Leczenie szczegółowego reżimu leczenia Helicobacter pylori

Według statystyk medycznych, od 50 do 70% populacji na całym świecie jest zakażona patogennym mikroorganizmem Helicobacter pylori. Bakteria nie zawsze powoduje poważne zmiany w ciele, część jej nosicieli nigdy nie dowie się, że są nosicielami heliobakteriozy.

Treść artykułu:

  • Należy leczyć Helicobacter pylori?
  • Jaki lekarz leczy heliobakteriozę?
  • Minimum diagnostyczne dla podejrzewanej heliobakteriozy
  • Wskazania i podstawowe zasady terapii
  • Skuteczne metody leczenia Helicobacter pylori
  • Antybiotyki - leczenie numer 1 w przypadku Helicobacter pylori
  • Chemioterapia z użyciem leków przeciwbakteryjnych Helicobacter pylori
  • Możliwe powikłania po leczeniu antybiotykami
  • Jak pozbyć się Helicobacter pylori bez włączania antybiotyków do schematu eradykacji?

Należy leczyć Helicobacter pylori?

Nie jest racjonalne przepisywanie leczenia antybakteryjnego co drugiej osobie, chociaż konsekwencje zakażenia Helicobacter pylori mogą prowadzić do poważnych powikłań. Przede wszystkim jest to zapalenie żołądka i wrzód trawienny, który atakuje żołądek i dwunastnicę. Nieleczone patologie układu trawiennego o obniżonej odporności przekształcają się w nowotwory złośliwe, mogą powodować krwawienie, perforację ściany żołądka, posocznicę i śmierć..

Kiedy rozpocząć leczenie heliobakteriozy, co wziąć, jak długo trwa terapia - wykwalifikowany specjalista z placówki medycznej odpowie na wszystkie pytania.


Minimum diagnostyczne dla podejrzewanej heliobakteriozy

Lekarz zleca badanie diagnostyczne, aby ustalić, ile helicobacter pylori znajduje się w ciele pacjenta, w jaki sposób jego obecność wpływa na błonę śluzową przewodu pokarmowego, a także dowiedzieć się, jakie leczenie wybrać w konkretnym przypadku. Metody diagnozy heliobakteriozy są ustalane indywidualnie. Testy diagnostyczne mogą być przeprowadzane zarówno w laboratoriach publicznych, jak i prywatnych..

Aby ocenić stan błony śluzowej żołądka, gastroenterolog z pewnością przepisuje badanie endoskopowe:

  • FGS (fibrogastroscopy);

  • EGD (fibrogastroesophagoduodenoscopy).

Endoskopia żołądka ujawnia owrzodzenia, obrzęki, przekrwienie, spłaszczenie błony śluzowej żołądka, wysunięcie, wytwarzanie dużych ilości mętnego śluzu. Jednakże nie potwierdza ani nie zaprzecza obecności helicobacter pylori. Aby to zrobić, podczas endoskopii żołądka wykonać biopsję - pobieranie próbek z błon śluzowych w celu dalszych badań.

Metody diagnostyczne z wykorzystaniem biopsji:

Siew bakteriologiczny. Wyjątkowo dokładna metoda wykrywania bakterii i określania jej wrażliwości na czynniki przeciwbakteryjne polega na sadzeniu bakterii z endoskopii tkanek na specjalnej pożywce..

Mikroskopia z kontrastem fazowym. Badanie mikroskopowe nieleczonej biopsji z błoną śluzową pozwala wykryć nieporęczne kolonie bakterii helicobacter pylori.

Badanie histologiczne. Biopsję błony śluzowej bada się pod mikroskopem, w obecności Helicobacter łatwo ją wykryć. Badanie uważa się za "złoty standard", pozwalający na wyjaśnienie zakresu występowania bakterii, dlatego często jest przepisywany.

Metoda immunohistochemiczna. Test immunoenzymatyczny (ELISA), który pozwala wyjaśnić obecność Helicobacter w tkankach błony śluzowej pobranej podczas biopsji, jest bardzo dokładny, ale wymaga zaawansowanego technologicznie sprzętu, dlatego nie jest dostępny dla wszystkich placówek medycznych.

Test ureazowy. Biopsja z żołądka, pobrana podczas endoskopii, zanurzona w roztworze mocznika. Następnie w ciągu dnia rejestruj dynamikę zmian kwasowości roztworu. Zmiana koloru na magenta wskazuje na infekcję wywołaną przez Helicobacter pylori. Im bardziej intensywne barwienie, tym wyższe stężenie bakterii.

Reakcja barwna polimerazy (PCR). Bardzo dokładna metoda ocenia odpowiedź układu odpornościowego na pojawianie się obcych drobnoustrojów, ich liczbę bezpośrednio na materiale biologicznym usuniętym z żołądka..

Analiza cytologiczna. Metoda niskiej czułości polega na barwieniu odcisków palców pobranych z biopsji i badaniu ich za pomocą wielokrotnego powiększenia.

Jeżeli nie można wykonać endoskopii i biopsji błony śluzowej żołądka, zaleca się następujące badania:

  • Zwiększyć test oddechowy. Prowadzone podczas wstępnego badania i oceny skuteczności leczenia. Próbki powietrza pobierane są od pacjenta, a poziomy amoniaku i dwutlenku węgla są oceniane. Po śniadaniu i wprowadzeniu znakowanego węgla C13, C14 do organizmu ponownie 4 razy próbki badanego powietrza. Wraz ze wzrostem stężenia znakowanego węgla w nich wynik testu jest uważany za pozytywny..

  • Test immunoenzymatyczny (ELISA) na obecność helicobacter pylori w ludzkich płynach biologicznych (krew, ślina, sok żołądkowy). Metodę stosuje się raz u osób, które zaraziły się po raz pierwszy, ponieważ przeciwciała przeciw bakteriom utrzymują się przez kilka lat, nie są używane do oceny skuteczności leczenia.

  • Analiza kału metodą reakcji łańcuchowej polimerazy (PCR). Dokładna metoda oznaczania obecności bakterii wymaga wysokiego wyposażenia laboratoryjnego, rzadko się go stosuje.

Najczęściej wystarczy przeprowadzić jedną analizę, koncentrując się na możliwościach instytucji medycznej..


Wskazania i podstawowe zasady terapii

Wraz z odkryciem głównej przyczyny choroby z zapaleniem błony śluzowej żołądka oraz wrzodów żołądka i jelita cienkiego, w związku z wprowadzeniem do ciała Helicobacter pylori, rozpoczął się nowy etap w leczeniu heliobakteriozy. Opiera się na terapii eradykacyjnej - leczeniu bakterii poprzez kompleksowe podawanie kombinacji leków:

  • Antybiotyki;

  • Środki przeciwbakteryjne;

  • Leki zmniejszające kwasowość soku żołądkowego.

Preparaty zmniejszające wydzielanie soku żołądkowego pozbawiają bakterię jego zwykłego środowiska.

Wskazania do stosowania schematów leczenia antybiotykami

Nie wszyscy nosiciele helicobacter pylori są chorzy na Heliobakteriozę, dlatego na pierwszym etapie należy skonsultować się z gastroenterologiem i odpowiednimi ekspertami, jak leczyć bakterię..

Istnieją standardy opracowane przez światową społeczność gastroenterologów, dotyczące ważnych wskazań do stosowania terapii eradykacyjnej:

  • Zanikowe zapalenie żołądka (przedrakowce);

  • Słód - chłoniak;

  • Wrzód żołądka i dwunastnicy;

  • Stan po usunięciu złośliwego guza żołądka;

  • Obecność raka żołądka u krewnych najbliższego otoczenia.

Zalecenia Światowej Gastroenterologii Consilium o tym, kiedy zalecać leczenie przeciw helicobacter pylori:

  • Funkcjonalna dyspepsja;

  • Refluks - zapalenie przełyku (powrót do treści żołądkowej przełyku);

  • Leczenie patologii przy użyciu NLPZ.

Jak niezawodnie i komfortowo leczyć heliobakteriozę?

Standardowe parametry terapii eradykacyjnej na obecnym etapie rozwoju gastroenterologii:

  • Skuteczność leczenia nie mniej niż w 80% przypadków zakażenia Helicobacter..

  • Wysoki poziom bezpieczeństwa, ponieważ do celów praktycznych nie należy stosować schematu, który ma ponad 15% całkowitej liczby pacjentów z efektami ubocznymi leków.

  • Maksymalny czas trwania leczenia. Ile heliobakteriozy traktować: istnieją kursy na 7, 10 lub 14 dni.

  • Zmniejszenie częstotliwości przyjmowania leków ze względu na stosowanie leków długo działających.

  • Możliwość łatwej wymiany jest nieodpowiednia dla niektórych parametrów leku w ramach schematu.


Skuteczne metody leczenia Helicobacter pylori

Przez trzy dekady stworzono kilka skutecznych schematów, które określają sposób leczenia heliobakteriozy. W 2005 r. Odbył się Światowy Kongres Gastroenterologii w Holandii, który opracował protokoły leczenia infekcji. Terapia składa się z trzech linii lub etapów. Jeżeli pierwsza linia jest nieskuteczna, przydzielana jest druga linia. Jeśli nie daje to pozytywnego efektu, użyj leków trzeciego rzutu..

Radioterapia pierwszego rzutu

Diagram pierwszej linii zawiera trzy leki: leki przeciwbakteryjne klarytromycynę, amoksycylinę i inhibitor pompy protonowej Omeprazol lub jego pochodne. Omeprazol ma na celu dostosowanie kwasowości soku żołądkowego. Lek skutecznie łagodzi objawy zapalenia żołądka i wrzodów, pomaga nie przestrzegać ścisłych ograniczeń dietetycznych, chociaż leczenie wciąż wymaga korekty diety. Amoksycylina, jeśli to konieczne, zastępuje Metronidazol lub Nifuratel.

W niektórych przypadkach gastroenterolog dodaje do systemu preparaty bizmutu, które mają następujące skutki:

  • Ściągający;

  • Gastroprotekcyjne;

  • Działa przeciwzapalnie.

Chociaż preparaty bizmutu są najczęściej włączane do drugiej linii terapii eradykacyjnej, wykazują one również pozytywne cechy w pierwszej linii: tworzą błonę na powierzchni błony śluzowej żołądka, która jest odporna na ból i stan zapalny..

Jakie jest leczenie heliobakteriozy u starszych pacjentów w pierwszej linii - bardziej miękki schemat:

  • Jeden antybiotyk (amoksycylina);

  • Preparaty bizmutu;

  • Inhibitory pompy protonowej.

Przebieg pierwszej linii trwa co najmniej tydzień, nie dłużej niż 2 tygodnie. W przeważającej większości przypadków (95%) jest to wystarczające i nie ma konieczności przechodzenia do drugiej linii. Przy nieefektywności tego schematu przejdź do następnego etapu..

Druga linia leczenia eradykacyjnego

W drugim etapie stosuje się czteroskładnikowy schemat leczenia, obejmujący:

  • Dwa antybiotyki zawierające substancję czynną tetracyklinę i metronidazol;

  • Lek bizmutowy;

  • Inhibitor pompy protonowej.

Leki przeciwbakteryjne nie powinny być stosowane w pierwszym schemacie leczenia, ponieważ helicobacter pylori ma już rozwiniętą odporność na nie.

Co wziąć jako alternatywę - druga opcja:

  • 2 antybiotyki - składnik aktywny Amoksycylina i nitrofuran;

  • Bizmut (trójskładnik tripotasowy);

  • Inhibitor pompy protonowej.

Preparaty bizmutu działają jako cytoochrony, chronią błonę śluzową, zwiększają jej stabilność, służą zapobieganiu nawrotom. Ochronne właściwości preparatów bizmutu można zmniejszyć, pijąc mleko, soki, owoce..

Przebieg drugiej linii trwa 10-14 dni.

Trzecia linia leczenia eradykacyjnego

Przy nieskuteczności drugiego schematu leczenia heliobakteriozy stosuje się leki trzeciej linii. Przed przepisaniem leków lekarz przepisuje endoskopię z biopsją i bakteriologicznym wysiewem biopsji ze względu na jej wrażliwość na antybiotyki. Na podstawie uzyskanych wyników zalecany jest trzeci schemat leczenia..

Co wziąć na trzecią linię terapii:

  • Dwa najbardziej skuteczne leki przeciwbakteryjne, których wcześniej nie stosowano;

  • Preparaty bizmutu;

  • Inhibitory pompy protonowej.

Dwukierunkowy trikalik bizmutu hamuje objawy dyspepsji (wzdęcia, zgaga, bóle brzucha), stymuluje regenerację błon śluzowych, wykazuje właściwości bakteriobójcze wobec Helicobacter pylori.

Aby utrzymać prawidłową mikroflorę jelit, lekarz może zalecić stosowanie probiotyków, w celu zapobiegania nawrotom - stosowanie gastroprotektorów.

Czytaj więcej: Protokół leczenia Helicobacter pylori


Antybiotyki - leczenie numer 1 w przypadku Helicobacter pylori

Antybiotyki pierwszego rzutu: klarytromycyna, amoksycylina (flemoksyna)

Według badań przeprowadzonych w latach 80. ubiegłego wieku w celu zbadania wrażliwości helicobacter pylori na leki przeciwbakteryjne, w sterylnych warunkach laboratoryjnych są one wrażliwe na działanie 21 produktów z tej grupy farmakologicznej.

Ale w praktyce okazało się, że niektóre leki są bezsilne wobec bakterii z powodu agresywnych skutków kwaśnego środowiska soku żołądkowego. Ponadto nie wszystkie antybiotyki mogą przenikać do głębin tkanek błony śluzowej żołądka i jelit, w których znajdują się kolonie Helicobacter.

Ostrożny wybór przeszedł zaledwie kilka leków przeciwbakteryjnych:

  • Tetracyklina,

  • Amoksycylina (Flemoxin),

  • Lewofloksacyna,

  • Azytromycyna,

  • Klarytromycyna.

Amoksycylina (Flemoxin)

Ten antybakteryjny środek o szerokim spektrum jest zawarty zarówno w pierwszej, jak i drugiej linii terapii eradykacyjnej heliobakteriozy. Amoksycylina (Flemoxin) jest antybiotykiem z grupy półsyntetycznych penicylin. Jego cechą szczególną jest to, że preparat niszczy jedynie rozszczepialne patogeny, więc nie jest przepisywany jednocześnie z bakteriostatykami, które tłumią podział drobnoustrojów..

Przeciwwskazania do stosowania antybiotyków penicylinowych, w tym amoksycykliny, mają niewielki zasięg.

Przeciwwskazania bezwzględne i względne:

  • nadwrażliwość na penicyliny;

  • mononukleoza zakaźna;

  • podatność na reakcje białaczkowe;

  • z ostrożnością: ciąża, niewydolność nerek, zapalenie okrężnicy.

Amoksyklaw - lek przeciwbakteryjny przeciwko opornym szczepom wirusa Helicobacter pylori

Jest to połączony antybiotyk, który jest syntezą dwóch leków: amoksycyliny i kwasu klawulanowego, co zwiększa jej skuteczność w zwalczaniu bakterii opornych na penicyliny. Wiele szczepów bakterii chorobotwórczych rozwinęło oporność na długo stosowaną penicylinę i "nauczyło się" niszczenia swoich cząsteczek za pomocą swoich enzymów (3-laktamaz..

Kwas klawulanowy jest p-laktamem, który wiąże p-laktamazę, podczas gdy amoksycylina niszczy helicobacter pylori. Przeciwwskazania są podobne do przeciwwskazań do przyjmowania Amoksycyliny, dodatkowo - wyraźnej dysbiozy.

Klarytromycyna (Klacid) - środek przeciwbakteryjny

Lek ten z grupy erytromycyn (makrolidów) jest często stosowany podczas przepisywania schematu pierwszego rzutu terapii eradykacyjnej. Wykazuje minimalne działanie toksyczne. Działania niepożądane odnotowano tylko u 2% pacjentów..

Skutki uboczne:

  • biegunka,

  • nudności i wymioty,

  • rzadko: zapalenie dziąseł i zapalenie jamy ustnej,

  • bardzo rzadko: zastój żółci.

Klarytromycyna jest bardzo skutecznym lekiem, Helicobacter pylori rzadko wykazuje odporność na nią. Z łatwością wchodzi w interakcje z inhibitorami pompy protonowej, wzajemnie wzmacniając wzajemne działanie..

Przeciwwskazania:

  • nadwrażliwość na leki makrolidowe.

Należy zachować ostrożność w następujących warunkach:

  • Ciąża (1 trymestr);

  • Wiek dzieci (do 6 miesięcy);

  • Wątroba, niewydolność nerek.

Azytromycyna - lek przeciwbakteryjny jako substytut heliobakteriozy

Jest to antybiotyk trzeciej generacji z grupy makrolidów, wyznaczony jako alternatywa dla wyraźnych skutków ubocznych klarytromycyny (biegunki i innych). Liczba skutków ubocznych tylko 0,7%, lek jest przyjmowany tylko raz dziennie. Jego stężenie pomaga zrealizować ukierunkowane działanie przeciwko helicobacter pylori w żołądku pacjenta.

Tetracyklina - lek z drugiej linii terapii eradykacyjnej

Ten antybiotyk ma szerokie spektrum działania, ale ma wysoką toksyczność, co objawia się brakiem selektywności nie tylko przeciwko helicobacter pylori i innym chorobotwórczym bakteriom, ale także przeciwko własnemu mikroorganizmowi..

Negatywny wpływ tetracykliny:

Narusza spermatogenezę;

Powoduje niedokrwistość, małopłytkowość, leukopenię, hamuje tworzenie się krwi;

  • Narusza podział komórek nabłonkowych;

  • Prowokuje powstawanie wrzodów i nadżerek w żołądku, zapalenie skóry;

  • Narusza syntezę białek;

  • Ma toksyczny wpływ na wątrobę;

  • Powoduje dziecięce zaburzenia neurologiczne, hamuje wzrost kości i zębów.

Antybiotyk nie jest przepisywany dzieciom w wieku poniżej 8 lat, kobietom w ciąży z leukopenią. Tetracyklina jest zalecana z zachowaniem ostrożności w przypadku wrzodu trawiennego, wątroby i niewydolności nerek.

Lewofloksacyna jest lekiem z grupy fluorochinolonów

antybiotyk o szerokim spektrum działania należy do grupy fluorochinolonów, jest stosowany w schematach drugiej lub trzeciej linii. Wynika to z jego zwiększonej toksyczności..

Negatywny wpływ lewofloksacyny:

  • Spowalnia wzrost tkanki kostnej i chrzęstnej u młodzieży w wieku poniżej 18 lat.

Przeciwwskazania:

  • Ciąża;

  • Indywidualna nietolerancja na fluorochinolony;

  • Historia epilepsji.

Istnieją opinie lekarzy na temat oporności na helisobacter pylori na lewofloksacynę, więc lek nie zawsze jest skuteczny.


Chemioterapia z użyciem leków przeciwbakteryjnych Helicobacter pylori

Metronidazol do Heliobacteriosis

Ten preparat o działaniu bakteriobójczym należy do grupy nitroimidazoli, stosowanych w chemioterapii zakażeń. Jego działanie opiera się na destrukcji materiału genetycznego komórek patogennych poprzez penetrację do niego toksycznych metabolitów Metronidazolu..

To pierwsze narzędzie, którym udało się pozbyć heliobakteriozy. Metronidazol w połączeniu z preparatami bizmutu był używany przez Barry'ego Marshalla, odkrywcę helicobacter pylori, który pił bakterię i tym samym powodował zapalenie błony śluzowej żołądka..

W krótkim okresie leczenia lek nie wykazuje właściwości toksycznych. Nie jest przypisany kobietom w pierwszym trymestrze ciąży, osobom z indywidualną nietolerancją.

Możliwe działania niepożądane:

  • Alergiczne zapalenie skóry;

  • Metaliczny smak w ustach;

  • Nudności i wymioty;

  • Barwienie moczem w kolorze czerwono-brązowym;

  • Ciężkie reakcje w połączeniu z alkoholem.

Oporność helicobacter pylori na metronidazol wzrosła ostatnio, osiągając 60% całkowitej liczby pacjentów..

Macmiror (Nifuratel) z Heliobacteriosis

Leki przeciwbakteryjne z grupy nitrofuranów mają działanie bakteriostatyczne i bakteriobójcze. Macmiror zapobiega namnażaniu się bakterii poprzez wiązanie kwasów nukleinowych i hamuje procesy biochemiczne w komórkach.

Przy krótkim odbiorze nie ma efektu toksycznego, nie jest przepisywany na indywidualną nietolerancję. Należy zachować ostrożność u kobiet w ciąży, ponieważ lek przenika przez łożysko. Podczas karmienia piersią i jednoczesnego używania Makmirora istnieje wysokie ryzyko wystąpienia leku w mleku, dlatego od karmienia piersią należy czasowo porzucić.

Możliwe działania niepożądane:

  • Alergie;

  • Gastralgia;

  • Nudności i wymioty;

  • Zgaga.

Lek jest stosowany w schematach drugiej i trzeciej linii, jest bardziej skuteczny niż Metronidazol, Helicobacter pylori nie rozwinął jeszcze odporności na to. Ponieważ McMiror wykazał swoją minimalną toksyczność w 4-składnikowych schematach leczenia dzieci, zaleca się przepisanie go w schemacie pierwszego rzutu u dzieci i dorosłych jako zamiennik metronidazolu..

Preparaty bizmutu (De-Nol)

Cytrynian trikaliyi (subcytrynian koloidalny bizmutu) jest składnikiem czynnym leku przeciwwrzodowego De-Nol. Lek ten był stosowany wcześniej, nawet przed włączeniem go do schematu leczenia eradykacyjnego. Działanie De-Nol opiera się na stworzeniu filmu ochronnego na ściankach żołądka i dwunastnicy, który nie dopuszcza do kwaśnego soku żołądkowego do uszkodzonych obszarów..

Ponadto De-Nol stymuluje gromadzenie się w tkankach błony śluzowej enzymów regeneracji naskórka, zwiększa produkcję ochronnego śluzu, co zmniejsza agresywne działanie soku żołądkowego. Powoduje epitelializację erozji i powstawanie blizn owrzodzenia..

Badania przeprowadzone w leczeniu Helicobacter pylori wykazały, że De-Nol i inne preparaty bizmutu hamują jego wzrost, przekształcając siedlisko bakterii i działając na nie jako bakteriostatyczny. Z tego powodu bakteria szybko opuszcza pacjenta.

De-Nol ma przewagę nad innymi preparatami bizmutu - przenika głęboko do błony śluzowej, gdzie występuje najwyższa koncentracja patogennych bakterii. Bizmut niszczy membrany drobnoustrojów, gromadzi się wewnątrz komórek.

Krótkie kursy terapii lekowej nie szkodzą ludzkiemu ciału, ponieważ De-Nol nie przenika do układu krążenia, jest eliminowany przez układ trawienny i moczowy.

Przeciwwskazania:

  • Indywidualna nietolerancja;

  • Ciąża i laktacja;

  • Ciężka niewydolność nerek.

Preparaty bizmutu przenikają przez barierę łożyskową i do mleka matki. Kiedy zaburzona jest funkcja wydalnicza nerek, bizmut może gromadzić się w organizmie..

Inhibitory pompy protonowej: Omez, Pariet

Preparaty z tej grupy (PPI, inhibitory pompy protonowej) są z konieczności objęte pierwszym i drugim sposobem leczenia eradykacyjnego. Mechanizm działania pompy protonowej polega na blokowaniu komórek wyściółki żołądka. Aktywnie produkują agresywne kwasy solne i enzymy proteolityczne, które rozpuszczają białko.

Omez, Pariet zmniejszają wydzielanie soku żołądkowego, co ma negatywny wpływ na bakterie, stymulując jego eliminację. Ponadto, zmniejszenie kwasowości soku stymuluje wczesną regenerację erozji i owrzodzenia, zwiększa skuteczność leków przeciwbakteryjnych..

Aby zwiększyć oporność na kwasy inhibitorów pompy protonowej, są one uwalniane w kapsułkach ochronnych, których nie można żuć, rozpuszczają się w jelicie. W tym samym miejscu dochodzi do wchłaniania do układu krążenia IDU, a już z krwi inhibitory przenikają do komórek pokrywających, gdzie zachowują swoje właściwości przez długi czas..

Skutki uboczne wynikające z selektywnego działania PIT są bardzo rzadkie. Wyglądają one następująco:

  • Zawroty głowy;

  • Ból głowy;

  • Nudności;

  • Biegunka.

IIT nie jest przepisywany kobietom w ciąży i karmiącym, dzieciom w wieku poniżej 12 lat, chociaż Pariet jest z powodzeniem stosowany w leczeniu dzieci..


Możliwe powikłania po leczeniu antybiotykami

Czynniki, które zwiększają ryzyko wystąpienia działań niepożądanych podczas leczenia eradykacyjnego:

  • Indywidualna nietolerancja leków;

  • Obecność patologii somatycznych;

  • Stan negatywny mikroflory jelitowej w początkowym okresie leczenia.

Powikłania terapii eradykacyjnej - skutki uboczne:

  • Reakcja alergiczna na składniki leków, zanikająca po wycofaniu;

  • Objawy dyspeptyczne przewodu żołądkowo-jelitowego (dyskomfort w żołądku i jelitach, gorzki smak i metal, nudności i wymioty, biegunka, wzdęcia). Zwykle wszystkie te zjawiska spontanicznie mijają po krótkim czasie. W rzadkich przypadkach (5-8%) lekarz przepisuje przeciwwymianie lub biegunkę lub anuluje kurs..

  • Dysbakterioza. Przejawia się częściej u pacjentów, u których wcześniej występowała dysfunkcja przewodu żołądkowo-jelitowego i rozwija się podczas leczenia lekami tetracyklinowymi lub z zastosowaniem makrolidów. Krótkoterminowy przebieg nie jest w stanie zakłócić równowagi mikroflory jelitowej, w zapobieganiu dysbakteriozie konieczne jest częstsze stosowanie produktów z kwaśnego mleka: jogurt, kefir.


Jak pozbyć się Helicobacter pylori bez włączania antybiotyków do schematu eradykacji?

Jest taka możliwość - nie można zastosować terapii eradykacyjnej w następujących przypadkach:

  • Minimalne stężenie helicobacter pylori;

  • Brak klinicznych objawów patologii związanej z heliobakteriozą: wrzody żołądka i jelit, atopowe zapalenie skóry, zapalenie żołądka typu B, niedokrwistość.

W przypadku bezobjawowych nosicieli Helicobacter pylori opracowuje lekką opcję leczenia, która nie stanowi poważnego obciążenia. Obejmuje leki wzmacniające układ odpornościowy i normalizujące mikroflorę żołądkowo-jelitową.

Bioaddytywna baktistatyna

Baktistatin pomaga normalizować równowagę mikroflory przewodu pokarmowego, aktywuje odpowiedź immunologiczną, poprawia funkcjonowanie układu trawiennego, ruchliwość jelit. Przebieg leczenia lekiem Baktistin jest zaplanowany na 2-3 tygodnie.

Przeciwwskazania:

  • Indywidualna nietolerancja;

  • Ciąża;

  • Laktacja.

Używanie leków homeopatycznych

Homeopatia uważa, że ​​heliobakterioza jest chorobą całego organizmu, a nie infekcją. Lekarze homeopaci uważają, że przywrócenie przewodu pokarmowego, zakłócony przez bakterie, nastąpi w wyniku ogólnej poprawy ciała. Jeśli leki homeopatyczne są przepisywane zgodnie ze wskazaniami, oficjalna medycyna nie przeciwdziała temu, pozostawiając wybór pacjentowi..

Istnieją dwa punkty widzenia na temat konieczności leczenia Helicobacter pylori. Niektórzy lekarze są przekonani, że należy pozbyć się bakterii, aby nie wywoływały rozwoju chorób żołądkowo-jelitowych, alergii, miażdżycy, chorób autoimmunologicznych. Według innego punktu widzenia zdrowa osoba Helicobacter pylori nie skrzywdzi, współistniejąc z nim przez dziesięciolecia.


Jaki lekarz leczy heliobakteriozę?

Jeśli masz ból i inne negatywne objawy w żołądku, a także podczas diagnozowania bakterii, musisz skonsultować się z gastroenterologiem. Jeśli dzieci mają podobne problemy, skonsultuj się z pediatrą gastroenterologiem. W przypadku braku tych specjalistów, musisz skontaktować się z terapeutą, a w przypadku dzieci - pediatrą.