Na interferonach w ostatnich latach wiele się pisze i mówi. Czasem przypisuje się je właściwościom panaceum na różne choroby, a czasami są uważane za niepotwierdzone fantazje naukowców. Spróbujmy dowiedzieć się, jakie są te leki, czy możemy i powinniśmy być traktowani z ich pomocą..
Interferony są substancjami białkowymi o wspólnych właściwościach ochronnych. Są wytwarzane przez komórki organizmu w odpowiedzi na wprowadzenie patogennych wirusów. Białka te są naturalną barierą, która zatrzymuje przenikanie wirusa do ludzkiego ciała..
Kto i kiedy otworzył interferon
Rok 1957 został uznany za rok odkrycia interferonu, brytyjski naukowiec wirusolog A. Isaac i jego kolega ze Szwajcarii, dr D. Lindemann, przeprowadzili eksperymenty na myszach zainfekowanych chorobami wirusowymi. Podczas eksperymentów zaobserwowano dziwny wzór - myszy, które były już chore na jeden typ wirusa, nie uległy zakażeniu innymi wirusami. Zjawisko to nosi nazwę interferencji (czyli naturalnej ochrony). Od tego słowa pochodzi oryginalna nazwa interferonu.
Po pewnym czasie interferony wytwarzane przez komórki ludzkie podzielono na grupy. Klasyfikacja opiera się na typach komórek, które wydzielają interferony..
Tak więc były:
- interferon (ITP) alfa (leukocyt, wytwarzany przez leukocyty);
- interferon (ITF) beta (fibroblastyczny, wytwarzany przez komórki tkanki łącznej - fibroblasty);
- gamma interferonu (ITP) (odporność - wytwarzana przez limfocyty, makrofagi i naturalne zabójcy).
Główne zastosowanie w medycynie znajduje się w interferonach alfa. Są zaangażowani w leczenie większości patologii wirusowych. Testowano ITP-beta w leczeniu klinicznych objawów stwardnienia rozsianego.
Jaki wpływ mają interferony
Zalecane do przeczytania: Odporność. Korzyści i szkody immunostymulantów i immunomodulatorów
Po spożyciu wirusy chorobotwórcze przenikają do komórek i rozpoczynają aktywny proces reprodukcji. Struktura komórkowa zainfekowana patogennym początkiem zaczyna wytwarzać interferony, które działają wewnątrz i wykraczają poza swoje granice, aby przekazywać informacje do komórek "sąsiadów". Interferon nie jest w stanie niszczyć wirusów, jego działanie opiera się na powstrzymywaniu aktywnego rozmnażania się wirusów i ich zdolności do poruszania się.
Mechanizm działania interferonu:
- aktywnie redukuje syntezę wirusów;
- powoduje aktywację komórkowych enzymów kinazy białkowej R i rybonukleazy-L, które powodują opóźnienie w produkcji cząsteczek białka wirusa, a także rozkładają RNA w komórkach (w tym wirusy);
- inicjuje syntezę białka p53, które ma zdolność wywoływania śmierci dotkniętej komórki.
Jak widzimy, interferony mogą niszczyć nie tylko obce wirusy, ale także struktury ludzkich komórek..
Oprócz szkodliwego wpływu na reprodukcję ciał wirusowych, interferony stymulują odpowiedź immunologiczną. Stymulacja enzymów komórkowych prowadzi do antywirusowej aktywacji ochronnych komórek krwi (pomocnicy T, makrofagi, komórki zabójcze).
Aktywność i agresywność interferonu jest bardzo wysoka. Czasem jedna cząsteczka interferonu może w pełni zapewnić odporność komórki na niekorzystne działanie wirusów, a także zmniejszyć ich reprodukcję o 50%.
Uwaga: od początku działania preparatów interferonowych do poziomu pełnej ochrony trwa około 4 godzin.
Spośród skutków ubocznych należy zauważyć zdolność ITP do tłumienia złośliwych komórek nowotworowych..
Na temat mechanizmu działania leku - Interferon mówi immunolog-alergolog, pracownik Departamentu Immunologii RNIMU im. N.I. Pirogov Bella Bragvadze:
Metody wytwarzania klasyfikacji interferonu
Do metod interferonu są stosowane:
- infekcja czynników ochrony ludzkiej krwi (limfocyty, leukocyty) przez pewne bezpieczne szczepy wirusów. Następnie interferon wydzielany przez komórki przechodzi technologiczne metody przetwarzania i zamienia się w formę medyczną;
- projekt genów (rekombinowany) - sztuczna hodowla bakterii (najczęściej Escherichia coli), z dostępnym genem interferonu w DNA. Opatentowana nazwa interferonu, wyprodukowana zgodnie z tą metodą - Reaferon.
Uwaga: wytwarzanie Reaferon jest znacznie tańsze niż interferon leukocytowy, a wydajność może być większa. Rekombinowany interferon jest stosowany w leczeniu nie tylko chorób wirusowych.
Na podstawie otrzymanych informacji wybieramy główne typy interferonu:
- Limfoblastoidalny ITP - pochodzące z naturalnych materiałów.
- Rekombinowany ITF - syntetyczne analogi ludzkiego interferonu.
- Pegylowany ITP - zsyntetyzowane razem z glikolem polietylenowym, dzięki czemu interferony działają dłużej niż zwykle. Mają silniejszy efekt leczniczy..
Kiedy konieczne jest użycie interferonu
Im wcześniej rozpocznie się leczenie interferonem, tym lepiej osiągnięty zostanie wynik. Jest to wzór stosowany do profilaktycznego stosowania tych leków..
Interferon jest stosowany w kompleksie środków leczniczych na grypę, wirusowe zapalenie wątroby, choroby opryszczkowe, stwardnienie rozsiane, nowotwory złośliwe, stany niedoboru odporności.
Uwaga: interferony leukocytów są obecnie praktycznie nieczynne ze względu na możliwe działania uboczne i niestabilność kompozycji, a także wysokie koszty produkcji leku.
Interferon Forms
Ze względu na to, że interferony są strukturami białkowymi, ulegają zniszczeniu w przewodzie żołądkowo-jelitowym, dlatego najbardziej optymalną metodą ich podawania jest podawanie pozajelitowe (wstrzyknięcie do mięśnia). W tym przypadku leki są wchłaniane prawie całkowicie i mają maksymalny efekt. Rozkład tkanek leków nie jest taki sam. Niskie stężenia ITP obserwuje się w układzie nerwowym, tkankach narządów wzroku. Leki są usuwane przez wątrobę i nerki..
Najczęściej stosowane postacie dawkowania:
- interferon ze świecą,
- krople do nosa interferonu,
- fiolki z interferonem do wstrzykiwań.
Skutki uboczne leczenia interferonem
Zastosowanie interferonu na początku leczenia może wywołać:
- niewielki wzrost temperatury;
- ból mięśni, gałki oczne;
- osłabienie i ociężałość w ciele, uczucie słabości;
Wczesne działania niepożądane zwykle ustępują szybko i nie wymagają dodatkowego leczenia..
W późniejszym terminie mogą wystąpić:
- zmniejszenie liczby erytrocytów, hemoglobiny, płytek krwi. Można również zaobserwować pojawianie się patologicznych form komórek krwi;
- zaburzenia snu, zmiany nastroju, szarpnięcia, bóle głowy i zawroty głowy, problemy świadomości;
- przejściowe zaburzenia krążenia mózgowego;
- problemy z widzeniem (są spowodowane problemami naczyniowymi, które odżywiają oczy, mięśnie oka i otaczające tkanki);
- objawy arytmii serca, niskie ciśnienie krwi, w niektórych przypadkach rozwój zawału mięśnia sercowego;
- różne rodzaje kaszlu z objawami duszności, zapalenia płuc. Opisano przypadek niewydolności oddechowej;
- patologia tarczycy;
- wysypki skórne;
- problemy z apetytem, w połączeniu z nudnościami, nieprzyjemnym smakiem, wymiotami, czasami pojawieniem się krwawienia z przewodu pokarmowego;
- pojawienie się aktywności transaminaz wątrobowych (enzymów wykazujących problemy w tkance wątroby);
- przypadki utraty włosów.
Obecnie stosowane preparaty interferonowe
Współczesny przemysł farmaceutyczny dostarcza na rynek krajowy szeroką gamę interferonów limfoblastoidalnych, rekombinowanych i pegylowanych:
- Limfoblastoid:
- "Wellferon" - przepisany na białaczkę, wirusowe zapalenie wątroby, rak nerki i kłykcię;
- Reaferon - jest podobny w akcji Wellferon. Używany do patologii wirusowych i nowotworowych..
- Rekombinowany:
- Laferobion.
- Roferon.
- Realdiron.
- Viferon.
- Grippferon.
- Genferon.
- Ingaron.
Wszystkie rekombinowane leki zostały użyte w chorobach wirusowych, zostały włączone do kompleksowego leczenia problemów nowotworowych, infekcji opryszczki, półpaśca, stwardnienia rozsianego.
Dostępne w postaci jałowych roztworów do wstrzykiwań, maści, kropli do nosa i oczu. Każdy z preparatów zawierających interferon zawiera instrukcje użycia..
Jakie choroby są wskazane leki interferonowe
Leczenie ITF stosuje się we wszystkich stanach związanych z niedoborem interferonu..
Najczęściej leki te są zaangażowane w:
- infekcje grypa-para-grypa, ARVI;
- ostre zapalenie wątroby typu C;
- przewlekłe zapalenie wątroby (B, C, D);
- stany niedoboru odporności.
Czy są jakieś przeciwwskazania do powołania interferonu?
Niektóre stany i choroby nie pozwalają na stosowanie leków ITP.
Interferonów nie należy przepisywać:
- ciężka choroba psychiczna, stany drgawkowe;
- dla zaburzeń krwi;
- zdekompensowane choroby układu sercowo-naczyniowego i oddechowego;
- choroby wątroby z ciężką marskością wątroby;
- ciężka cukrzyca;
W czasie ciąży i karmienia piersią, ITF jest przepisywany tylko w przypadku ścisłej potrzeby lub ze względów zdrowotnych..
Zastosowanie interferonu w praktyce pediatrycznej
Interferon dla dzieci w wieku do jednego roku nie jest stosowany. W starszym wieku każdy lek dobierany jest indywidualnie, w zależności od wieku, stanu i choroby dziecka..
Pediatra, dr Komarovsky opowiada o osobliwościach stosowania interferonu i innych leków przeciwwirusowych dla dzieci w tym przeglądzie wideo:
Induktory interferonu
Ta grupa leków nie jest interferonem, ale jest w stanie stymulować produkcję własnego ITP.
Induktory zaczęły być rozwijane od lat 70. ubiegłego wieku, ale w tamtych latach nie były uwzględniane w praktyce klinicznej ze względu na niską wydajność i wysoką toksyczność, co prowadziło do poważnych reakcji niepożądanych. Obecnie problemy te są prawie całkowicie rozwiązane, a induktory we współczesnej medycynie przyjęły godną niszę.
Istnieją dwie grupy induktorów interferonu:
- naturalne pochodzenie (wytwarzane z produktów drożdżowych i bakteriofagów);
- syntetyczny (leki kwas akrydonoacetowy i fluorenony).
Ważne: poza Rosją i innymi krajami WNP, indukujące ITF nie są wykorzystywane ze względu na brak dowodów na ich działanie kliniczne.
Obecnie opracowano ponad 10 leków o niskich właściwościach antygenowych, co znacznie rozszerzyło możliwości ich stosowania..
Najważniejszymi induktorami interferonu są:
- Amiksin - pierwszy lek z tej grupy. Dostępny w formie tabletek, ma długotrwały efekt. Penetruje do tkanek mózgu, jelit i wątroby, co przyczynia się do jego wykorzystania w różnych chorobach.
- Neovir - Ma zdolność aktywowania naturalnych zabójców. Dostępne w ampułkach do wstrzykiwań. Używany do wirusowego zapalenia wątroby, grypy, nowotworów..
- Cycloferon - wzmaga wydzielanie wszystkich rodzajów organizmów interferonowych. Dostępny w ampułkach w postaci rozpuszczalnego proszku do wstrzykiwań..
Przeznaczony jest do wirusowych postaci zapalenia wątroby, cytomegalii, kleszczowego zapalenia mózgu, wysypki opryszczki. Dla tego leku opracowano schematy stosowania leków testowane w klinikach.. - Poluden (polyadenur) - znalazłem główne zastosowanie w okulistyce. Jest przepisywany w leczeniu opryszczkowych chorób oczu..
- Polyguacyl- ma dobrą penetrację do tkanek miąższowych, także w przypadku wścieklizny.
- Kagocel- wpływa głównie na krew, śledzionę, wątrobę, nerki i narządy zawierające tkankę limfatyczną. Ta funkcja pozwala na zastosowanie go w lokalnych zmianach wirusowych..
- Rogasin - nowoczesna forma induktorów interferonu, skuteczna przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby i nowotworom.
Lotin Alexander, radiolog, narkolog