Przyczyny i objawy dystrofii

Czym jest dystrofia??

Dystrofia jest patologicznym procesem prowadzącym do utraty lub akumulacji przez tkanki substancji, które nie są charakterystyczne dla niej w normalnym stanie (na przykład gromadzenie się węgla w płucach). W przypadku dystrofii komórka i substancja międzykomórkowa są uszkodzone, w wyniku czego zaburzone jest również funkcjonowanie chorego narządu. Kompleks mechanizmów, tropizm, jest odpowiedzialny za metabolizm i zachowanie struktury komórkowej. To ona cierpi na dystrofię: zaburza samokontrolę komórek i transport produktów przemiany materii.

Dystrofia najczęściej dotyka dzieci poniżej trzeciego roku życia, co prowadzi do opóźnienia rozwoju fizycznego, intelektualnego i psychoruchowego, zaburzeń układu odpornościowego i metabolizmu.


Rodzaje dystrofii

Istnieje kilka klasyfikacji dystrofii. W zależności od rodzaju zaburzeń metabolicznych dzieli się na dystrofię białkową, tłuszczową, węglowodanową i mineralną. Lokalizacja dystrofii jest komórkowa, pozakomórkowa i mieszana. Nabyta i wrodzona dystrofia może wynikać z etiologii (pochodzenia). Wrodzona dystrofia jest zawsze uwarunkowana genetycznie: zaburzenia metaboliczne białek, węglowodanów i tłuszczów są dziedziczne. Enzym związany z metabolizmem może nie występować, co prowadzi do niepełnego podziału i gromadzenia produktów przemiany materii w tkankach. Różne tkanki są dotknięte, ale zawsze cierpi na centralny układ nerwowy, co prowadzi do niedoboru pewnych enzymów. Są to bardzo niebezpieczne choroby, ponieważ niedobór niektórych enzymów może powodować śmierć..

Dystrofię dzieli się również na trzy typy: hypotrofię, hipostaturę i paratrofię..

Hipotrofia jest obecnie najczęstszą postacią choroby. Wyraża się to w niewystarczającej masie ciała osoby w stosunku do jego wzrostu i może być prenatalne (wrodzone), poporodowe (nabyte) i mieszane.

Parathrophy - naruszenie żywienia i metabolizmu, wyrażone w nadmiarze masy ciała.

Hypostatura - taki sam brak masy i wzrostu, zgodnie z normami wieku.

Kiedy dystrofia rozwija się w wyniku niedoboru białka i energii, nazywana jest pierwotną, jeśli towarzyszy jej inna choroba - wtórna.


Przyczyny dystrofii

Dystrofia może być spowodowana wieloma różnymi przyczynami. Oprócz wrodzonych genetycznych zaburzeń metabolicznych, pojawienie się choroby może powodować choroby zakaźne, stres, złe odżywianie. Przyczynami dystrofii mogą być również niewłaściwy styl życia, zewnętrzne czynniki niepożądane, słaba odporność, choroby chromosomalne..

Istnieje błędna opinia, że ​​tylko dzieci urodzone z wyprzedzeniem podlegają dystrofii. Ale choroba może wystąpić z powodu długotrwałego głodu lub przejadania się (zwłaszcza pokarmów zawierających węglowodany), problemów przewodu żołądkowo-jelitowego, chorób somatycznych itp..

Wrodzona dystrofia często pojawia się z powodu zbyt młodego lub wręcz przeciwnego wieku starszego matki chorego dziecka..


Objawy dystrofii

Objawy dystrofii przejawiają się wyłącznie w zależności od kształtu i ciężkości. Powszechnymi objawami choroby są: pobudzenie, utrata apetytu i pogorszenie snu, osłabienie, zmęczenie, opóźnienie wzrostu (u dzieci), utrata masy ciała i tak dalej..

Przy spadku ciśnienia tętniczego (I-II stopnia), masa ciała spada (o 10-30%), obserwuje się bladość, napięcie mięśniowe i elastyczność tkanek zmniejsza się, celuloza podskórna staje się cieńsza i pojawia się niedobór witamin. U pacjentów z upośledzoną odpornością wątroba może się nasilić, krzesło jest zepsute (naprzemienne zaparcia i biegunka).

Przy hipotrofii III stopnia następuje wyczerpanie skóry, utrata elastyczności skóry, zatopienie się gałek ocznych, oddychanie i zaburzenia rytmu serca, ciśnienie tętnicze i obniżenie temperatury ciała.

Parathrophy wyraża się w nadmiernym odkładaniu się tłuszczu w tkance podskórnej. Pacjent jest blady i podatny na reakcje alergiczne; są naruszenia jelit, dysbakterioza, anemia; pieluszkowe wysypki często pojawiają się w fałdach skóry.

Hypostatura często towarzyszy hipotrofii II-III stopnia. Jej objawy to bladość, zmniejszona elastyczność tkanek, zaburzenia czynnościowe układu nerwowego, zaburzenia metaboliczne, obniżona odporność. Hypostatura jest uporczywą formą dystrofii, więc istnieją pewne trudności w jej leczeniu. Warto również zauważyć, że brak innych objawów dystrofii (utrata masy ciała, osłabienie itp.) Można uznać za normalny objaw niedoboru konstytucyjnego..


Leczenie dystrofii

Leczenie dystrofii powinno być zawsze złożone i zależeć od rodzaju i ciężkości. Jeśli dystrofia ma charakter drugorzędny, nacisk kładziony jest na leczenie choroby, która ją spowodowała. W przeciwnym razie głównym leczeniem jest terapia dietetyczna i zapobieganie wtórnym infekcjom (z dystrofią, odporność jest zmniejszana, a pacjent jest podatny na różne choroby).

W przypadku hipotrofii dzieci z I stopnia są leczone w domu, ale przy II i III stopniu zaawansowania choroby wymagany jest stacjonarny reżim z umieszczeniem chorego dziecka w boksie..

Dieta jest podstawą do racjonalnego leczenia dystrofii.

Przy hipotrofii na pierwszym etapie stwierdza się tolerancję określonego pokarmu, a następnie zwiększa się jego objętość i jakość (aż do wyzdrowienia).

Pacjentom pokazano mleko kobiece, sfermentowane, frakcjonowane (do 10 razy dziennie), prowadząc dziennik żywności (wskazując na zmiany w kale i masie ciała). Pacjentom przepisuje się również witaminy, enzymy, stymulanty i suplementy diety..

Zapobieganie dystrofii ma wiele niuansów: aby uratować dziecko przed tą chorobą, przyszła mama musi dbać o swoje zdrowie, stosować się do reżimu dnia, rezygnować ze złych nawyków. Po urodzeniu dziecka należy przestrzegać wszystkich zasad żywienia i opieki nad nim, aby w odpowiednim czasie leczyć choroby zakaźne i inne, co miesiąc mierzyć i mierzyć wzrost..