Dzieci są narażone na ryzyko wystąpienia jakiejkolwiek polineuropatii mniej niż dorośli, z uwagi na fakt, że przyczyny tych chorób u dzieci nie są tak wyraźne. Jednak młody wiek nie chroni dzieci przed tą nieprzyjemną chorobą, w tym od dziedzicznej polineuropatii. W przypadku wszystkich polineuropatii, niezależnie od przyczyn ich pojawienia się, najczęstszymi objawami są gęsia skórka i drętwienie..
Dziedziczna polineuropatia
Wrodzona polineuropatia różni się od innych odmian choroby tym, że nieodwracalne zaburzenia i konsekwencje przeważają nad tymi zaburzeniami, które, odpowiednio dobrane, mogą zostać przywrócone. W ostatnich dziesięcioleciach, dzięki ciągłemu rozwojowi medycyny, udało nam się dowiedzieć nie tylko o tych genach, których mutacja prowadzi do choroby, ale także o tym, że różne typy mutacji w tym samym genie prowadzą do różnych rodzajów dziedzicznych polineuropatii.
Objawy dziedzicznej polineuropatii w 75% przypadków występują w pierwszych 10 latach życia, w 10% przypadków objawy występują w wieku 10 - 20 lat, a inne rodzaje polineuropatii u dzieci pojawiają się najczęściej po 10 latach. Zwykle im później choroba przejawia się, tym bardziej sprzyja ona, ale dziedziczna polineuropatia bardzo rzadko przebiega bezobjawowo po 30 latach, może towarzyszyć temu tylko minimalnie wyraźne objawy..
Główne objawy świadczące o przejawianiu choroby: dziecko skarży się na bolesne skurcze w mięśniach nóg, które są znacznie zwiększone po długim marszu, trudności w wchodzeniu po schodach i bieganiu, uczucie osłabienia w stopach, pojawianie się owrzodzeń na stopach, zmiany w chodzie, powolne deformacje przestań Czasami staje się zauważalne, że dziecko zaczyna chodzić na palcach. Problemy zaczynają się od mięśni dłoni, na przykład dziecko nie jest w stanie zapiąć guzików.
Zespół polineuropatii
Zespół polineuropatii można scharakteryzować na podstawie głównych objawów. W procesie deformacji stopy paluchy są narażone głównie na niepożądane zmiany, przyjmując formę "młotka", co utrudnia wybór odpowiedniego obuwia. Ze względu na osłabienie i zanik mięśni kończyn dolnych dolna 1/3 uda i podudzia przybiera kształt butelki. Chorobie tej może towarzyszyć poważne zaburzenie koordynacji i atrofii nerwu wzrokowego..
Statystyki pokazują, że w większości przypadków dziedziczna polineuropatia zaczyna objawiać się jedynie w kończynach dolnych, a ręce zwykle angażują się w chorobę nie wcześniej niż 10 lat po pierwszych objawach tego zespołu. Podobnie jak w przypadku większości innych rodzajów polineuropatii objawy postaci dziedzicznej pojawiają się symetrycznie. W przeciwieństwie do innych rodzajów polineuropatii, utrata czułości jest najczęściej znacznie mniej znacząca..
Choroba najczęściej rozwija się raczej powoli, więc wiele dzieci szybko przystosowuje się do różnych wad, a nawet z długotrwałym przebiegiem choroby, zwykle pozostaje możliwość niezależnego poruszania się, ale są wyjątki od zasad. Dziś, niestety, decydujący przełom w leczeniu niebezpiecznej dziedzicznej polineuropatii jeszcze nie nastąpił, leczenie jest nadal objawowe i prawie podobne do leczenia innych typów polineuropatii u dzieci.
Jedną z głównych ról w leczeniu polineuropatii u dzieci jest specjalny masaż leczniczy, dzięki któremu możliwe jest długotrwałe zachowanie ruchomości stawów i możliwość samodzielnego poruszania się. Przy takim leczeniu dzieci, zapobieganie rozwojowi przykurczu ścięgna Achillesa również odgrywa ważną rolę. W przypadku dziedzicznej polineuropatii u dzieci warto zastanowić się nad prawidłową orientacją zawodową, na wypadek zakłóceń w ruchach rąk w trakcie choroby..
Kluczem do szybkiego powrotu do zdrowia wszystkich uszkodzonych funkcji u dzieci z dowolnym typem polineuropatii jest diagnoza na czas i wyznaczenie właściwego, a co najważniejsze, odpowiedniego dla każdego przypadku leczenia. Jeśli dziecko zachoruje na nienowotworową polineuropatię, wówczas w leczeniu jednym z najważniejszych wymagań będzie walka z chorobą podstawową lub niekorzystnymi czynnikami, które spowodowały rozwój choroby..
Dzięki osiągnięciom medycyny wyprodukowano wiele leków, których celem jest skuteczne leczenie niebezpiecznej polineuropatii lub utrzymanie stabilnego stanu pacjentów, jednak w przypadku choroby u dzieci istnieje pewne ryzyko przy wyborze składnika leku do terapii, ponieważ nie ma wystarczającego doświadczenia z tymi lekami w tej grupie wiekowej.