Leczenie świerzbu

Świerzb to choroba skóry wywołana przez roztocze świerzbu. Chorobie towarzyszy silne świąd, z powodu którego osoba stale drapie skórę. Właśnie dlatego choroba otrzymała taką nazwę. Uważa się, że parch - jest wiernym towarzyszem wojny, głodu i innych problemów społecznych. Jednak choroba ta jest dość rozpowszechniona nawet w obecnym czasie. Pod koniec XX wieku około 5% światowej populacji chorowało na świerzb..

Powody

Samica świerzbowca roztocza porusza się na warstwie rogowej skóry, tym samym wykonując ruchy, w których składa jaja. Kilka dni później larwy pojawiają się z jaj, a następnie przekształcają się w dojrzałe osobniki. Cały cykl rozwojowy przed uformowaniem dojrzałego osobnika wynosi od dziesięciu do czternastu dni..

Źródłem infekcji jest osoba zarażona. Zwyczajowo rozróżnia się bezpośrednią i pośrednią transmisję choroby. W bezpośredniej ścieżce roztocza świerzbowca spadają na ciało zdrowej osoby podczas kontaktu cielesnego z chorym. W przypadku transmisji pośredniej choroba przenoszona jest przez artykuły gospodarstwa domowego (pościel i rzeczy osobiste).

Rodzaje świerzb

  1. Typowe świerzb;
  2. Nietypowe opcje:
    • Świerzb "schludny";
    • Norweski;
    • Ziarno;
    • Limfoplazja poporodowa;
    • Skomplikowane świerzb.
  3. Pseudo-parch.

Objawy typowej świerzbu

Obraz kliniczny choroby jest spowodowany kilkoma czynnikami: aktywnością kleszcza i reakcją alergiczną organizmu.. Bajecznie charakteryzuje się trzema podstawowymi objawami:

  1. Obecność scabby ruchów;
  2. Swędzenie;
  3. Wysypki na skórze.

Udary Itcha są nieco podwyższone proste lub zakrzywione białe, szare linie na skórze, mniej niż jeden centymetr długości. Na ślepym końcu skoku wizualizowana jest fiolka, w której znajduje się samica kleszcza. Często ruchy pojawiają się w tych obszarach skóry, w których warstwa rogowa ma największą grubość. Są to obszary ciała, takie jak międzypalcowe przestrzenie rąk, nadgarstka, boczne powierzchnie rąk i stóp, brzuch, zewnętrzne narządy płciowe, pośladki. U dzieci, ruchy swędzenia mogą pojawić się na skórze głowy. Ruchy Itcha udaje się wyczuć palce. Ten objaw nazywa się objawem Sesari..

Roztarłe roztocze nie jest aktywne w ciągu dnia, aw nocy przedziera się przez ścieżki i czołgać na powierzchni skóry. Zwiększona aktywność kleszczy w czasie nocy i nocy powoduje swędzenie o tej porze dnia. Z powodu świądu człowiek staje się wzburzony, nie może spać.

Odpady roztoczy powodują reakcję alergiczną, objawiającą się wysypką (grudkami, pęcherzykami). Ze względu na swędzenie, osoba przeczesuje elementy wysypki, w miejscu, w którym pojawiają się erozje, a następnie krwawe strupy. Miejsce krwawe strupy w okolicy łokcia nazywane są objawem Gorchakova.

Na przednio-bocznej ścianie przedniej ściany jamy brzusznej zlokalizowane są grudki, powierzchnie zgięciowe dłoni, na przedniej wewnętrznej powierzchni pośladków i ud. Pęcherzyki pojawiają się głównie w pobliżu pękniętych pasaży, w przestrzeniach międzypalcowych, na dłoniach, a nieco rzadziej na nadgarstkach i stopach..

Objawy świerzbu "czyste"

Nazywany także świerzb "incognito". Ten wariant choroby towarzyszy minimalnym objawom klinicznym. Obserwuje się je w przypadkach, gdy osoba często kąpie się, z powodu której większość kleszczy jest po prostu mechanicznie usuwana ze skóry..

Klinika ma klasyczne objawy świerzbu, ale są one minimalne: świerzb są rzadkie, grudki koncentrują się głównie na przedniej powierzchni ciała i są nieobecne w rękach..

Objawy świerzbu norweskiego

Ta wersja choroby została po raz pierwszy opisana w Norwegii w XIX wieku u pacjentów z trądem.. Choroba jest również spowodowana świerzb, ale rozwija się na tle takich warunków:

  • Warunki immunosupresyjne powodowane długotrwałym stosowaniem leków cytotoksycznych i hormonalnych;
  • Naruszenie wrażliwości obwodowej (z powodu paraliżu, trądu, syringomyelii);
  • Demencja starcza, demencja, infantylizm, zespół Downa;
  • Zakażenie HIV.

Głównymi objawami choroby są obecność świerzbu, wielu wysypek (grudek, pęcherzyków, krost), a także erytrodermii. Jest hiperkeratoza dłoniowo-podeszwowa. Świerzb norweski często towarzyszą pioderma i poliadenopatia, a czasami wzrost temperatury..

Włosy stają się matowe, suche, może rozwinąć się łysienie, a paznokcie są nierówne, szaro-żółte, łatwo kruszą się. Czasami pacjent czuje kwaśny zapach kwaśnego ciasta..

Świerzb norweski jest niezwykle zaraźliwy, bo o 1 cm2 Skóra może znajdować się 200 kleszczy. Osoby kontaktowe tworzą typową świerzb..

Objawy świerzbu zbożowego

Ten wariant świerzbu jest spowodowany przez roztocza. Po kontakcie z zakażoną słomą lub ziarnem na skórze dłoni, pleców, szyi, wysypki pęcherzykowo-krostkowej, w towarzystwie świądu. Elementy skóry znajdują się blisko siebie na opuchniętej, zaczerwienionej skórze. Pęcherzyki mogą osiągnąć wielkość pięciokącienkowej monety. Elementy skóry ostatecznie się otwierają, zawartość pęcherzyków wysycha i tworzą się skórki. Wysypka utrzymuje się przez kilka tygodni. Po zniknięciu wysypki, przebarwienie może utrzymywać się przez długi czas. W przypadku pospolitej wysypki temperatura może wzrosnąć, pojawiają się osłabienia, pojawiają się obrzęk węzłów chłonnych.

Objawy limfoplazji gwiazdropowatej

Chorobie towarzyszy pojawienie się na skórze kilku swędzących czerwonawych guzków o wielkości do 2 cm, które zlokalizowane są głównie na zewnętrznych narządach płciowych, pachwinowo-mosznowych, fałdach pachowych, na wewnętrznej powierzchni pośladków i ud, odbytu, otoczce brodawek sutkowych. Konsolidacja skóry jest konsekwencją proliferacji tkanki limfatycznej, przypominającej chłoniaki. Warto zauważyć, że guzki i swędzenie mogą utrzymywać się przez kilka tygodni i miesięcy, pomimo aktywnego leczenia..

Objawy pseudo-parcha

Jest to swędząca dermatoza wywołana świerzbami zwierząt. Osoba zakażona kleszczami w kontakcie z psami, końmi, świniami, królikami, owcami, kozami, lisami. Już kilka godzin po kontakcie z zarażonym zwierzęciem, osoba rozwija swędzenie. Te roztocza nie wnikają w skórę i nie tworzą ruchów. W obszarach kontaktu ze zwierzętami pojawiają się asymetryczne wysypki (grudki, pęcherzyki, pęcherze). Dolegliwość nie jest przenoszona z jednej osoby na drugą.

Świerzbowca u dzieci

U dzieci poniżej szóstego miesiąca świerzb może przejawiać się nie tylko w postaci pęcherzykowej, ale również pokrzywkowej, przypominającej pokrzywkę. Pęcherze otwierają się i na ich miejscu pojawia się płacz. Warto zauważyć, że u małych dzieci świerzb rzadko występuje z uszkodzeniami przestrzeni międzypalcowych i bocznych powierzchni rąk. Wpływa to na twarz i skórę głowy, co nigdy nie ma miejsca u dorosłych. Dodatkowo można zaobserwować uszkodzenie płytki paznokcia, w wyniku czego stają się one luźne.

U dzieci swędzenie często jest komplikowane przez piodermę, posocznicę. Warto zauważyć, że wymazane formy choroby są coraz powszechniejsze wśród dzieci..

Diagnostyka

Diagnoza jest dokonywana w świetle skarg, wyników badań, danych epidemiologicznych i wyników badań.. Stosuje się następujące metody diagnostyczne:

  • Usunięcie kleszcza z kursu igłą do dalszego badania pod mikroskopem;
  • Metoda cienkich skórek w obszarze świerzbu;
  • Metoda skrobania warstwa po warstwie w obszarze ślepego końca świądu do pojawienia się krwi z dalszą mikroskopią materiału;
  • Wyraźna diagnoza za pomocą kwasu mlekowego;
  • Alkaliczna metoda przygotowania.

Wykrywanie ruchów świerzbu jest pewnym znakiem świerzbu. Na skórze traktowanej jodem udary są wyraźnie wizualizowane jako brązowe paski na tle jasnobrązowej, zdrowej skóry. Możesz również określić obecność ruchów za pomocą wideodermatoskopu.

Leczenie świerzbu

Leczenie pacjentów mających na celu zwalczanie kleszczy. Jest pod wpływem akarycydów. Idealne narzędzie powinno spełniać następujące warunki:

  1. Aby mieć skuteczny wpływ zarówno na kleszcze, jak i larwy;
  2. Zapewnić minimalne efekty uboczne;
  3. Minimalna toksyczność;
  4. Bądź łatwy w użyciu;
  5. Zezwala się na używanie: nie rozmazuj ubrań i nie ma ostrego zapachu.

Spontaniczna świerzb nie przechodzi. Do zniszczenia roztoczy i larw wystarczająca jest zewnętrzna obróbka skóry za pomocą maści siarkowej, maści Wilkinsona, roztworu lizoli, czystej smoły, glikolu etylenowego, benzoesanu benzylu, krotamitonu, Spregalu, Permetryny, Iwermektyny. Bez względu na to, jakie środki są wybierane, konieczne jest przestrzeganie ogólnych zasad:

  • Ściśle przestrzegać schematów leczenia zaleconych przez lekarza..
  • Konieczne jest przetwarzanie całej powierzchni ciała, z wyjątkiem głowy (te części ciała powinny być przetwarzane u małych dzieci). Szczególną uwagę należy zwrócić na przestrzenie międzypalcowe, ramiona, nogi, pachy, krocze.
  • Nałóż cienką warstwę rąk.
  • Aby przeprowadzić zabieg wieczorem.
  • Unikaj kontaktu z lekiem przeciw niedokrwieniu..
  • Aby wyeliminować wtórną infekcję za pomocą antyseptyków.
  • W świerzbie norweskiej należy stosować środki keratolityki w celu oczyszczenia skorupki. Konieczne jest odizolowanie pacjenta.

W krajach postsowieckich benzoesan benzylu jest szeroko stosowany w postaci maści i emulsji w stężeniu 20% w leczeniu dorosłych i 10% w stężeniu dla dzieci. To narzędzie ma niezaprzeczalne zalety: jest dobrze wchłaniane, nie pozostawia śladów na ciele, ma niski koszt. Wśród niedociągnięć należy zauważyć uczucie pieczenia skóry..

Reżim leczenia 20% emulsji benzoesanem benzylu:

  • Pierwszy dzień leczenia - pacjent jest myty wieczorem mydłem, a następnie wyciera się go do sucha. Wcieraj 200 ml benzoesanu benzylu w skórę, poczekaj, aż preparat wyschnie. Następnie powinieneś nosić czyste ubrania i zmieniać pościel..
  • Drugi lub trzeci dzień - nie bierz prysznica, nie stosuj narkotyków, nie zmieniaj pościeli.
  • Czwarty dzień - umyć mydłem, nałożyć produkt. Noś czyste ubrania i zmieniaj pościel;
  • Piąty dzień - zmyć pod prysznicem resztki środka przeciwłupieżowego, zmienić bieliznę i pościel. Po każdym spłukaniu rąk wcieraj narzędzie w skórę rąk..

Siarka maść prawie nigdy nie jest używana w krajach rozwiniętych z powodu szczególnego zapachu i plam na ubraniach. Jednak agent jest nadal używany w krajach poradzieckich.. Leczenie świerzbu w domu za pomocą 33% maści siarkowych odbywa się zgodnie z następującym schematem:

  • Pierwszy dzień - Po umyciu wodą z mydłem wytrzyj do sucha. Następnie trzeba wcierać maść w skórę ciała. Nie myj rąk przez trzy godziny. Zmień ubranie i pościel.
  • Drugi do piątego dnia - codziennie należy wmasować w skórę dłoni, stóp, ciała (raz dziennie).
  • Szósty dzień - zmyć resztki maści pod prysznicem, zmienić ubranie.

Środki zawierające siarkę stosuje się w metodach leczenia Demyanovicha. Ta metoda to kolejna obróbka skóry roztworami tiosiarczanu sodu i kwasu solnego. Metoda jest skuteczna, ale zajmuje dużo czasu, jest obecnie używana dość rzadko..

W większości krajów permetryna jest zalecana w leczeniu świerzbu. Leczenie permetryną rozpoczyna się od przygotowania wodnej emulsji. W tym celu trzecią część butelki (8 ml 5% roztworu) należy zmieszać z 100 ml przegotowanej wody. Otrzymaną mieszaninę nanosi się na umytą skórę. Ręce po leczeniu permetryną nie można myć przez trzy godziny. Następnie należy wcierać emulsję w skórę rąk po każdym płukaniu rąk. Wymień ubrania i pościel. Takie leczenie należy wykonać w ciągu trzech dni. Czwartego dnia musisz zmyć resztki narkotyku z ciała, zmienić ubranie.

Wysoce skuteczny i bezpieczny jest lek Spregal, którego aktywnym składnikiem jest esdepaletrin. Leczenie tym narzędziem odbywa się z reguły raz. Po umyciu konieczne jest nałożenie aerozolu na ciało z odległości trzydziestu centymetrów, od góry do dołu. Następnie należy nosić czyste ubrania i wymienić pościel. W ciągu dnia nie można się myć, można to zrobić wieczorem następnego dnia. Potem musisz zmienić ubrania. Spregal jest dopuszczony do leczenia dzieci.

Kontrola utwardzania powinna być przeprowadzona trzeciego i dziesiątego dnia po zakończeniu leczenia. Zanikanie (zmniejszenie) swędzenia, wysypki, normalizacji snu są kryteriami odzyskiwania.

Valery Grigorov, recenzent medyczny