Objawy, leczenie, uwagi / Chirurgia

Nic dziwnego, że mówią, że "ludzie powiedzą, jak związać". Nazwa hydradenitis, jednej z najczęstszych chorób ropnych, jest tego dowodem. Nazywana "udową suczką" z chorej dłoni, bardzo przypomina sutki suki podczas okresu karmienia. Na tym kończy się podobieństwo.

Hydradenitis - ropny proces zapalny wpływający na gruczoły potowe apokryn. Krótki program edukacyjny: gruczoły apokrynowe to gruczoły, w których części komórek odpadają podczas wydzielania wytworzonej wydzieliny; "rodzina" takich gruczołów to gruczoły potowe.

Zwykle zapalenie podskórne rozwija się pod pachą, rzadziej w okolicy pachwinowej. Zdarzały się przypadki, gdy obszar wokół sutków, wargi sromowe u kobiet, moszna u mężczyzn, a nawet skóra wokół odbytu były pokryte ropniami pochodzenia potu..

Hydradenitis: przyczyny rozwoju

Wszystkie ropne patologie istniejące na świecie są do siebie podobne, ponieważ są spowodowane przez infekcję. Głównie zapalenie hydradenitis może być sprowokowane przez gronkowce i paciorkowce. Na skórze i stopniowo rozchodzi się, bakteria natrafia na mieszek włosowy, wzdłuż jej ujścia (przejście anatomiczne) wchodzi do przewodu wydalniczego gruczołów potowych (rzadziej przenika tu krew lub z sąsiednich tkanek).

W zamkniętym obszarze gruczołu potowego bakterie wchodzą w warunki idealne dla życia większości żywych organizmów: ciepłe, ciemne, wilgotne, "ciche" (nie w kategoriach izolacji akustycznej, ale chemicznej i fizycznej "ciszy" - czyli odporności środowisko bez "kataklizmu" i zmian). Niemal natychmiast w takich warunkach bakterie zaczynają się energicznie namnażać, ich liczba szybko rośnie.

Proces ten powoduje naturalną reakcję organizmu - gromadzenie w miejscu o wysokim stężeniu obcych czynników (bakterii) komórek układu odpornościowego.. Powstała ropa to martwe bakterie i białe krwinki biorące udział w walce z nimi.. Z uwagi na to, że gruczoł potowy ma ograniczoną przestrzeń, a ropa nadal się kumuluje - pęcznieje, jej wnęka pęka z ropną zawartością, ściany jamy stają się cieńsze, skóra w projekcji gruczołu staje się cieńsza, stercząca ropą, staje się lśniąca. podczas karmienia.

Predyspozycje do choroby, czynniki powodujące jej rozpoczęcie

Wszyscy nie mieszkamy w sterylnym środowisku, ale nie każdy ma dość hydradenitis. Dla niego więcej predysponowani pacjenci, którzy zaobserwowali:

osłabiony stan ogólny (po urazach, operacjach, zwłaszcza w jamie brzusznej, chorobach przewlekłych, w szczególności po cierpieniu lub na tle aktualnej patologii infekcyjnej - zapalenie hydradenitis działa wówczas jako wtórna infekcja);
nadmierne pocenie się (na przykład ze względu na cechy fizjologiczne lub choroby autonomicznego układu nerwowego, który reguluje pracę wydzielniczych gruczołów);
odchylenie w alkalicznej stronie kompozycji potu;
zmniejszona odporność organizmu (choroba układu odpornościowego);
znaczny nadmiar masy ciała (dla osób otyłych trudniej jest przeprowadzić pełną pielęgnację higieny fałdów ciała z powodu złogów tłuszczu).

Bezpośrednio wystąpienie hydradenitis wywołuje:

nieprzestrzeganie podstawowych zasad higieny (pachy, odbyt, fałdy pachwinowe są warunkowo zamkniętymi obszarami, dlatego stworzono idealne warunki do przeżycia czynnika chorobotwórczego);
maceracja (korozyjna skóra w warunkach wysokiej wilgotności - np. z powodu ocierania obcisłymi dżinsami, założona w upale);
mikrouszkodzenia (czesanie i, w rezultacie, mikrouszkodzenie skóry podczas świerzbu, swędzenie (u pacjentów z cukrzycą, świądowymi dermatozy), skaleczenia z nieudolnym lub nieostrożnym goleniem).

Interesujące jest to, że dorośli cierpią na hydradenitis - ponieważ apokrynne gruczoły potowe rozwijają się dość późno, w okresie dojrzewania. Dziewczyny zaczynają ranić wcześniej i cierpią częściej niż chłopcy.

Kolejny interesujący fakt: w okresie starzenia się organizmu (w wieku podeszłym i w podeszłym wieku) funkcja gruczołów apokrynowych również zanika, dlatego w wieku 55-57 lat i starszych nie obserwuje się zapalenia hydranodalnego. Przypadki kliniczne opisano więcej niż raz, gdy osoby, które regularnie cierpią na "wymię z gałęzi" w okresie dojrzałym, nawet w wieku osłabionych systemów immunologicznych, przeżyły całkowity spontaniczny (bez żadnych środków terapeutycznych) powrót do zdrowia. Jednocześnie, do końca życia, nie doświadczyli ani jednego nawrotu, chociaż wcześniej ci ludzie cierpieli prawie całe swoje życie z powodu okresowo występującego zapalenia hydradenitis..

Objawy kliniczne

Diagnozowanie zapalenia hydradenitis na podstawie objawów klinicznych (skarg i danych kontrolnych) nie jest trudne. Zgodnie z objawami klinicznymi wyróżnia się następujące etapy zapalenia hydradenitis:

infiltracja;
ropienie i odrzucenie ropy;
blizny.

Na etapie infiltracji pacjenci odczuwają niewielki ból w miejscu urazu, który, jeśli nie zostaną podjęte żadne środki terapeutyczne, szybko rośnie. Wzrost bólu spowodowany jest kompresją korzeni nerwowych zapalnych tkanek spuchniętych, a później - ropą. Gropy o średniej gęstości i bolące guzki, które leżą płytko.

Po 1-2 dniach od wystąpienia choroby obrzęk tkanek już widoczny dla oka jest inny, czują się one gorące w dotyku - powstaje ropa, rozpoczyna się etap ropienia (a po 24-36 godzinach ropa odrzuca). Gdy proces ropny postępuje, tkanki zaczynają puchnąć w postaci sutków (wierzchołki poszczególnych wrzodów), skóra wokół tych ognisk staje się gorąca w dotyku, czerwona, bliżej paleniska - z niebieskawym odcieniem.

Kiedy owrzodzenie jest gotowe do samowskrytsji, skóra w tym miejscu staje się cieńsza i uzyskuje specyficzny białawy kolor i połysk. Dzięki uogólnieniu (dystrybucji) poszczególne owrzodzenia łączą się w spójną całość. Kiedy ropa nie pasuje już do jamy, przerzedzona skóra przebija się, ropne serce otwiera się, pacjent odczuwa gwałtowny spadek bólu i odczuwa subiektywną ulgę. Jest ropa, podobna do gęstej śmietany, zmieszana z krwią. Nie ma nekrozy - ropne masy są jednorodne.

Po oczyszczeniu wnęki z ropy (z opieką medyczną i znacznie mniej spontanicznie) rozpoczyna się etap powstawania blizn - wnęka wypełniona jest tkanką łączną, która wykonuje ją od wewnątrz na zewnątrz i "koronuje" za pomocą blizny. W przypadkach bez powikłań od początku choroby do całkowitego bliznowacenia, może to zająć 8-12 dni.

Diagnostyka różnicowa (charakterystyczna)

Zapalenie hydradenitis jest zewnętrznie i cierpliwie subiektywnie podobne do martwego owłosienia (owrzodzenie woreczka włosowego), ale, w przeciwieństwie do wrzenia, ta choroba nie tworzy martwiczego rdzenia.

Czasami zapalenie hydradenitis można pomylić z gruźlicą skóry, w której również zagęszczenie tkanki pojawia się w postaci guzków, a następnie ropienia. Ale gruźlica z rodzaju Colliquatum charakteryzuje się dłuższym czasem trwania, a także bardziej stopniowym rozwojem procesu, w którym wciąga się węzły chłonne, a kończy się tworzeniem wielu wrzodów, przetok i charakterystycznych mostów. Colliquatum tuberculosis potwierdzony przez kije Kocha.

W przypadku miażdżycy, trudno jest pomylić zapalenie hydranolii, ponieważ zawartość kaszaka jest serowa i nie kremowa, ma większy rozmiar, wystaje ze zdrowych tkanek w postaci jednej bryłki niż kilku małych sutków i zwykle nie charakteryzuje się stanami zapalnymi.

Opcje dla przepływu hydradenitis

W niektórych przypadkach, hydradenitis z etapu infiltracji do etapu ropnego nie przechodzi. Ze względu na szybką odpowiedź immunologiczną, proces w tkankach zostaje zawieszony, a następnie całkowicie rozwija się w przeciwnym kierunku: znikają zaczerwienienia, ból i obrzęk tkanek.. W miejscu urazu pozostaje pieczęć, która ostatecznie znika. Przy powtarzającym się działaniu czynników prowokacyjnych proces można ponownie rozpocząć, w tym przypadku często rozwija się szybciej, kończąc na wytworzeniu pełnoprawnego ropnia i odrzuceniu jego treści..

Istnieje inny wariant przepływu hydradenitis, gdy ropne zmiany migrują z gruczołów potowych do otaczających tkanek. Te stają się podobne do phlegmon - jest gęsty (w dotyku, jak drewniana deska) obrzęk tkanek bez wyraźnie uformowanych indywidualnych wrzodów, z wyraźną bolesnością. Ze względu na uogólnienie (rozprzestrzenienie) procesu infekcji na tkankę, ogólny stan pacjentów z takimi objawami, jak:

wzrost temperatury ciała (do 38-38,5 stopni Celsjusza i powyżej);
dreszcze;
suchość w ustach;
bóle głowy;
ogólne osłabienie i złe samopoczucie.

Jeśli układ odpornościowy jest osłabiony, to po leczeniu zapalenia hydradenitis możliwe są jego nawroty (powtórzenia) - w większości przypadków w tym samym miejscu, w którym po raz pierwszy zaobserwowano zapalenie hydradenitis.. Dzięki obecności nawrotów mogą podejrzewać zaburzenia odporności i odsyłać pacjenta do bardziej szczegółowego badania, kontynuując leczenie lokalnego procesu..

Zachowawcze leczenie zapalenia hydradenitis

Na etapie infiltracji, jeśli nie ma objawów tworzenia się ropy, zapalenie hydradenitis jest leczone metodami zachowawczymi.. W takim przypadku użyj:

leki przeciwbakteryjne przyjmowane doustnie, chociaż ze wspólnym lub powtarzalnym procesem, możesz być reasekurowany przez podawanie ich przez wstrzyknięcie; takie leki są przepisywane na podstawie wrażliwości patogenu na nie;
suche ciepło na miejscu;
procedury fizjoterapii mające na celu odwrotny rozwój infiltracji (UFO, UHF, UHF);
odczulanie leków - przyczynia się do działania środków przeciwbakteryjnych, zmniejsza wrażliwość organizmu, w tym na toksyny patogenu;
terapia witaminowa - najlepiej iniekcyjna.

Na tym etapie, jeśli nic nie wskazuje na jego przejście do stadium ropienia, terapia może być przyjmowana na zasadzie ambulatoryjnej - powinieneś odwiedzać kliniki tylko w celu wykonania pewnych procedur, przez resztę czasu możesz być w domu. Jednocześnie należy ustanowić prawidłowy proces procedur higienicznych - przede wszystkim nie zamoczyć uszkodzonego obszaru..

W przypadku nawrotów (niekoniecznie częstych i przewlekłych) pokazano korektę układu odpornościowego - ale nie tylko leki. W zwalczaniu nawrotów ogólne metody promocji zdrowia, których nie należy lekceważyć, mogą również pomóc:

wzbogacona żywność;
twardnienie (tylko w czasie nawrotu - douche, pływanie zimą i inne metody hartowania są przeciwwskazane nie tylko na etapie ropienia, ale także na etapie infiltracji);
aktywność fizyczna;
wydalanie chronicznych chorób zakaźnych o niskiej intensywności, które znacząco osłabiają układ odpornościowy.

Chirurgiczne leczenie zapalenia hydradenitis

Na etapie ropienia wskazane jest szybkie leczenie chirurgiczne. Reguła żelbetowa uprawiana jest w chirurgii: "Jeśli jest ropa, musi zostać usunięta".. Jeśli zignorujesz ten postulat i będziesz mieć nadzieję na konserwatywne metody leczenia, ropa (i nie tylko patogen) może "pobiegać" w ciele..

Pacjent w znieczuleniu miejscowym wykonuje operację otwarcia ropnia. Wraz z rozprzestrzenianiem się ropy głęboko w tkankach, jak również w obecności procesu w wrażliwym obszarze (na przykład wokół sutków, odbytu, w mosznie) i osobistej nadwrażliwości pacjenta, ropień można otworzyć pod znieczuleniem (dożylnie). Schemat działania jest następujący:

warstwowe rozwarstwienie ściany ropnia;
gruntowna reorganizacja (czyszczenie) jamy ropnia w celu usunięcia ropnych skupisk przy maksymalnym oczyszczeniu najbardziej zacisznych naroży (kieszeni) wnęki;
leczenie jamy antyseptykami;
suszenie sterylnym materiałem;
drenaż (zanurzenie w jamie ropnia rurek lub gumek, wzdłuż których resztkowe środki antyseptyczne i ropa wypłyną z rany pooperacyjnej, która nadal może być wytwarzana zgodnie z "zasadą resztkową");
aseptyczny sos.

Operacja jest prosta, można ją przeprowadzić w ropnym opatrunku w postaci poliklinicznej sali operacyjnej i szpitala chirurgicznego.

Po otwarciu ropnia wykonuje się codzienny opatrunek - dezynfekcję rany pooperacyjnej za pomocą środków antyseptycznych i zmianę opatrunku. Jeśli proces był rozległy, z dużą ilością ropy, z towarzyszącymi objawami ogólnymi, wówczas w ciągu pierwszych 2-3 dni podwiązanie można wykonać dwa razy dziennie. Przeprowadza się je, aż wgłębienie zostanie wykonane przez tkankę łączną. Równolegle, spędzaj ostrożną toaletę otaczającą tkankę..

Po otwarciu stosunkowo małych owrzodzeń pacjent może wrócić do domu tego samego dnia i odwiedzić poliklinikę (szpital) w celu opatrunku i innych zabiegów. W przypadku dużych owrzodzeń, którym towarzyszy pogorszenie ogólnego stanu zdrowia, lepiej pozostać w szpitalu przez co najmniej 1 tydzień po operacji.

W chirurgicznym leczeniu zapalenia hydradenitis metody zachowawcze nie są ignorowane, ale są już używane jako pomocnicze:

leki przeciwbakteryjne są przepisywane w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się patogenu w otaczających tkankach i powodowaniu powikłań;
środki odczulające;
terapia witaminowa - zastrzyki witamin, przede wszystkim grupy B przyspieszające gojenie się rany pooperacyjnej.

W obecności ropnia fizjoterapia (UHF, kuchenka mikrofalowa itp.) Jest ściśle przeciwwskazana.. Istnieje jednak granica między etapami infiltracji i rażenia, których nie można uchwycić ani w drodze kontroli, ani w oparciu o skargi pacjenta. W takich przypadkach wymagane są 1-2 zabiegi fizjoterapii: proces ropienia jest nieunikniony w taki czy inny sposób, a zabieg fizyczny tylko "popchnie" go, w rzeczywistości skracając czas choroby. Ale takie "sztuczki" mogą być używane tylko przez chirurgów pod ich czujnym nadzorem. Jeśli po sesjach fizjoterapii wyraźnie zauważą się objawy ropienia, pacjent natychmiast poddaje się operacji otwarcia ropnia..

Leczenie środków ludowej

Tradycyjna medycyna ma wiele sposobów na konserwatywne leczenie zapalenia hydradenitis - w szczególności jego umiarkowane "rozgrzewanie" na różne sposoby (efekt jest równoważny efektowi procedur fizjoterapii). Takie metody mogą być stosowane w początkowych stadiach zapalenia hydradenitis, gdy występuje niewielki stopień nasilenia objawów: lekkie stwardnienie tkanek, lekkie zaczerwienienie, lekkie bolesność.

Powtórzmy najważniejszy postulat ropnej operacji: jeśli pojawi się ropa, wówczas należy ją usunąć z ciała. W przeciwieństwie do zapewnień ludzi "zorientowanych" w metodach ludowych, jedyną metodą, która pozostaje skuteczna, jest chirurgia. Nie używaj płaskich ciastek, które zawierają różne składniki (w tym pokrojone potrawy). Niektóre leki ludowe, z racji różnicy ciśnienia osmotycznego, mogą "wyciągnąć" płyn - ale jeśli ropa jest ukryta w grubości tkanek, wówczas ta możliwość jest bardzo wątpliwa. Ponadto, bez wiedzy medycznej, nie można ocenić wielkości ropnych zmian.

Przy pierwszych oznakach ropie kategorycznie zabrania się "rozgrzewania" lub wyciskania ropnia - należy natychmiast zwrócić się o pomoc do lekarza.. Stosowanie antybiotyków bez operacji (a tym bardziej bez systemowej wiedzy farmakologicznej) nie tylko pomoże, ale i zaszkodzi. Nie leczyj się sam!

Nawet jeśli nastąpiło spontaniczne otwarcie ropnia - nadal bez zwłoki, skontaktuj się z chirurgiem. Wnęka ropnia nie oczyści się z ropy, niezbędne jest głębokie sanatyzowanie za pomocą środków antyseptycznych..

Możliwe powikłania hydradenitis

Jeśli hydradenitis może dryfować, mając nadzieję na samoleczenie lub niewłaściwie potraktowane (w tym pseudo-sposoby "od sąsiada") - może to spowodować wiele komplikacji. Przede wszystkim jest:

uogólnienie (dystrybucja) procesu - czynnik sprawczy przechodzi "poza" gruczoły potowe i rozprzestrzenia się przez otaczające tkanki zarówno wszerz, jak i głębokość, poprzez sieci tkanki łącznej, ścięgna i powięź "wypływa" daleko od głównego ogniska i "rozprasza" ciało poprzez wtórne zakaźne ochazhka; jest to szczególnie niebezpieczne, jeśli ropny proces wpływa na okostną i tkankę kostną - taką chorobę nazywa się zapaleniem kości i szpiku, a powstają przetoki, które są bardzo trudne do leczenia;
zapalenie węzłów chłonnych - zapalenie węzłów chłonnych w pobliżu (głównie pachowe i pachwinowe) w wyniku wniknięcia patogenu w nie; dalsze uszkodzenie układu limfatycznego obfituje w limfostazę (słoniowaciznę);
w zaawansowanych przypadkach - zatrucie krwi (sepsa).

Zapobieganie chorobom

W rzeczywistości znacznie łatwiej jest zapobiec zapaleniu hydradenitis niż go leczyć.. Musisz tylko wykluczyć przyczyny, które do tego prowadzą:

zapobiec osłabieniu ogólnego stanu organizmu;
wyeliminować przyczyny nadmiernej potliwości;
monitorować stan układu odpornościowego;
przestrzegaj zasad higienicznych, utrzymuj powierzchnie we właściwej czystości, problematyczne pod względem występowania zapalenia hydradenitis (pach, pachwin, sutków, warg sromowych, moszny, odbytu);
unikać tarcia i podrażnień skóry w warunkach wysokiej wilgotności - w tym celu nosić wygodne ubranie wykonane z naturalnych tkanin;
unikaj mikrourazów (nie przeczesz skóry dermatozami i cukrzycą, dokładnie gol włosy w problematycznych miejscach tak dokładnie, jak to możliwe, jeśli proces nie działa i nie ma absolutnie żadnego pragnienia, aby nie golić włosów przeszkadzających - powierzyć depilację specjalistom w salonach kosmetycznych).

Kovtonyuk Oksana Vladimirovna, komentator medyczny, chirurg, lekarz konsultant