Treść artykułu:
- Co to jest łysienie łojotokowe??
- Objawy łojotokowego łysienia
- Przyczyny łysienia łojotokowego
- Leczenie łojotokowego łysienia
Co to jest łysienie łojotokowe??
Łysienie łojotokowe jest rodzajem łysienia spowodowanym bolesnym stanem skóry głowy, a mianowicie nadczynnością gruczołów łojowych. Ich aktywność jest zakłócana przez nieprawidłowe funkcjonowanie układu neuroendokrynnego i nerwowego. Istnieją dowody na to, że ten typ łysienia występuje częściej u mężczyzn..
Należy rozumieć, że nie zawsze łojotok prowadzi do utraty włosów. Według statystyk tylko jedna czwarta osób z łojotokiem będzie narażona na tę patologię. Ponadto istnieje opinia, że łojotok jest tylko dodatkowym czynnikiem prowokującym łysienie, ale nie może być jedyną przyczyną wypadania włosów..
Zwyczajowo rozróżnia się tłusty i suchy łojotok. Każdy z nich może stać się pośrednią przyczyną łysienia. Tak więc, przy niewystarczającej produkcji tłuszczu, skóra głowy staje się bardziej podatna na różnego rodzaju uszkodzenia. Włosy cienkie, przełam, a następnie wypadają. Kiedy produkcja łoju jest wręcz przeciwnie zwiększona, prowadzi to do tego, że martwe komórki naskórka nie są w stanie normalnie odrzucić, a grzyby mogą zacząć się rozwijać w miejscach ich akumulacji. Prowadzi to również do niedożywienia włosa i wypadania włosów..
Łysienie z łojotokiem zwykle objawia się w okresie dojrzewania i osiąga maksymalne objawy kliniczne w wieku 25-35 lat, naturalnie, jeśli nie ma terapii..
Czytaj więcej: łojotok (łojotokowe zapalenie skóry) skóry głowy - tłustej i suchej
Objawy łojotokowego łysienia
Do głównych objawów łysienia łojotokowego należą:
Swędzenie rozprzestrzenia się po całej głowie;
Zrogowaciała warstwa naskórka gęstnieje;
Na włosach i skórze pojawia się oleisty połysk;
Skóra zaczyna się obrać i odkleić. Łuski mają szaro-żółtą barwę, która może łatwo oddzielić się od powierzchni głowy, nawet przy niewielkim skrobaniu. W rezultacie stale znajdują się nie tylko w strefie korzenia włosów, ale także na ramionach;
Nieprzyjemny osobliwy zapach emanuje z głowy;
Pojawia się obfity łupież;
Wypadanie włosów następuje, ale nie wypada natychmiast, jest to proces stopniowy;
Naczynia rozszerzają się, napalone masy osadzają się w jamie mieszków włosowych i powodują ich dystroficzne zmiany. Ostatecznie prowadzi to do niemożności wytworzenia nowych włosów;
Suchy łojotok objawia się tym, że skóra pacjenta staje się cieńsza, staje się wrażliwa i wrażliwa na najdrobniejszy efekt, a tendencja do zwiększonego urazu. Łupież jest suchy i delikatny;
Wyprysk jest często towarzyszącym objawem łysienia łojotokowego. Jest to przewlekłe uszkodzenie skóry z charakterystycznymi wysypkami w postaci małych guzków, które stopniowo przekształcają się w płytki.
Objawy łysienia łojotokowego różnią się u mężczyzn i kobiet. Populacja mężczyzn ma szczytową łysienie 30 lat. Włosy przerzedzają się w rejonie czołowo-ciemieniowym, pozostałe pręty stają się cieńsze i suchsze. Łysienie przebiega w kierunku od strefy ciemieniowej do czołowej lub od krawędzi czołowej części głowy w kierunku tyłu głowy. Ponadto istnieją dowody na obniżenie libido niektórych mężczyzn na tle istniejącego łojotoku..
U kobiet łysienie łojotokowe występuje z powodu rozproszonego typu łysienia. Skóra głowy jest tracona stopniowo i równomiernie w całej głowie. Najczęściej stwierdzono zmniejszenie estrogenu.
Przeczytaj więcej: Brak miesiączki - przyczyny i objawy
Przyczyny łysienia łojotokowego
Istnieje kilka przyczyn rozwoju łysienia łojotokowego, a wśród nich:
Hormonalna restrukturyzacja ciała w okresie dojrzewania. To jest powód wieku, w którym choroba najczęściej występuje. Fizjologiczny łojotok zwykle ustępuje spontanicznie, w rzadkich przypadkach prowadząc do łysienia;
Naruszenie stosunku estrogenu i androgenu. Androgeny, gdy ich ilość jest nadmierna, stymulują produkcję sebum. Najczęściej u kobiet z łysieniem łojotokowym występuje brak progesteronu i estrogenu oraz wzrost zawartości androgenów we krwi;
U mężczyzn wzrost poziomu androgenów i przyspieszenie ich metabolizmu prowadzi również do łysienia. Czasami ten patologiczny proces jest spowodowany przez nowotwór jądra;
Choroba Parkinsona, letargiczne zapalenie mózgu może powodować łojotokowe łysienie;
Choroby sfery mentalnej mogą wywoływać rozwój problemu. Na przykład łysienie łojotokowe jest częstym towarzyszem osób ze schizofrenią, padaczką, psychozą;
Przyjmowanie niektórych leków może wywołać rozwój choroby. W związku z tym niebezpieczeństwem jest długotrwałe leczenie glikokortykosteroidami, sterydami anabolicznymi, witaminą H, lekami hormonalnymi z testosteronami i progesteronami;
Patologiczna aktywność grzybów drożdżopodobnych, które zwykle są obecne na skórze, może wywoływać rozwój łysienia. W tym samym czasie same grzyby są aktywowane na tle zaostrzenia przewlekłych zakażeń, stresu, spadku odporności..
Leczenie łojotokowego łysienia
Po stwierdzeniu łojotoku jako przyczyny prowadzącej do łysienia, konieczne jest rozpoczęcie leczenia. Tak więc, jeśli pacjent cierpi na tłusty łojotok, to po dniu lub nawet kilku godzinach po kąpieli jego włosy odzyskują tłusty połysk, więc trzeba myć włosy codziennie lub co drugi dzień. W celu zachowania higieny stosować specjalne szampony do włosów tłustych i przeciwłupieżowych. Jednak zbyt często nie należy myć również włosów, w przeciwnym razie wałki włosów będą jeszcze cieńsze, pękają i wypadają..
Tricholodzy zalecają swoim pacjentom okresową zmianę szamponu, z którym myją głowy. Efekt w tłustym łojotoku można uzyskać dzięki zastosowaniu leczniczych roztworów ziołowych o zawartości alkoholu etylowego. Są wcierane w owłosioną część skóry głowy. Procedurę należy wykonywać dwa razy dziennie w godzinach porannych i wieczornych. Równolegle do masażu pocierania, będzie dobrym uzupełnieniem leczenia łojotokowego łysienia, ponieważ nasyci mieszki włosowe tlenem z powodu przepływu krwi. Przebieg leczenia takimi roztworami wynosi 5 dni, następnie przez dwa tygodnie głowę myje się szamponem medycznym. W związku z tym konieczne jest przetworzenie głowy przez co najmniej 8 tygodni..
Siarka, smoła i kwas salicylowy - to trzy składniki, które powinny być częścią szamponów do szamponów z tłustym łojotokiem. Substancje te są w stanie wysuszyć tłustą skórę i pozbawić włosy tłustego połysku..
Kompleksy witamin są przepisywane do podawania doustnego. Ważne jest przestrzeganie odpowiedniej diety. Tak więc, marynaty, konserwanty, słone i ostre potrawy powinny być wyłączone z menu. Aby uzyskać efekt terapeutyczny, warto ograniczyć spożycie tłuszczów, zwłaszcza w odniesieniu do tłuszczów nasyconych i węglowodanów, które są łatwo trawione (cukier, wypieki, słodycze i słodycze). Priorytetem w tym przypadku są otręby i produkty bogate w błonnik.
Ponadto składnik taki jak ketokonazol musi być obecny w preparatach do miejscowego leczenia łojotoku. Promuje napromieniowanie grzyba z głowy, pozostałe substancje są jedynie pomocnicze w odniesieniu do leczenia łojotoku. Gdy jest sucha, keratyny, białka i aminokwasy powinny być zawarte w lekach na bazie ketokonazolu..
Leczenie łysienia łojotokowego ketokonazolem powinno być przeprowadzane raz lub dwa razy w tygodniu, w zależności od nasilenia łojotoku. Resztę czasu, terapia odbywa się za pomocą szamponu i roztworów na bazie alkoholu etylowego zgodnie z powyższym schematem..
Oto lista innych popularnych metod leczenia łysienia:
Leczenie łysienia (łysienia) w domu - 5 najbardziej skutecznych metod
Najlepszy szampon do odbudowy i wzrostu włosów
Leczenie uzależnienia od łysienia (pełna lista leków)
Lek Minoxidil na wypadanie włosów
Finasteryd leku na łysienie
Przeszczep włosów: odpowiedzi na podstawowe pytania
Po pozbyciu się przyczyny łysienia można zacząć stymulować wzrost włosów. W tym celu zaleca się stosowanie preparatów na bazie Minoksydylu. Zmniejszają ilość androgenów i zmniejszają ich patogenny wpływ na mieszki włosowe. Jednakże Minoxidil należy stosować tylko wtedy, gdy jest zalecany przez lekarza. Po pierwsze, ten środek ma pewne skutki uboczne. Po drugie, po wyeliminowaniu głównego problemu w postaci łojotoku, łysienie łojotokowe może nie tylko ustąpić, ale także cofnąć się bez dodatkowego leczenia..
Ważne jest, aby używać tylko osobistego grzebienia podczas i po terapii. Gdy dochodzi do walki z chorobą, można ją dalej leczyć dowolnym roztworem dezynfekującym, na przykład Miramistin. Zrób to raz dziennie..
Jeśli miejscowe leczenie nie przynosi pożądanego skutku, a łysienie łojotokowe powraca, warto szukać przyczyny w innych narządach i układach. Łysienie może być następstwem patologii endokrynologicznej. W takim przypadku pacjent będzie musiał przyjmować leki hormonalne..
Szczególną uwagę należy zwrócić na leczenie tłustego łojotoku, prowadzącego do łysienia u młodych mężczyzn. Najczęstszą przyczyną tego stanu patologicznego jest podwyższenie poziomu we krwi męskich hormonów płciowych. Dlatego w celu leczenia tego problemu należy przepisać leki z żeńskimi hormonami płciowymi..
Jeśli łysienie jest spowodowane suchym łojotokiem, zaleca się umycie głowy pacjenta nie częściej niż raz w tygodniu. Konieczne jest również stosowanie leków zawartych w grupie azoli. Może to być ketokonazol lub bifonazol. Wyboru należy dokonać dopiero po badaniu mikroskopowym i wysiewaniu bakterii. Analizy te umożliwią nie tylko określenie rodzaju patogenu łojotokowego, ale także wrażliwości konkretnego grzyba na lek..
Jeśli masz problemy z jajnikami, kobiety często są przepisywane hormonalne środki antykoncepcyjne..
Powiązane: Leczenie utraty włosów: skuteczne środki i maski
Środki mające na celu ogólne wzmocnienie organizmu obejmują witaminy z grupy B, A, D, E, kwasu askorbinowego i nikotynowego. Stosuje się preparaty selenu, wapnia, siarki, miedzi, cynku. Jeśli chodzi o dietę z suchym łojotokiem, pacjent musi włączyć do menu użyteczne wielonienasycone kwasy tłuszczowe. Jest to różnorodne oleje, orzechy, tłuste ryby.
Pomimo możliwości całkowitego pozbycia się łojotokowego łysienia, pacjent będzie musiał w przyszłości stosować środki zapobiegawcze. Ogranicza się je do utrzymania zdrowego stylu życia, wykluczenia szkodliwej żywności z menu, do przestrzegania reżimu pracy i odpoczynku. Odmowa złych nawyków, terminowe leczenie wszystkich chorób i przyjmowanie leków pod nadzorem lekarza są również uważane za środki zapobiegawcze zapobiegające rozwojowi łojotokowego łysienia.
Rokowanie dla tego typu łysiny jest korzystne, pojawiają się nawroty, jeśli leczenie nie eliminuje prawdziwej przyczyny problemu. W takim przypadku wymagana jest głębsza diagnoza..