nadmiernym wzbudzaniem neuronów w wyniku ekspozycji na nie zlokalizowane w centrum demielinizacji.
Labilność emocjonalna, przejawiająca się w nieoczekiwanych zmianach nastroju.
Ponadto na tle istniejących objawów mogą wystąpić wtórne objawy choroby. W związku z tym ryzyko infekcji dróg moczowych zwiększa się z powodu dysfunkcji układu moczowo-płciowego, rozwoju zapalenia płuc i odleżyn, co jest możliwe w wyniku siedzącego trybu życia itp..
Konsekwencje stwardnienia rozsianego
Jeśli stwardnienie rozsiane początkowo charakteryzuje się ciężkim przebiegiem, nie wyklucza ryzyka śmiertelnego wyniku z zaburzeniami czynności oddechowej i czynności serca..
Często przyczyną śmierci pacjentów stają się zapalenie płuc, które charakteryzuje się ciężkim przebiegiem i zastępują się nawzajem..
Występowanie odleżyn jest kolejną konsekwencją stwardnienia rozsianego. Mogą one z kolei prowadzić do ciężkiej sepsy, która powoduje śmierć pacjenta. Ciężko chorzy, którzy zostali unieruchomieni przez dłuższy czas, są narażeni na odleżyny i pieluszkowe wysypki..
Niepełnosprawność czeka na wszystkich pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, jednak dzięki dobrze przeprowadzonej terapii można jej uniknąć przez dłuższy czas..
Diagnoza stwardnienia rozsianego
Lekarze stosują specjalne kryteria diagnostyczne w celu określenia choroby:
Obecność objawów wielu ogniskowych uszkodzeń OUN - istota biała mózgu i rdzenia kręgowego;
Postępujący rozwój choroby ze stopniowym dodawaniem różnych objawów;
Symptom niestabilności;
Progresywny charakter choroby.
MRI mózgu i niektóre części kręgosłupa mogą wykryć obecność ognisk dimeelinacyjnych i wykryć ich dystrybucję. Najczęściej są zlokalizowane w pobliżu komór mózgu, gdzie znajduje się jego istota biała. Priorytetem jest wykonanie MRI z wprowadzeniem środka kontrastowego, który pozwala dokładniej identyfikować ogniska, w których bariera krew-mózg jest zerwana. Pozwala to na określenie aktywności procesu zapalnego w czasie badania.
Czasami, aby potwierdzić diagnozę, konieczne jest zdiagnozowanie punkcji rdzenia kręgowego oraz jej badania biochemiczne i mikroskopowe. Płynna kompozycja choroby jest zmienna, występuje umiarkowany wzrost liczby limfocytów, podczas gdy liczba czerwonych krwinek pozostaje prawidłowa - wynika to z badania mikroskopowego.
Kluczowym punktem analizy biochemicznej płynu jest określenie mieliny i stopnia jej aktywności. Jego ilość będzie zwiększona podczas zaostrzenia stwardnienia rozsianego w płynie mózgowo-rdzeniowym, szczególnie w pierwszych 2 tygodniach od początku ostrej fazy choroby..
Może być konieczne zbadanie aktywności bioelektrycznej mózgu, badanie VEP, SSEP, potencjałów wywołanych przez słuch, audiometrii i stabilografii.
Badanie okulistyczne jest obowiązkowe we wczesnych stadiach choroby..
Odpowiedzi na popularne pytania
Ile osób żyje ze stwardnieniem rozsianym? Oczekiwana długość życia pacjenta zależy od terminowości rozpoczęcia leczenia, od charakteru przebiegu choroby, od obecności współistniejących patologii. Jeśli terapia nie występuje, pacjent nie będzie żył dłużej niż 20 lat od momentu rozpoznania. Kiedy minimalne czynniki są zminimalizowane, średnia długość życia danej osoby zmniejsza się średnio o 7 lat w porównaniu ze średnią długością życia zdrowej osoby. Ponadto wiek, w którym objawia się choroba, ma wpływ na długość życia. Im starsza osoba, tym większe ryzyko szybkiego rozwoju stwardnienia i początku śmierci w ciągu pierwszych pięciu lat.
Czy stwardnienie rozsiane jest dziedziczone? Stwardnienie rozsiane nie jest uważane za chorobę dziedziczną, chociaż istnieje skłonność do wrodzonej predyspozycji do niej. Lekarze tłumaczą to monotonią prowokatorów, którzy wpływają na rozwój choroby w tej samej rodzinie..
Czy mogę pić alkohol ze stwardnieniem rozsianym? Bułgarscy naukowcy przeprowadzili badanie, które wykazało, że niskie spożycie alkoholu ma działanie przeciwzapalne w stwardnieniu rozsianym. Jednak dawki są ważne w tym względzie. Na początku zatrucia u pacjentów z bardziej wyraźnymi zaburzeniami koordynacji i mowy, z nadużywaniem alkoholu zwiększa się liczba zaostrzeń choroby. Ponadto, niektórzy lekarze twierdzą, że prognozy pogarszają się nawet przy zastosowaniu małych dawek. W związku z tym kwestia zgodności alkoholu i stwardnienia rozsianego pozostaje nadal otwarta i każda osoba podejmuje decyzję niezależnie.
Czy mogę kąpać się w wannie na stwardnienie rozsiane? Nie, nie możesz. Jakikolwiek wzrost temperatury ciała (gdy kąpiele, letnie upały, gorączka itp.) Prowadzą do pogorszenia stanu pacjenta, do naruszenia przewodnictwa nerwowego. Podczas wizyty w wannie wzrośnie uczucie drętwienia kończyn, zmęczenia i drżenia. Ponadto zaostrza się upośledzenie wzroku i zmniejsza się zdolności poznawcze. Jednak warto wziąć pod uwagę, że objawy choroby będą się zmniejszać wraz ze spadkiem temperatury ciała. Oznacza to, że bycie w kąpieli nie doprowadzi do trwałych zmian organicznych w stwardnieniu rozsianym..
Dr Myasnikov o stwardnieniu rozsianym:
Leki i leki na stwardnienie rozsiane
Stwardnienie rozsiane uważa się obecnie za nieuleczalne. Jednak u ludzi obserwuje się leczenie objawowe, które może poprawić jakość życia pacjenta. Jest przepisywany lekom hormonalnym, oznacza zwiększenie odporności. Leczenie sanatoryjne i uzdrowiskowe ma pozytywny wpływ na kondycję takich osób. Wszystkie te środki pozwalają na zwiększenie czasu remisji..
Leczenie lekami hormonalnymi odbywa się zgodnie ze schematem pulsoterapii. Oznacza to, że pacjentowi przepisuje się wysokie dawki leków na okres do 5 dni..
Akceptacja kortykosteroidów jest spowodowana mianowaniem leków zawierających magnez i potas. To może być Panangin i Asparkam..
Aby chronić przewód pokarmowy przepisany Omeprazol, Omez, Orthanol, Losek, Ultop.
Możliwe jest zastosowanie immunosupresyjnego Mitoksantronu, który jest przepisywany na nawracającą i intensywnie postępującą postać choroby..
Ixel, Paxil, Tsipramil, Fluoxetine, a także środki uspokajające, na przykład Fenozemap, są przepisywane w celu wyeliminowania depresji..
Detruzitol, Prozerin, Amitryptylina pomagają radzić sobie z zaburzeniami miednicy.
Pomocnicze środki w celu zmniejszenia objawów choroby obejmują leki nootropowe, witaminy B i E, enterosorbenty, przeciwutleniacze.
Pomaga zmniejszyć liczbę zaostrzeń leku z grupy immunomodulatorów - Copaxone.
Narkotyki pomagają radzić sobie z bólami - teksty piosenek, Gabapentin, Finlepsin.
Gliatylina w stwardnieniu rozsianym
To jest lek nootropowy. Może mieć bezpośredni wpływ na ośrodkowy układ nerwowy, przyspieszyć przekazywanie impulsów nerwowych, poprawić elastyczność błon i zwiększyć funkcjonalność receptorów. Ponadto, Gliatilin wzmaga przepływ krwi w mózgu, aktywuje mózg. Podejmuje się go w celu zapobiegania i korygowania choroby..
Przeciwwskazaniami do powołania jest indywidualna nietolerancja składników leku, czas karmienia piersią i ciąża. W okresie ostrym podaje się domięśniowe podanie 1 ampułki dziennie. Przebieg terapii to zwykle 10 dni, jednak można zwiększyć czas leczenia, jeśli nie jest możliwe osiągnięcie pozytywnej dynamiki..
W celu zapobiegania chorobie lek przyjmuje się w postaci kapsułek, dawkę oblicza lekarz. Przebieg leczenia może trwać do sześciu miesięcy..
Sermion w stwardnieniu rozsianym
Sermion odnosi się do leków alfa-blokerów, które pomagają poprawić zaopatrzenie mózgu i krwi obwodowej. Podczas jego długiej recepcji zdolności poznawcze ulegają znacznej poprawie, anomalie behawioralne maleją.
Lek jest przepisywany w dawce 30 mg dwa razy dziennie lub 5-10 mg trzy razy dziennie. Sermion jest przepisywany przez dłuższy czas, który nie może być krótszy niż 3 miesiące.
Odroczony zawał mięśnia sercowego, ostre krwawienie, okres noszenia dziecka, karmienie piersią, wiek do 18 lat i bradykardia są przeciwwskazaniami do przepisania leku. Jeśli wymagane jest uszkodzenie nerek, wymagane jest zmniejszenie dawki..
Novantron ze stwardnieniem rozsianym
Novantron odnosi się do leków przepisanych na raka. Jednak zaleca się przyjmowanie w stwardnieniu rozsianym, jako środka hamującego układ odpornościowy. W rezultacie możliwe jest zmniejszenie aktywności procesu zapalnego i zmniejszenie objawów choroby. Lek zaleca się przyjmować z szybko pogarszającym się stanem pacjenta, a także ze stopniowo nawracającą postacią choroby..
Lek podaje się dożylnie raz na 90 dni lub do 4 razy w roku. Maksymalna dopuszczalna liczba dawek - od 8 do 12.
Skutki uboczne leczenia produktem Novantronom są dość poważne, między innymi nudności, ścieńczenie włosów, aż do ich utraty, spadek liczby leukocytów we krwi.
Ponadto, lek jest zabroniony do wprowadzenia dny, z infekcjami wirusowymi, w obecności chorych zębów, z patologiami wątroby, podczas ciąży i laktacji oraz z niektórymi innymi chorobami. Należy pamiętać, że lek hamuje układ odpornościowy, a zatem zwiększa ryzyko rozwoju innych zakażeń. Jeśli jakiekolwiek pogorszenie stanu jest konieczne, należy skonsultować się z lekarzem..
Abaggio ze stwardnieniem rozsianym
Abaggio lub teriflumonid stosuje się w leczeniu nawracających postaci stwardnienia rozsianego. Ten lek przyjmuje się doustnie każdego dnia. Należy do grupy immunomodulatorów, ma właściwości przeciwzapalne.
Z możliwych skutków ubocznych można zauważyć nudności, biegunkę, zaburzenia w wątrobie, utratę włosów. W przypadku stwardnienia rozsianego weź 1 tabletkę dziennie. Przebieg leczenia określa lekarz..
Prolips
Prolips to oczyszczone białka mieliny bydlęcej. Jego odbiór przyczynia się do zapobiegania agresji autoimmunologicznej organizmu. Prolips przepisany w dawce 150 mg, wielość odbioru - po 1 dniu. Aby zapobiec zaostrzeniom choroby, należy ją zażywać przez cały rok..
Zalecane połączenie leku z wielonienasyconymi kwasami tłuszczowymi Omega 3 i Omega 6, a także z kompleksami witamin, które zawierają witaminy z grupy B.