Objawy zakażenia białkami, leczenie i profilaktyka

Proteus (Proteus) to warunkowo patogenny mieszkaniec jelit człowieka i zwierząt, który może istnieć przez długi czas w wodzie i glebie. Przez długi czas mikroorganizm ten nie miał dużego znaczenia w rozwoju chorób zakaźnych i zapalnych. Ale ostatnio, w związku z poprawą diagnostyki, rola proteus jako czynnika sprawczego poważnych dolegliwości jest coraz bardziej potwierdzona. Jednocześnie często staje się przyczyną chorób zakaźnych szpitalnych (szpitalnych związanych z pobytem w szpitalu), które są trudne do leczenia..

Zakażenie białkami: sposoby zakażenia

Źródłem zakażenia są ludzie chorzy i zwierzęta, których kał chorobotwórczych drobnoustrojów przedostaje się do środowiska w dużych ilościach.. Dalsze protei mogą przenikać ludzkie ciało w następujący sposób:

  • Z pokarmem zanieczyszczonym czynnikiem sprawczym (głównie z zepsutym mięsem i produktami mlecznymi, rybami, nieumytymi warzywami i owocami itp.).
  • Przez wodę (podczas kąpieli i połknięcia wody).
  • Przez brudne ręce, naczynia, przedmioty gospodarstwa domowego.

Osobno należy podkreślić cechy infekcji Proteusem w placówkach medycznych. Przenoszenie tej infekcji odbywa się głównie za pomocą narzędzi używanych przez lekarzy i pielęgniarki podczas zabiegów medycznych, a także przedmiotów opieki nad pacjentem. W wyniku tej infekcji rozwija się zakażenie rany, odmiedniczkowe zapalenie nerek (zapalenie miseczek i miedniczek nerkowych), zapalenie pępka noworodka, zapalenie ucha, zapalenie zatok..

Czynniki przyczyniające się do rozwoju procesów zapalnych podczas zakażenia Proteus są następujące:

  • niekontrolowane antybiotyki;
  • osłabienie mechanizmów obronnych organizmu w wyniku chorób przewlekłych, niedoborów odporności, patologii krwi, fizjologicznej niedojrzałości układu odpornościowego u noworodków i małych dzieci w wieku do jednego roku, a także związanego z wiekiem zubożenia odporności u osób starszych.

Jak rozwija się infekcja białkowa?

U zdrowych ludzi ten mikroorganizm może pozostawać przez dłuższy czas w dolnych partiach przewodu pokarmowego bez żadnych patologicznych objawów. Jednak zakłócenie normalnej mikroflory jelitowej w kierunku zmniejszania liczby Escherichia coli, bifidu i pałeczek mlekowych w tym stanie staje się idealną podstawą do aktywacji takich drobnoustrojów jak protei. Stan, który rozwija się w takich sytuacjach, nazywa się dysbakteriozą jelitową. Jeśli osoba "spożywa" dużą liczbę Proteus wraz z produktami niskiej jakości lub wodą, jest bardziej narażona na wystąpienie objawów ostrego zapalenia żołądka i jelit..

Kiedy proteus przenika od zewnętrznego środowiska do tych części ludzkiego ciała, gdzie w normie tej bakterii nie powinno być, rozwijają się ropne zapalenia. Lokalizacja takich procesów zapalnych może być dowolna - narządy moczowe, rany, ucho, zatoki przynosowe itp..

Proteus: Objawy choroby

Okres inkubacji w przypadku chorób wywoływanych przez Proteus zwykle trwa od kilku godzin do 2-3 dni. Nie ma konkretnych objawów, charakterystycznych nazw dla tej infekcji.. Na przykład, w przypadku zmiany przewodu pokarmowego u pacjentów objawy pojawiają się nieodłącznie w innych ostrych chorobach zakaźnych przewodu żołądkowo-jelitowego:

  • podwyższona temperatura;
  • osłabienie, bóle głowy i inne objawy zatrucia (Proteus syntetyzuje endotoksynę);
  • nudności i wymioty;
  • frustracja stolca (kał staje się płynny i obraźliwy, defekacja powtarza się 4-5 razy dziennie);
  • skurcze, niestabilny ból brzucha;
  • jelitowe dudnienie i wzdęcia.

Jeśli drogi moczowe są dotknięte, ból pojawia się podczas oddawania moczu (z zapaleniem pęcherza, zapaleniem cewki moczowej), zatrucia, wzrosty temperatury ciała i laboratoryjne objawy stanu zapalnego są wykrywane w moczu. Kiedy zakażenie rany rany infekcyjnej ropieje i słabo się goi.

Proteus u dzieci

Zakażenie białkami jest szczególnie niebezpieczne dla noworodków, którzy mogą napotkać je w placówkach medycznych (szpital porodowy, oddziały neonatalne). W wyniku zakażenia u dzieci rozwija się wyraźna toksyna, wymioty, biegunka i ciężkie odwodnienie. Ponadto prawdopodobieństwo zakażenia raną pępowinową i wystąpienia zapalenia opon mózgowych jest wysokie. Takie stany zapalne rozprzestrzeniają się bardzo szybko na żyły pępkowe i wrotne, które są obarczone sepsą. Ponadto zakażenie Proteusem noworodków może prowadzić do rozwoju ostrego ropnego zapalenia opon mózgowych..

U więcej dorosłych dzieci zakażenie białkowe najczęściej objawia się objawami uszkodzeń przewodu żołądkowo-jelitowego, dróg moczowych, ucha, zatok przynosowych, płuc, a także ropnych procesów zapalnych na skórze..

Diagnostyka

Podstawowa diagnoza chorób wywołanych przez Proteus opiera się na obrazie klinicznym i wykryciu obecności czynników ryzyka u pacjenta.. Główną i najbardziej niezawodną metodą diagnozowania zakażeń białkowych jest bakteriologia, to jest, wysiew materiału pobranego od pacjenta, na pożywce odżywczej i uwolnienie patogenu. Materiałem testowym może być kał, mocz, zranienie rany, wydzielina z uszu - wszystko zależy od postaci infekcji..

Ponadto, badania serologiczne mają również pewne znaczenie, ale ich wyniki nie są już odpowiednie do wykrywania, ale do retrospektywnego potwierdzenia obecności infekcji, ponieważ lekarz może otrzymać tylko ostateczne dane 2 tygodnie po wstępnej analizie. Do tego czasu pacjent może już być zdrowy..

Leczenie zakażeń białkami

Antybiotyki są stosowane w większości przypadków w leczeniu infekcji białkowych.. Co więcej, dla prawdziwie skutecznej antybiotykoterapii potrzebny jest antybiogram - analiza wrażliwości czynnika sprawczego na różne leki przeciwbakteryjne. Badanie to ma szczególne znaczenie w przypadku chorób szpitalnych, ponieważ proteazy, nazywając je, są prawie zawsze niewrażliwe na wiele antybiotyków, więc standardowe leczenie może nie być wystarczająco skuteczne. W przypadku takich pacjentów leki przeciwbakteryjne stosowane w leczeniu proteazy są zazwyczaj przepisywane nie jeden po drugim, lecz łączone są w kilka, aby całkowicie zniszczyć patogen..

Ponadto bakteriofagi (preparaty zawierające wirusy bakterii) są szeroko stosowane w infekcjach białkowych. Szczególnie często są przepisywane na dysbakteriozę i nadmierny wzrost Proteus na plonach małych dzieci..

Innym ważnym punktem w leczeniu infekcji białkowej jest przywrócenie prawidłowej mikroflory jelitowej. Aby to zrobić, należy użyć specjalnych preparatów bakteryjnych i prebiotyków (leki zawierające substancje zapewniające dobre rozmnażanie w jelicie "korzystnych" mikroorganizmów).

Środki immunomodulujące i autoszczepionki (preparaty immunologiczne wytworzone na podstawie patogennej bakterii wyizolowanej od pacjenta) mogą być stosowane u pacjentów z zakażeniem białkowym na tle osłabionej odporności..

Objawowe leczenie chorób wywołanych przez Proteus, wyznaczonych w zależności od występowania określonych objawów. Jeśli to konieczne, terapia detoksykacyjna, rehydratacja, enterosorbenty, leki przeciwgorączkowe itp..

Zapobieganie

W życiu codziennym dana osoba może zapobiec zakażeniu chwastami w następujący sposób:

  • Przestrzeganie podstawowych zasad higieny.
  • Spożywanie produktów wysokiej jakości, które przeszły wystarczającą obróbkę cieplną, a także bezpieczną wodę.
  • Utrzymanie domu w czystości.

Zapobieganie tej samej infekcji w placówkach medycznych - to zadanie lekarzy. Ponadto ważne jest, aby w szpitalach przestrzegano nie tylko przepisów sanitarnych i higienicznych (jakościowa dezynfekcja, sterylizacja, oddzielanie "czystych" i "ropnych" pacjentów itp.), Ale także w celu zminimalizowania wszelkich inwazyjnych zabiegów, podczas których w większości przypadków i pojawia się infekcja.

Jeśli chodzi o zapobieganie aktywacji "własnej" protea w jelicie, najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest brak samoleczenia antybiotykami.. To właśnie te leki z nieudolnym stosowaniem najczęściej wywołują rozwój poważnej dysbiozy.

Olga Zubkova, komentator medyczny, epidemiolog