Jak leczyć bielactwo?

Bielactwo jest przewlekłą chorobą dermatologiczną, w której odbarwiające się plamki świetlne pojawiają się w pewnych obszarach skóry, szczególnie zauważalne wiosną i latem na tle opalonego ciała. Takie patologiczne odbarwienie skóry wiąże się z brakiem melaniny..

Ważne informacje na temat bielactwa

Bielactwo nie jest rzadką chorobą - na tę patologię choruje około 50 milionów ludzi, a liczba przypadków wzrasta z każdym rokiem. Odbarwione łatki na skórze mogą pojawić się zarówno w rasie białej, jak i czarnej. Kobiety cierpią na bielactwo znacznie częściej niż mężczyźni..

Pierwsze objawy choroby występują z reguły nawet w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania. U kobiet manifestacja lub dramatyczny postęp choroby jest możliwy w tak krytycznych okresach dla organizmu jak życie i menopauza..

Kilka ważnych faktów na temat bielactwa:

• Bielactwo nie jest chorobą zakaźną..
• Oprócz problemów kosmetycznych i psychologicznych wynikających z niezadowolenia z ich wyglądu, przebarwione plamy nie powodują dyskomfortu u pacjentów (nie swędzą, nie bolą).
• Bielactwo nie zwiększa ryzyka raka skóry i nie stanowi żadnego innego zagrożenia dla zdrowia..

Dlaczego pojawia się bielactwo?

Bielactwo jest słabo poznaną chorobą, wiarygodne przyczyny, dla których rozwój nauki nie jest znany.. Istnieje jednak wiele, ale jeszcze nie dowiedzionych hipotez dotyczących mechanizmów pojawiania się depigmentacji skóry.. Według nich bielactwo może powodować:

• Procesy autoimmunologiczne.
• Zaburzenia autonomicznego układu nerwowego.
• Uraz psychiczny.
• Brak enzymów zaangażowanych w syntezę melaniny (w szczególności tyrozynazy).

Ponadto istnieje szereg czynników, które zwiększają ryzyko rozwoju bielactwa:

• Zaburzenia endokrynologiczne.
• Dziedziczna tendencja (dość często rozwija się bielactwo u kilku członków rodziny).
• Choroby układu trawiennego (zwłaszcza wątroby i dróg żółciowych).
• Helminthiasis.
• Trwały uraz skóry.
• Pracuj z chemikaliami.
• Narażenie na promieniowanie.

Jakie badania należy zdać?

Ponieważ naukowcy bardzo często nazywają bielactwo "markerem skóry chorób wewnętrznych", pacjenci powinni być dokładnie zbadani przed rozpoczęciem leczenia tej dolegliwości.. Lekarze zalecają zwracanie szczególnej uwagi na wątrobę, tarczycę, układ nerwowy. Odpowiednie leczenie chorób tych narządów, o ile w ogóle nastąpi, w większości przypadków doprowadzi do poprawy stanu skóry..

Lista zalecanych badań na bielactwo, oprócz badania przeprowadzonego przez dermatologa, obejmuje:

• ogólne i biochemiczne badania krwi;
• konsultacje terapeuty, endokrynologa, neuropatologa, gastroenterologa, immunologa (nie można wykluczyć autoimmunologicznego charakteru bielactwa);
• Ultradźwięki narządów wewnętrznych (koniecznie wątroba, woreczek żółciowy, tarczycy);
• badanie profilu hormonalnego, immunogramu, innych testów i procedur diagnostycznych, które mogą być wymagane w zależności od zidentyfikowanych objawów i chorób.

Po uzyskaniu wyników tak obszernych lekarze będą mogli dokładniej określić wiodące czynniki etiologiczne dla rozwoju bielactwa i wybrać najbardziej odpowiedni zestaw środków terapeutycznych..

Leczenie bielactwa

Warto od razu zauważyć, że całkowite wyleczenie z bielactwa jest rzadkością, ale dzięki nowoczesnym metodom leczenia można zapobiec pojawianiu się nowych odbarwionych plam i zmniejszyć rozmiar już istniejących. I będzie o wiele łatwiej to zrobić, jeśli choroba nie zostanie rozpoczęta. Dlatego wskazane jest, aby szukać pomocy, gdy pojawią się pierwsze miejsca depigmentacji. "Młodszy" punkt, tym większe prawdopodobieństwo, że opuściły melanocyty, które mogą syntetyzować melaninę.

Ponadto konieczne jest dostrojenie do faktu, że leczenie bielactwa jest długim procesem, który wymaga pewnego wysiłku od pacjenta:

• Właściwa pielęgnacja skóry. Powinien być chroniony specjalnymi środkami od promieni słonecznych, tak aby nie było silnego kontrastu pomiędzy normalnymi i odbarwionymi częściami ciała..
• Dobre odżywianie, dostarczanie organizmowi niezbędnych aminokwasów, minerałów i witamin.
• Odmowa wszystkich złych nawyków, ponieważ każdy negatywny czynnik może sprowokować pojawienie się nowych plam.

Jeśli chodzi o leczenie bielactwa, w arsenale współczesnej dermatologii jest ich kilka:

• Obróbka sprzętu.
• Terapia lekami (w tym terapia hormonalna).
• Fitoterapia.

Najczęściej te metody stosuje się w połączeniu, co pozwala natychmiast wpłynąć na kilka czynników przyczyniających się do wystąpienia bielactwa nabytego..

Leczenie chirurgiczne polegające na transplantacji melanocytów w zmiany depigmentowane rzadko jest praktykowane ze względu na wysokie prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych..

Terapia farmakologiczna

Następujące leki są stosowane w leczeniu bielactwa nabytego:

• Hormony glikokortykosteroidowe, które są przepisywane pacjentom doustnie, na zewnątrz (w postaci aplikacji z kremami) oraz do usuwania odbarwiających zmian chorobowych.
• Preparaty witamin A, E, C i grupy B.
• Siarczan miedzi (wewnątrz i na zewnątrz metodą elektroforezy), a także produkty zawierające cynk, żelazo, siarkę. Chorzy na bielactwo mają niedobór tych chemikaliów..
• Leki fotostymulujące z późniejszym napromieniowaniem skóry (można stosować sztuczne źródła promieniowania ultrafioletowego, a także naturalne światło słoneczne). Fotouczulacze obejmują Beroxan, Ammifurin, Psoralen, itp. Leki z tej grupy w połączeniu z ultrafioletem stymulują melanogenezę. Przypisz fotosensitizatory do środka i na zewnątrz.
• Leki immunomodulujące - Immunal, T-activin.
• Środki psychotropowe, tonizujące i wzmacniające. Leki te stabilizują układ nerwowy i zwiększają odporność organizmu..

Ponadto przy bielactwie można stosować specjalne kosmetyki medyczne, które regulują pigmentację skóry. Nie powinny one jednak stanowić podstawy do terapii..

Leczenie sprzętem Vitiligo

Istnieją dwie metody leczenia sprzętu na bielactwo:

• Terapia PUVA.
• Napromienienie laserem helowo-neonowym.

Terapia PUVA polega na stosowaniu furokumaryn (fotosensybilizatorów) i ekspozycji na skórę promieni ultrafioletowych o długości fali 320-390 nm. Ta metoda ma inną nazwę - fotochemioterapia. Skuteczność tej techniki wynika z faktu, że promieniowanie UV pobudza melanocyty skóry do produkcji melaniny, a także przyczynia się do uwalniania czynników wzrostu we krwi, powodując wzrost nowych populacji komórek pigmentowych.

Kluczem do skuteczności i bezpieczeństwa terapii PUVA jest odpowiednio dobrana dawka leku fotouczulającego i czas ekspozycji (tak zwana dawka rumieniowa). Ważna jest również liczba i czas trwania kursów leczenia (powtarzana terapia jest konieczna, aby utrzymać osiągnięte wyniki).

Przeszkodą w stosowaniu terapii PUVA może być obecność następujących przeciwwskazań dla pacjenta:

• ciąża;
• guzy nowotworowe;
• zwiększona wrażliwość organizmu na promieniowanie;
• choroby krwi, serca, wątroby, nerek, żołądka;
• poniżej 5 i powyżej 60 lat.

Napromieniowanie za pomocą lasera helowo-neonowego jest nowszą metodą leczenia bielactwa nabytego. Opiera się na wykorzystaniu zewnętrznych fotouczulaczy i późniejszej ekspozycji wiązek laserowych na skórę (działanie jest podobne jak w terapii PUVA). Przebieg takiego leczenia zwykle obejmuje 15-20 sesji 3-5 minut..

Nowe metody leczenia bielactwa

W 2014 r. Naukowcy z kliniki w Detroit opublikowali informacje o pozytywnych wynikach badania klinicznego nowego leczenia bielactwa, które pozwala mu skutecznie przywrócić pigmentację skóry. Istota tej metody polega na zastosowaniu fototerapii wąskopasmowej ze specjalnymi promieniami ultrafioletowymi w połączeniu z wyznaczeniem pacjenta po zastosowaniu aphamelanotydu, który jest wszczepiany pacjentowi pod skórę (implant ma rozmiar nie większy niż ziarno ryżu). Lek ten aktywnie wywołuje pigmentację skóry..

Badania dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności tej metody w bielactwa są nadal w toku..

Fitoterapia

Niektóre rośliny lecznicze ze względu na wysoką zawartość fitokumaryn (substancji fotouczulających) mogą być z powodzeniem stosowane w leczeniu bielactwa nabytego. W szczególności, uzdrowiciele ludowi zalecają pacjentom pocieranie następujących środków ziołowych na odbarwione obszary skóry:

• Sok lub nalewka z owoców pasternaku.
• Red Chilli Juice.
• Napar z bagna rzęsy.
• Świeży sok truskawkowy.

Wewnątrz pokazuje wywary z roślin leczniczych:

• Hypericum.
• Pokrzywa.
• Sage.
• Wiesiołek.

Dodatkowo, odbarwione obszary na ciele mogą być zamaskowane sokiem rabarbarowym, nalewką alkoholową z przegród orzechowych. Produkty te barwią skórę brązowawo..

Odżywianie dla bielactwa

Dieta Vitiligo jest nie mniej ważna niż główne leczenie. Dieta pacjentów powinna zapewnić organizmowi wszystkie niezbędne składniki odżywcze (witaminy, miedź, cynk, żelazo, tyrozynę, która jest prekursorem melaniny). Źródłem tych substancji są następujące produkty:

• fasola;
• wątroba dorsza;
• ryby i owoce morza;
• jajka;
• chude mięso;
• produkty mleczne (mleko, twarożek, twardy ser);
• zboża (zwłaszcza gryka);
• wszystkie warzywa liściaste;
• figi;
• orzechy włoskie;
• seler;
• świeże owoce i jagody;
• oliwa z oliwek.

Nie zaleca się używania (a przynajmniej nie należy ich nadużywać) następujących produktów:

• tłuste jedzenie;
• wędzone mięso, marynowane warzywa, ostre i pikantne potrawy;
• mięso wołowe;
• majonez;
• margaryna;
• produkty mączne, wypieki;
• sosy (chrzan, keczup, musztarda itp.);
• czekolada, kakao, mocna herbata i kawa.

Niemożliwe jest przeniesienie i zmusić organy trawienne do pracy "na zużycie". Najlepiej jeść trochę jedzenia, ale 6-7 razy dziennie. Wskazane jest gotowanie potraw w parze lub w piekarniku. Od napojów do pacjentów z bielactwem będzie przydatna zielona herbata, świeże soki bez cukru, niegazowana woda mineralna.

Olga Zubkova, komentator medyczny, epidemiolog