Wirus brodawczaka ludzkiego prowadzi do powstawania brodawczaków i brodawek na błonach śluzowych narządów płciowych, na skórze krocza, w pobliżu odbytu, a także w drogach oddechowych.
Istnieje ponad 100 odmian HPV znanych nauce. Głównym sposobem przenoszenia wirusa jest stosunek płciowy, jednak inne sposoby infekcji nie są wykluczone..
Wirusy te są szeroko rozpowszechnione w populacji ludzkiej. Dlatego po rozpoczęciu aktywności seksualnej wielu ludzi zostaje zarażonych. Co więcej, infekcja występuje w dość młodym wieku..
Kiedy dana osoba zostaje zarażona jednym z rodzajów wirusa brodawczaka, nie stanowi już dla niego zagrożenia. Wirus będzie istniał w nabłonku, nie powodując wyraźnej odpowiedzi immunologicznej organizmu. Nie wyklucza się powtórnej infekcji wirusem tego samego typu..
Treść artykułu:
- Szczepionka przeciw brodawczakom
- Choroby wywołane przez HPV
- O potrzebie szczepień przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego
- Informacje o cechach szczepień
- Schemat szczepień
- Miejsce wstrzyknięcia szczepionki HPV
- Gdzie się zaszczepić?
- Możliwe powikłania po szczepionce przeciwko HPV
- Wprowadzenie szczepionki podczas ciąży
- Przeciwwskazania do szczepionki przeciw HPV
- Cena leku
Szczepionka przeciw brodawczakom
Współczesny przemysł farmakologiczny oferuje dwa rodzaje szczepionek przeciwko HPV: jeden z nich pozwala chronić przed 4 typami wirusów (6, 11, 16, 18), a drugi przed 2 typami (16, 18). Pierwsza szczepionka nazywa się Gardasil (producent "MSD - Merck Sharp i House B. V, Holland), a druga Cervarix (producent -" GSK Biologicals ", Belgia).
Preparat nie zawiera DNA samego wirusa, ale tylko fragmenty jego powłoki (część białkowa). Jest to jednak wystarczające, aby organizm mógł wytworzyć przeciwciała, które zapobiegną infekcji po kontakcie z nosicielem wirusa. Ze względu na to, że w szczepionce nie ma fragmentów wirusa, jest całkowicie bezpieczny dla zdrowia ludzkiego i nie prowadzi do infekcji..
Wodorotlenek glinu jest obowiązkowym składnikiem szczepienia, niezbędnym do produkcji przeciwciał przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego. W preparacie obecne są antybiotyki, drożdże i środki konserwujące..
Bez względu na rodzaj szczepionki (od 2 rodzajów wirusa lub od 4), każda z nich jest sterylna. Lek jest zamknięty w jednorazowej strzykawce lub fiolce. Pojedyncza dawka to 0,5 ml
Cervarix jest wydawany w 2 butelkach, które muszą być przechowywane na zimno. Temperatura powietrza nie powinna być wyższa niż 2-8 stopni powyżej zera, ale szczepionka nie powinna być zamrażana. Jeśli warunki przechowywania nie są przestrzegane, lek traci swoje właściwości..
Obie szczepionki przeszły wszystkie niezbędne badania kliniczne i nie ma wątpliwości co do ich skuteczności. Zapewniają stuprocentową ochronę osoby z 16 i 18 rodzajów wirusów brodawczaków, które mogą wywoływać rozwój raka. Gardasil dodatkowo zapobiega infekcjom 11 i 6 typów wirusów, które prowadzą do genitaliów na genitaliach..
Ponadto, dobrze znana nauka o HPV typu 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58 i 59 ma podobną strukturę do typów 16 i 18, więc wprowadzenie szczepionki w pewnym stopniu chroni również przed infekcją tych dziesięciu rodzajów wirusów . Ryzyko rozwoju onkologii u zaszczepionej osoby zmniejsza się do 5-10%.
Szczepionkę można podawać młodym, zarówno kobietom, jak i mężczyznom. Jednak najczęściej dziewczęta są szczepione, ponieważ prowadzi to do przerwania łańcucha przenoszenia wirusa. W rezultacie populacja mężczyzn również otrzymuje ochronę, chociaż pośrednią.
W Stanach Zjednoczonych wszyscy ludzie są szczepieni: zarówno dziewczęta, jak i chłopcy. Jednak nie każde państwo jest w stanie dostarczyć swojej populacji szczepionki, ponieważ jest to raczej droga pozycja wydatków budżetowych.
Choroby wywołane przez HPV
Nie lekceważ szkód zdrowotnych, które mogą być wyrządzone osobie z HPV. Wirusy mogą prowadzić do rozwoju infekcji narządów płciowych, które najczęściej mają łagodny przebieg i mogą przenosić się samodzielnie..
Niektóre infekcje mogą jednak wywoływać nowotwory narządów płciowych u mężczyzn i kobiet, w tym:
Rak sromu;
Rak szyjki macicy i pochwy;
Rak penisa;
Rak głowy i szyi;
Rak odbytu;
Tworzenie kłykcin wokół odbytu i krocza;
Brodawczakowatość krtani.
Im wyższy poziom rozwoju medycyny w kraju, tym niższa śmiertelność z powodu raka spowodowanego przez HPV. Z reguły można im zapobiec w 80% przypadków. Jeśli jednak państwo nie prowadzi pracy w tym obszarze, to stopa umieralności wśród młodych ludzi pozostaje dość wysoka. Faktem jest, że wirus wywołuje degenerację macicy i komórek pochwowych, powodując neoplazję (uważa się ją za przedrakową). Jeśli ten proces pozostanie niewykryty i nie zostanie poddany terapii, to po kilku latach (15-20) osoba rozwinie się w onkologii..
HPV typu 6 i 11 w 90% przypadków prowadzi do powstania łagodnych brodawek i brodawczaków, a typy HPV 16 i 18 mogą powodować raka.
W związku z tymi okolicznościami, w Federacji Rosyjskiej, począwszy od 2006 r., Dozwolone jest wprowadzenie szczepionki przeciwko HPV.
O potrzebie szczepień przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego
Szczepionka jest zalecana dla dziewcząt w wieku 12 lat, ponieważ z czasem wirus brodawczaka ludzkiego może prowadzić do rozwoju raka szyjki macicy. Co więcej, choroba rozwija się u kobiet w dość młodym wieku. Udowodniono, że rak szyjki macicy jest spowodowany przez HPV, a nie przez inne choroby. Terminowo wstrzykiwana szczepionka jest w stanie niezawodnie chronić przed onkologią..
Informacje o cechach szczepień
Podawanie szczepionki jest możliwe dla młodych ludzi obu płci w wieku poniżej 26 lat. Dziewczęta i chłopcy powinni go ubierać w wieku 9-14 lat, a dziewczęta i chłopcy w wieku 18-26 lat. Lekarze praktykujący w Federacji Rosyjskiej zdecydowanie zalecają szczepienia dzieciom w wieku poniżej 12 lat. WHO przedstawia następujące zalecenia w tej sprawie:
10-13 lat
16-23 lata.
Jeśli dziecko nie odbyło stosunku płciowego i nie spotkało się z ludzkim wirusem brodawczaka, szczepionka pozwala chronić go jak najwięcej przed skutkami infekcji. W związku z tym w krajach UE iw Ameryce szczepionka jest podawana w wieku 10-14 lat. Chociaż jeśli kobiety nie są zarażone HPV, szczepienie można wykonać przed 26 rokiem życia..
W okresie dojrzewania wytwarzana jest bardziej odporna odporność na wirusy niż w przypadku wprowadzenia szczepionki w starszym wieku. Dlatego im szybciej to zrobi, tym większe będą szanse ochrony dziecka przed rozwojem raka szyjki macicy lub raka prącia w przyszłości..
Przedstawiciele płci męskiej mogą podawać tylko szczepionkę Gardasil. Faktem jest, że nie przeprowadzono badań klinicznych dotyczących wprowadzenia Zervarix do chłopców.
Gdy dziecko ma zagwarantowane, że nie będzie miało stosunku płciowego, to przed wprowadzeniem szczepionki nie jest wymagane dostarczenie dodatkowych testów. W przypadku, gdy młodzi ludzie i dziewczęta mają już doświadczenie w życiu intymnym, należy przeprowadzić badanie, aby dowiedzieć się, że mają one typy HPV 11, 16 i 18. Gdy w organizmie nie ma wirusów, można wprowadzić szczepionkę.
Jeśli infekcja już wystąpiła, jej ustawienie jest bez znaczenia. Jednak badania przeprowadzone w Rosji pozwoliły ustalić, że gdy szczepionka jest podawana kobietom w wieku poniżej 35 lat, możliwe jest skuteczniejsze radzenie sobie z HPV. Dlatego większość praktykujących lekarzy ginekologów zaleca, aby nie odmawiać szczepień, nawet przy ustalaniu faktu zakażenia.
Potrójne podanie szczepionki zapewnia 100% ochronę przeciwko wirusowi HPV już po 30 dniach. Jednak korzystanie z niego w celu ochrony przed innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową nie powiedzie się. Oczywiście szczepionka nie chroni przed niechcianą ciążą..
Brak jest doświadczenia w stosowaniu szczepionki Cervarix i Gardasil u osób w wieku 26 lat i starszych. Dlatego obiektywne dane dotyczące tworzenia odporności u osób starszych są nieobecne.
Schemat szczepień
Aby szczepienie pozwoliło organizmowi na stworzenie wysokiej jakości odporności przeciwko wirusowi HPV, konieczne jest wprowadzenie go co najmniej 3 razy.
Schemat wprowadzenia Gardsila: 0 - 2 - 6. Oznacza to, że po ustaleniu pierwszej dawki, drugą podaje się 2 miesiące później, a trzecie 6 miesięcy od dnia pierwszego szczepienia. W razie potrzeby interwał czasowy można skrócić między pierwszą a drugą szczepionką do 4 tygodni, a pomiędzy 2 a 3 szczepionką do 12 tygodni.
Schemat wprowadzenia szczepionki Cervarix: 0 - 1 - 6. Oznacza to, że 2 dawki powinny być podawane w ciągu miesiąca, a trzecie pół roku po pierwszym szczepieniu. Skompresowane podawanie leku jest następujące: 0 - 1 - 2,5.
Jeśli chodzi o możliwość wprowadzenia innego schematu podawania leków, prowadzone są obecnie badania..
Jeśli dana osoba otrzymała 1 dawkę, a dwa kolejne nie zostały podane, powtórzenie cyklu szczepienia nie jest właściwe. Konieczne będzie jedynie uzupełnienie brakującej ilości szczepionek we właściwym czasie..
Kiedy po wprowadzeniu pierwszego i drugiego szczepienia zaszczepiona osoba miała niezachwianą intymność, nie powinien martwić się infekcją. Nawet poziom przeciwciał, które powstały w organizmie po wprowadzeniu 1 i 2 dawek, będzie już wystarczający do utworzenia obrony przed HPV. Trzecie szczepienie jest potrzebne, aby "naprawić" wynik. Dlatego też, możliwe jest przygotowanie ostatniej szczepionki bez dodatkowych testów na wirusa brodawczaka..
Lekarze nie zalecają wymiany jednej szczepionki na inną (Cervarix z Gardasilem i na odwrót). Taka substytucja nie jest wykluczona tylko wtedy, gdy nie ma żadnej możliwości, aby umieścić właściwą szczepionkę na czas..
Podczas szczepienia przeciwko HPV możliwe jest równoczesne podawanie takich szczepionek jak:
DTP Tetrakok, Infanrix i Pentax.
Szczepionka przeciw polio, na przykład Pentaxim.
Wszczepienie wirusa zapalenia wątroby typu B..
Przy równoczesnym formułowaniu wielokrotnych szczepień, zastrzyki należy podawać w różnych miejscach iz różnymi strzykawkami. Surowo zabrania się mieszania szczepionek w 1 strzykawce.
Miejsce wstrzyknięcia szczepionki HPV
Lek podaje się wyłącznie domięśniowo. Jeśli jest podawany podskórnie, odporność nie powstaje. Szczepionka po wstrzyknięciu do mięśnia jest wchłaniana do krwi w częściach. Pozwala to na opracowanie wymaganej liczby przeciwciał odpornych na wirusa.
Możliwe szczepienia w barku lub w udzie. W tych miejscach jest niewiele tłuszczu podskórnego, a mięśnie mają dobry rozwój, więc wstrzyknięcie zostanie wprowadzone bez trudności.
W przypadku wstrzyknięcia przez żyłę doprowadzi to do nadmiernej odpowiedzi immunologicznej. W rezultacie odporność niszczy białko otoczki wirusa, a przeciwciała przeciwko niemu nie będą miały czasu na rozwój.
Jeśli szczepionka zostanie wstrzyknięta pod skórę, dawka leku wchodzi do krwi zbyt wolno, co również prowadzi do zniszczenia antygenów przez układ odpornościowy. Ponadto wstrzyknięcie podskórne jest niebezpieczne ze względu na pojawienie się bolesnego zagęszczania. Takie uderzenie będzie bardzo długie - przez wiele tygodni.
Podczas umieszczania szczepionki w pośladku istnieje wysokie ryzyko wstrzyknięcia w nerw kulszowy. Ponadto warstwa tłuszczowa w tym obszarze jest wystarczająco duża, więc lek dostanie się do krwi zbyt wolno.
Gdzie się zaszczepić?
Istnieje wiele organizacji, które mogą produkować szczepionki przeciwko HPV, w tym:
Poliklinika w miejscu zamieszkania.
Centra onkologiczne.
Oddziały ginekologiczne w szpitalach.
Specjalistyczne Centra Zapobiegania Szczepionkom.
Prywatna klinika lub centrum medyczne.
Prywatne kliniki zapewniają swoim klientom usługę opuszczenia zespołu medycznego w domu, co ma wiele pozytywnych aspektów:
Osoba ta będzie chroniona przed kontaktem z chorymi;
Zmniejsza ryzyko zarażenia się chorobami zakaźnymi, takimi jak Orvi lub grypa;
Szczepionka zostanie przedstawiona osobie w komfortowych warunkach dla niego..
Możliwe powikłania po szczepionce przeciwko HPV
Z reguły szczepionka jest bardzo dobrze tolerowana przez pacjentów i nie wywołuje niepożądanych reakcji..
Najczęściej obserwuje się następujące drobne komplikacje:
Bolesność w miejscu wstrzyknięcia;
Wygląd pieczęci;
Wystąpienie swędzenia w miejscu szczepienia;
Hyperemia skóry.
Bardzo rzadko zdarza się, że zaszczepione osoby mają gorączkę, bóle głowy i osłabienie. Ze strony układu trawiennego, zaburzenia takie jak biegunka, wymioty, nudności, ból w nadbrzuszu itp..
Jeśli chodzi o reakcje lokalne, nie wymagają one specjalnego leczenia i po kilku dniach się zatrzymują. Temperatura może wzrosnąć do 38 stopni, więc jeśli źle się poczujesz, możesz wziąć febrifuge. Może pomóc w takich lekach jak: Nimesulide, Paracetamol, Ibuprofen, itp..
Jeśli dana osoba ma skłonność do reakcji alergicznych, szczepionka powinna zostać przykryta osłoną antyhistaminową. W tym celu odpowiednie leki, takie jak: Zyrtec, Erius, Telfast. Lepiej odmówić stosowania leków pierwszej generacji (Suprastin lub Dimedrol), ponieważ powodują one znaczną ilość skutków ubocznych.
Istnieją dowody na wzrost przypadków omdleń u zaszczepionych nastolatków. Z reguły po okresie dojrzewania omdlenie mija. Jednak takie dzieci wymagają dokładniejszego nadzoru lekarskiego. Należy zauważyć, że przy ustalaniu szczepionki dla dziewcząt w wieku 16-26 lat, nie obserwuje się omdlenia.
Przypadki przedawkowania dotychczas nie są znane.
Szczepionka nie prowadzi do zakażenia człowieka wirusem brodawczaka, jednak istnieje ryzyko niepłodności.
Odporność na HPV utrzymuje się przez co najmniej 6 lat.
Wprowadzenie szczepionki podczas ciąży
Brak danych dotyczących podawania szczepionek kobietom w ciąży. Jednak nauka zna przypadki podawania leku dziewczynom na stanowisku. Nie stwierdzono negatywnego wpływu na płód. Dotyczy to tylko szczepionki Gardasil. Dozwolone jest również wstrzyknięcie matkom karmiącym. Mimo to lekarze nadal zalecają odmowę szczepienia do końca laktacji..
Doświadczenia związane ze stosowaniem szczepionki Cervarix u kobiet karmiących piersią nie są takie.
Przeciwwskazania do szczepionki przeciw HPV
Obecność reakcji alergicznych na pierwsze wstrzyknięcie leku.
Obecność alergii na składniki tworzące szczepionkę.
Ponadto, nie można wprowadzić szczepionki z zaostrzeniem chorób przewlekłych przed osiągnięciem stanu remisji. Tymczasowym przeciwwskazaniem jest jakakolwiek ostra choroba..
Kiedy dana osoba jest zarażona wirusem HPV w momencie szczepienia, ale choroba ma łagodny przebieg, należy leczyć leki antywirusowe i leki mające na celu poprawę odporności..
Cena leku
Gardasil można kupić w cenach od 5500 do 8500 rubli. Koszt Cervarix to 3500-5500 rubli. Różnica w cenie jest ograniczona tylko do miejsca, w którym szczepionka zostanie dostarczona..
Aby nie ryzykować własnego zdrowia, musisz być zaszczepiony wyłącznie w sprawdzonych placówkach medycznych, gdzie warunki przechowywania leku są przestrzegane w 100%.